LOGINShare
VIII. PAYBACK TIME
Last Updated:
2021-02-20 19:04:02"Kuya, may kukunin lang ako saglit," sabi ko sa kaniya.
"Demi, nagkakagulo na sa town hall. Paano kung nandun pa yung killer?!" sigaw niya.
Bumuntong-hininga ako, "Kuya, saglit lang talaga."
Hindi ko na hinintay ang sagot niya at lumabas na ako sa sasakyan.
"Demi!"
Hindi ko siya pinansin at tumakbo na ako pabalik sa town hall. Buti nalang ay nandoon pa yung mask. Agad kong kinuha iyon at tinago sa bag ko.
Bumalik agad ako sa sasakyan ni kuya at pumasok.
"Tara na," sabi ko.
***
November 26, 8:00 AM
Maaga akong nagising dahil sa ingay na naririnig ko sa baba. Parang may umiiyak.
Tama nga ako dahil pagbaba ko ay nakita ko si mommy na umiiyak.
"Mom, what happened?" tanong ko.
Tumingin siya sakin, "Wala na sila, Demi. Hindi ko nailigtas ang pamilya ni Mayor Javier."
Nanlaki ang mata ko sa sinabi ni mommy.
Patay na si Tita Serenity at si Ate Sandy!
"Dad, ano pong balita sa nangyari kagabi?" tanong ko kay daddy na yakap-yakap si mom.
"Nagsisimula na ang imbestigasyon. As of now, wala pang nakikitang pwedeng maging suspect," sagot niya.
Biglang tumunog ang cellphone ko dahil sa tawag ni Brix.
"Sasagutin ko lang po 'to saglit," paalam ko.
"Hello,"
"Hello, Demi, nabalitaan mo na ba ang nangyari?"
"Oo, sinabi sakin ni mommy. Brix, nag-aalala ako para kay Sofia,"
"Nasa bahay lang daw si Sofia at ayaw lumabas,"
"Pwede ba natin siya puntahan?"
"Tumawag din sakin si Jayson at nag-aaya rin sila na puntahan si Sofia,"
"Sasama ako, Brix,"
"Sige, susunduin nalang kita dyan,"
Pagkatapos namin mag-usap ay umakyat agad ako sa kwarto ko.
Nakita ko yung mask sa side table ko. Hinawakan ko iyon at tinignan ng mabuti.
Tumunog ulit ang phone ko.
"Hello, Brix?"
"You're wrong, honey,"
Bigla akong kinilabutan nang marinig ko ang pamilyar na boses. Tinignan ko ang phone ko at nakita ko na naman yung unregistered number na tumatawag sakin noong nakaraan.
"Sino ka ba talaga?!" sigaw ko.
"Guess who?"
"Tigilan mo na ang pagtawag sakin,"
Narinig ko ang mala-demonyong tawa niya, "Nagustuhan niyo ba ang regalo ko sa inyo?"
"A-anong ibig mong sabihin?"
"The Homecoming," at muli siyang tumawa ulit.
Magsasalita pa sana ako pero pinatay niya na ang tawag.
Napaupo ako sa kama ko.
Tinutukoy niya ang nangyari kagabi sa Homecoming ng mga Javier. Posibleng siya ang killer! Baka ang tinutukoy niyang regalo ay yung pagpatay niya sa pamilya ni Mayor.
***
Nakarating na kami sa bahay nila Sofia. Hinarang pa kami ng mga guard buti nalang ay nakilala nila kami agad.
Pagpasok namin ay si Manang Linda ang sumalubong samin. Siya ang pinakamatagal na katulog nila Sofia dito.
Namumugto ang mga mata niya, dahil siguro 'to sa balitang patay na sina Tita Serenity.
"Manang Linda, nasan po si Sofia?" tanong ko.
"Nasa kwarto niya at ayaw lumabas," sagot niya.
Nagkatinginan kaming magkakaibigan ng may pag-aalala sa mga mukha.
"Manang, pwede po ba namin siya makausap?" tanong ni Jayson.
"Naka lock ang kwarto niya pero siguro naman ay papapasukin niya kayo," sabi ni manang.
Sinamahan niya kami sa taas kung nasaan ang kwarto ni Sofia. Nang makarating kami doon ay agad kaming kumatok.
"Sofia, can we talk?" tanong ko habang kumakatok sa pinto niya.
"Sofia, kung may kailangan ka nandito lang kami," sabi naman ni Macey.
Kumatok ulit si Brix, "Sofia..."
"Ayaw niya talagang makipag-usap," sabi ni manang. "Nag-aalala na ako sa batang yan."
Si Jayson ang lumapit sa pinto at kumatok, "Sofia, please open the door. Nag-aalala kami sayo."
Bigla kaming nakarinig ng ingay sa loob... parang may nahulog o nabasag.
"Sofia!" tawag namin dahil sa pag-aalala.
Napangiti ako nang bumukas ang pinto ngunit napawi rin iyon dahil sa umiiyak na mukha ni Sofia.
"Maiwan ko muna kayo," sabi ni manang.
"Salamat po," saad ni Brix.
Pinapasok kami ni Sofia sa kwarto niya.
"Sofia..." tawag ko sa kaniya at niyakap siya. Sa totoo lang, hindi ko alam ang sasabihin ko.
Yumakap din sa kaniya ang mga kaibigan namin.
"We're always here for you, Sofia," sabi ni Macey.
Hindi ko rin mapigilang mapaluha. Masaya sana ang homecoming na iyon pero sinira iyon ng isang psycho killer.
***
"Ikukuha ko muna ng tubig si Sofia," paalam ko sa kanila.
Bumaba ako at dumiretso sa kitchen nila.
Bigla namang sumagi sa isip ko ang tumatawag sakin. Kinuha ko ang cellphone ko at pinindot ang number niya para tawagan siya.
Hindi niya sinasagot.
Kumuha muna ako ng tubig para kay Sofia.
"Demi..."
Nanigas ako sa kinatatayuan ko nang marinig ko ang boses na iyon.
Dahan-dahan akong humarap sa taong iyon - si Sander.
"Kuya Sander," ngayon ko lang siya tinawag na Kuya Sander. Sa tingin ko naman ay wala na siyang gusto sakin dahil ilang taon na rin ang lumipas.
"I miss you," mapupungay ang mata niya at magulo ang buhok. Hindi ko alam kung anong isasagot ko sa kaniya.
Nagulat ako nang bigla niya akong yakapin.
"Demi, I miss you and I still love you," lalong humigpit ang yakap niya sakin.
"Sander, nasasaktan ako," naiiyak kong sabi. Mukhang lasing pa ata ang isang 'to dahil naaamoy ko ang alak na ininom niya.
"Sander!"
Bigla nalang may humila kay Sander palayo sakin. Maya-maya lang ay nakita ko si Sander na naka upo sa sahig habang pinupunasan ang dugo sa gilid ng labi niya.
"Demi, let's go," hinila ako ni Brix at bumalik sa kwarto ni Sofia.
"What happened? Nakarinig kami ng ingay sa baba," sabi ni Macey.
"Bro, bakit may dugo yang kamao mo?" tanong naman ni Jayson.
Kumunot ang noo ko at hinawakan ang kamay ni Brix na nagdudugo.
"I'm sorry, gagamutin ko na lang 'yan," sabi ko sa kaniya.
"Ayos lang ako, Demi. Iuuwi nalang kita sa inyo," sabi niya.
"Paano si Sofia? Kailangan niya tayo," bulong ko sa kaniya.
Biglang tumunog ang phone ko.
"Sasagutin ko lang 'to," paalam ko at pumasok sa CR ni Sofia.
"Are you the psycho killer?" tanong ko agad.
"Yes," tumawa ulit siya.
"You killed the Mayor's wife and their daughter! Anong kasalan nila sayo? Bakit mo nagawa 'yon?"
"Kasalanan? Madami. Madami silang kasalanan sa akin. The mayor and the whole Greenville, lahat kayo ay may kasalanan sakin and it's... payback time."
Napatitig na lamang ako sa cellphone ko habang ang mga kamay ko ay nanginginig dahil sa sobrang takot. Anong ibig niyang sabihin? Sino ba talaga siya?
Latest chapter
Greenville: The Homecoming    EPILOGUE
Tatlong buwan na ang lumipas. Sa tatlong buwan na 'yon, unti-unting bumabalik sa dating katahimikan ang Greenville. May ilan na ring mga bumalik nang mabalitaan na nahuli na ang killer.Tumunog ang cellphone ko dahil sa isang text.From: BrixNandito na ako sa baba.Kinuha ko ang bag kong nasa kama at lumabas ng kwarto. Pagkababa ko ay naabutan kong nag-uusap sina Brix at Kuya Sander."Oh, ayan na pala si Demi. Ingat kayo, ha," sabi ni kuya habang nakatingin sa aming dalawa ni Brix."Sige, kuya. Aalis na kami," paalam ko."Okay. Umuwi nang maaga hindi umaga. Tomorrow is your special, so you need to rest also," paalala niya.Ngumiti na lang ako at tumango.Habang nasa byahe ay tahimik lang akong nag s-scroll sa Facebook ko. Napangiti naman ako nang makita ang bagong post ni Macey."Nandoon na pala sila," sabi
Greenville: The Homecoming    XL. Perilous Love
Macey's POVKasunod namin ang mga pulis habang papunta sa town hall. Bawat minutong nagdaraan, mas lalong lumalakas ang kabog ng dibdib ko.Kinakabahan ako sa mga susunod na mangyayari sa gabing ito. Ang nalaman namin ngayon tungkol kay Kuya Sander ay hindi ko na kinakaya. Paano pa kaya mamaya? Siguradong marami pa kaming malalaman.***Demi's POVDahan-dahan kong idinilat ang mga mata. Ramdam ko rin ang sakit ng ulo ko. Inilibot ko ang mata ko sa paligid. Kusang tumulo ang mga luha ko nang makita si Mayor Javier, kagaya ko ay nakatili rin siya sa upuan at may busal sa bibig.Napagtanto ko na nandito kami sa town hall. Maya-maya lang ay lumabas si Sander. Bigla akong nakaramdam ng galit kasabay nito ang mga tanong na nasa isip ko.Lumapit siya sa akin at tinanggal ang busal sa bibig ko. Tinanggal niya rin ang mask niya. Yumuko pa
Greenville: The Homecoming    XXXIX. The Face Behind The Mask
Macey's POV"Salamat, kuya. Magte-text na lang ako kapag uuwi na ako," sabi ko sa driver namin. Bumaba ako ng sasakyan at tumingin sa entrance ng Belle's Cafe.I flipped my hair and walked toward the entrance. Ayoko sanang pumunta dito lalo na't makakasama ko si Jayson at Sofia, kaso kailangan naming tulungan sina Demi at Brix.Pagkapasok ko ay hinanap ko agad si Sofia. She texted me earlier that she's already here. Nakita ko naman agad siya sa madalas na pwesto namin.Nilapag ko ang bag ko sa table at naupo sa tapat niya."Macey," tawag niya. Tinignan ko siya pero hindi ako nagpakita ng anumang ekspresyon.Wala naman siyang sinabi kaya nag order na lang muna ako ng pagkain ko. Habang nag-aantay, nilabas ko ang mga envelope na ibinigay ni Demi sa akin.Nilabas ko lahat ng pictures do'n at tinignan isa-isa."Macey, I'm sorry."
Greenville: The Homecoming    XXXVIII. The Devil's Den
"Hold this," sabi ni Brix at inabot sa akin ang baril niya. Dahan-dahan kong kinuha 'yon mula sa kamay niya."Hindi natin alam kung anong nag-aantay sa atin do'n. Kung magkahiwalay man tayo, babalik tayo ng buhay, okay?" tanong niya at hinawakan ang kamay ko.Tumango ako. "Okay."Pinaandar na ni Brix ang sasakyan niya. Ilang beses akong huminga nang malalim habang nakatingin sa bintana. Matinding kaba ang bumabalot sa akin ngayon.Ala-sais na at kaninang alas-kwatro nag text ang killer kung saan kami dapat pumunta. Alam nila Macey ang tungkol dito at nakahanda na sila sa kung ano man ang mangyayari.Magkakasama sila ngayong tatlo nila Jayson at Sofia. Ang alam ko ay doon sila sa Belle's Cafe nagkita. May ilangan nga lang dahil silang tatlo ang magkakasama pero sana naman ay hindi sila mag away-away doon.Lalong lumalakas ang kabog ng dibdib ko habang papalapit kami sa lugar no'n
Greenville: The Homecoming    XXXVII. Greenville's Nightmare
Jayson's POVI opened the car door for Macey pero sa kabila pa rin siya lumabas. Damn it! Kailan kaya ako nito papansinin?Sumunod ako sa kanila papasok sa bahay nila Sofia. Ilang beses akong napalunok nang maisip na magkakaharap-harap na naman kaming tatlo nila Macey at Sofia.Ang gago ko naman kasi talaga. Pinagsisisihan ko ang ginawa ko. Inaamin ko, na-attract ako kay Sofia but I still love Macey. Siya lang ang babaeng sobrang minahal ko. Gagawin ko talaga ang lahat para lang maibalik siya sa akin."Manang, nasaan po si Sofia?" tanong ni Demi sa katulong ni Sofia."Nasa taas siya, kanina pa umiiyak," sagot nito.Nagkatinginan kaming magkakaibigan at mabilis na umakyat sa second floor kung nasaan ang kwarto ni Sofia."Sofia! Sofia!" Kumatok si Demi sa pinto ng kwarto ni Sofia. Ilang saglit lang ay bumukas 'yon at tumambad sa amin si Sofia na na
Greenville: The Homecoming    XXXVI. Mayor Javier Is Missing
Ginamot ni mommy ang sugat ni daddy. Pagkatapos no'n ay umakyat na sila, naiwan akong mag-isa rito sa sala. Matutulog pa sana ako kaso nawala bigla ang antok ko.Mag a-alas-dos na ng madaling araw at malamang tulog na rin sila mommy. Si kuya nga ay hindi manlang nagising kanina.Busy lang ako sa pag scroll sa Facebook ko nang tumunog ang cellphone ko dahil sa isang message. Napatitig ako saglit doon at biglang nakaramdam ng kaba.Pagkapindot ko sa message ay tama nga ang nasa isip ko, galing iyon sa killer. Nanindig ang balahibo ko nang makita ang picture ng pinto ng bahay namin. Sobrang lapit talaga.Sinundan pa ito ng isang text.I have something for you. Come outside. Agad akong napatayo nang mabasa iyon. Mahigpit kong hawak ang cellphone ko habang dahan-dahang naglalakad papunta sa pinto. Sumilip din muna ako sa hagdan dahil baka may biglang bumaba.
Greenville: The Homecoming    XXXV. Wicked Town
Sa mga nakalipas na araw, feeling ko laging may nakatingin sa akin. Simula no'ng nag send ng pictures sa akin 'yung killer, pakiramdam ko lagi na siyang nakasunod sa akin ngayon. Kahit sa school ay hindi ko maiwasang magmasid sa paligid."After ng graduation natin, aalis na kami dito sa Grenville. This town is not safe anymore." Narinig kong sabi noong isang estudyante na nakasandal malapit sa locker ko. May kasama siyang lalaki, sa tingin ko ay boyfriend niya."Sure na ba 'yan? I'm gonna miss you," sabi no'ng lalaki."Gusto nga ni dad umalis na agad. But, I told him that I want to finish this school year muna. I'm gonna miss you, too. Babalik din naman kami kapag ayos na ang lahat."Sinara ko ang locker ko at napatingin sa dalawa. Napansin ata nila ang tingin ko sa kanila, maya-maya ay umalis na rin sila."Good morning, Demi." Nilingon ko si Brix, kasama niya si Jayson."Good morning," bati ko sa kanilang dalawa."Coffee muna tayo sa
Greenville: The Homecoming    XXXIV. The Watcher
"Anong ginagawa mo malapit sa hotel?" tanong ko kay Kuya Derrick habang nasa byahe kami pauwi."I'm with my friends sa malapit na bar doon," sagot niya. Mukha naman siyang nagsasabi ng totoo kaya napatango na lang ako.Bigla namang sumagip sa isip ko si Troy. Ang tagal niya ng walang paramdam, hindi kaya siya na 'tong umaatake at bumalik na siya?"Iniwan mo si mommy sa bahay?!" gulat na tanong ko nang maalala si mommy."Gising pa siya no'ng umalis ako kaya nakapagpaalam ako," aniya.Sumandal na lang ako sa upuan at pumikit. Sana ayos lang si mom doon sa bahay.Pagkarating namin sa bahay ay dumiretso agad ako sa kwarto ko. Tinanggal ko lang ang sapatos ko at nahiga sa kama. Pakiramdam ko ay pagod na pagod ako. Gulong-gulo rin ang isipan ko.Kailan ba matatapos ang lahat ng 'to? Kailan namin makikilala 'yung killer? Hanggang kailangan niya ipagpapatuloy 'tong mga ginagawa niya?At sa dinami-rami ng tao, iniisip
Greenville: The Homecoming    XXXIII. Prom Night
We're having breakfast when dad suddenly asked mom. Napalunok ako nang hawakan niya ang braso ni mommy."Where did you get the scratches?"Nagkatinginan kami ni mom pero agad din niyang ibinaling ang tingin niya kay daddy. "M-may nakausli kasing bakal d'yan sa labas ng bahay natin. Baka doon ko nakuha," aniya.Tumango-tango na lang si dad. "Okay, be careful next time." Inubos niya na ang pagkain niya at uminom ng tubig. Pagkatapos ay tumayo na siya."Mauuna na ako," aniya at hinalikan si mommy sa noo. Tumingin naman siya sa akin. "Gusto mo bang sumabay na, Demi?" tanong ni dad.Tinignan ko ang oras sa cellphone ko, 7:30 na. "Sige, dad."Tumayo na rin ako at dumiretso sa sala para kunin ang gamit ko. Si daddy naman ay lumabas na."Demi." Lumingon ako kay mommy na sumunod pala sa akin."Mom...are you okay?" tanong ko. What happened last night was a
