He could be nice to her, but he would never touch her.Paano niya iyon matatanggap? Akala niya'y nahuhulog na sa kaniya si Greig.Akala niya'y magkukumahog ito para angkinin siya. Hindi iyon matanggap ng kaniyang ego.Kaya para maiwasan na mapahiya pa lalo, kinabukasan ay umalis siya at nag-ibang bansa.Ilang buwan lang ay sumunod din si Greig, akala niya iyon ay dahil sa na-realize na nito ang halaga niya.Ngunit hindi niya inaasahan na mabalitaan na lang bigla ang tungkol sa pagpapakasal nito.She was not in the Philippines when it happened! Pero dahil sa marami siyang bantay kay Greig, nalaman niya agad ang tungkol sa pagpapakasal nito.Why would he do that?Kung nais nitong maikasal, dapat siya ang nilapitan nito! Siya nalang dapat ang kinausap nito hindi na si Ysabela!Parang apoy na kumalat sa kaniyang sistema ang galit at selos.She wants the title of Mrs. Ramos. She wants to own him! To own Greig Ramos, and his heart.Nakita niyang tumalikod si Greig at balak na nitong umalis
Her tube top, high waisted pants, and flat shoes are out of tune with the disco outfit.Hiyang-hiya siya dahil pinagtitinginan siya ng mga tao. Siguro'y naiisip nila na napaka-weird ng kaniyang suot samantalang club naman ang pinuntahan nila.Hinawakan ni Yvonne ang kaniyang kamay.“Come on, Sabby. Sway that sexy hips of yours!”Umiling siya.Ngunit hinawakan ni Yvonne ang kaniyang kamay at gumiling-giling ito sa kaniyang harap.Marami na rin ang nainom ng babae kaya sigurado siyang may tama na ito.Yvonne sway her hips sexily. Hawak nito ang kaniyang kamay at iniaangat nito iyon kapag gigiling ang babae.Namumula ang kaniyang mukha ngunit natatawa na rin.“Come on, Sabby! Dance for me.” Yvonne encouraged her.She tried to mimic her friend's action. Napahiyaw naman si Yvonne nang makitang sumasayaw na siya.Nahihiya pa rin si Ysabela pero dahil naisip niyang minsan lang naman ito ay pagbibigyan na niya si Yvonne.Pareho silang natatawa ni Yvonne habang sumasayaw. Siya ay dahil sa unan
Kahit puno ng pangamba ang kaniyang dibdib, pinatatag niya pa rin ang sarili.Umiling siya.“Hindi ako sasama. Kay Yvonne ako sasabay! Walang kasama ang kaibigan ko.”“D*mn it, Ysabela!” Malutong nitong mura.Humakbang palapit ang lalaki at pakiramdam niya'y sasaktan din siya nito kaya napa-atras siya.Pero ang metal na sasakyan ang lumapat sa kaniyang likod. Hindi na niya magagawang umatras.“Why would you go to that g*dd*mn club?! Huh!”Nanghihina ang kaniyang tuhod. Hindi siya sanay na ganito katinding emosyon ang kaniyang nakikita sa mga mata ni Greig.“What's wrong with you?” He asked.His jaw moved. Kita niya ang pilit nitong pagpigil sa galit na nararamdaman.Nag-iwas siya ng tingin.“Babalik ako.” Tanging nasabi niya.Hindi niya pwedeng pabayaan si Yvonne. Nakainom na rin ito.Humakbang siya palayo pero nahawakan na ni Greig ang kaniyang braso at ipinirmi siya sa kaniyang kinatatayuan.“Archie will drive your fried home, uuwi na rin tayo.”Ayaw niyang sumabay kay Greig. Parang
Hilom ng luha ang mga mata ni Yvonne nang nagmamaneho. Halos manlabo ang kaniyang paningin dahil sa hindi matigil na pag-iyak.Nanginginig ang buo niyang katawan dahil sa pinaghalong galit at takot.Hindi niya maalala kung kailan nagbago ang lahat. Hindi niya alam na magiging ganito si Archie.The Archie she used to love was gentle, soft-spoken, and feels like a home to her.Hindi ito isang halimaw na paunti-unti siyang inuubos.Biglaan ang kaniyang pagtapak sa break at hindi na napigilan ang paghagulhol.The pain was too much.Hindi niya rin gusto ang nangyari noon. She couldn't do anything before, she couldn't help him!She doesn't even know where he is!Ang tanging alam niya lang, simula nang umalis si Archie, nadurog din ang pagkatao niya. At ngayon na bumalik ito, parang pinaparusahan lang siya lalo sa mga kasalanan na hindi naman niya ginusto.Humigpit ang hawak niya sa manibela at doon kumuha ng lakas.She remember that night.Akala niya'y hindi na sila magkikita ni Archie pagk
Ipinikit niya ang mga mata habang tinatanggap ang malupit na halik ni Archie.If this is the only way to persuade Archie, then she will give in.Kung kapalit nito ay titigilan na ni Archie ang kaniyang pamilya, magtitiis siya.Bumaba ang halik ni Archie sa kaniyang dibdib. Pinigilan niya ang sarili na umungol.Kumapit siya sa bedsheet habang mas bumaba ang halik nito sa kaniyang puson.“I haven't touch you down here, but it's already wet.” Mapanudyo nitong saad.Uminit ang kaniyang pisngi.Ilang taon na walang nangyari sa kaniyang s*x-life. Natural lamang na ganiyan ang reaksyon niya.Pilit niyang ipinagtatanggol ang sarili, pero may bumubulong sa kaniya.You miss him so much.You miss his touch.Naramdaman niyang ibinaba ni Archie ang kaniyang panty at napasinghap siya nang maramdaman ang daliri nito.Nanlamig ang buo niyang pagkatao, napatingin siya sa lalaki at nakitang nakatitig ito sa kaniya.She bit her lower lip. Ayaw niyang isipin nitong gusto niya rin ang ginagawa nito, pero
The growing silence inside Greig's car is awkward. Hindi pa rin nagsasalita ang lalaki at ramdam niya pa rin ni Ysabela ang matinding galit nito.Nang sulyapan niya ang kamay ni Greig, duguan pa rin iyon. Mariin ang pagkapit nito sa manibela ng sasakyan.Ibinalik niya ang tingin sa daan at tahimik na napaisip.Anong ikakagalit niya?She pinched her fingers.Hindi mawala sa isip niya ang pananakit ni Greig sa lalaking nambabastos sa kanila ni Yvonne.Kahit na may kasalanan ito sa kanila, ayaw niyang malagutan ito ng hininga. Lalo pa't si Greig ang nambugbog sa lalaki.Baka bukas ay maging laman na lamang bigla ng balita si Greig. Mas lalo silang pagpyepyestahan ng media.He couldn't be a murderer. Pagkontra ng kaniyang isip.But why would I care?Hindi niya maintindihan ang sarili.Sa puso niya'y nag-aalala pa rin siya sa pwedeng mangyari, pero binubulong naman ng kaniyang isip na huwag nang mangialam.Hindi niya alam na naroon din si Greig.Hindi niya nakita o napansin na nasa paligid
Sumikip ang kaniyang dibdib. Parang dinaganan iyon ng mabigat na bagay.Hindi niya kayang tagalan ang tingin ni Greig kaya nag-iwas siya.Bakit ang dali-dali para sa lalaki na pagbantaan siya?She gritted her teeth.At bakit siya magpapaapekto? Bakit siya matatakot?Ibinalik niya ang tingin sa mga mata nito. Mabuti at may natitira pang tapang sa kaniyang dibdib na mas pinatibay ng galit.“Baka nakakalimutan mo? We're already getting a divorce. Isn't it a bit unreasonable for you to always control your ex-wife?”Natigilan ang lalaki. Unti-unti ay umangat ang sulok ng labi nito at malamig na natawa.“Are you that excited for a divorce, Ysabela? Are you in a hurry to divorce me so you can hook up with another man?”“Or maybe you already found one?”Napaawang ang kaniyang labi.Parang bulkang sumabog ang tinitimpi niyang galit.Namuno ang matinding emosyon sa kaniyang dibdib.How could this man insult her and accuse her at the same time? Na parang siya pa ang lumalandi sa iba samantalang
Dalawang araw din ang lumipas simula nang huli nilang pagtatalo ni Greig. At sa dalawang araw na lumipas, hindi niya nakita ang lalaki.Si Manang Lora na lamang ang nag-iimporma sa kaniya kung umuwi na ito at anong oras umalis.Nagkulong siya sa kaniyang kuwarto dahil sa ilang araw na panghihina.Madalas din sumakit ang kaniyang puson at natatakot siyang baka kung ano na ang nangyari sa kaniyang baby.Wala pa rin siyang mahanap na magpagkakatiwalaang OB-GYN na masisiguro niyang hindi konektado kay Greig at sa pamilya nito.At isa pa, kailangan niya nang magsimulang mag-ipon ng pera para sa check up at necessities ng kaniyang anak.Kaya nang umagang iyon maaga siyang gumising at bumaba sa hapagkainan para kumain ng almusal.Nakaalis na raw si Greig, ang sabi ni Manang Lora.Nang sulyapan niya ang oras, masyado pang maaga para umalis ito.Baka may dadaanan pa?Ngunit pinagkibit niya iyon ng balikat.Hindi niya na dapat iyon iniisip.“Maayos na ba ang pakiramdam mo, Ysabela?” Tanong ni M
Nang manganak siya kay Akhil, bumalik si Yvonne sa pagthetheraphy. Hindi na ito umuuwi sa kanila dahil sa takot na baka masaktan nito si Akhil. Naniniwala ito na hindi ligtas ang kaniyang anak kapag mananatili si Yvonne sa kanilang puder. Pakiramdam palagi ni Yvonne ay magdudulot lamang siya ng panganib sa mga paslit. Kaya kahit sa malayo ay hindi nito matingnan si Akhil. Hindi nito kayang pakinggan ang tawa at iyak ng bata. Agad itong inaatake ng anxiety at parang nababalisa agad. Madalas ay nagkukulong ito sa kuwarto ar hindi na sa kanila nagpapakita. Nang hindi na nito makayanan ay nagpa-alam itong aalis muna para humingi ng tulong sa therapist nito. Nitong nakaraang buwan lang bumalik si Yvonne sa kanila. Hindi pa gaanong maayos ang babae kahit pa halos apat na buwan itong nawala para magtheraphy. Alam niyang malalim ang pinangggalingan nitong sakit kaya hindi niya pwedeng hayaan na lang mas lalong maexpose sa mas mahirap na sitwasyon ang kaniyang pinsan. "I know where yo
"You've already met him?" Tanong niya sa babae. Tumibok ng mabilis ang kaniyang puso at nanatiling malamig ang kaniyang palad. Hindi niya nakita si Archie sa labas. Pero dahil sa sinabi nito, mas lalo siyang naging kabado. Natahimik saglit ang babae. Hindi ito sumagot, ngunit ramdam niya na hindi na niya kailangan na marinig mula sa labi nito ang kasagutan sa kaniyang tanong. Nagkita na nga ang dalawa. "You know that this would happen, right?" Marahan niyang tanong. Huminga ng malalim si Anais bago pagod na pumikit. Umangat ang dibdib nito nang humugot ng malalim na hininga. "I know." Sagot nito pagkaraan. "But I couldn't let my fear control me, Agy." Mahina nitong sambit, tila nabibigatan. "For the past five years, I tried my best to overcome everything that once held me back. Ang tagal kong nagtago. Ang tagal kong natakot." Huminga na naman ito ng malalim. "But I was able to face him without showing much of my fear. I was able to fake my reaction when I saw him." Bumalin
Marahan siyang umiling. Alam niyang mabigat na naman ang loob nito. Ayaw niyang maramdaman muli ng babae ang parehong sakit na naramdaman nito noon, kaya hinaplos niya ng magaan ang likod ng palad nito bago maliit na ngumiti."I know how you feel now. Alam kong nag-aalala ka ng husto kay Coleen, but everything's fine now. Maayos na si Coleen, wala ka nang dapat na ipag-alala."Tumitig siya ng mabuti sa mga mata ni Anais. Gusto niyang makita nito ang sensiridad niya.Kung maaari lamang na pawiin ang lungkot at pagsisisi sa puso nito ay gagawin niya. Ngunit alam niya na kahit anong subok niya, hindi niya iyon magagawa, dahil tanging ito lamang ang mag kakayahan na gawin iyon. Si Anais lamang ang may kakayahan na itaboy ang lungkot sa puso nito at gamutin ang mahapding sugat na dala ng pagsisisi."And a failure doesn't define you as a person. It doesn't define you as a mother. Because motherhood is not a perfect thing. Kahit ako, I'm still learning how to take care of Akhil. May mga pagk
Samantalang kabado si Agatha nang makarating sa pasilyo ng private pediatric ward. Sa elevator pa lang ay hindi na siya mapakali kaya nagmamadali niyang tinahak ang pridadong silid ni Coleen .Naabutan niyang nasa labas si Rizzo at may kausap sa telepono.Nakita niyang tensyunado ang lalaki at mukhang hindi komportable sa taong kausap nito. Hinilot ng lalaki ang sintido bago bumuga ng hangin.Hindi man lang nito napansin ang kaniyang presensya."Dad, I know it's an important meeting. Pero hindi ko naman pwedeng pabayaan na lang ang anak ko. Coleen has a severe allergy reaction. She needs me now. I don't care about anything else, I just want to make sure that my daughter is safe."Saglit na natahimik si Rizzo, tila pinapakinggan ang sinasabi ng taong nasa kabilang linya."It's not her fault, Dad." Matigas na tugon nito pagkaraan."It's not her carelessness or my daughter's recklessness that caused this. Coleen is fond with furred animals, while Anais is unaware about Coleen's allergy w
Nang mawala sa kaniyang paningin si Agatha ay saka lamang siya bumalik sa kasalungat na pasilyo kung saan naghihintay si Archie sa impormasyon na ibibigay niya. Mabagal ang bawat niyang hakbang habang inaalala ang tensyunadong ekspresyon ng mukha ni Agatha.Bakit nga ba magiging tensyunado si Agatha?Wala naman siguro siyang nagawang kasalanan? Bulong niya sa hangin. Muli niyang naabutan si Archie na tulalang nakaupo sa bench. Malayo ang tingin nito at walang partikular na bagay na tinitingnan. Halatang malalim ang iniisip nito. Pagkalapit sa kaibigan ay naupo na siya sa katabing upuan nito. "The patient's name is Malia Coleen." Panimula niya para makuha ang atensyon ni Archie. At kagaya ng kaniyang inaasahan, mula sa pagkatulala, ay napaangat ito ng tingin sa kaniya. Napansin din sa wakas ang kaniyang presensya, at tila ngayon pa lamang naputol ang sumpa nito na matulala sa kawalan. "Malia Coleen Javier Galvez is her fulle name. She's still young. Her biological father is Riz
Pagkatapos na makuha ang impormasyon ng pasyente ay lumabas si Patrick para kausapin muli si Archie. Sigurado siya na hindi aalis ang kaniyang kaibigan hangga't hindi nito nakukuha ang gusto.At alam niya kung gaano kadesperado sa impormasyon ngayon si Archie.Alam niya ang pakiramdam nito ngayon. Dahil kagaya ni Archie, hindi rin siya mapakali noon nang malaman niyang may anak si Suzzane.Alam niyang kung may anak ito ay malaki ang tyansa na kaniya ang batang iyon.Ngunit kahit gaano kadesperado ang kaniyang kaibigan na makilala ang batang pasyente ay hindi niya maaaring hayaan na lamang itong gawin kung ano ang maisipan nitong gawin. Istrikto ang ospital. Malaking bagay ang privacy ng mga pasyente sa ospital na ito.Kaya kung papasok ito sa isang pribadong silid para lamang makita ang pasyente nang walang pahintulot mula sa pasyente o sa pamilya ng pasyenteng ay magdudulot lamang ng malaking gulo.Pabalik na siya sa upuan kung saan naghihintay si Archie, nang bigla siyang matigilan
Napahinga na lamang ng malalim si Patrick, alam niya sa kaniyang sarili kung ano ang tumatakbo sa isip ngayon ni Archie. Hindi nito maituloy ang gustong sabihin dahil magiging sinsitibo lamang ito pagpinag-usapan na ang tungkol sa pagkakaroon ng anak. Kahit hindi sabihin sa kaniya ng kaibigan, alam niyang nagsisisi ito ng husto sa nangyari noon kay Yvonne. Sinisisi pa rin nito ang sarili hanggang ngayon. Lalo pa at hindi lamang isang tao ang nawala sa buhay nito nang mangyari ang insidente noon. Nagdadalang-tao si Yvonne. Sabay na nawala sa kaniya ang kaniyang mag-ina. Dahil sa kagagawan niya. Kaya siguro ganito na lamang si Archie kung umakto. Maybe he’s thinking that he could also experience Greig’s luck. Maybe he's considering the idea that Yvonne is alive and the child also was able to survive. Sa kanilang tatlo, si Greig ang pinakamaswerte sa lahat. Kung kailan akala nila ay wala na talagang pag-asa na maging maayos pa ang buhay nito ay saka naman aksidenteng natagpuan ni
“What’s wrong with you?” Ibinaba ni Patrick ang dala-dalang chart at tinitigan ng matiim si Archie. Hindi nito napansin na nakalapit na siya dahil sa sobrang lalim ng iniisip. Sa malayo pa lang ay natanaw na niya si Archie. Sa laki ng katawan nito ay agad na mapapansin ang lalaki, lalo pa't mag-isa lamang ito sa mahabang upuan at nakatulala sa kawalan. Kung hindi niya kilala ang lalaki ay baka naisip na niyang wala na ito sa katinuan. Nang marinig nito ang kaniyang boses ay agad na tumayo si Archie at hinarap siya. Umawang ang bibig nito, ngunit halatang hindi alam ang sasabihin sa kaniya, kaya nagsalubong naman ang kaniyang kilay. He looks confused and f*ck*d. What happened? Bulong ng kaniyang isip habang pinagmamasdan ang reaksyon ng kaniyang kaibigan. “Hindi ka pa ba aalis? Kanina ka pa ah?” Sita niya sa kaibigan. Itinikom ni Archie ang bibig dahil sa kaniyang sinabi. Mahigit tatlong oras na ito sa may bench, naghihintay na mapadaan siya sa koridor para makapag-usap sila.
"I don't want to cause trouble—" "Then, don't do this." Putol agad sa kaniya ng babae. Nakita niyang nagtagis ang bagang nito bago matalim siyang tiningnan. "Don't trouble us. And if it's not too much, please, don't make a scene. I don't know you, and I don't even know why you want to take me when obviously I don't know you! May batang naghihintay sa amin. Kaya kung ayaw mo naman pala ng mangugulo, then let us go." Lumingon ito kay Rizzo at humawak sa braso. Hinila nito ang lalaki at tuluyan na naglakad. Walang siyang nagawa nang lagpasan na lamang siya ng babae at ni Rizzo pagkatapos niyang matulala dahil sa mga sinabi nito. Nanigas ang kaniyang katawan sa gulat at pagtataka. Hindi niya inaasahan na ganoon siya kakausapin ng babae. Oo at kamukhang-kamukha ng babae iyon si Yvonne, ngunit sa pananalita at kilos ay ibang-iba ito. This woman is fearless. She's cold and straight forward. She isn't afraid of anything. She's not afraid of me. Isip niya. Kung si Yvonne, alam niya