Chapter 17

Sobra-sobra ang tuwang aking nararamdaman, ganito pala kaganda ang luob ng mall, may mga iba't-ibang uri ng mga pagkain ang nakikita ko dito sa luob ng nadada-anan namin ni manang. 

Kung anu-ano naman ang kanyang mga kinuha at nilalagay sa basket na bakal habang tulak-tulak ko ito. 

Pagkatapos ng isang oras naming pamimili ni manang ay pumasok kami sa isang kainan, Jollibee ang nakalagay na pangalan sa labas nito. 

Anong gusto mong kainin iha, (si manang). 

Ikaw nalang po ang bahala manang,  sagot ko kay manang dahil parang lahat ay masasarap. 

Naglakad na si manang sa papunta sa may mga taong nakapila, kanya umupo nalang ako habang nakatingin sa mga taong kumakain, may mga bata din dito na tuwang-tuwa, napaisip tuloy ako kung na saan kanya ang mga magulang ko, bakit kaya nila ako iniwan. 

Nakita ko na si manang na papalapit kanya umayos na ako sa pagkaupo at di na nag-isip tungkol sa aking mga magulang.