로그인공유
VII. THE HOMECOMING
최신 업데이트:
2021-02-20 18:50:12November 25, 6:30 PM
Habang nagsusuklay ay biglang tumunog ang cellphone ko dahil sa isang tawag.
"Hello," sagot ko.
"Hello, Demi, are you ready? Papunta na ako d'yan," sabi ni Brix.
"Yup, patapos na rin,"
"Okay,"
Pagkatapos namin mag-usap ay binaba ko na agad ang tawag. Tinapos ko na ang pag-aayos ko at lumabas ng kwarto.
"Demi, gusto mo bang sumabay?" tanong ni kuya.
Umiling ako, "Papunta na rin si Brix dito. Sabay na kami," sagot ko.
"Okay, mauuna na ako doon," sabi ni kuya.
"Nasaan pala sila mommy?" tanong ko.
"Nandoon na rin sila. Bilisan niyo dahil malapit na mag start yung event," sabi niya. Tumango nalang ako.
Pagkaalis ni kuya ay bigla namang dumating si Brix.
"Tara na?" tanong niya.
"Let's go. Nauna na sila mommy doon sa town hall," sabi ko.
Mabilis lang din kaming nakarating sa town hall. Pagkababa namin sa sasakyan ay namangha agad ako sa ayos ng buong town hall.
Nakita naman na namin ang ayos nito kahapon pero mas maganda ngayon dahil napuno ito ng mga ilaw.
Sobrang ingay. Puno ng kwentuhan at tawanan. Lahat ay masayang nagtipon. Halatang-halata na excited sila na muling makita ang pamilya ni Mayor Javier.
"Hey, Lovebirds! Come here!" rinig kong sigaw ni Macey. Nakita namin silang dalawa ni Jayson sa isang table.
"Nasaan si Sofia?" tanong ko.
"Kasama pa ang family niya. Mamaya daw ay lalapit siya dito sa atin," sagot ni Macey.
Tinignan ko ang buong paligid. Lahat ng estudyante sa school ay nandito kasama ang parents nila. Nakita ko rin si Mang Isko na masayang nakikipagkwentuhan sa mga kaibigan niya.
Napangiti ako nang makita ang mga parents namin na magkakasama.
"Nakakatuwa 'no? Hanggang ngayon ay magkakaibigan pa rin sila," sabi ni Brix.
"Kaya nga eh," since highschool magkakasama na sila.
Napatingin sila dito sa pwesto namin kaya lumapit sila.
"How are you, kids?" natatawang tanong ni Tito Martin, ang daddy ni Jayson.
"Tito, we're not kids anymore. By the way, we miss you!" sagot ni Macey. Nagtawanan kami.
"Welcome back po, Tito!" bati namin.
"Grabe, namiss ka nila!" natatawang sabi ni Tita Agnes, ang asawa niya.
"Namiss nila yung pinaka gwapong tatay dito sa Greenville," sabi niya at tumawa.
"Di naman masyado, dad. Nandito yung pinaka gwapong anak eh," banat ni Jayson. Napailing nalang kami at nagtawanan. Mag ama nga talaga.
"O sige na, maiwan muna namin kayo d'yan," paalam nila at lumipat sa table nila.
"7PM na pala, mag s-start na yung program," sabi ni Brix.
Maya-maya lang ay nakita na namin si Sofia na papalapit dito. Si Mayor Javier naman ay paakyat na sa stage.
"Nasaan sila tita?" tanong ko kay Sofia nang makalapit siya sa amin.
"Maya-maya lang ay lalabas na rin sila," sagot niya.
"Finally, Sofia!" masayang sabi ni Macey.
Tumingin na kami sa stage kung nakatayo ang masayang-masaya na si Mayor Solomon Javier. Sa gitna rin ng stage ay nakakabit ang isang malaking tarpaulin.
Welcome back, Javier Family!
Ayan ang nakasulat sa tarpaulin na sinamahan ng mga litrato ng pamilyang Javier.
"Good evening, my beloved people of Greenville," nagpalapakan ang lahat ng magsalita si Mayor.
"I am so glad to see you here tonight! Alam kong pati kayo ay hindi na makapaghintay na makita ang asawa't mga anak ko," sabi niya. "It's been five years. Limang taon ko ring hindi nakasama ang pamilya ko, but tonight is very special dahil sa wakas ay makakasama ko na rin sila."
Muling nagpalakpakan ang mga tao.
"Maiwan ko muna kayo. Pupuntahan ko lang sila mommy," paalam ni Sofia.
Bigla kaming nakarinig ng fireworks. Napatingin kami sa labas at nakita namin ang makukulay na fireworks sa langit.
"So, now, please welcome my precious wife and our beloved children!" muling umingay ang buong town hall dahil sa ingay na nagmumula sa mga tao at sa fireworks.
Ngunit, nagkagulo ang lahat nang mamatay ang ilaw. Sobrang dilim.
"What happened?!" sigaw ni Macey.
Naramdaman ko agad ang paghawak sa akin ni Brix.
"Tulong! Tulungan niyo ako!"
Biglang bumukas ulit ang mga ilaw at natigil ang fireworks sa labas.
"Puntahan natin si Sofia, Brix. Kailangan niya ng tulong," sabi ko.
Nabitawan ni Mayor ang mic at nagmamadaling pumunta sa backstage.
Sumunod kami doon. Nagulat ang lahat nang makita ang katawan ni Tita Serenity Javier at Ate Sandy na nakahandusay sa sahig.
"Mommy! Ate!" sigaw ni Sofia habang umiiyak.
Sino ang gumawa nito?
Marami silang tama ng baril.
"Tumawag kayo ng ambulansya! Bilis!" sigaw ni Mayor Javier.
"Lumayo muna kayo dito!" sigaw ni daddy. Pinalayo niya kami sa katawan ng pamilya ni Sofia.
"Anong nangyayari dito?!" napatingin kami sa kadarating lang na lalaki. Si Sander Javier.
"K-kuya!" sigaw ni Sofia. Agad na niyakap ni Sander si Sofia.
"Sino naman kaya ang gumawa nito sa kanila?" tanong ko. Ngayon pa talaga.
"Wala namang kaaway ang pamilya nila kaya nakakapagtaka na may kayang gumawa sa kanila ng ganito," wika ni Brix.
"Demi!"
Napatingin ako sa tumawag sakin at nakita ko si Kuya Derrick na nagmamadali papalapit sakin.
"Let's go! Iuuwi na kita," sabi niya at hinawakan ang kamay ko. Tinignan ko si Brix.
"Brix, pano ka?" tanong ko.
"Pupuntahan ko muna sina Ate Bianca," tumingin siya kay kuya, "Mag-ingat kayo ni Demi pauwi."
Tinignan ko muna si Sofia na yakap-yakap ng kuya niya. Hindi ko na siya nalapitan dahil hinila na ako ni kuya.
"Nasan si mommy?" tanong ko.
"Pupunta siya sa ospital ngayon," sagot niya.
Nang makasakay kami sa kotse ay tumingin ulit ako sa entrance ng town hall.
Lalo akong kinilabutan nang makita ang isang white mask sa entrance.
He's back.
최신 챕터
Greenville: The Homecoming EPILOGUE
Tatlong buwan na ang lumipas. Sa tatlong buwan na 'yon, unti-unting bumabalik sa dating katahimikan ang Greenville. May ilan na ring mga bumalik nang mabalitaan na nahuli na ang killer.Tumunog ang cellphone ko dahil sa isang text.From: BrixNandito na ako sa baba.Kinuha ko ang bag kong nasa kama at lumabas ng kwarto. Pagkababa ko ay naabutan kong nag-uusap sina Brix at Kuya Sander."Oh, ayan na pala si Demi. Ingat kayo, ha," sabi ni kuya habang nakatingin sa aming dalawa ni Brix."Sige, kuya. Aalis na kami," paalam ko."Okay. Umuwi nang maaga hindi umaga. Tomorrow is your special, so you need to rest also," paalala niya.Ngumiti na lang ako at tumango.Habang nasa byahe ay tahimik lang akong nag s-scroll sa Facebook ko. Napangiti naman ako nang makita ang bagong post ni Macey."Nandoon na pala sila," sabi
Greenville: The Homecoming XL. Perilous Love
Macey's POVKasunod namin ang mga pulis habang papunta sa town hall. Bawat minutong nagdaraan, mas lalong lumalakas ang kabog ng dibdib ko.Kinakabahan ako sa mga susunod na mangyayari sa gabing ito. Ang nalaman namin ngayon tungkol kay Kuya Sander ay hindi ko na kinakaya. Paano pa kaya mamaya? Siguradong marami pa kaming malalaman.***Demi's POVDahan-dahan kong idinilat ang mga mata. Ramdam ko rin ang sakit ng ulo ko. Inilibot ko ang mata ko sa paligid. Kusang tumulo ang mga luha ko nang makita si Mayor Javier, kagaya ko ay nakatili rin siya sa upuan at may busal sa bibig.Napagtanto ko na nandito kami sa town hall. Maya-maya lang ay lumabas si Sander. Bigla akong nakaramdam ng galit kasabay nito ang mga tanong na nasa isip ko.Lumapit siya sa akin at tinanggal ang busal sa bibig ko. Tinanggal niya rin ang mask niya. Yumuko pa
Greenville: The Homecoming XXXIX. The Face Behind The Mask
Macey's POV"Salamat, kuya. Magte-text na lang ako kapag uuwi na ako," sabi ko sa driver namin. Bumaba ako ng sasakyan at tumingin sa entrance ng Belle's Cafe.I flipped my hair and walked toward the entrance. Ayoko sanang pumunta dito lalo na't makakasama ko si Jayson at Sofia, kaso kailangan naming tulungan sina Demi at Brix.Pagkapasok ko ay hinanap ko agad si Sofia. She texted me earlier that she's already here. Nakita ko naman agad siya sa madalas na pwesto namin.Nilapag ko ang bag ko sa table at naupo sa tapat niya."Macey," tawag niya. Tinignan ko siya pero hindi ako nagpakita ng anumang ekspresyon.Wala naman siyang sinabi kaya nag order na lang muna ako ng pagkain ko. Habang nag-aantay, nilabas ko ang mga envelope na ibinigay ni Demi sa akin.Nilabas ko lahat ng pictures do'n at tinignan isa-isa."Macey, I'm sorry."
Greenville: The Homecoming XXXVIII. The Devil's Den
"Hold this," sabi ni Brix at inabot sa akin ang baril niya. Dahan-dahan kong kinuha 'yon mula sa kamay niya."Hindi natin alam kung anong nag-aantay sa atin do'n. Kung magkahiwalay man tayo, babalik tayo ng buhay, okay?" tanong niya at hinawakan ang kamay ko.Tumango ako. "Okay."Pinaandar na ni Brix ang sasakyan niya. Ilang beses akong huminga nang malalim habang nakatingin sa bintana. Matinding kaba ang bumabalot sa akin ngayon.Ala-sais na at kaninang alas-kwatro nag text ang killer kung saan kami dapat pumunta. Alam nila Macey ang tungkol dito at nakahanda na sila sa kung ano man ang mangyayari.Magkakasama sila ngayong tatlo nila Jayson at Sofia. Ang alam ko ay doon sila sa Belle's Cafe nagkita. May ilangan nga lang dahil silang tatlo ang magkakasama pero sana naman ay hindi sila mag away-away doon.Lalong lumalakas ang kabog ng dibdib ko habang papalapit kami sa lugar no'n
Greenville: The Homecoming XXXVII. Greenville's Nightmare
Jayson's POVI opened the car door for Macey pero sa kabila pa rin siya lumabas. Damn it! Kailan kaya ako nito papansinin?Sumunod ako sa kanila papasok sa bahay nila Sofia. Ilang beses akong napalunok nang maisip na magkakaharap-harap na naman kaming tatlo nila Macey at Sofia.Ang gago ko naman kasi talaga. Pinagsisisihan ko ang ginawa ko. Inaamin ko, na-attract ako kay Sofia but I still love Macey. Siya lang ang babaeng sobrang minahal ko. Gagawin ko talaga ang lahat para lang maibalik siya sa akin."Manang, nasaan po si Sofia?" tanong ni Demi sa katulong ni Sofia."Nasa taas siya, kanina pa umiiyak," sagot nito.Nagkatinginan kaming magkakaibigan at mabilis na umakyat sa second floor kung nasaan ang kwarto ni Sofia."Sofia! Sofia!" Kumatok si Demi sa pinto ng kwarto ni Sofia. Ilang saglit lang ay bumukas 'yon at tumambad sa amin si Sofia na na
Greenville: The Homecoming XXXVI. Mayor Javier Is Missing
Ginamot ni mommy ang sugat ni daddy. Pagkatapos no'n ay umakyat na sila, naiwan akong mag-isa rito sa sala. Matutulog pa sana ako kaso nawala bigla ang antok ko.Mag a-alas-dos na ng madaling araw at malamang tulog na rin sila mommy. Si kuya nga ay hindi manlang nagising kanina.Busy lang ako sa pag scroll sa Facebook ko nang tumunog ang cellphone ko dahil sa isang message. Napatitig ako saglit doon at biglang nakaramdam ng kaba.Pagkapindot ko sa message ay tama nga ang nasa isip ko, galing iyon sa killer. Nanindig ang balahibo ko nang makita ang picture ng pinto ng bahay namin. Sobrang lapit talaga.Sinundan pa ito ng isang text.I have something for you. Come outside. Agad akong napatayo nang mabasa iyon. Mahigpit kong hawak ang cellphone ko habang dahan-dahang naglalakad papunta sa pinto. Sumilip din muna ako sa hagdan dahil baka may biglang bumaba.
Greenville: The Homecoming XXXV. Wicked Town
Sa mga nakalipas na araw, feeling ko laging may nakatingin sa akin. Simula no'ng nag send ng pictures sa akin 'yung killer, pakiramdam ko lagi na siyang nakasunod sa akin ngayon. Kahit sa school ay hindi ko maiwasang magmasid sa paligid."After ng graduation natin, aalis na kami dito sa Grenville. This town is not safe anymore." Narinig kong sabi noong isang estudyante na nakasandal malapit sa locker ko. May kasama siyang lalaki, sa tingin ko ay boyfriend niya."Sure na ba 'yan? I'm gonna miss you," sabi no'ng lalaki."Gusto nga ni dad umalis na agad. But, I told him that I want to finish this school year muna. I'm gonna miss you, too. Babalik din naman kami kapag ayos na ang lahat."Sinara ko ang locker ko at napatingin sa dalawa. Napansin ata nila ang tingin ko sa kanila, maya-maya ay umalis na rin sila."Good morning, Demi." Nilingon ko si Brix, kasama niya si Jayson."Good morning," bati ko sa kanilang dalawa."Coffee muna tayo sa
Greenville: The Homecoming XXXIV. The Watcher
"Anong ginagawa mo malapit sa hotel?" tanong ko kay Kuya Derrick habang nasa byahe kami pauwi."I'm with my friends sa malapit na bar doon," sagot niya. Mukha naman siyang nagsasabi ng totoo kaya napatango na lang ako.Bigla namang sumagip sa isip ko si Troy. Ang tagal niya ng walang paramdam, hindi kaya siya na 'tong umaatake at bumalik na siya?"Iniwan mo si mommy sa bahay?!" gulat na tanong ko nang maalala si mommy."Gising pa siya no'ng umalis ako kaya nakapagpaalam ako," aniya.Sumandal na lang ako sa upuan at pumikit. Sana ayos lang si mom doon sa bahay.Pagkarating namin sa bahay ay dumiretso agad ako sa kwarto ko. Tinanggal ko lang ang sapatos ko at nahiga sa kama. Pakiramdam ko ay pagod na pagod ako. Gulong-gulo rin ang isipan ko.Kailan ba matatapos ang lahat ng 'to? Kailan namin makikilala 'yung killer? Hanggang kailangan niya ipagpapatuloy 'tong mga ginagawa niya?At sa dinami-rami ng tao, iniisip
Greenville: The Homecoming XXXIII. Prom Night
We're having breakfast when dad suddenly asked mom. Napalunok ako nang hawakan niya ang braso ni mommy."Where did you get the scratches?"Nagkatinginan kami ni mom pero agad din niyang ibinaling ang tingin niya kay daddy. "M-may nakausli kasing bakal d'yan sa labas ng bahay natin. Baka doon ko nakuha," aniya.Tumango-tango na lang si dad. "Okay, be careful next time." Inubos niya na ang pagkain niya at uminom ng tubig. Pagkatapos ay tumayo na siya."Mauuna na ako," aniya at hinalikan si mommy sa noo. Tumingin naman siya sa akin. "Gusto mo bang sumabay na, Demi?" tanong ni dad.Tinignan ko ang oras sa cellphone ko, 7:30 na. "Sige, dad."Tumayo na rin ako at dumiretso sa sala para kunin ang gamit ko. Si daddy naman ay lumabas na."Demi." Lumingon ako kay mommy na sumunod pala sa akin."Mom...are you okay?" tanong ko. What happened last night was a
