Chapter 4

NAZLI LEIN ALCANTARA

"WHERE ARE YOU GOING?" kunot-noong tanong niya. Pinilig ko ang ulo ko. Bibili malamang!

"TSK! NO NEED. USE MY PHONE AND ORDER KA NALANG SA MCDO OR JOLLIBEE" sabi niya. Ay ganun ba?

Sorry naman! Akala ko bibili lang ako sa canteen. Iniabot niya ang kanyang cellphone sa akin. Nag order lang ako ng normal na morning breakfast tulad ng ham, tuna etc.

Pagkatapos kong mag-order binalik ko sa kanya ang cellphone niya at pwede naman siya lang ang mag-order doon na siya lang! Hinintay pa niya talaga ako? Tsk!

"MAY SINABI NA BA NG DOCTOR MO KUNG KAILAN KA MAKAKALABAS?" tanong ko

"KA-AADMIT KO LANG, LALABAS NA AGAD? HINDI PA NGA AKO MAKATAYO EH" sarcastic niyang sagot.

Fuck! Oo nga no? Bakit hindi ko naisip yun? Yan tuloy naging tanga na naman ako sa paningin niya.

"GANUN BA? SORRY NAMAN!" inis kong sagot. Napaka sarcastic niya talagang tao ever!

"BY THE WAY WHAT'S YOUR NAME?" taas kilay na tanong niya.

"NAZLI" maikli kong sagot

"SUCH A UNIQUE AND CUTE NAME" ngisi niya. Sh*t! ang ganda ng pag ngisi niya though I know na parang nang iinsulto.

Bakit ganun? Napa cool ang dating niya sa akin? Napaka unfair ang mundo!

"NAZLI IS FROM TURKISH NAME WHICH MEANS-------" hindi ko na naituloy dahil nagsalita siya ulit. Ngumiti nalang ako sa hangin.

"HOW OLD ARE YOU?" ngayon taon naman ang tinatanong!

"24" agad kong sagot. Tumango lang siya at tila nag iisip pa kung ano ang isusunod na itanong.

"MAY BOYFRIEND KANA BA?" nakatingin siyang deretso sa akin. Lahh! Grabe naman! Hindi ko inaasahan na ito ang tanong niya. Ke aga-age eh!

Oo! lahat ng gwapong nag eexist sa mundo ay boyfriend ko at asawa ko! kasali ba siya doon? gwapo naman siya.

"HEY!" pukaw niya sa akin. Nakatulala na pala ako sa kanya

"ANG DAMI MONG TANONG, NANDIYAN NA ANG PAGKAIN MO" sabi ko dahil naramdaman ko na darating na ang order niya at sakto nga dahil may kumatok na sa pinto.

Pinuntahan ko nalang at pinagbuksan ko at tuluyan ko ng hindi pinansin ang tanong niya. Kinuha ko nalang ang pagkain at sinara ko muli, at binigay ko na sa kanya ang pagkain niya. Nakatayo lang ako at tinitignan siya.

"SUBUAN MO AKO. FEED ME" demand niya. For real susubuan ko siya?

"WALA KA BANG KAMAY MR. DE LAVIDA?" irita ko

"I HAVE. PERO KITA MO NAMAN NA INJURED ANG LEFT HAND KO. LEFT HANDED KASI AKO" paliwanag niya. So what!? Grabe! ang awkward naman kung susubuan ko siya. Eyy!! Nakakakilig na to! haha

"PERO OKAY LANG BA SAIYO NA SUSUBUAN KITA?" tanong ko pa ulit baka sakaling magbago ang sinabi niya at gino-good time lang niya ako. Pero sana huwag naman.

Tumingin lang siya sa akin na walang kaemo-emosyon.

"SASABIHIN KO PA BA NAZLI KUNG SAKALING KAYA KO?" masungit niyang sagot.

"OKAY" sagot ko.

Kinuha ko ang pagkain sa kanya at simulan ko na ang iniuutos ng dakilang prinsipe! Hindi ko ito makakalimutan dahil ito ang first time kong gagawin though I know myself na sulit ko dahil gwapo ang susubuan ko hahaha.

Kasalukuyan ko palang na inaayos ang pagkain niya ng ngumanga na siya saying "Ahh!" na ibig sabihin ay bilisan ko. Inirapan ko lang siya.

Hindi nakatakas sa akin ang pagsilay ng kanyang ngiti na mas lalong nagbigay sa akin ng pressure sa ginagawa ko.

Kung iisipin ninyo mga guys, ang sweet namin hahaha. Charr lang. Yung tipong masasabi mo nalang na 'ang swerte naman ni Nazli' dahil gwapo ang sinusubuan. Maiinggit lahat ng mga babae at mga bakla sa balat ng lupa!

"MAWALANG GALANG HA, MATANONG KO LANG NASAAN ANG PAMILYA MO?" tanong ko para na din kahit papaano hind naman puro katahimikan ang bumabalot sa amin.

"THEY ARE BUSY. THEY HAVE MORE IMPORTANT THING TO DO" malungkot niyang sagot.

Marunong din palang malungkot ang bossy na ito anang isip ko

"GANUN? YOU MEAN MAS MAHALAGA PA ANG GINAGAWA NILA KESA SAIYO?" hindi ko alam pero yun ang lumabas sa bibig ko which is parang nangiinis ang dating.

"DOES NOT WHAT I MEAN. WALA SILA DITO SA PILIPINAS NASA US SILA FOR THE FASTEST RECOVERY OF MY MOM" sagot niya. Sh*t! Napalunok ako sa sarili kong laway.

"SO-SORRY" alangan ko pang paumanhin. Nahiya ako eh.

"NO ITS OKAY. IKAW NGA NADADAMAY PA KITA" seryosong sabi niya

"HA! HA! OKAY LANG! BAYAD NAMAN ANG SERBISYO KO" pabiro kong sabi. Nakatingin lang siya sa akin ng seryoso, doon ko napagtanto ang sinabi ko na parang may mali haha.

"BY THE WAY ASAAN ANG GIRLFRIEND MO?" kunwari kong tanong. Gusto ko lang ibahin ang usapan namin at huliin kung may girlfriend na siya.

"SHE DOESN'T KNOW THAT I'M HERE. NASA IBANG BANSA DIN SIYA" sagot niya kasabay ng pag-iwas niya ng tingin.

Ouch naman! may girlfriend na pala siya! sana hindi nalang ako nagtanong. Hindi ko alam pero parang nakaramdam ako ng lungkot at selos! Isa din pala ako sa mga babaeng magseselos haha.

"ANG SWERTE NAMAN NG BABAE" pabulong kong sabi.

"AKO ANG SWERTE SA KANYA" biglang sabi niya na ikinagulat ko.

Patay! narinig niya pala ang sinabi ko! At infairness siya pa daw ang SWERTE sa sa babae. Naks naman! Sana all in love! walang forever!

"BAKIT HINDI MO SABIHIN SA KANYA?" curious ko parin. Ewan ko ba pero parang gustong-gusto kong magtanong sa kanya tungkol sa girlfriend niya.

"AYAW KONG MAG-ALALA SIYA SA AKIN, AND I KNOW THAT SHE IS BUSY ON HER WORK" puno ng pagmamahal na sagot niya. Sana all talaga inuuna! Ako kasi walang ganyan sa akin haha but it's okay.

Sa ngayon hindi yan ang kailangan ko, ang gusto ko makapag travel sa ibang bansa tulad ng pangarap namin ni Daddy.

"HALATANG MAHAL NA MAHAL MO SIYA" kapagkwan sabi ko sa kanya saka ko sinubo sa kanya ang last na laman ng kutsara. Simot niya ang pagkain, halatang gutom haha.

Tumango lang siya sa sinabi ko which is malinaw sa akin na mahal niya talaga. Hay! ewan ko ba pero parang nasasaktan ako. siguro normal lang ito no? Hindi naman kasi ako nag expect na wala siyang girlfriend. Like duhh! sa gwapo niyang yan. Hopefully na maganda din ang jowa niya tulad ko haha char!

"EH IKAW? BUKOD SA PAGTRATRABAHO MO SA MALL AS ANNOUNCER SA INTERCOM SYSTEM ANO PA ANG PINAGKAKA-ABALAHAN MO?" tanong niya.

Nagulat ako at nagtaka bakit alam niya kung saan at ano ang trabaho ko. Napansin niya marahil na nagulat ako at umismid siya.

"DAD TOLD ME. HE KNOWS YOU" simpleng sabi niya. HE KNOWS ME?

Sabagay hindi na ako magtaka dahil mayaman sila, malamang sa malamang pinaimbestigahan na nila ako. Hindi na yan bago sa mga mayayaman.

"WALA SA TRABAHO KO LANG UMIIKOT ANG BUHAY KO" sagot ko naman.

"YUN TALAGA ANG GUSTO MONG TRABAHO?" follow up question pa niya sabay abot sa baso.

"OF COURSE NOT! PERO SA NGAYON YUN MUNA ANG TRABAHO KO PARA SA AKIN ISANG BLESSING NA YUN" mahina kong sagot pero sapat na para marinig niya.

Sa totoo lang pangarap kong maging stewardess o dikaya'y tourism and model at the same time, pero feeling ko hindi na yun mangyayari dahil mag-isa nalang ako at wala ng tutulong sa akin.

Buti sana kung buhay pa si Daddy at meron si mommy. Hanggang second year college lang ako as tourism student, third year at hindi na ako nagtuloy dahil nagkasakit si Daddy dahil sa Mommy ko hanggang sa namatay, and I was 18 years old that time.

Wala akong choice kundi ang tumigil at kumayod on my own dahil walang-wala ako. Naubos lahat ng pera at ari-arian namin para sa pagpapagamot kay Daddy at tinakas pa nina Mommy at kapatid ko ang iba naming pera na mas lalong ikinaistress ni Daddy.

Buti nalang hindi pa namin naibenta ang bahay na siyang tinitirhan ko ngayon. Ayaw kong mawala sa akin ang bahay dahil nandoon lahat ng ala-ala ni Daddy at alam ko na gusto niyang manatili iyon dahil ang bahay na iyon ay nailaan talaga para sa amin.

Laking pasalamat ko ng makuha ako sa mall na pinapasukan ko ngayon na kahit second year college lang ang natapos ko. Nagbase sila sa boses which is pasok naman ako sa standard nila. Tawag ng tanghalan version kasi ako dai! hahaha.

Simula ng magsolo ako sa buhay wala na akong ibang inisip kundi pera! Gusto kong ibalik kung anong meron ako dati sa paraan na magsisikap ako at kung sakali man na darating yung panahon na magkakaroon ako ng sarili kong pamilya, aalagaan at pagkakaingatan ko.

Hindi ko kailanman tutularan ang yapak ni Mommy na iniwan si Daddy at naghanap ng mas mayaman na partner!

"ASAAN ANG PAMILYA MO?" hindi nauubusan ng tanong

"HINDI LAHAT NG BAGAY NA TUNGKOL SA AKIN MR. DE LAVIDA AY KAILANGAN MONG MALAMAN" may tonong-boses na nainis ako.

Tumingin lang siya sa akin ng deretso at walang sinabi. First and foremost, ayaw ko na ngang alalahanin pero sympre hindi ko rin maiwasan.

Tumayo na ako at iniligpit ko na ang pinagkainan niya. Nakatingin lang siya sa akin ngunit hindi ko nalang pinapansin para hindi na ulit magtanong lalo na patungkol sa buhay ko.