Share
D-19
They say that time passes by quickly if you are happy or busy, and that's really true.
Nang nagbalik eskwela kami ay masyado na kaming naging busy. May araw na halos sa school na kami matulog para lang magawa agad ang mga group project at performances.
Hindi naging madali kasi nabigla kaming lahat sa tambak na gawain.
Nakapag-adjust naman kami pareho ni Jonathan, iyon nga lang ay lalo kaming hindi nagkikita. Minsan kapag may oras siya ay dumadaan lang siya sa classroom para tingnan kung okay lang ako.
Everyone also noticed how he changed. Hindi na siya madalas lumapit sa mga babae ngayon. He's still the same friendly and cheerful Jonathan but not the flirty one anymore.
Related chapters
Fallen Destiny D-20
Maaga kaming nagising kinabukasan, o mas safe yatang sabihin na hindi kami nakatulog dahil sa sobrang excitement. Naggawa kami ng listahan ng mga gagawin namin today at sa mga susunod pang araw. Papunta kami ngayon sa Big Lagoon. This is Haeden's wish kaya naman ito ang una naming ginawa. We'll walk a little and then sasakay kami ng bangka para makarating doon. It's still early pero ramdam na kaagad ang init. I pursed my lips when I felt Jonathan's hand on my waist. Kanina niya pa ako inaalalayan at sigurado ako na halata na ang pagkapula ng mukha ko. Sa kamay niya natutuon ang atensyon ko sa halip na sa lugar. He's watching me the whole time as if I'll disappear anytime. Tumikhim ako para maibsan ang pagkailang na nararamdaman. I can even feel his
Fallen Destiny D-21
It's going to be Jonathan's birthday next week, few days before our senior's ball. But up until now, wala pa akong naiisip na ipangreregalo sa kaniya. Sa tuwing tinatanong ko sina Haeden, magpabinyag ka, ang laging sagot nila.Aware naman sila na 16 pa lang ako, hindi ba? After class, dumiretso ako sa Ayala para magtingin tingin ng pwedeng iregalo. Hindi kami nagkikita nitong nakaraan dahil masyadong silang busy sa mga kinukumpletong requirements.Minsan na lang din silang nasa school kasi meron na silang OJT. Nasabi sa'kin ni Jonathan before na ayaw niyang mag OJT sa company nila, pero doon din siya bumagsak dahil iyon ang gusto ng Daddy nila.I felt bad about it but he assured me he's fine. Kaya nga gusto ko sana na bigyan siya ng mas maayos na birthday present, lalo na this is his first birthday that we're t
Fallen Destiny D-22
Wala siya sa tabi ko paggising ko kinabukasan. Naghilamos muna ako at nagtoothbrush bago nagpasyang bumaba. Naamoy ko na agad ang niluluto niya kahit nasa may hagdan pa lang ako. "Good morning!" I greeted like a kitten. Hindi kasi talaga ang morning person pero medyo nasanay na din dahil sa mga school works. "Good morning, baby." He greeted back. Napansin ko lang na simula kahapon, nasasanay na siyang tawagin akong baby. Ako ba 'yung baby o gusto niya na ng baby? Charot! Menor de edad pa po ako, ayokong maging batang ina jusko! Umupo ako at nakahalumbabang pinapanuod siya. Masungit niya 'kong tiningnan nang makita ang hitsura ko, oo!
Fallen Destiny D-23
"Shet! Last one and we'll graduate na!" Nakihiyaw kaming lahat kasabay ng class president namin. Defense na lang for our research project and then we are all good to graduate! Luckily, I am able to maintain my rank and I'm still an honor student after all the hardships! I pulled out my phone from my pocket when I felt that it vibrated. Napangiti ako nang mabasa ang pangalan ni Jonathan mula doon. From: Jonathan ❣️ I'm going to fetch you after your celebration, then. Take care. Nagpaalam kasi ako sa kaniya na lalabas kam
Fallen Destiny D-24
"What the hell is your problem?" Tinulak ni Haeden si Cassiedy palayo sa akin. Kasunod niya sina Seth. Agad akong inalalayan ni Joy at Rosé habang nakaharap sina Haeden at Seth kay Cassiedy. "Stop playing games, Cassiedy. Hindi kami papayag na isali mo ang kaibigan namin sa mga kabullshit-an mo!" Tahimik akong nagngingitngit. Just by looking at her eyes, I know that nothing can stop her unless I give up. Napapikit ako. I will be selfish kung hindi ko ipaglalaban si Jonathan but I would be more selfish kung ipagpapatuloy ko kahit alam ko ang mga pwedeng mawala sa kaniya kapag nanatili ako. "Well, ask that to your fri
Fallen Destiny D-25
Sobrang bigat ng katawan ko paggising ko. Madilim pa sa labas at tulog pa din si Jonathan. That's just great kasi hindi niya ako pwedeng maabutan pa dito. Napangiwi ako nang maramdaman ang hapdi. Instead of feeling the regret he said I'll feel, I feel like I was reborn instead. Tinitigan ko siya sa huling pagkakataon, at maging ang dugo na nasa kobre na naging patunay na ibinigay ko ang sarili ko sa kaniya. Nagpasundo na ako at umuwi sa bahay. Ipagbibili na din namin ito dahil hindi naman namin alam kung kailan kami ulit makakauwi. We also need money as we will start a new life in New York, kaya hindi na din ako umangal pa. Wala na din naman akong babalikan.
Fallen Destiny D-26
Living abroad is literally too different in our own country. Hindi kaagad ako nakapag adjust at madaming beses na pumalpak dahil hindi nawawala sa isipan ko si Jonathan. Nag apply ako ng part-time job habang nag aaral sa college dahil hindi namin kayang sustentuhan ang schooling ko. The remaining money that we have cannot sustain our cost of living here, and I don't want to waste time to consider I should stop and just work for the mean time to save money. If I can do it at the same time, why not? Days passed by so quickly. Inabala ko ang sarili ko sa pag aaral, sa trabaho at sa pag aalaga kay Daddy sa gabi kasi nagtatrabaho din si Mommy. Ginawa namin lahat para mahanap si Tito pero hindi na talaga namin siya mahanap pa. Kami ang hinahabol ng mga naging inverstors nila sa nawalang pera, so we have
Fallen Destiny D-27
I'm breathing fast as I recall what happened earlier. His fingers touching my skin is so damn much! Pinagpapawisan ako sa loob ng banyo at hindi makapag isip ng diretso. Tumungkod ako sa lababo at pilit pinapakalma ang sarili.Isang malabong pangyayari nga naman kasi kung hindi kami magkikita! And what's ironic is, magbestfriend sila ni Deniel kaya talagang imposible na wala siya dito! What a small world, Krissy!Nakarinig ako ng katok mula sa labas kaya binuksan ko ang pintuan. Sumalubong sa akin ang nag aalalang mukha ni Rosé at Seth. I smiled a bit. Hindi naman 'to kampihan pero nang malaman nila ang mga pinagdaanan ko, mas naging close kami.It's a good choice na din nga na hindi ko sinabi sa kanila noong mga panahong sarado ang isipan namin sa iisang side la
Latest chapter
