Inside the cottageBinuhat ako ni Tiden tungo sa cottage. Nandoon na ang Vine. Masama naman ang tingin ni Nicole sa akin. Hindi na ako nagulat. "Anong ginagawa ng babaeng 'yan dito?" tanong niya. "She lost our bet."Masamang tingin ang pinukol ni Tiden kay Nicole. "Kung hindi ka nandaya, si Rishel sana ang panalo."Umasim ang mukha ng babae. "She's still a loser!"Hindi nakinig si Tiden at binaba ako sa kama. Hindi pa ako nakakahulma nang pumasok sa cottage ang manager nila, si Maingey. Tumuwid ako ng upo at tumingin sa bagong dating. Masama ang timpla ng mukha niya. "Maingey," sambit ni Tiden. "Anong ginagawa mo rito? Akala ko uuwi ka sa El Pardo?"Nagsalubong ang dalawang kilay ng babaeng manager. Bumaling sa akin ang matalim niyang titig. "Ito ba ang babaeng nakipag-contest kay Nicole?" She smirked. "Natalo ka, Miss. Why are you still hanging out with the boys? Don't tell me you'll renege the bet?"I pursed my lips. Bago pa man ako makapagsalita ay naunahan na ako ni Tiden. "Kaib
Kiss under the seaThat morning, I woke up groggily. Unang bumungad sa akin ang kisame ng cottage na gawa sa plywood at tabla. The gentle and salty sea breeze coming from the open window swept past the whole bed space. Kumurap ako at umupo. Nilibot ko ang tingin pero wala akong makitang maski isang tao. Pamilyar ang design ng mga gamit and I knew that I was inside Vine's cottage. Huling naalala ko kagabi ay nanood kami ng movie. When I was in between awake and asleep, I smelt a perfume and everything went black. Hinilot ko ang sentido at bumangon. Pumasok ako sa banyo. Binuksan ko ang shower pero walang tubig na lumabas. Tiningnan ko ang sampayan sa gilid ng pinto. May nakita akong roba doon. Inabot ko 'yon at sinuot. Sumilip ako sa bed space at tumingala sa wall clock. Alas-sais pa ng umaga. Tamang-tama, malamig pa ang tubig sa dagat sa oras na 'to.Hindi ko pa nagamit ang bikini na sinuot ko kagabi kaya plano kong maligo sa dagat. Lumabas ako ng banyo at dumiretso sa living space.
Becoming his partnerHe didn't answer and just stared at me. Namula ang magkabilang pisngi ko sa hiya. Umiwas ako ng tingin. I knew that he didn't do it because of feelings so I didn't assume much. Tinanaw ko lang siya nang lumangoy siya palayo. Lumangoy ako patungo sa dalampasigan at dinampot ang roba na nasa ibabaw ng malaking bato. Sinuot ko iyon at umakyat sa hagdanan. Nanginginig pa ang kalamnan ko habang iniisip ang ginawa ni Levi. Hindi ko alam kung anong dapat maramdaman. Kilig? Takot? Galit? Inis? Huminga ako nang malalim at binagtas ang daan pabalik sa cottage. Pumantay na sa mga puno ang sinag ng araw. Alas-siyete na yata ng umaga. Maraming guest na rin ang naglalakad sa paligid. May ilang bata pang naghahabulan sa malapit. Marahan akong ngumiti sa mga bata bago muling tinuon ang atensyon sa daan. Inisip ko kung anong gagawin ko kung makaharap ko ulit si Levi pagkatapos ng nangyari sa ilalim ng dagat.Niyakap ko ang sarili. Ngayon ko lang din naramdaman ang lamig ng hang
Through the night'I am invited in a party tonight. If you can wait for me, then we'll meet.' Kinagat ko ang labi habang nakatingin sa message ni CareLikeGoldFish. Ilang araw ko ring tinadtad ng message ang message board niya at ngayon na napansin ako ng paborito kong author, hindi naman ako makadalo sa usapan namin. Nag-reply ako sa kaniya. 'May party din akong kailangang i-attend tonight. Kung nasa lungsod ka, alam mo siguro ang birthday party ni congressman.'Ilang minuto pa ang lumipas bago ako makatanggap ng reply niya. 'I'm attending that party too.'Napakurap ako nang mabasa ang nasa screen ng cellphone. That means... makikita ko siya mamaya? Nagningning ang mga mata ko habang nagta-type ng reply. 'We'll meet at ten then. At the top floor.''Sure'Impit akong tumili at ngiting nilagay sa gilid ang cellphone. Tumingin ako sa repleksyon ko sa salamin. Right now, inaayusan ako ng make-up artist na kakilala ni Mama. It was not my style na mag-ayos nang bongga but upon knowing n
Scandalous fanAfter that night, palagi na kaming nag-cha-chat ni Levi gamit ang CareLikeGoldFish niyang account. Our topic was about his works. He admitted that The Last Resort, his popular work, was not entirely fictional. I knew. I was there when he killed Ariel but I didn't tell him that I am a witness. Natatakot akong baka 'pag sinabi ko ang totoo ay iiwasan niya ako. Alam kong hindi maganda ang ginawa ko at alam kong labag sa konsensya ang pagtatago ko sa katotohanan but wasn't Ariel alive and kicking? Hindi ko man alam kung anong nangyari pagkatapos ng ginawa ni Levi but seeing Ariel alive made me shut my mouth. For Vine's reputation and for Levi's sake. But sometimes, my conscience urged me to admit what I saw in that night. Lalo pa't paminsan-minsan ay tinatanong ako ni Lyndon kung anong kinalaman ko sa krimen na iyon. Idagdag pa ang pagbabasa ng The Last Resort. But reading Levi's sweet reply, tinatapon ko ang bulong ng konsensya at the back of my mind. "Are you that de
The woman around himAlas-tres na ng hapon. Sumandal ako sa sandalan at sinaksak ang earphone sa tainga. Sinuksok ko na rin ang cellphone sa bulsa ng jeans ko. Niyakap ko ang shoulder bag at pinikit ang mga mata. Kasalukuyan akong nasa loob ng bus at naghihintay na umandar iyon. Pupunta ako sa lungsod, doon sa fishing port, para ilagay ang mga regalo ng fans ni Levi. Hindi ko gustong makita ni Mama dahil tiyak na magwawala na naman iyon kahit na napag-utusan lang ako. Ilang minuto akong nakapikit nang maramdaman akong may naupo sa tabi ko. Nagmulat ako at sinulyapan ang lalaking naupo sa upuang gilid ng aisle ng bus. May suot siyang bull cap, naka-polo, at may mamahaling relo sa bisig. Oh. What a weird passenger. Hindi ko na siya pinansin at muling pinikit ang mga mata.Pero nasa gitna na ako ng paggising at pagtulog nang may marahas na umagaw sa shoulder bag ko. Mabilis akong dumilat at tumingin sa lalaking katabi. Ngumisi siya sa akin sabay tayo at lakad papunta sa entrada ng bus
Confused feelingsI waited for him but he never came back. Bumaba ang tingin ko sa relong nasa bisig. Alas-diyes na ng gabi. My stomach's grumbling due to hunger pero wala akong pakialam. Alarm bells' ringing in my head. Why Lyndon's still not here? Ilang oras na siyang wala. Pumatak ang ilang butil ng ulan sa mukha ko. Pinahid ko iyon nang nakakunot ang noo. "Miss Rishel, uulan na yata. Doon na muna kayo sa tent para hindi kayo mabasa," paalala ng isang lalaking dumaan sa parking lot. Ngumiti ako sa kaniya. "It's okay."Nagkamot siya ng batok bago nagpaalam. Tinanaw ko lang ang bulto niyang papalayo. Mabuti na lang at hindi pa bumuhos ang ulan, but I knew that I shouldn't just stand here waiting for nothing. Humugot ako nang malalim na hininga at humakbang sa direksyon kung saan nagpunta si Lyndon kasama ng babae kanina. I don't know why I'm feeling agitated watching him with that woman. My head's telling me that I shouldn't feel this way, and that I love Levi. But... why Lyndon
Messy night with him"It's already late yet you didn't eat your dinner," sabi ni Lyndon. When he saw my sulking appearance, he flicked my nose and smiled. "Hop in. It's my treat."Kumibot ang sulok ng mga labi ko. Hindi na ako nagpatumpik-tumpik at agad na sumakay sa pick-up niya. Pinatakbo niya ang kotse palabas ng pier uno. Nakababa ang glass window ngg passenger door kaya humahampas nang marahan sa mukha ko ang panggabing hangin. "May kainan malapit sa Plaza Indepedencia. I heard they have good cuisine," sabi niya makaraan ang ilang minuto. "Bukas pa kaya? Sobrang late na," aniko.Hindi siya sumagot. Ngumuso ako at tumingin sa labas ng bintana. Bigla na lang siyang nagtanong. "Are you often like this?""Hmm?""This, eating late." Sumulyap siya sa akin bago inikot ang manibela. Tumingin siya ulit sa kalsada. "Masama sa katawan ang pagpapalipas gutom.""No. I always eat on time, except tonight."Natahimik ang kotse pagkatapos no'n. I don't want to talk and he was silent in the who