LOGINCHAPTER 7
WARNING: SPG (READ AT YOUR OWN RISK) “May pa-’tingnan natin kung hindi ka lalapit sa akin, Ms. Morteza’, tse! Siya lang naman ang gumagawa ng paraan para lapitan ko siya, bwiset siya!” kausap ko ngayon ang sarili ko sa elevator. At ngayon ko lang napansin na may kasabay pala ako sa elevator kaya namula ang mukha ko at napayuko na lamang sa hiya. Buong tapang akong pupunta sa floor kung nasaan ang office ni Sir Buenaventura. Ikinuyom ko ang aking kamao sa skirt na suot ko sa sobrang galit. I don’t want to be suspended at baka mas malala pa ay ma-terminate ako sa gagawin ko. But for the fuck*ng sake, this isn’t just right! I really need this job! Kung kailangan kong lumuhod sa mga santo o maging sa kaniya ay gagawin ko. But this time the anger and rage in me wins and I cannot control myself until I see that heartless man! Lumabas na ako sa elevator at dere-deretso ako papunta sa office niya at walang pakialam kahit na tinatawag ako ng secretary niya. Nang makapasok ako sa office niya ay natagpuan ko na agad siya na nasa desc at seryosong nakatingin sa laptop. At nang tingnan niya ako ay ewan ko ba– lumiwanag ata ang mukha niya ngunit ako ay nangagalaiting lumapit sa kaniya. “I won’t do this report, SIR BUENAVENTURA,” may diin ang pagkakasabi ko sabay pakita ng folder at lapag nun sa table niya. He just looked at it while leaning on his swivel chair then his gaze went back at me again. Hindi siya sumagot kaya naiinis akong binuksan ang shoulder bag at inilabas doon ang boxer niya. “At ito?! Parang wala kang pinag-aralan para ilagay ‘to sa bag ko!” “I thought you’re gonna like it–” “Ang kapal ng mukha mo!” sabay tapon ko sa kaniya ng boxer at patong ng kamay ko sa desc niya, he let out a laugh that makes me more angry! Bago pa man ako makapagsalita ay may bumukas ng pinto sa loob ng office niya. At mula roon ay may lumabas na naka-corporate attire na lalaki na may kaedaran na may hawak na wine, he seems at the room full of wine and bevs. “Looks like this wine was perfectly fermented–” Natigilan ito sa kaniyang sasabihin nang makita ang kalagayan naming dalawa. My face heats up and my eyes widen. Napanganga siya nang makita ang boxer na hawak-hawak na ni Sir Buenaventura at inilalaro sa hangin. The heck! “Looks like you have some ummm business, Mr. Buenaventura, aalis muna ako,” sabi niya at tiningnan pa ako saglit bago iwan ang wine at naglakad palabas ng office. “Thank you, Mr. Bavet for the consideration. I have a job here that need to be done,” he said annoyingly. Napapikit ako sa hiya at hinintay ang pagsara ng pinto bago ko pa man imulat ang aking mga mata at harapin ang h*******k kong boss. “Did you really need to suspend me?!” I directly asked– forgetting what just happened earlier. “This is my company, Miss Morteza, it is my responsibility to suspend you,” he said and smell his boxer. “Looks like you haven’t washed it, siguro ay inamoy-amoy mo?” Hindi ko siya pinansin at nanatiling nakatayo sa harapan niya. “That’s an illegal suspension, hindi naman reasonable na i-suspende mo ako dahil sa panggugulo lang ng ex ko kahapon.” “You really want your work back?” he asked and he stood up. He walks around the table and walks near me. His eyes lock onto mine, sharp and piercing, as if weighing every word I might say before it even leaves my mouth. “Why would I be here if I don’t want to,” I said. Medyo napaatras ako sa table niya nang lumapit siya sa akin. Nagdikit ang aming hita at wala na akong maatrasan ngayon dahil na-corner niya na ako sa table. A subtle smile plays at the corner of his lips. “Namimilosopo ka ba? Ayaw ko sa mga empleyadong ganiyan, I can terminate you if I want to,” he said in a calm yet powerful voice. His hands slam firmly on the table, one on each side of mine, closing the space between me. The intensity in his gaze roots you in place, my breath hitching as my heart races like a wild drum. “Ganiyan talaga kayong mga lalaki! Tanging libog lang ang hanap ninyo sa amin, tapos kapag nakuha n’yo na parang wala na rin sa inyo ang lahat!” singhal ko upang mabawasan ang pagtibok nang mabilis ng aking puso. He looked at me and his hand went through my chin. “Turning the table? You agreed last night, remember? So why are you acting innocent and a victim right now?” Dahil sa ginawa niya ay napaupo ako nang kaunti sa may table niya at hindi ko maiwasang hindi pagmasdan ang kaniyang labi. My eyes drawn irresistibly downward to the curve of his lips—soft, inviting, and dangerously kissable– mapusok ang kurba ng kaniyang mga labi na tila ba naging dahilan upang manuyo ang aking lalamunan. Ngunit nilabanan ko ang aking sarili at tiningnan siya mata sa mata. “Alam mo ikaw naman talaga ang rason kung bakit nag-eskandalo rito ang ex ko eh, kung hindi mo siya tinawagan edi sana walang masyadong gulo!” sabay hawi ko sa kamay niya na nasa baba ko. Ngunit sa pagkakataong ito ay nanginginig na ang tuhod ko sa hindi malamang dahilan. The way I talk to him isn’t right! I’m just a rank and file employee and he’s powerful enough to take my guard down. Napasinghap ako nang maramdaman kong dumapo ang isang kamay niya sa aking hita. Dumaloy sa buong katawan ko ang isang matinding init na hindi ko maintindihan, na parang nagising ang bawat bahagi ng aking balat sa haplos niya. “So it’s my fault that I saved you the other day and also yesterday? Tell me Ms. Morteza– am I the one who can’t control a temper or your pathetic ex, hmm?” His gaze locked onto mine, steady and unyielding, like a silent command I couldn’t escape. Ang kamay niya ay unti-unting naglakbay papasok sa suot kong skirt hanggang sa naramdaman ko ang kamay niya na dumako sa gitnang bahagi ng aking hita. Tahimik ang naging daing ko, hindi ko siya matulak dahil parang lantang gulay ang katawan ko ngayon, he’s irresistible. “S-sir Buenaventura,” tanging saad ko. Napakagat ako ng labi nang tumaas bahagya ang aking skirt at bumalandra sa kaniya ang aking cycling, his hand went inside at hinawi ang panty na nasa loob at sinimulang laruin ang hiyas ko. “Uhmm,” I moaned when his finger entered mine while the other finger play along outside my p*ssy. Inilapit niya ang kaniyang mukha sa aking leeg at ang kaniyang hininga ang nagbigay ng kakaibang kuryente sa aking katawan. His lips pressed to the curve of my neck, warm and urgent, sending a rush of heat trailing down my spine. The soft brush of his mouth traveled upward, tracing a path through my ears until he lingered there, breath warm against my skin. Then, his voice fell into a low whisper, sending shivers of electricity through me. “Do you really want your job back?,” he whispered , leaning closer to me. Mas lalong nag-alburoto ang damdamin ko nang inilabas masok niya ang kaniyang daliri. “Ahhh, sh*t,” I moaned excessively. Ang kamay ko ay pumatong sa kaniyang balikat upang pansuporta sa aking katawan. “Say it, Ms. Monteza,” he ordered me. Mas lalo niyang isinagad ang ginagawa niya. “Y-yes, ohhh!” I screamed heavinly. Kumukurba ang likod ko dahil sa sensyong nararamdaman ko. This is way hotter than last night! “You said I’m hotter than your ex, so why did you chase him yesterday? Why did you choose him than me,” he said and his finger sways like a rhythm in between the words he said. “H-hindi ko siya pinuntahan,” I explained. Napapikit ako. “Ohh yeah, fuck! faster!” “I don’t believe you, that makes me more mad,” he said with an angry tone in his voice. At ngayon ay tumirik na ang mata ko sa kisame nang ipasok niya ang isa pang daliri sa aking pagkababae at mas pinabilis ang paglamas masok nito. “Ohhh, fuck!” I screamed. I never imagined his every move would grip my thoughts so tightly. Yet with every glance, every touch, my craving for him deepened, twisting through me like fire—impossible to extinguish, impossible to ignore Lumapat ang labi niya sa aking tainga at malumanay itong kinagat-kagat bago siya nagsalita. “You really want to get your job back right? Then let’s have a toast later, and you should agree to my terms and conditions.” My orgasm exploded and he pulled out and licked his finger before walking away while he left me trembling at the floor with shaking legs and feelings. My whole body hummed with the electric aftershocks of what had just passed between us. Napakadali mong mahulog, Ayannah!A/N: This is the final part of this novel. I want to thank everyone who has followed this story from beginning to end. Can you leave some comments about your thoughts on this novel? It was my gratitude to have you. I was afraid to write this story, it was so dramatic and I don't know if it brings you in tears and thrill... This is the first installment of the Entice Series. And see you on the second installment which is the story of Cherry and Limuel! It's available on my profile entitled: Bewitched Attorney. Kung miss n'yo ang tambalang Ayannah at Immanuel, read n'yo rin ang second installment.Thank you once again to everyone, and I hope to see you in my next story!GUIDE ME, MR. BILLIONAIRE (ENTICE SERIES 1)09/09/2025- 11/07/2025TO GOD BE THE GLORY.EPILOGUEIMMANUEL AZLAN BUENAVENTURAShe's the greatest gift that I received as of now. And I think the most precious one was to be with her forever. Ang sabi ko dati, okay na ako na makitang umaangat ang kompanya namin. But I made
CHAPTER 86I don't know what happened but I realized that we're in the backseat now. Nakakaduling ang halik ni Immanuel, nakakaadik, nakakawala ng bait na hindi ko man lang napansin na hinuhubaran niya na ang sarili habang ako ay underwear na lamang ang suot.The backseat was so comfortable and spacious though... Immanuel made that great decision."I don't want to waste every second while I'm with you, Aya. Just tell me that you're mine, Aya. 'Cause even though you refused that, I'm all yours, no one can change that thing... Not even you, Aya."He positioned himself above me again, his lips traveling from my neck downward to my breasts, where my bra was still fastened. I arched my back in response, my arms wrapping around him. I guided his hand to the back of my bra, and with ease, he unhooked it, freeing me from the constraint.He looked at me then, and his expression held nothing but intimacy and desire."Immanuel, I regret refusing you... I think it was all my fault that this trage
CHAPTER 85Buti nga ito lang nabili ko at hindi na ako nagdagdag pa! Wala naman talaga sa plano ko ang mag-ice cream gayong tinriger lang ng mokong na 'to ang moodswing ko!Pumasok na kami sa may kotse niya. Nagda-drive ulit siya habang ako ay kinakain ko na ang ice cream na binili niya.Madali iyon matunaw kaya minamadali ko na ang pagdila. Nakikita ko rin na sumusulyap si Immanuel sa tuwing ginagawa ko 'yon...By the time we pulled up in front of the house, my ice cream was still half-melted and dripping rapidly."Shit," I cursed. "May tissue ka?""No," he said, and I heard the slight strain in his voice. "I ran out earlier." His Adam's apple bobbed as he swallowed heavily.I saw his adams apple move. Mas lalo lang akong napamura sa isip nang tumulo sa dibdib ko ang ice cream na natunaw! sa mismong gitna kung saan may hiwa ang dibdib ko at sa balat pa mismo!I tried to wipe it away with my hand, but Immanuel immediately grabbed my wrist, stopping me.He turned my body slightly and
CHAPTER 84I didn't reply to him... But somehow i liked how his words lingered into my soul. Wala akong pakialam kung anuman ang sasabihin niya kung anuman ang kahulugan n'on, basta dama ko na nandito siya, na malapit siya sa akin, na katabi ko siya.Nagsimula na ang orasyon at dasal ni Tita Nesia ngunit hindi ako maka-focus! Sa tuwing kasi pumipikit si Tita ay palihim akong sumusulyap kay Immanuel! Tapos ang mokong, sa akin lang nakatingin palagi!"Mag-focus ka nga..." bulong ko habang bumibilis ang dasal ni Tita."Naka-focus naman ako, ah?" aniya habang titig na titig sa akin.Nakafocus? Saan? sa akin?I rolled my eyes. Bahala siya, kung hindi man maging effective ang pagpapawala ng bisa ay hindi ko na kasalanan 'yon!Nilalapit niya rin ang kamay namin na magkahawak sa hita ko at doon pinagpapahinga. Aba! Matindi rin! Porque okay na kami kanina ah?!"Tapos na ang orasyon. Napawalang bisa na ang sumpa," si Tita Nesia.Binitawan na namin ang kamay ng bawat isa. Si Immanuel nang tingna
CHAPTER 83Pumasok na kami sa loob ng bahay nang matiwasay. Their case was still on-going, ngunit wala raw dapat ipagalala dahil hindi raw kayang kasuhan si Immanuel gayong maraming nakapatong na kaso si Albert lalo na tungkol sa pambubuhat niya ng kamay sa akin.Kumain na kami nang iyon lang laman ng isipan ko. Maraming hinandang pagkain, marami akong nakain... Nagligpit lang kami madali at saka pumunta na ako sa kwarto para maligo. Nagpapatuyo ako ng buhok nang biglang pumasok si Tita Nesia sa kuwarto."Tita..." saad ko.Pumasok siya nang tuluyan,"Halika muna madali lang!" She stepped all the way inside and closed the door behind her. Without a preamble, she grabbed my wrist and pulled me toward her."Bakit po?" nahihiwagan kong saad.Huminto siya sa tapat ng kuwarto niya atsaka tiningnan ako nang mariin bago dahan-dahang umiling."Naku! Nakapasinungaling mo talaga!" singhal niya."Huh? Bakit po?"I had no idea where this was going."Hindi mo naman pala pinainom sa girlfriend ni Ma
CHAPTER 82"Julie... Hindi ko na kinuha lahat ng gamit na napundar ko, iyong iba, alam kong magagamit mo. Kaya sa 'yo na 'yon..." saad ko habang nagpe-prepare kami ng pagkain.Papunta na raw dito sina Limuel. Kinuha lang daw nila ang kotse na naiwan sa bahay ni Albert."Eh ako? Ako 'yong kaibigan mo rito, Aya! Wala man lang ba pampa-albor sa akin diyan?" Humalukipkip si Cherry at ngumuso.Nagtawanan kami."May trabaho ka na, Cherry! Mas kailangan 'yon ni Julie!""Naging kaibigan pa kita," singhal niya.Natawa ako. Tiningnan ko naman si Tita Nesia na may kausap sa kawalan habang nasa kabisera. I sighed, I remembered our earlier conversation. Mas lalo akong nagkaroon ng rason para bumalik sa bahay nila."Ayan na pala sila!" si Cherry.May kotse nga sa labas... Tumalbog ang puso ko. I pursed my lips."Kakausapin ko lang si Limuel. Makikimalita ako sa kaniya," si Cherry.Sumunod ako sa kaniya habang kinakabahan. Hindi makapasok ang kotse nila sa loob at tanging si Limuel lang ang nakita k







