Chapter 39

Halos malula ako noong makita ko ang magarang yate na nakaparada sa may daraungan. Mukha na nga iyong barko pero hindi naman malaki. Nakababa ang bukana niyon at may nakikita akong ilang mga pumapasok na taong nakasuot ng magarang mga damit. May mga nakita pa akong media at photographer sa bukana na kinukuhaan ang mga pumapasok. Malapit ng magdapit-hapon kaya unti-unti nang napapansin ang kumikinang na mga ilaw na nagmumula sa yate.

“Jane!”

Napatingin ako sa may gilid ko noong may tumawag sa akin. Si Rodrigo na malapad ang mga ngiti. Naglakad siya papalapit sa akin. Agad niyang ipinulupot ang mga kamay sa baywang ko at hinalikan ako sa labi.

“You’re… Dashing, Jane,” aniya habang manghang-maha na nakatingin ako sa akin. Sa unang pagkakataon ay nag-init ang mga pisngi ko dahil sa puri niya sa akin. Ngayon ko lang din kasi nakita na walang pagnanasa kung tingnan ako ni Rodrigo.

“S-Salamat,” mahinang tugon ko.

“Come on? Gusto ka nang makilala ng mga kaalyado ko.”

Tumango ako. Kumapit