“Who was it?” Nag-aalalang tanong ni Alhaj nang ibaba ni Yvonne ang tawag.She bit her lower lip. Ang babaeng iyon talaga! Kung ano-ano na lamang ang iniisip.Umiling siya.“Si Yvonne. Mukhang nakita tayong nag-uusap.”Tumango ng marahan si Alhaj.“May problema ba? You look flustered.” Puna nito.Hinawakan niya ang pisngi. Totoong mainit ang kaniyang pisngi.Namumula ang kaniyang mukha dahil sa kahihiyan.“W-wala ‘to.” She answered.Ngumiti naman si Alhaj at pagkaraan ay nagbuntong-hininga.“Mukhang alam ko na kung ano ang sinabi ni Yvonne.”Kumunot ang kaniyang noo.“Did she tease you again?”Mas lalong nag-init ang kaniyang pisngi. Palagi naman ganoon, kahit noong college pa lamang sila. Iniisip ng lahat na may kahulugan ang pagiging mabait ni Alhaj sa kaniya.Kaya siya na ang nahihiya para kay Yvonne.Idinaan niya sa tawa ang pagkailang.“She thought this was a date.” Aniya.“She really didn't change. Palagi naman niya akong inaasar.” Dagdag niya nang mapansin ang paninitig ni Alha
Hindi pa man nag-a-alas otso ay hinatak na siya ni Yvonne papunta sa club na tinutukoy nito.Mabilis ang patakbo nito hanggang sa makarating sa parking lot ng club.At dahil nakasuot siya ng puting tube top na pinaresan ng high waisted jeans at pinatungan ng itim na coat, kinailangan niyang ayosin ang sarili. Pinahubad ni Yvonne ang coat at tanging tube top na lamang ang natira.Halos lamigin siya nang maglakad sila papunta sa entrance ng club.“Kailangan ba na alisin ko ang coat?”Nagtaas ng kilay si Yvonne.“You look so formal with a coat on! Goodness, we're going to a club.”Hinila na siya nito papasok ng club.The bouncer even greeted her friend!Bagong-bago ang club pero mukhang kilala na si Yvonne ng mga staff rito.Hinila siya nito papunta sa bar counter. Naupo ang babae sa high stool kaya naman sumunod na rin siya.“Good evening, Miss.” Bati ng bartender kay Yvonne.Ngumiti ang kaniyang kaibigan at nag-order ng inumin. Hinatak niya ang kamay nito para makuha ang atensyon nito,
Nakahilig si Greig sa maliit na sofa nang pumasok ang doctor para tingnan si Natasha.Hindi niya maiwan ang babae dahil maya't maya ito kung maghysterical, kinailangan pang turukan ng tranquilizer para kumalma.“We couldn't inject more than the enough dosage, baka mamaya ay magising din agad ang pasyente.” Iyon ang saad ng doktor bago umalis.Ilang oras lang iyon na pampakalma kaya nanatili siya sa ward ni Natasha. Nasa labas din si Ada dahil may inaasikaso ito sa nurse station para sa bagong gamot ng pasyente.Kapag gumising ito'y baka kung ano na naman ang gawin sa sarili.Hinilot niya ang sintido at ipinikit ang mga mata. Nakatanggap siya ng mensahe kaninang umaga na umuwi na ang kaniyang Lolo sa mansyon.Hindi man lang niya nasamahan dahil naging abala siya kay Natasha.Nang buksan niya ang mga mata, natanaw niya agad na gising na ang babae.Tumayo siya't naglakad palapit, pero halos matigilan din nang makitang umiiyak na naman ito.“G-greig,” nanginig ang boses nito. “Akala ko in
He could be nice to her, but he would never touch her.Paano niya iyon matatanggap? Akala niya'y nahuhulog na sa kaniya si Greig.Akala niya'y magkukumahog ito para angkinin siya. Hindi iyon matanggap ng kaniyang ego.Kaya para maiwasan na mapahiya pa lalo, kinabukasan ay umalis siya at nag-ibang bansa.Ilang buwan lang ay sumunod din si Greig, akala niya iyon ay dahil sa na-realize na nito ang halaga niya.Ngunit hindi niya inaasahan na mabalitaan na lang bigla ang tungkol sa pagpapakasal nito.She was not in the Philippines when it happened! Pero dahil sa marami siyang bantay kay Greig, nalaman niya agad ang tungkol sa pagpapakasal nito.Why would he do that?Kung nais nitong maikasal, dapat siya ang nilapitan nito! Siya nalang dapat ang kinausap nito hindi na si Ysabela!Parang apoy na kumalat sa kaniyang sistema ang galit at selos.She wants the title of Mrs. Ramos. She wants to own him! To own Greig Ramos, and his heart.Nakita niyang tumalikod si Greig at balak na nitong umalis
Her tube top, high waisted pants, and flat shoes are out of tune with the disco outfit.Hiyang-hiya siya dahil pinagtitinginan siya ng mga tao. Siguro'y naiisip nila na napaka-weird ng kaniyang suot samantalang club naman ang pinuntahan nila.Hinawakan ni Yvonne ang kaniyang kamay.“Come on, Sabby. Sway that sexy hips of yours!”Umiling siya.Ngunit hinawakan ni Yvonne ang kaniyang kamay at gumiling-giling ito sa kaniyang harap.Marami na rin ang nainom ng babae kaya sigurado siyang may tama na ito.Yvonne sway her hips sexily. Hawak nito ang kaniyang kamay at iniaangat nito iyon kapag gigiling ang babae.Namumula ang kaniyang mukha ngunit natatawa na rin.“Come on, Sabby! Dance for me.” Yvonne encouraged her.She tried to mimic her friend's action. Napahiyaw naman si Yvonne nang makitang sumasayaw na siya.Nahihiya pa rin si Ysabela pero dahil naisip niyang minsan lang naman ito ay pagbibigyan na niya si Yvonne.Pareho silang natatawa ni Yvonne habang sumasayaw. Siya ay dahil sa unan
Kahit puno ng pangamba ang kaniyang dibdib, pinatatag niya pa rin ang sarili.Umiling siya.“Hindi ako sasama. Kay Yvonne ako sasabay! Walang kasama ang kaibigan ko.”“D*mn it, Ysabela!” Malutong nitong mura.Humakbang palapit ang lalaki at pakiramdam niya'y sasaktan din siya nito kaya napa-atras siya.Pero ang metal na sasakyan ang lumapat sa kaniyang likod. Hindi na niya magagawang umatras.“Why would you go to that g*dd*mn club?! Huh!”Nanghihina ang kaniyang tuhod. Hindi siya sanay na ganito katinding emosyon ang kaniyang nakikita sa mga mata ni Greig.“What's wrong with you?” He asked.His jaw moved. Kita niya ang pilit nitong pagpigil sa galit na nararamdaman.Nag-iwas siya ng tingin.“Babalik ako.” Tanging nasabi niya.Hindi niya pwedeng pabayaan si Yvonne. Nakainom na rin ito.Humakbang siya palayo pero nahawakan na ni Greig ang kaniyang braso at ipinirmi siya sa kaniyang kinatatayuan.“Archie will drive your fried home, uuwi na rin tayo.”Ayaw niyang sumabay kay Greig. Parang
Hilom ng luha ang mga mata ni Yvonne nang nagmamaneho. Halos manlabo ang kaniyang paningin dahil sa hindi matigil na pag-iyak.Nanginginig ang buo niyang katawan dahil sa pinaghalong galit at takot.Hindi niya maalala kung kailan nagbago ang lahat. Hindi niya alam na magiging ganito si Archie.The Archie she used to love was gentle, soft-spoken, and feels like a home to her.Hindi ito isang halimaw na paunti-unti siyang inuubos.Biglaan ang kaniyang pagtapak sa break at hindi na napigilan ang paghagulhol.The pain was too much.Hindi niya rin gusto ang nangyari noon. She couldn't do anything before, she couldn't help him!She doesn't even know where he is!Ang tanging alam niya lang, simula nang umalis si Archie, nadurog din ang pagkatao niya. At ngayon na bumalik ito, parang pinaparusahan lang siya lalo sa mga kasalanan na hindi naman niya ginusto.Humigpit ang hawak niya sa manibela at doon kumuha ng lakas.She remember that night.Akala niya'y hindi na sila magkikita ni Archie pagk
Ipinikit niya ang mga mata habang tinatanggap ang malupit na halik ni Archie.If this is the only way to persuade Archie, then she will give in.Kung kapalit nito ay titigilan na ni Archie ang kaniyang pamilya, magtitiis siya.Bumaba ang halik ni Archie sa kaniyang dibdib. Pinigilan niya ang sarili na umungol.Kumapit siya sa bedsheet habang mas bumaba ang halik nito sa kaniyang puson.“I haven't touch you down here, but it's already wet.” Mapanudyo nitong saad.Uminit ang kaniyang pisngi.Ilang taon na walang nangyari sa kaniyang s*x-life. Natural lamang na ganiyan ang reaksyon niya.Pilit niyang ipinagtatanggol ang sarili, pero may bumubulong sa kaniya.You miss him so much.You miss his touch.Naramdaman niyang ibinaba ni Archie ang kaniyang panty at napasinghap siya nang maramdaman ang daliri nito.Nanlamig ang buo niyang pagkatao, napatingin siya sa lalaki at nakitang nakatitig ito sa kaniya.She bit her lower lip. Ayaw niyang isipin nitong gusto niya rin ang ginagawa nito, pero
Hindi siya nakatanggap ng imbitasyon, sapat na iyon para malaman niya na hindi siya gustong imbitahan ni Damian Galvez sa kaarawan nito. Nitong lumipas na mga taon, nagkakaroon naman sila ng kaunting interaksyon ni Architect Damian Galvez. Nakakameeting niya rin ang ibang Galvezes. Ngunit hindi gaanong maganda ang relasyon niya sa kanila. Tila mahirap na magkaroon ng malapit na koneksyon sa pamilyang Galvez. Ang totoo niyan, hindi niya rin gusto na magkaroon ng koneksyon sa mga Galvez dahil nagpupukos na siya ngayon sa pagpapalawak ng kaniyang negosyo sa labas ng bansa. Kaya hindi na niya kailangan ng koneksyon sa mga negosyanteng lokal. May negosyo rin naman ang mga Galvez sa ibang bansa, ngunit hindi kagaya niya na mas malawak ang negosyo sa labas ng Pilipinas. "Good evening, Atty." Bati ng isang lalaking miyembro ng security team. Inilahad ni Reinella ang hawak nitong invitation card at ngumiti ng matamis. "Here's my invitation card. Do I still need to show you my ID?
Litong-lito na si Archie. Iba ang nakukuha niyang impormasyon sa impormasyon na gusto niyang matanggap. Kaya nang dumating na ang kaarawan ni Damian Galvez ay hindi na siya nag-atubiling dumalo sa selebrasyon para makakuha ng iba pang impormasyon tungkol sa nobya ni Rizzo Galvez. Kung dadalo siya sa birthday party ni Damian Galvez ay mas malaki ang tyansa na may makalap siyang impormasyon na makakatulong sa kaniya na mapag-aralan ng mabuti ang katauhan ni Anais Acosta. Sa tuwing naiisip niya na kamukhang-kamukha ng nobya ni Rizzo si Yvonne ay naaalala niya palagi na naging magkasintahan noon si Yvonne at si Rizzo. Posible na hanggang ngayon ay hindi pa rin makalimut si Rizzo kay Yvonne... kagaya niya. Baka nabaliw na rin ito kay Yvonne, kaya ngayon na may natagpuang babae na kamukha ni Yvonne ay pakakasalan nito agad. Hindi lingid sa kaniyang kaalaman na papalit-palit ng babae ang mga Galvez. Habulin ng mga babae ang mga lalaking Galvez kahit na kasal na ang iba. Kaya para magpa
Gabi na nang makauwi si Archie mula sa hospital. Hindi man lang siya nakapagpahinga sa paghahanap ng kasagutan sa mga tanong niya. Ngunit ayon sa nakuha niyang impormasyon, lihitimong anak ni Rizzo ang batang naospital. Anak nito si Coleen sa pagkabinata. Sa Pilipinas ipinanganak ang batang babae, ngunit sa ibang bansa pinalaki. Maliban sa mga impormasyong iyon ay wala na siyang nakuhang iba pa. Hindi na rin nakapagbigay ng impormasyon sa kaniya si Patrick dahil iyon lang din ang laman ng database ng ospital. Binuksan niya ang kaniyang computer pagkauwi galing sa ospital. Sa kaniyang opisina siya tumuloy para tingnan ang pinadalang email ng kaniyang assistant sa kaniya. May sarili siyang office sa kaniyang condo unit. Gusto niyang nakabukod lamang ang kaniyang opisina sa kaniyang kuwarto para maging productive pa rin siya kahit na nasa condo lamang siya. Buong araw yata siyang hindi nagpakita sa kompanya. Nasa ospital lamang siya maghapon, naghahanap ng mga bagay na makakatulong s
Nang manganak siya kay Akhil, bumalik si Yvonne sa pagthetheraphy. Hindi na ito umuuwi sa kanila dahil sa takot na baka masaktan nito si Akhil. Naniniwala ito na hindi ligtas ang kaniyang anak kapag mananatili si Yvonne sa kanilang puder. Pakiramdam palagi ni Yvonne ay magdudulot lamang siya ng panganib sa mga paslit. Kaya kahit sa malayo ay hindi nito matingnan si Akhil. Hindi nito kayang pakinggan ang tawa at iyak ng bata. Agad itong inaatake ng anxiety at parang nababalisa agad. Madalas ay nagkukulong ito sa kuwarto ar hindi na sa kanila nagpapakita. Nang hindi na nito makayanan ay nagpa-alam itong aalis muna para humingi ng tulong sa therapist nito. Nitong nakaraang buwan lang bumalik si Yvonne sa kanila. Hindi pa gaanong maayos ang babae kahit pa halos apat na buwan itong nawala para magtheraphy. Alam niyang malalim ang pinangggalingan nitong sakit kaya hindi niya pwedeng hayaan na lang mas lalong maexpose sa mas mahirap na sitwasyon ang kaniyang pinsan. "I know where yo
"You've already met him?" Tanong niya sa babae. Tumibok ng mabilis ang kaniyang puso at nanatiling malamig ang kaniyang palad. Hindi niya nakita si Archie sa labas. Pero dahil sa sinabi nito, mas lalo siyang naging kabado. Natahimik saglit ang babae. Hindi ito sumagot, ngunit ramdam niya na hindi na niya kailangan na marinig mula sa labi nito ang kasagutan sa kaniyang tanong. Nagkita na nga ang dalawa. "You know that this would happen, right?" Marahan niyang tanong. Huminga ng malalim si Anais bago pagod na pumikit. Umangat ang dibdib nito nang humugot ng malalim na hininga. "I know." Sagot nito pagkaraan. "But I couldn't let my fear control me, Agy." Mahina nitong sambit, tila nabibigatan. "For the past five years, I tried my best to overcome everything that once held me back. Ang tagal kong nagtago. Ang tagal kong natakot." Huminga na naman ito ng malalim. "But I was able to face him without showing much of my fear. I was able to fake my reaction when I saw him." Bumalin
Marahan siyang umiling. Alam niyang mabigat na naman ang loob nito. Ayaw niyang maramdaman muli ng babae ang parehong sakit na naramdaman nito noon, kaya hinaplos niya ng magaan ang likod ng palad nito bago maliit na ngumiti."I know how you feel now. Alam kong nag-aalala ka ng husto kay Coleen, but everything's fine now. Maayos na si Coleen, wala ka nang dapat na ipag-alala."Tumitig siya ng mabuti sa mga mata ni Anais. Gusto niyang makita nito ang sensiridad niya.Kung maaari lamang na pawiin ang lungkot at pagsisisi sa puso nito ay gagawin niya. Ngunit alam niya na kahit anong subok niya, hindi niya iyon magagawa, dahil tanging ito lamang ang mag kakayahan na gawin iyon. Si Anais lamang ang may kakayahan na itaboy ang lungkot sa puso nito at gamutin ang mahapding sugat na dala ng pagsisisi."And a failure doesn't define you as a person. It doesn't define you as a mother. Because motherhood is not a perfect thing. Kahit ako, I'm still learning how to take care of Akhil. May mga pagk
Samantalang kabado si Agatha nang makarating sa pasilyo ng private pediatric ward. Sa elevator pa lang ay hindi na siya mapakali kaya nagmamadali niyang tinahak ang pridadong silid ni Coleen .Naabutan niyang nasa labas si Rizzo at may kausap sa telepono.Nakita niyang tensyunado ang lalaki at mukhang hindi komportable sa taong kausap nito. Hinilot ng lalaki ang sintido bago bumuga ng hangin.Hindi man lang nito napansin ang kaniyang presensya."Dad, I know it's an important meeting. Pero hindi ko naman pwedeng pabayaan na lang ang anak ko. Coleen has a severe allergy reaction. She needs me now. I don't care about anything else, I just want to make sure that my daughter is safe."Saglit na natahimik si Rizzo, tila pinapakinggan ang sinasabi ng taong nasa kabilang linya."It's not her fault, Dad." Matigas na tugon nito pagkaraan."It's not her carelessness or my daughter's recklessness that caused this. Coleen is fond with furred animals, while Anais is unaware about Coleen's allergy w
Nang mawala sa kaniyang paningin si Agatha ay saka lamang siya bumalik sa kasalungat na pasilyo kung saan naghihintay si Archie sa impormasyon na ibibigay niya. Mabagal ang bawat niyang hakbang habang inaalala ang tensyunadong ekspresyon ng mukha ni Agatha.Bakit nga ba magiging tensyunado si Agatha?Wala naman siguro siyang nagawang kasalanan? Bulong niya sa hangin. Muli niyang naabutan si Archie na tulalang nakaupo sa bench. Malayo ang tingin nito at walang partikular na bagay na tinitingnan. Halatang malalim ang iniisip nito. Pagkalapit sa kaibigan ay naupo na siya sa katabing upuan nito. "The patient's name is Malia Coleen." Panimula niya para makuha ang atensyon ni Archie. At kagaya ng kaniyang inaasahan, mula sa pagkatulala, ay napaangat ito ng tingin sa kaniya. Napansin din sa wakas ang kaniyang presensya, at tila ngayon pa lamang naputol ang sumpa nito na matulala sa kawalan. "Malia Coleen Javier Galvez is her fulle name. She's still young. Her biological father is Riz
Pagkatapos na makuha ang impormasyon ng pasyente ay lumabas si Patrick para kausapin muli si Archie. Sigurado siya na hindi aalis ang kaniyang kaibigan hangga't hindi nito nakukuha ang gusto.At alam niya kung gaano kadesperado sa impormasyon ngayon si Archie.Alam niya ang pakiramdam nito ngayon. Dahil kagaya ni Archie, hindi rin siya mapakali noon nang malaman niyang may anak si Suzzane.Alam niyang kung may anak ito ay malaki ang tyansa na kaniya ang batang iyon.Ngunit kahit gaano kadesperado ang kaniyang kaibigan na makilala ang batang pasyente ay hindi niya maaaring hayaan na lamang itong gawin kung ano ang maisipan nitong gawin. Istrikto ang ospital. Malaking bagay ang privacy ng mga pasyente sa ospital na ito.Kaya kung papasok ito sa isang pribadong silid para lamang makita ang pasyente nang walang pahintulot mula sa pasyente o sa pamilya ng pasyenteng ay magdudulot lamang ng malaking gulo.Pabalik na siya sa upuan kung saan naghihintay si Archie, nang bigla siyang matigilan