Chapter 5

“Cedric, I already warned you. Kapag hindi ka pa nagtino ay ipapatapon kita sa ibang bansa na walang kahit isang kasambahay. Baka doon ay magtino ka!” mariing banta ni Trsitan kay Cedric habang hawak ng mahigpit ang braso nito. Napayuko na lang si Cedric dahil wala itong lakas ng loob na kalabanin ang tiyuhin. Kahit galit ito ay tila ito maamong tupang lumayo na lamang.

Hindi naman makapaniwala si Gaile na sa ikatlong pagkakataon ay pinagtanggol siya ni Tristan.

Nang makaalis si Cedric ay siya naman ang binalingan ni Trista. Kinuha nito ang kamay niya at hinila siya palabas ng classroom.

“Uncle Tristan, ano ba. Nasasaktan ako!” daing niya rito. “Sasama naman ako, huwag mo po akong kaladkarin,” mangiyak-ngiyak na wika niya.

Nahaplos niya ang namumulang kamay ng bitiwan siya nito. Tahimik niyang sinundan ang lalaki hanggang sa makarating sila sa magara nitong kotse.

Hindi na siya nagtanong nang sumakay siya sa kotse nito. Para siyang tuod habang nakaupo sa tabi nito. Naiilang pa rin kasi siya kapag kasama ang lalaki. Idagdag pa ang malakas na kabog ng dibdib niya kaya mas lalo siyang nati-tense.

Bahagya niyang nilingon si Tristan, seryoso ang mukha nito habang nakatingin sa daan. Hindi niya mapigilang mapatitig sa mukha nito. Kitang kita ang tangos ng ilong nito lalo na't nakatagilid ang lalaki sa kanya. Ang makapal nitong kilay pati na ang panga nito ang mas nagpatingkad sa kanyang masculine feature. Ang mga labi naman nitong likas na mapula ay tila ba kay sarap humalik. Ang mga mata nitong matiim kung tumitig ay nakakapanghina ng tuhod lalo na kapag tumititig sa kanya.

“Are you done staring at my face?” tanong nito na hindi man lang inaalis ang tingin sa daan habang nagmamaneho. Napapahiyang umiwas siya ng tingin at tumitig na lang sa labas ng bintana.

Nagulat na lang ako nang huminto kami sa harap ng mall. Napatingin si Gaile kay Tristan at mukhang naintindihan naman nito ang gusto niyang itanong.

“You need to change your clothes, uuwi tayo sa bahay dahil gusto kang makita ni Mama,” wika nito bago umibis sa sasakyan at ipina-park na lang ang kotse.

Nauna itong naglakad papasok sa mall habang nakabuntot naman siya dito.

Tahimik na lang siyang sumunod hanggang sa makarating sila sa isang luxurious brand. Pag-aari iyon ng mga Venzon kaya pumapasok pa lang sila ay nakahilera na ang mga saleslady pati na ang manager. Sabay-sabay pa silang yumukod noong papasok na sila.

Pagkatapos non ay isa-isang ipinasuot sa kanya ang mga damit. Hindi talaga siya kumportable sa mga sexy ang tabas kaya naman nauwi siya sa isang simple pero elegante na white dress. Tinernuhan nila ito ng scarf para itago ang pasa sa kanyang leeg.

Pagtingin niya sa salamin ay lantad na naman ang tinatago niyang ganda kahit pa may makapal siyang salamin sa mata.

pagkatapos nilang bumili ng damit ay dinala siya nito sa salon.

“Uncle Tristan, hindi na po kaila–”

“Tawagin mo pa akong uncle lalo na sa harap ni mama, malilintikan ka sa akin,” putol nito sa sasabihin niya.

Hindi siya nakapagsalita at napatango na lamang.

Muling nakaranas ng make up sa salon na 'yon si Gaile. Hindi naman kasi siya mahilig mag-apply ng make-up.

Tinanggal pa nila pati ang makapal niyang reading glass at pinalitan ng contact lens. Halos maluha siya pero tiniis na lang niya ang hapdi.

Nang matapos siyang ayusan ay hindi na naman niya makilala ang kanyang sarili. Napakapit na lang siya sa laylayan ng dress na suot niya habang mariing kagat ang ibabang labi.

Ayaw niya kasing makita ang gandang tinatago niya sa makapal na reading glass at maluluwang na damit. Napakatagal niyang tinago ang mukhang iyon pero ngayon ay muli niyang nasilayan. Ang gandang 'yon na muntik nang magpahamak sa kanya noon.

“Hailey Gaile! Ano pang tinutunganga mo diyan!” singhal ni Tristan kaya napapitlag siya. Lumuwang ang kapit niya sa laylayan ng dress niya. Halos magdugo din ang bibig niya sa diin ng pagkakakagat niya dito. Huminga na lang siya nang malalim bago sumunod kay Tristan na palabas na sa salon.

Patakbo siyang sumunod dito kaso hindi siya sanay sa mataas na takong. Na-out balance siya at muntik nang mapasubsob sa sahig.

Mabuti na lang dahil sa isang matipunong mga bisig siya bumagsak. Natulala siya sa mukha ng lalaking nakasalo sa kanya. Pamilyar ang mukha nito pero hindi niya matandaan kung saan niya ito nakita.

“I got you, Miss,” wika nito sa baritonong boses. Umayos naman siya ng pagkakatayo.

“T-Thank you,” aniya bago marahang tinulak ang lalaki kaso hindi siya nito binitiwan. Hawak pa rin nito ang kamay niya.

“You can let go of my wife now.” Napalingon siya kay Tristan na noon ay nasa likod na niya.

Hinapit pa siya nito sa bewang habang madilim ang mukhang nakatitig sa lalaking tumulong sa kanya.

“Ooops, sorry...” wika naman ng lalaki na itinaas pa ang dalawang kamay bago nakangising tumingin sa kanya.

Nakaramdam siya ng pangingilabot dahil don. Agad siyang kumapit sa braso ni Tristan bago ito hinila palayo doon.

“Are you okay?” tanong ni Tristan nang makitang namumutla siya at bahagyang nanginginig ang mga kamay.

“O-oo...” tugon niya bago muling lumingon sa lalaki. May kausap na itong babae kaya kahit paano ay nabawasan ang kaba niya.

'Kamukha lang siguro,' aniya sa isipan.

Inalalayan naman siya ni Tristan hanggang sa makasakay na sila sa kotse. May pagka-gentleman din naman pala ito at mas lalo itong gumugwapo kapag hindi nakakunot ang noo.

Bago nito pinaandar ang kotse ay yumuko muna ito para tignan ang paa niya. Nang makitang namumula ito ay kinuha nito ang ilang pinamili nila at pinalitan ng flip-flops ang suot niyang stiletto.

Nakatingin naman siya sa lalaki habang nagtataka dahil ibang-iba ang kilos nito kaysa kanina.

“Ayaw kong may masabi si Mama na pinababayaan kita,” malamig na wika nito bago tuluyang pinaandar ang kotse.

Hindi naman niya maiwasang kabahan lalo na dahil makakaharap niya ulit ang mga magulang ng lalaki.