KABANATA 1

Nagising ako mula sa sinag ng araw na nagmumula sa siwang sa kurtina ng bintana ng kuwarto. Babangon na sana ako nang maramdaman kong may malaking kamay at paa na nakadagan sa aking katawan. Paglingon ko sa gilid ko ay bumungad sa akin ang napakaguwapong mukha ni Tristyn na sobrang himbing ng tulog. Saka ko lang naalala ang nangyari kagabi.

I felt sore between my legs. Ilang ulit n'ya akong inangkin kagabi mula sa sofa, sa hagdan patungo rito sa kuwarto ng condo n'ya. Naka-ilang rounds kami hanggang sa mapagod at makatulog kaming pareho.

Tristyn Ford Guevara, I never wish for someone like him. Noong ipinakilala s'ya ni Ate Sab sa amin nila Mommy bilang boyfriend n'ya ay akala ko hanggang doon lang yun. But we became friends unexpectedly. Akala ko magiging aloof ako sa kan'ya, katulad ng kung paano ako lumayo sa mga lalaki dahil takot akong ma-attach at lalo na ang ma-inlove dahil sa mindset ko na baka lolokohin at sasaktan lang ako.

But no. We became close friends and until one day, I just found myself being attach with him. Lalo na noong umalis si Ate papuntang Australia para sa pangarap n'ya na maging isang sikat na Modelo sa isang napakasikat na fashion line sa bansa ng Australia. He cried in front of me the moment she left and chose her dreams than being with him. He asked her for marriage, yes. At tinanggap iyon ni Ate. At nangako sila sa isa't isa na sa pag-uwi n'ya ay magpapakasal sila.

But everything went upside down.

Totoo nga ang sinasabi nila. There will always have a thin line between love and friendship. Nasa iyo na ang desisyon if you'll take the risk o hahayaan mo na lang na manatiling ganoon because once you cross the line, you can never go back. 

Sabi nila, love starts in friendship. At naniniwala ako doon.

Pero kung ako ang papipiliin. Kung pwede lang sana ay hanggang magkaibigan na lang kami, kaysa mahantong sa ganitong sitwasyon. Sa sobrang close naming dalawa ay napagkakamalan na kaming magjowa. Kahit hindi naman. If we treat each other were like more than friends. In one and a half year, we became more close to each other. Na halos hindi na kami mapaghiwalay. Kaya hindi ko s'ya masisising mahulog sa akin at mahulog ako sa kan'ya.

We were friends with benefits. Nagkakabenepisyo kami sa isa't isa. Hindi ko ipagkakaila ang katotohanang sumasang-ayon ako sa mga gusto at kailangan n'ya. Halos isang taon na kaming ganito ni Tristyn. We are not in a relationship but we both warm each others bed.

Naramdaman kong gumalaw s'ya mula sa gilid ko paglingon ko sa kan'ya  ay nakangiting Tristyn agad ang bumungad sa akin. His eyes were puffy but he still look so hot in bed in the morning.

"Good morning baby," he greeted me as he kissed me on the lips.

"I need to go home, Tris." I whispered but he insisted on kissing me continuously.

"You're already home, Keish," bulong n'ya at bahagyang kinubabawan ako. He parted my legs as he continued kissing me down to my neck. 

"Tristyn, please." I forced to make it a warn but it turns out like a moan.

"Yeah?" he said between his kisses against my skin.

Bumaba ang halik n'ya sa dibdib ko at sinakop ng bibig n'ya ang isa sa mga naninigas na u***g ko habang minamasahe n'ya ang isa. I couldn't stop myself but to moan in pleasure. Pomusisyon s'ya sa pagitan ng hita ko habang hinahanda ang sarili sa pagpasok sa loob ko.

Napasinghap ako nang maramdaman ang pagpasok n'ya sa akin.

Wala na akong nagawa. Hindi s'ya titigil. He wasn't like this before. We ended up to his bed but not this often. And I don't have any idea if what's happening to him. 

Kung tutuusin marami ang nagkakagusto sa akin. Maraming gustong manligaw at gusto akong maging girlfriend. But I decline those courtships and all because of him. Because he will going to be angry. He acted as if he was my boyfriend eh wala namang kami, hindi kami dahil magkaibigan lang kami. S'ya pa ang may ganang magalit tuwing may nagkakagusto at nanliligaw sa akin samantalang s'ya itong may nobya. 

At kapatid ko pa.

•

"You have to stop your craziness, Keishana Marquess. Kaibigan mo ako at nag-aalala ako sa kalagayan mong ito. Months from now, your sister will go home for a vacation. Keish, babalik na ang totoong nagmamay-ari sa kan'ya," sabi ni Antonette habang inaayos ang mga roses sa flower shop ko.

Oo, may flower shop ako. This is my very own business. After college ay tinulungan ako nina Mommy at Daddy na ipatayo itong dream flower shop ko. Umutang ako sa kanila ng puhunan, pero binayaran ko naman noong nakakabenta na ako. Pumapatok ang shop ko tuwing may mga ginaganap na gatherings, birthdays, anniversaries, and such. Lalong lalo na tuwing Valentine's day kaya naman ay mas lumalago ang negosyo ko.

I only have three employees at isa na doon si Antonette na matalik ko ring kaibigan. Alam n'ya ang lahat ng nangyayari sa akin dahil sa kan'ya ko lang naman nasasabi ang mga sekreto ko. And she's good on keeping it. We were childhood friends with my sister. At alam n'ya kung ano ang mangyayari kapag nalaman ng kapatid ko ang walang kapatawarang ginagawa namin ng fiancé n'ya.

"Alam ko naman ang bagay na iyon, Ann," napayuko ako.

"I'm the one who's scared for the both of you. Alam kong kaibigan mo s'ya, but the way he treat you? Hindi ganoon ang kaibigan, Keish. Sumosobra na s'ya," saad nito. "He is very possessive towards you and it is not good. I tell you, Keish. Dadating ang panahon na ang pagmamahal n'ya para sa'yo ang sisira sa kan'ya. Lalo na sa relasyon ninyo ng kapatid mo."

Napakagat labi ako at naupo sa may stool katabi n'ya. I took a deep breath as I massage my temple. Alam kong tama ang lahat ng sinabi ni Antonette. Napatingin ako sa litrato naming tatlo ni Tristyn at ni Ate. 

"Masama na ba ako, Ann? Masama na ba ako kung minahal ko ang fiancé ng kapatid ko?" mahina ngunit sapat na para marinig n'ya ang sinabi ko.

Umupo s'ya sa tabi ko at bahagyang hinawakan ang kamay ko. "Bestfriend kita, Keish. Hindi ka masama, alam ko na hindi mo rin ginusto ang mahulog sa kan'ya. But please, bilang matalik mo rin na kaibigan, makinig ka sa akin. Ayoko na mas masaktan ka pa. Mahal na mahal kita hindi lang bilang kaibigan kundi bilang kapatid na, stop hurting yourself by loving someone who's not even yours from the first place."

Tagos ang lahat ng sinabi n'ya sa akin. Lahat tama, lahat may katuturan. Hindi ko mapigilan na umiyak. 

Tama s'ya, I should stop this craziness of mine. But how? Kung si Tristyn mismo ay handang isuko ang lahat ng meron sa kanila ni Ate para lang sa akin? 

What should I do?

Should I face the raging anger towards my sister and ruin our relationship as siblings or, will I do the opposite?

I love my sister, but I love Tristyn too. 

Pero siguro nga mas mabuting gawin ko ang tama at nararapat. Tristyn and I will remain friends. And that is what it should be.

Nagising ako mula sa sinag ng araw na nagmumula sa siwang sa kurtina ng bintana ng kuwarto. Babangon na sana ako nang maramdaman kong may malaking kamay at paa na nakadagan sa aking katawan. Paglingon ko sa gilid ko ay bumungad sa akin ang napakaguwapong mukha ni Tristyn na sobrang himbing ng tulog. Saka ko lang naalala ang nangyari kagabi.

I felt sore between my legs. Ilang ulit n'ya akong inangkin kagabi mula sa sofa, sa hagdan patungo rito sa kuwarto ng condo n'ya. Naka-ilang rounds kami hanggang sa mapagod at makatulog kaming pareho.

Tristyn Ford Guevara, I never wish for someone like him. Noong ipinakilala s'ya ni Ate Sab sa amin nila Mommy bilang boyfriend n'ya ay akala ko hanggang doon lang yun. But we became friends unexpectedly. Akala ko magiging aloof ako sa kan'ya, katulad ng kung paano ako lumayo sa mga lalaki dahil takot akong ma-attach at lalo na ang ma-inlove dahil sa mindset ko na baka lolokohin at sasaktan lang ako.

But no. We became close friends and until one day, I just found myself being attach with him. Lalo na noong umalis si Ate papuntang Australia para sa pangarap n'ya na maging isang sikat na Modelo sa isang napakasikat na fashion line sa bansa ng Australia. He cried in front of me the moment she left and chose her dreams than being with him. He asked her for marriage, yes. At tinanggap iyon ni Ate. At nangako sila sa isa't isa na sa pag-uwi n'ya ay magpapakasal sila.

But everything went upside down.

Totoo nga ang sinasabi nila. There will always have a thin line between love and friendship. Nasa iyo na ang desisyon if you'll take the risk o hahayaan mo na lang na manatiling ganoon because once you cross the line, you can never go back. 

Sabi nila, love starts in friendship. At naniniwala ako doon.

Pero kung ako ang papipiliin. Kung pwede lang sana ay hanggang magkaibigan na lang kami, kaysa ang mahantong sa ganitong sitwasyon. Sa sobrang close naming dalawa ay napagkakamalan na kaming magjowa. Kahit hindi naman. If we treat each other were like more than friends. In one and a half year, we became more close to each other. Na halos hindi na kami mapaghiwalay. Kaya hindi ko s'ya masisising mahulog sa akin at mahulog ako sa kan'ya.

We were friends with benefits. Nagkakabenepisyo kami sa isa't isa. Hindi ko ipagkakaila ang katotohanang sumasang-ayon ako sa mga gusto at kailangan n'ya. Halos isang taon na kaming ganito ni Tristyn. We are not in a relationship but we both warm each others bed.

Naramdaman kong gumalaw s'ya mula sa gilid ko paglingon ko sa kan'ya  ay nakangiting Tristyn agad ang bumungad sa akin. His eyes were puffy but he still look so hot in bed in the morning.

"Good morning baby," he greeted me as he kissed me on the lips.

"I need to go home, Tris." I whispered but he insisted on kissing me continuously.

"You're already home, Keish," bulong n'ya at bahagyang kinubabawan ako. He parted my legs as he continued kissing me down to my neck. 

"Tristyn, please..." I forced to make it a warn but it turns out like a moan.

"Yeah?" he said between his kisses against my skin.

Bumaba ang halik n'ya sa dibdib ko at sinakop ng bibig n'ya ang isa sa mga naninigas na u***g ko habang minamasahe n'ya ang isa. I couldn't stop myself but to moan in pleasure. Pomusisyon s'ya sa pagitan ng hita ko habang hinahanda ang sarili sa pagpasok sa loob ko.

I gasp the moment I feel him entered me.

Wala na akong nagawa. He won't stop. He wasn't like this before. We ended up to his bed but not this often. And I don't have any idea if what's happening to him. 

Napaungol ako nang magsimula s'yang umulos sa loob ko. I'm still not use on his size, malaki kasi s'ya kaya medyo masakit pa rin tuwing pumapasok s'ya. 

Kung tutuusin marami ang nagkakagusto sa akin. Maraming gustong manligaw at gusto akong maging girlfriend. But I decline those courtships and all because of him. Because he will going to be angry. He acted as if he was my boyfriend eh wala namang kami, hindi kami dahil magkaibigan lang kami. S'ya pa ang may ganang magalit tuwing may nagkakagusto at nanliligaw sa akin samantalang s'ya itong may jowa. 

At kapatid ko pa.

I was about to reach my climax when he unexpectedly pulled himself and I almost cursed him. 

Magsasalita na sana ako nang bigla n'ya akong pinatalikod sa kan'ya.

"What are you doin— aahhh!" singhap ko nang bigla n'yang ipinasok ang p*********i n'ya sa loob ko patalikod.

Pabilis ng pabilis ang pag-ulos n'ya sa loob ko hanggang sa malabasan ako. Akala ko ay tapos na s'ya but no, we still ended up in 3 rounds na paiba-iba ang posisyon. At ang pangatlong round ay sa loob na ng CR.

And I can't do anything about it.

•

"You have to stop your craziness, Keishana Marquess. Kaibigan mo ako at nag-aalala ako sa kalagayan mong ito. Months from now, your sister will go home for a vacation. Keish, babalik na ang totoong nagmamay-ari sa kan'ya," sabi ni Antonette habang inaayos ang mga roses sa flower shop ko.

Oo, may flower shop ako. This is my very own business. After college ay tinulungan ako nina Mommy at Daddy na ipatayo itong dream flower shop ko. Umutang ako sa kanila ng puhunan, pero binayaran ko naman noong nakakabenta na ako. Pumapatok ang shop ko tuwing may mga ginaganap na gatherings, birthdays, anniversaries, and such. Lalong lalo na tuwing Valentine's day kaya naman ay mas lumalago ang negosyo ko.

I only have three employees at isa na doon si Antonette na matalik ko ring kaibigan. Alam n'ya ang lahat ng nangyayari sa akin dahil sa kan'ya ko lang naman nasasabi ang mga sekreto ko. And she's good on keeping it. We were childhood friends with my sister. At alam n'ya kung ano ang mangyayari kapag nalaman ng kapatid ko ang walang kapatawarang ginagawa namin ng fiance n'ya.

"Alam ko naman ang bagay na iyon, Ann." Napayuko ako.

"I'm the one who's scared for the both of you. Alam kong kaibigan mo s'ya, but the way he treat you? Hindi ganoon ang kaibigan, Keish. Sumosobra na s'ya," saad nito. "He is very possessive towards you and it is not good. I tell you, Keish. Dadating ang panahon na ang pagmamahal n'ya para sa'yo ang sisira sa kan'ya. Lalo na sa relasyon ninyo ng kapatid mo."

Napakagat labi ako at naupo sa may stool katabi n'ya. I took a deep breath as I massage my temple. Alam kong tama ang lahat ng sinabi ni Antonette. Napatingin ako sa litrato naming tatlo ni Tristyn at ni Ate. 

"Masama na ba ako, Ann? Masama na ba ako kung minahal ko ang fiance ng kapatid ko?" mahina ngunit sapat na para marinig n'ya ang sinabi ko.

Umupo s'ya sa tabi ko at bahagyang hinawakan ang kamay ko. "Bestfriend kita, Keish. Hindi ka masama, alam ko na hindi mo rin ginusto ang mahulog sa kan'ya. But please, bilang matalik mo rin na kaibigan, makinig ka sa akin. Ayoko na mas masaktan ka pa. Mahal na mahal kita hindi lang bilang kaibigan kundi bilang kapatid na, stop hurting yourself by loving someone who's not even yours from the first place."

Tagos ang lahat ng sinabi n'ya sa akin. Lahat tama, lahat may katuturan. Hindi ko mapigilan na umiyak. 

Tama s'ya, I should stop this craziness of mine. But how? Kung si Tristyn mismo ay handang isuko ang lahat ng meron sa kanila ni Ate para lang sa akin? 

What should I do?

Should I face the raging anger towards my sister and ruin our relationship as siblings or, will I do the opposite?

I love my sister, but I love Tristyn too. 

Pero siguro nga mas mabuting gawin ko ang tama at nararapat. Tristyn and I will remain friends. And that is what it should be.