3

Karina's POV

Nagulat ako Nang sumugod sa pamamahay ko si donya Lucille.

"Anong po Ang kailangan niyo?"

"Talagang malandi Kang babae ka ngayong patay na si Travis si Tristan Naman ngayon Ang inaakit mo Wala ka na ba talagang kahihiyan ha"

"Mawalang galang na PO pero Hindi ko nilalandi si Tristan ilang beses ko siyang tinaboy"

"Wag mo akong paikutin simula pa Lang sinabihan ko na si Travis na masisira Lang Ang buhay Niya sayo Hindi mo Lang sinira Ang buhay Niya pinatay mo pa siya"

Nanginginig ako sa galit ngayon pero ayoko siyang patulan kasi Ina siya Nang asawa ko at nirerespeto ko siya.

"Hindi ako titigil hangga't di ka nasisira Karina sinira mo Ang pamilya namin sisirain ko din Ang buhay mo"

Huminga ako Nang malalim at sasabat na Sana Nang Makita ko sa likuran Niya si Tristan hinihingal akala ko nasa manilà siya?.

"Ma stop pestering Karina's life"

Nanlaki mga Mata ni donya Lucille halatang nagulat.

Humarap siya sa anak madilim Ang mukha ni Tristan.

"A-anak bakit nandito ka?"

"Tinawagan niyo pa Kasi ako tss walang ginagawang masama si Karina wag kayong maniwala sa mga chismis na lumalabas I'm just making sure that she'll go home safe Yun Lang nangako ako sa puntod ni Travis na babantayan ko si Karina kaya ma please nasasaktan din si Travis Kung makikita niyang ganito ka kalupit sa babaeng iniibig Niya"

Napanganga ako sa sinabi ni Tristan Hindi palasalita si Tristan ngayon ko Lang narinig na ganyan kahaba Ang sinabi Niya.

"Siya pa rin Ang may kasalanan Kung bakit namatay si Travis"

"Walang kasalanan si Karina ma biktima din siya biktima siya kinidnap siya inabuso kasalanan Nang mga kidnappers Yun ma"

Sobrang lakas nang tibok nang puso ko naalala ko na Naman Ang nangyari gustong kumawala Nang luha sa mga Mata ko.

Niyakap ni Tristan Ang Ina Nang umiyak Ito.

Bigla itong tumitig sa akin habang inaalo Ang ina.

Nalulunod ako sa mga titig Niya Kaya napaiwas ako nang tingin.

Hindi ko Alam ba't ganito Ang puso ko pag nasa paligid si Tristan,Ang lakas Nang tibok.

This is insane kahit sabihin na nating patay na Ang asawa ko asawa ko pa rin siya at kasalanan sa Mata Nang mga Tao at sa Mata Nang diyos tong nararamdaman ko Hindi pwede to.

Dapat na ba akong lumayo para matahimik na ako.

Dapat na nga akong lumayo pero paano Ang pagtuturo ko?si Lucas makakatulong siya sa akin.isa siyang kaibigañ na guro din kagaya ko.

Kinuha ko Ang phone ko para tawagan si Lucas pero kinuha ni Tristan Ang cellphone ko.

"Let's talk."

Karina's POV

"Anong pag-uusapan natin?at bakit kailangan dito pa sa silid ko"

Niluwagan Niya Ang necktie na suot habang nakatitig pa rin sa akin naiilang tuloy ako.

This is wrong God please spare me from this temptation.

"I can't take this anymore Karina"

"B-bakit?"

Sinalubong ko Ang mapupungay niyang mga Mata punong-puno Yun Nang pagnanasa at pagmamahal.

Holy shit this can't be Yung mga titig pa Lang Niya pagpaparamdam Niya Alam ko na.

"I love you Karina"

Nalaglag Ang panga ko sa sinabi niya.what?Mahal niya daw ako?this can't be Isa itong malaking kasalanan at kahihiyan.

"Naririnig mo ba yang mga sinabi mo?Wala ka ba talagang magawa Tristan ha"

Napahilamos siya sa mukha at hinawakan ako sa balikat.

"I've been keeping this fucking secret for 15 years.i met you 15 years ago in the forest scared and chilling I'm the boy who save you from that fucking snake and I'm the only one owner of your dogtag"

Nalaglag na talaga Nang tuluyan Ang panga ko.tumawa ako Nang pagak.

"Wag mo akong gaguhin si Travis Ang TJ na nakilala ko noon Hindi ikaw"

Hindi ko matanggap kahit anong Hindi ko ganun namang pinapikita sa akin Ang katotohanan.

May kasama pala itong dogtag at Yun ay suot Niya Kaya Niya niluwagan Ang tie para mailabas Ang dogtag na suot.

N-no paano? diba-"

"Balak ko Nang nagsabi noon sayo Nang Makita Kita ulit sa orphanage pero naunahan na ako Nang kapatid ko mas close kayo kitang-kita ko Kung gaano kasaya Ang kapatid ko pag kasama ka Niya Hindi ako nagpapakita sayo nakilala ka Nang kapatid ko dahil sa akin palagi kitang kinukwento sa kanya Karina God knows how much I love you pero mas pinili ko Yung kaligayahan Nang kapatid ko Alam mo ba Kung gaano kasakit Kung gaano ako nagsisi nang hinayaan Kong makasal ka sa kapatid ko ginugol ko Ang panahon ko sa trabaho sa amerika ako tumira para makalimutan ka but damn it hindi Kita makalimutan nakatatak ka na sa puso't isipan ko karina"

Ramdam na ramdam ko Ang hinaing Ang sakit at pagsisi Niya nakita ko Ang pag-daloy Nang masaganang luha sa Mata Niya naiiyak na rin ako sa mga isiniwalat niya mabilis niyang pinunasan Ang luha.

"Nang malaman ko Ang nangyari sayo at Ang pagkamatay nang kapatid ko para akong binagsakan Nang langit at lupa Karina sobra akong nagsisi Kung nandito Lang ako lagi di Sana nangyari Yung pagdukot sayo Yung pagkamatay nang kapatid ko Kasi poprotektahan kita"

Napaluhod Ito habang umiiyak di na nakayanan Ang bigat na nararamdaman naawa ako sa kanya nalusaw Ang glit ko.

Karina po pangalan Nang bida ko Hindi Katrina o katarina hahaha

Tristan's POV

"Hanggang ngayon pag-aari mo pa rin Ang puso ko Wala akong ibang inibig kundi ikaw Karina"

Umiwas Ito Nang tingin habang nagpunas Nang luha.

"B-bakit ngayon mo Lang sinabi sa akin?bakit di mo inamin agad sa akin?"

"Kasi ayokong mag-away kami Nang kapatid ko sa aming dalawa siya Ang mahina lalo na't may sakit siya sa puso Karina labing limang taon Kong tiniis Ang sakit gustong-gusto Kong patayin Yung dumukot at nagpahirap sayo nanginginig ako sa galit"

Napaupo siya sa Kama tinakip Niya sa mukha Ang mga Kamay at dun humagulhol Nang iyak.

"Para akong trinaydor Tristan pero di ko magawang magalit dahil sa kapatid mo at naawa ako sayo"

Napatitig ako sa kanya.

"Let me protect you Karina let me heal those wounds who hurts you so bad"

Umiling Siya.

"Please Tristan lumayo ka na Lang sa akin makakagawa ka Lang Nang kasalanan"

"I don't fucking care as long as I am here di ka masasaktan ipagtatangol Kita kahit pa Kay mama"

"Mas lalong magagalit sa akin mama niyo niyan Hindi ko Alam Kung bakit galit na galit si donya Lucille sa akin Ang ginawa ko Lang Naman mahalin ko Ang kapatid mo"

"Wag kang mag-alala Karina nandito Lang ako Hindi ako aalis hangga't nandito ako Wala Nang may mananakit sayo"

Hinawakan ko Ang kamay Niya nanginginig siya hinaplos ko yun.nang tumitig siya sa akin di ko na napigilan Ang tuksong bumabalot sa akin.

This fucking temptation is killing me.mabilis Kong hinalikan Ang labi Niya.

I love her Hindi Niya ako tinulak o sinampal man lang hindi rin siya tumutugon.

I want her so bad so bad.

Nabigla ako nang tumugon siya I really can't believe this hinapit ko bewang niya.

Nakadama agad ako Nang init sa halikan namin bumaba Ang Kamay ko sa binti niya at hinaplos Yun.

Umungol siya damn it sobrang sarap pakinggan na umuungol siya habang ginagawa ko Ito.

I don't care if it's forbidden sabihin Niya Lang na Mahal Niya ako Wala na akong pakialam sa kakalabanin ko.

"T-tristan-ugh"

Pinahiga ko siya sa Kama at kaagad akong pumatong sa kanya.

She's mine her body and soul is mine soon akin na Rin pati puso Niya.

I kiss her neck down to her collarbone habang tinatanggal ko Ang pagkaka-butones Nang blouse Niya.

Rinig na rinig ko Ang ungol niya.nakakabaliw.

Nang matanggal ko na lahat Nang butones nakagat ko Ang labi ko Nang Makita Ang katawan niya.sinubsob ko Ang mukha ko sa pagitan Nang dibdib niya.

"Your mine now karina"

"Oh my God please"

Shit.