1

Karina's POV

Napatingin ako sa bandang pintuan at nagulat ako nang makitang nakatayo siya dun.

Ang kapatid ni Travis, the ever arrogant and ruthless Tristan Jacob Alejandro.

Madilim ang mukha nito at umiigting ang panga.

"Bakit di ka umuuwi sa mansion?"

"Bakit pa ako uuwi dun? May karapatan pa ba akong umuwi dun? Wala na diba? Patay na si Travis kaya wala nang dahilan para umuwi pa ako sa impyernong mansyon niyo."

Mabigat ang hakbang na lumapit siya sa akin.

"Wala ka man lang bang respeto sa asawa mo? Para mo na rin siyang tinalikuran."

Tumawa ako nang pagak at humarap sa kanya.

"Hindi ko tinalikuran si Travis; maintindihan Niya ako kung bakit ayaw Kong bumalik sa mansyon niyo."

"Ang arte mo, ikaw na nga pinapakiusapan ko ayaw mo pa."

"Sinabihan ba kitang pakiusapan mo ako na bumalik dun?"

Napapikit siya sa iritasyon. Hindi ko siya uurungan simula pa lang noon; mabigat na ang dugo ko sa kanya.

Masyadong babaero, hindi katulad ni Travis na stick to one at mabait.

"Just go home."

"Hindi mo ako mapipilit."

"Kukunin ni mama ang lahat nang karapatan mo as my brother's wife."

"Wala akong pakialam, Tristan. Pwede ba tigilan mo ako? Simula nang mawala si Travis, para na rin akong namatay."

Isa akong ulila. Wala na akong maasahan; si Travis na nga lang meron ako, kinuha pa.

Binitbit ko ang bag ko at libro at nilagpasan siya.

"Anong kailangan Kong gawin para bumalik ka nang mansyon?"

"Wala." Lumabas na ako nang room at huminga nang malalim.

I hate Tristan; I really hate him. Malapit na ako sa gate nang may Prado na huminto sa harap ko.

Hindi ba talaga Niya ako titigilan? automatic na bumaba Ang windshield.

"Sakay na, ihahatid na kita sa bahay mo."

"No need."

"Wag nang makulit. Kung ayaw mong kargahin pa kita, sumakay ka na."

"Bakit ba ang kulit mo?"

"Bakit ba ang arte mo?"

Napairap ako at lumakad pero nagulat na lang ako nang mabilis akong umangat sa ere.

"Ayaw mo sa madaliang pakiusap; gusto mo talaga ganito."

"Ibaba mo ako."

"Kung sumakay ka na lang kasi."

"Ayokong makita ang pagmumukha mo."

"Sa gwapo kong ito ayaw mong makita?"

"Arrghh, Tristan, ibaba mo sabi ako."

"No, I won't."

Pinasok niya ako sa kotse niya at mabilis na kinabitan nang seat belt.

"Subukan mong tumakas, hahalikan kita."

"Hindi mo magagawa yun, hindi, Tristan."

"I can lalo pa ngayong biyuda ka na."

"Mangilabot ka nga sa mga sinabi mo."

Ngumisi lang siya at sinara na ang pinto. Kinalma ko ang sarili ko.

________

"Bes bakit hinatid ka dito ni Tristan?"

Sambit ni jonna, bestfriend ko.

"Pinilit na naman ako nakakàinis na nga siya ayaw akong tantanan."

"Diba dati may gusto siya sayo?"

"Dati yun atsaka mabuti na ngang si Travis ang pinili ko, kasi si Travis hindi babaero, di tulad nang kuya niyang masyadong hayok sa kama." Iritang sabi ko.

Tumawa siya nang malakas.

"Para kang nagse-selos sa pinagsasabi mo nga pala okay ka na ba? Hindi mo na ba naalala ang nangyari sayo?"

"Hindi ko makakalimutan ang bangungot na yun sa buhay ko."

"May lead na ba kung sino ang nagpadukot sayo?"

"Wala atsaka wala akong laban bes,"

"Kawawa ka talaga Bes imagine kung sa akin nangyari yan magpakamatay na ako?"

"Naisip ko Lang na pagsubok to sa buhay ko na kailangan Kong harapin."

"Tama ka bes Kaya hanga ako sa pagiging matatag mo."

"Salamat,"

Kumain na Lang ako hindi ko alam kung anong trip ni Tristan pero di na ako natutuwa sa mga ginagawa niya.

"Ma'am Karina boyfriend mo po ba yung sumusundo sayo dito? 'Di ba po may asawa ka na?"

Nagulat ako sa tanong nang estudyante ko.

"Hindi ko siya boyfriend yohann kapatid siya nang asawa ko kaya niya ginagawa yun"

"Ganun po ba? hehe sige po maam"

Ngumiti ako at tumango hayy naku tristan magiging issue na naman to pag to nakaabot sa ina mo hindi ko alam kung anong magagawa ko sayo.

"Karina let's go"

Nandito na naman siya?hindi ko na siya hinarap nagpatuloy ako sa paglakad nakasunod na naman siya.

"Stop following me tristan di ka na nakakatuwa"

"Im just making sure you'll be home safe"

"Ano ba ang pakialam mo?nai-issue na ako dahil sayo"

"I dont care about them"

"Paano pag nakaabot na naman to sa ina mo?alam mong mainis dugo sa akin nang ina niyo lumalayo na nga ako lapit ka pa rin nang lapit"

"I'll defend you against mom"

"Maniwala ako baka nga isa ka din sa sisira sa buhay ko"

"Don't you ever say that"

"Bakit anong gagawin mo?lubayan mo na ako"

"You need to be punish woman I'll make you moan my name while I'm doing that to you"

Nanlaki mga Mata ko sa sinabi niya sinampal ko siya.

"Anong akala mo sa Akin bayaran?hindi ako katulad nang mga babae mo".

Nanginginig ako sa galit habang nakatingin sa kanya.nakahawak siya sa pisnging nasampal ko.

Umigting ang panga nito.

"Wag mo akong itulad sa mga babae mo Alejandro"

"Your not"

Aalis na Sana ako nang magsalita siya.

"Your not like them because your special to me Karina"

Natigilan ako.ano ako sa tingin niya tanga?siya?isang notorious na Playboy paniniwalaan ko.

"At sa tingin mo maniniwala ako sayo?"

"Damn it"

"Minumura mo ako?"

"No no shit"

Lumakad na ako.i miss Travis si Travis Lang nagparamdam sa akin Kung paano magmahal at siya Ang Batang nagligtas sa akin noon sa gubat.kinapa ko Ang dogtag na suot ko nakatago Yun sa loob Nang damit ko.

*Flashback*15 years ago*

3rd Person's POV

Nawawala sa isang masukal na gubat Ang siyam na taong gulang na si Karina umiiyak Ito tumakas Ito sa ampunan Kung saan siya lumaki.

Palagi siyang inaaway Nang mga Bata sa ampunan.

Kaya napadpad siya sa gubat.nakadama siya Nang takot Nang marinig Ang alulong Nang aso.

Nangilabot Ang Bata at umiyak.

Nagitla siya Nang Makita Ang ahas.

Tutuklawin na Sana siya Nang ahas Nang bigla na Lang may tumamang bato sa ahas at di siya nakagat.

Lumapit sa kanya Ang isang binatilyong lalaki.

Nakasuot Ito Nang parang sa boyscout.

"You okay?"

Tumango si karina.

"Held my hand don't worry you won't be harmed"

Hindi Niya Alam pero nakadama siya Nang kaginhawaan dahil sa binatilyo.

"I'm TJ"

"Ako si Karina bakit ka nandito?"

"Nag-iikot Lang ikaw?bakit nandito ka?babae ka pa naman"

"Gusto ko Lang makaalis Nang ampunan"

"Àno ba Ang nangyari sayo?"

"Inaaway nila ako dun ayoko dun"

Tumabi sa kanya si TJ at hinubad nito Ang dogtag na suot.

"Suotin mo ito"

"Bakit?"

"Para paglaki natin madali kitang mahahanap at maipagtanggol Kita sa lahat Nang aaway sayo"

Ngumiti Ang bata.sinuot nito sa kanya Ang dogtag.

"Ingatan mo yan"

"Oo Naman iingatan ko Ito"

*End of flashback*

Hindi ko akalaing si Travis Ang TJ na nagligtas sa akin noon nakatadhana talaga kami.

Hinanap Niya agad ako paglaki namin.Travis Jackson Alejandro Kaya TJ pero si tristan TJ din ah bahala na di ko Naman nakita Ang Tristan na Yun noon nasa amerika Yun eh.

"Karina"

Tinago ko ulit Ang dogtag sa loob Nang damit ko.

"Please ihahatid na Kita Yun Lang uuwi na agad ako"

Pumayag na Lang ako.