Chapter 842

Nagpatuloy ang tatlong pilyong kaibigan sa pang-aasar.

“Uy, Alec, sira na ang imahe mong kalmado, seryoso, at laging may kontrol.”

“Alec, ewan ko, pero bigla akong naaawa sa’yo ngayon.”

Gusto na sana niyang sabihin, “Pwede ba, tumahimik muna kayong tatlo? At ikaw, Jiggo—hindi ba sinabi ko nang hanapin mo si Sister Shan? Bakit nandito ka pa rin?”

Pero pinili niyang manahimik.

Tahimik lang siyang naupo sa tabi ni Alec, kalmado ang ekspresyon kahit halatang hirap na huwag mapangiti sa mga pinagsasasabi ng mga ito.

Si Alec naman, lalo pang naging mahinahon.

Ang mga lalaki talaga—kapag gusto, kayang itago ang tunay na iniisip.

Kahit gulo na ang laman ng dibdib niya, wala kang makikitang bakas sa mukha.

Sa halip, ngumiti pa ito ng magaan bago magsalita.

“Ngayon, naaawa na talaga kayo sa’kin?”

Sabay na tumango sina Charles at Max.

“Medyo,” sagot ni Max, kunot ang noo pero may ngiting nanunukso.

“Kung gano’n,” anang Alec, kalmadong nagsalita habang nakasandal, “ibigay mo sa’kin ang 151% ng