Share

บทที่ 34

last update Last Updated: 2025-04-05 15:11:58

“อ้อ...ที่แท้คุณก็แช่งตัวเอง มิน่าถึงได้ถูกจับกันมาจริงๆ สมใจแล้วสิ”

“ใครมันจะไปรู้ล่ะครับ ว่าเรื่องมันจะกลายมาเป็นแบบนี้”

“เหอๆ เราสองคนก็ดั้นบังเอิญหายกันมาทั้งคู่ประจวบกับคุณทิ้งข้อความไว้แบบนั้นอีก เรื่องใหญ่แน่นอน” เพลงขวัญถึงกับถอนหายใจออกมาหนักๆ ป่านนี้แม่คงร้องไห้ฟูมฟายมากแค่ไหนแล้วนะ เธอได้แต่เอ่ยขอโทษในใจ เพราะไม่ได้ตั้งใจอยากให้เรื่องมันเลยเถิดมาแบบนี้จริงๆ 

“ก็ดีแล้ว เขาจะได้ตามหาตัวเราพบเร็วๆ”

“สาธุ...ขอให้มันเป็นแบบนั้นเถอะ” น้ำเสียงนิ่งๆ ของเพลงขวัญเอ่ยรับ แต่สีหน้าดูวิตกอย่างเห็นได้ชัด อชิเองก็พอจะมองออกว่าเธอกังวล

“จะว่าไป กับข้าวชาวป่าหน้าตาออกธรรมดาๆ ข้าวหอมๆ เพราะใช้ไม้ไผ่มาเป็นภาชนะแบบนี้ก็อร่อยแถมยังครีเอทดี” อชิจงใจเปลี่ยนเรื่องคุยอีกครั้ง นั่นเพราะนั่งจิตตกด้วยเรื่องที่ยังหาทางออกไม่ได้ก็เสียเวลาเปล่า

“ใช่มั้ย กลิ่นข้าวไหม้ กลิ่นเยื่อไผ่หอมติดจมูกเชียว” ขณะพูดเพลงขวัญก็สูดกลิ่นข
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • Finding Love พบรัก   บทที่ 69

    “แผนอะไรครับกำนัน”“แผนที่จะทำให้ไอ้ท่านรองเด้งออกไปจากที่นี่ยังไงล่ะ...หึหึ” กำนันสิงหายิ้มเย้ย ในเมื่อพันตำรวจเอกศกลต้องการยาเสพติด เขาก็จะจัดให้ รับรองว่าถ้าเรื่องนี้ถึงหูผู้หลักผู้ใหญ่ มีหวังได้โดนคำสั่งย้ายภายในยี่สิบสี่ชั่วโมงแน่นอน“มึงส่งข่าวให้โตมันรู้แล้วใช่มั้ย ว่าให้ลงมาส่งของเมื่อไหร่”“ส่งไปบอกแล้วครับ ว่าอีกสองวันเจอกันที่จุดนัดพบเดิม”“เตรียมรถ เตรียมอาวุธให้พร้อม วันนี้กูจะเข้าป่าไปล่าสัตว์แก้เบื่อ แต่ก็อาจจะเลยขึ้นไปตรวจงานที่ไอ้โตมันเสียหน่อย อาวุธก็จัดไปเยอะๆ กูอยากลองตัวใหม่ที่เพิ่งได้มาด้วย”“ครับกำนัน” บรรดาลูกน้องต่างเอ่ยรับอย่างพร้อมเพรียง ก่อนจะแยกย้ายกันไปจัดเตรียมข้าวของตามคำสั่ง โดยเฉพาะอาวุธสงครามที่แทบจะขนไปเป็นคันรถ แต่ข้างๆ กำนันก็ยังคงมีลูกน้องยืนอยู่อีกสองเพื่อรอคำสั่ง“ก่อนถึงทางเข้าหมู่บ้าน มึงก็ให้คนไปแจ้งทางไอ้โตให้รู้เสียหน่อย มันจะได้ให้คนออกมารับ ขืนสุ่มสี่สุ่มห้าเดินเข้าไปมั่วซั่ว เดี๋ยวก็ได้ตายห่ากันพอดี” กำนันสิงหารู้กิต

  • Finding Love พบรัก   บทที่ 68

    “กรี๊ดดดดดดด ไอ้แมงดาสารเลว ไอ้ชาติชั่ว ถ้าเจอมึงอีก กูจะฆ่าให้ตายกับมือ กูจะฆ่ามึงให้ตาย” สายปอเอ่ยอาฆาตมาตินด้วยจิตใจที่แสนบอบช้ำ เวลานี้จะกลับไปหาสามารถก็คงไม่ได้อีกต่อไปแล้ว สามคนแม่ลูกจำต้องหาที่อยู่ใหม่ จากบ้านหลังใหญ่โตโอ่อ่าก็กลายมาเป็นห้องเช่าห้องเล็กๆ แคบๆสายปอจากที่ใช้ชีวิตสะดวกสบายกลายมาเป็นแม่ค้าขายข้าวแกงเพื่อประทังชีวิตให้รอดไปวันๆสายป่านจากเด็กสาวที่ได้เรียนมหาวิทยาลัยดีๆ แพงๆ แต่งตัวสวย หยิบจับอะไรแทบไม่เป็น ก็ต้องออกมาช่วยแม่ขายของ แม้จะอายหรือเหนื่อยแค่ไหนก็ต้องยอมต้องทนทัตเทพนั้นแม้ชีวิตจะตกอับ แต่ก็ไม่วายติดพนันขันต่อ นั่นคงเพราะมันซึมลึกเข้าไปสู่สันดานจนเกินกว่าจะขัดเกลาได้แล้ว“กำนันครับ มีตำรวจมาขอพบครับ”“ใคร” เจ้าของบ้านเอ่ยถามลูกน้องออกไป แต่พอเห็นสีหน้าของลูกน้องที่เข้ามาบอกก็พลอยคิ้วขมวดตามไปด้วย และชวนให้สงสัยว่าตำรวจที่ไหนมาขอพบเขาเวลานี้“พันตำรวจเอกศกลครับกำนัน” ลูกน้องอีกคนเอ่ยบอก เพราะเมื่อครู่พันตำรวจเอกศกลได้แนะนำตัวไว้ บวกกับเขามาด้วยชุดตำรวจเต็มยศแบบน

  • Finding Love พบรัก   บทที่ 67

    มาตินมักจะทำให้เลือดในตัวเธอสูบฉีดอย่างร้อนแรงเสมอๆ ช่วงเวลาที่อยู่ด้วยกัน เธอลืมเลือนสามารถเสียสนิท ในขณะที่ผู้เป็นแม่หลงระเริงในกามา ลูกสาวและลูกชายก็กำลังหมกมุ่นอยู่ในบ่อน จากที่เคยได้เงินเป็นกอบเป็นกำกลับมาเป็นหนี้หลายล้านเพราะอยากเอาคืนสองพี่น้องจึงยิ่งถลำลึก มูลค่าหนี้พอกพูนจนเกินจะคาดคิด และทางเดียวที่เจ้าหนี้ผู้ซึ่งวางแผนเรื่องนี้ไว้ตั้งแต่ต้นต้องการ นั่นคือการไถ่หนี้วิธีพิเศษ ที่จะทำให้หนี้นั้นลดเร็วลดไว“พี่เทพ ช่วยป่านด้วย พี่เทพ” สายป่านไขว่คว้าหาพี่ชาย ตอนนี้เธอถูกชายร่างยักษ์สองคนล็อกตัวไว้ และได้ยินทุกอย่างเต็มสองหู นั่นทำให้เธอกลัวจนตัวสั่น“กูไม่ขายน้องสาวเพื่อใช้หนี้มึงเป็นอันขาด” ทัตเทพตะโกนลั่นห้อง นั่นเพราะต่อให้ต้องตาย เขาก็ไม่มีวันขายน้องสาวกิน แม้เขาจะไม่เคยแสดงออกว่ารักน้อง แต่การที่จะโยนทุกอย่างให้สายป่านรับไว้คนเดียวแบบนั้น เขาก็คงตกนรกทั้งเป็น“ถ้ามึงไม่ขายน้องสาว มึงก็ต้องหาเงินสดห้าล้านมาคืนกู” อัศวินยิ้มกริ่มที่สามารถหลอกล่อให้ทัตเทพตกหลุมท

  • Finding Love พบรัก   บทที่ 66

    “อื้อ...ถ้าย้อนเวลากลับไปได้จริงๆ ฉันจะเตรียมของติดตัวมาให้มากกว่านี้ จากนั้นก็กระโดดหนีคุณออกจากทางหน้าต่างเหมือนเดิม” ในที่สุดเพลงขวัญก็ทำให้อชิยิ้มกว้างออกมา“ผมเองก็ยังคงเลือกที่จะหนีและเลือกที่จะขอเจอคุณบนหลังรถหกล้อเหมือนเดิม” เสียงทุ้มเอ่ยขึ้น ทั้งคู่ยืนสบตากันและกันอยู่นานราวกับว่าเวลานี้พวกเขามีกันแค่สองคนเท่านั้นความรู้สึกมากมายถ่ายทอดออกมาทางแววตาของพวกเขา อชิคว้ามือบางของเพลงขวัญขึ้นมากุมไว้ แม้บนนิ้วของทั้งสองจะไม่ได้มีแหวนแต่งงาน เพราะต่างฝ่ายก็ต่างถอดมันออก แต่แหวนมันก็ไม่ได้มีความสำคัญเท่ากับความรู้สึกที่ทั้งคู่กำลังมีให้กันอยู่ในตอนนี้กระทั่งความหวานต้องยุติลงเมื่อได้ยินเสียงของย่าใหญ่ดังขึ้น“เอ็งสองผัวเมีย ขยับมานี่ ข้าจะผูกแขนให้”“จ้ะ ย่าใหญ่” อชิเอ่ยบอก ก่อนจะกุมมือเพลงขวัญไว้แล้วเดินตรงไปหาย่าใหญ่ ย่าใหญ่ผูกข้อไม้ข้อมือให้บ่าวสาวป้ายแดงเสร็จแล้ว ก็ขยับมาผูกให้เพลงขวัญและอชิบ้าง เพราะถือว่าทั้งคู่คือคู่แต่งงานใหม่เช่นกันจากนั้นบรรดาพี่ป้าน้าอาในหมู่บ้า

  • Finding Love พบรัก   บทที่ 65

    เพลงขวัญและอชิที่ไม่ได้นอนมาทั้งคืนพลอยถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอกตามไปด้วย แม้จะเริ่มหิวแต่ดูเหมือนความง่วงจะชนะ“ง่วงเสียแล้วสิ ถ่างตาไม่ไหวแล้ว” พอรู้ว่าเจษฎาพรปลอดภัยแล้วแบบนี้ เพลงขวัญที่นั่งสวดมนต์มาทั้งคืนก็เริ่มออกอาการว่าไม่ไหว ง่วงจนตานั้นสู้แสงไม่ได้เสียแล้วสิ“ผมก็ง่วง” อชิเองก็ง่วงเช่นกัน นั่นทำให้ทั้งคู่กลับมาที่บ้านเพื่อจะงีบเอาแรงกันเสียหน่อย ตั้งใจจะนอนที่ใครที่มัน แต่ไปๆ มาๆ ทั้งคู่กลับทิ้งตัวหลับบนเตียงของเพลงขวัญ พวกเขานอนกอดกันโดยไม่มีใครผลักไสใครให้ออกห่าง ทั้งคู่สัมผัสลมหายใจของกันและกันได้อย่างสนิทใจ ไม่ได้รังเกียจเหมือนเมื่อก่อน นั่นเพราะทั้งสองต่างมีใจให้กันและกันแล้วนั่นเองบางครั้งผลลัพธ์ของการรอคอยมันก็คุ้มค่า แม้เวลาของการรอแต่ละคนจะไม่เท่ากัน บางคนเร็วบ้างช้าบ้าง แต่สุดท้ายแล้วความสุขมักจะรอพวกเขาอยู่เสมออชินอนกอดเพลงขวัญด้วยรอยยิ้ม เช่นเดียวกับคนในอ้อมกอดหลับพริ้มด้วยใบหน้ามีความสุข กระแตเองแม้จะเหนื่อยแต่เธอกลับมีความสุขที่ได้เห็นว่าเจษฎาพรยังมีชี

  • Finding Love พบรัก   บทที่ 64

    ย่าใหญ่เดินออกจากบ้านมาพร้อมสมุนไพรเกือบสี่สิบชนิดในมือ ความที่มากประสบการณ์แค่เห็นปากแผลก็รู้ได้ทันทีว่างูมีพิษ ทุกคนได้แต่เฝ้าภาวนาให้เจษฎาพรนั้นปลอดภัย โดยเฉพาะกระแตที่เธอร้องห่มร้องไห้จนแทบไม่มีกะจิตกะใจไปทำอะไรทว่าการรักษาผ่านพ้นไปสามวันแล้ว อาการของเจษฎาพรกลับไม่ดีขึ้นและดูเหมือนจะทรุดลงเสียมากกว่า ย่าใหญ่เองก็รักษาอย่างเต็มที่แล้ว เมื่อเห็นท่าไม่ดีจึงเดินออกมาบอกให้ทุกคนเตรียมตัวเตรียมใจรับกับความสูญเสียที่อาจเกิดขึ้นได้ทุกเมื่อทุกคนฟังแล้วก็ได้แต่ถอนหายใจออกมา เพลงขวัญถึงกับแอบร้องไห้เพราะสงสารเจษฎาพร รวมไปถึงสงสารกระแตด้วย ที่ป่านนี้คงรู้ใจตัวเองแล้วว่าคิดยังไงกับเจษฎาพร“พี่ชัย ไม่สิ พี่เจษฎาพร พี่อย่าเป็นอะไรไปนะ” กระแตเอ่ยเรียกชื่อใหม่ของเจษฎาพรเป็นครั้งแรก ชื่อนี้ย่าใหญ่เปลี่ยนให้ตอนที่เจษฎาพรล้มป่วยเพราะไข้ป่าจนเกือบตาย แต่ก็ฟื้นกลับมาได้นี่นา ครั้งนี้ก็ต้องเหมือนกันสิ“พี่รักเอ็งนะกระแต” เจษฎาพรเปล่งเสียงออกมาจากลำคออย่างยากลำบาก แต่ก็กลัวว่าหากไม่พูดออกไปตอนนี้ก็จะไ

  • Finding Love พบรัก   บทที่ 63

    “กะ...ก็ไม่รู้สึกอะไร นอกจากหนักๆ หัว”“นั่นเพราะผมไม่ได้ทำอะไรคุณ”“ละ...แล้วเสื้อผ้าพวกนี้ใครเป็นคนเปลี่ยนให้ฉัน”“ผม”“คุณเหรอ!” คนฟังอุทานออกมาหน้าตาตื่น“ครับ...ก็คุณอ้วกจนเลอะเทอะไปหมด ผมเลยหาเสื้อผ้ามาเปลี่ยนให้”“งั้นแสดงว่าคุณก็เห็น...เห็น...”“เห็นหมดแล้วครับ อย่าห่วงไปเลย เพราะทรวดทรงองค์เอวคุณเหมือนเด็กยังไม่โตจะตายไป ยั่วอะไรผมไม่ได้หรอก” อชิไหวไหล่ทำเรื่องนี้ให้กลายเป็นเรื่องเล็กเข้าไว้“แล้วคุณขึ้นมานอนบนเตียงฉันได้ยังไง” น้ำเสียงตึงๆ ห้วนๆ ของเพลงขวัญเอ่ยถาม นั่นเพราะชักจะไม่พอใจประโยคที่ได้ยินจากอชิเมื่อครู่เข้าเสียแล้ว เขาว่ารูปร่างเธอมันเหมือนเด็กยังไม่โตอย่างนั้นเหรอ...หน็อยยยยยย“ก็เพราะคุณนั่นแหละที่คว้าตัวผมให้ลงไปนอนด้วย”“ฉันเหรอ” เพลงขวัญชี้นิ้วมาที่ตัวเอง เ

  • Finding Love พบรัก   บทที่ 62

    “พออารายยย อาวววมา ฉานนยังไม่มาววววสักหน่อย” เพลงขวัญพยายามยื้อแก้วเหล้าคืนมาจากอชิ แต่ทำไมมือเขาถึงอยู่ไกลอย่างกับมือแม่นาคแบบนี้นะ“ไม่เมาสักหน่อยเลยครับ นั่นเพราะตอนนี้คุณเมาหนักมากแล้วต่างหาก” อชิส่ายหน้าให้คนเมาที่บอกว่าตัวเองไม่เมา“เมียเอ็งเมาขนาดนี้ ข้าว่ารีบพาไปนอนก่อนเถอะ”“จ้ะพี่” อชิเอ่ยรับคำของโต จากนั้นก็พยุงเพลงขวัญกลับมาที่บ้านเพื่อให้เธอนอนพัก โดยคนเมาโวยวายมาตลอดทางว่าไม่เมากระทั่งใกล้ถึงบ้านเพลงขวัญก็อ้วกเอาทุกอย่างที่กินไปออกมาจากท้องจนหมดอชิเห็นแล้วก็สงสารและคงปล่อยให้เพลงขวัญนอนทั้งๆ ที่เสื้อผ้าเลอะเทอะแบบนี้ไม่ได้ จึงไปเอาผ้ามาชุบน้ำแล้วนำมาเช็ดหน้าเช็ดตาให้เธอ แต่ที่หนักใจคือจะเปลี่ยนเสื้อผ้าให้เพลงขวัญยังไงนี่สิ“คุณไหม...ไหมตั้งสติหน่อย”“ตั้งสาติแล้ว” คนเมาพูดชัดบ้างไม่ชัดบ้าง“ผมจะถอดเสื้อผ้าตัวที่คุณใส่อยู่ตอนนี้ออกแล้วเอาตัวใหม่มาใส่ให้แทน โอเคนะ”“ม่ายยยโอเค”“แล้วจะให้ผมทำยังไง ไหนคุณบอกม

  • Finding Love พบรัก   บทที่ 61

    ทิศทางที่หมูป่าวิ่งหนีไปนั้นคือเหว เจษฎาพรเห็นท่าไม่ดีจึงตั้งใจจะรีบวิ่งไปดักหน้ามันไว้ โดยมีอชิตามมาสมทบ แต่ทั้งสองคนกลับวิ่งเร็วจนแซงเพลงขวัญและกระแตไปเสียแล้วแม้จะงงว่าอชิกับเจษฎาพรมาอยู่กันที่นี่ได้ยังไง แต่ก็ไม่มีเวลาให้ได้ซักถาม เจษฎาพรกระโดดข้ามกิ่งไม้ ต้นไม้อย่างไม่กลัวเจ็บ ส่วนคนไม่ชินทางอย่างอชิและสองสาวก็หาจุดอื่นข้ามแทน และคนที่ถึงตัวหมูป่าได้ก่อนก็ไม่ใช่ใครอื่นทันทีที่จับตัวหมูป่าได้ เจษฎาพรก็ล็อกตัวมันไว้แล้วใช้มีดที่พกมาปักลงไปบนคอของมันเพื่อให้สิ้นใจตายในทันที แม้จะโหดร้ายแต่หมูป่าก็ไม่ต้องทรมานอีกต่อไป“จับหมูป่าได้มั้ยพี่ชัย” กระแตที่ตามมาสมทบรีบถาม เจษฎาพรที่เวลานี้นั่งหันหลังให้อยู่จึงค่อยๆ ลุกขึ้นพร้อมกับหลีกทางให้ทั้งสามเห็นว่าตรงหน้าเขามีอะไร“กรี๊ดดด เราจับหมู่ป่าได้จริงๆ ด้วยพี่ไหม” เอ่ยจบกระแตก็กระโดดโลดเต้นไปมา ส่วนเพลงขวัญนั้นดีใจจนเธอยืนค้างเพราะทำอะไรไม่ถูกแล้วนั่นเอง จากที่เหนื่อยๆ เพราะวิ่งไล่หมูป่ามาจู่ๆ ความเหนื่อยนั้นก็หายไปเสียดื้อๆ“ตัวนั้นคือตัวที่ถูกฉันยิงเหรอพี่ชัย” เพล

Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status