Share

CHAPTER 11: BLOOD

"You can warm my bed, I'll give you money." 

Mas nagpumiglas ako nang sabihin niya iyon. He's very creepy.

"Ano ba bitawan mo ako," nagpumilit pa rin ako magpumiglas sa kanya.

Gusto ko nangmaiyak sa ginagawa niya. Gusto ko sumigaw pero tinakpan niya ang bibig ko. Wala naman nakapapansin sa ginawa niya dahil nasa hulihan kami.

Please, someone help me. 

Troy help me.

Even if it is impossible I want you to save me, please.

I was shocked when I saw that maniac slammed on the wall. Hirap itong tumayo dahil sa pagkakasalpok sa pader. Masama ang tingin nito sa taong gumawa sa kaniya noon subalit may halo din na takot. 

I looked at troy he was insanely mad. I can saw it in his eyes. His jaw are thighthen and his hands are clenched like a rock.

"What the hell are doing? I have a business here don't you see?" galit na saad ng maniac.

"Yes I can see it, you're doing a business with my woman." His eyes are in rage para bang gusto nitong pumatay.

"As if naman, you're just going to throw her after," nasaktan ako sa sinabi niya. I don't know kung totoo but I don't want to be trashed.

Hindi siya sumagot sa halip ay kinuwelyohan niya ito. His eyes were blazing with anger and his jaw clenched, again. 

Muli niyang sinuntok ang lalaki na ikinadugo ng labi nito. 

"Tangina pigilan nyo si Troy baka mapatay niya yan," kalmadong sigaw naman ni James. Tila ba hindi sila nangangamba sa pwedeng gawin ng kaibigan nila. 

Napatawa naman sina Ephraem at Darwin nang walang tumangkang pumigil sa nagliliyab sa galit na si Troy. They don't want to be involve. Natatakot sila na baka mangyari din sa kanila ang ginagawa niya sa lalaking iyon.

"Gago ikaw na lang kaya madamay pa kami," natatawa pang saad ni Ephraem. Hindi ako makapaniwala na nakatatawa pa sila sa oras na ganito. 

"Tanga kasi sa dami ng pwedeng landiin na babae sya pa napili," tumawa nang malakas si Darwin.

Nakatulala lamang ako na nakatingin sa nag-aalab na mga mata ni Troy. Nakakatakot siya ngayon, parang gusto niyang pumatay ng wala sa oras.

"You dare to mess with me bare the consequence." His voice roared in the our room. Muli na naman niya itong sinuntok sa mukha, kasunod ay sa kanyang sikmura. The maniac was growling in pain. He punched him again and again. 

I trembled in fear saw him like that. My vision was started to become blur. There's a same scene coming from my head. It was a boy who was punching another boy. He was punching him as if it was a punching bag.

"Stop, please." I blurted out of nowhere.

He looked at me wearing his angry face, but it fades a way as soon as he see me trembling. He rushed into my place. 

"Shit, are you okay?" I can see his worried eyes examining my body if I'd got hurt. Umigting ang panga niya nang makita mapula kong braso. 

Lumingon siya sa mga kaibigan niya na ngayon ay seryoso na ang mga mukha.

"Make sure this bastard won't get any chance to study here," he said to his friends as if his asking them to file an expulsion. Tumango naman ang mga ito.

Binuhat ako ni Troy. I can feel his well built arms warping into my body. He lift me in a bride style.

"We'll take care of him," sabi ng mga ito nang buhatin ako ni Troy.

Walang sabi na nagtungo kami sa infirmary.

Ibinaba niya ako sa isang higaan.

"You should rest here. I'll be back after my class. Nurse Jane will take care of you." He said and left me. I wasn't given a chance to talk back.

I am confused. 

Sometime he was acting like he likes me, but sometimes he was giving me his cold stare and cold treatment.

I guess that maniac said was true, I'll be thrown when he no loger wanted to. Pains started to built up in my chest. Tears started to fall down in my eyes. 

Does he love me or just playing with me?

"Oh my God! why are you crying?" Nurse Jane panicked when she saw me crying. Agad ko namang pinahid ang luha ko. 

"It was just nothing," I lied. 

"Does anything hurt?" She approached me and examined my body.

"Wala po, ito lang." I pointed my chest. 

"We should bring you to the hospital," she said in a panicked, again. Hindi niya ata naintindihan ang ibig kong sabihin. 

"No, it's not like that." 

She was about to call, but I restrained her from what she was doing.

"I'm fine. It is not what you think." Saad ko sa kaniya.

Napa-O ang kaniyang bibig na para bang naintindihan na niya ang ibig kong sabihin.

"I see, mahirap nga yan. Wala kaming gamot sa ganiyan that should be fix by the one who cause that." 

Naupo siya sa tabi ko, "when I was your age I also fell in love with a man who makes me feel so special but it turned out that he just think me as his sister. It hurts but I need to face it." She said.

Ngumiti siya pagkatapos sabihin iyon. Hinawakan niya ang kamay ko at sinabing, "madami ka pang mapagdadaanan, madami ka pang makikilala."

Tama naman siya madami pa akong makikilala maliban kay Troy. Hindi lang naman ito ang lalaki sa mundo. Siguro ay maglalaho din itong infatuation ko sa kanya. 

"You're right," pagsang-ayon ko sa sinabi niya.

Namuo ang katahimikan sa amin kaya mas napag-isip ko na lamang na matulog total hindi din naman ako makakapasok ngayon. Sana hindi mawala ang pinaghirapan kong scholarship nang dahil lang sa kaniya. Sa kanila naman ito.

"Hey wake up," 

Naramdaman ko ang yugyug sa braso ko. Malumanay kong binuksan ang mga mata ko upang makita kung sino ang gumagawa nito. I saw James looking serious at me. Bakit siya nandito?

"Hm," 

"Hahatid na kita," he said while getting my things. 

I thought Troy was going to be here. Sabi niya pupunta siya dito?

"Nasaan siya?" I was referring to Troy. I was expecting him to come here.

" He can't go here. May ginagawa siya." Diretsong sabi niya. "Hurry up, may pupuntahan pa ako." Pagmamadali niya sa akin.

Bumaba naman agad ako sa kama at naghanda na sa pag-alis namin. Sumunod ako sa kaniya nang makalabas na siya sa infirmary.

Hindi ko alam kung namalik-mata lamang ako pero nakita ko si sila Troy. They were talking with two girls. Ephraem was grinning and Darwin was talking to the other girl. The girl looks familiar, but I don't remember when or where did I saw those two.

Million pieces of knife strucked my heart. This is the business that he had? 

'Don't be assuming Maeca you're just his maid' nasabi ko na lamang sa aking isipan. Bakit nga ba hindi ako lumulugar? Alam ko namang malabo at malayo ang pagitan namin.

Sumulyap pa ako ng isa upang tignan sila pero hindi ko akalain na magtatagpo ang aming mga mata. Nakatingin na sila sa aming direksyon. I saw Ephraem's eyes were shocked and Darwin's eyes were looking back and forth with me and Troy while Troy was wearing his usual expression. The girls were trying to get their attention but they failed. 

Muli kong binalik ang atensiyon ko kay James na hinihintay pala ako. 

"Ayts, tanga buking agad." Narinig kong bulong ni James na nakatingin din sa kanila.

"Hatid mo na ako, James." Sabi ko sa kaniya.

Ilang oras na akong nandito sa condo ni Troy ngunit hindi parin siya dumadating. Idagdag mo pa ang oras na ginugol namin sa pagbili ng mga supply ng pagkain sa market. 

Mag-aalas nuebe na subalit wala pa rin siya. May balak pa ba itong umuwi?

Naghintay pa ako ng ilang oras, subalit lumipas ang tatlong oras ay wala pa din siya. 

"Naghihintay lang siguro ako sa wala," tumayo ako. Magtutungo na dapat ako sa kwarto ko nang marinig ko ang pagbukas ng pinto kaya napalingon ako.

It was him.

He was covered by his sweat, his hair were messy he was catching his breathe. He's growling.

Napapaatras ako habang lumalapit sa akin. I can hear his growl every time I step back. 

It was him but there was a change in his appearance. He has this long sharp fang.

"Are you afraid of me too?" He growled and catches his breath as if he was trying to control his self. 

I am afraid, but my mouth won't open.

"T-troy," I take courage to call his name.

"Yes, It's me. Don't be afraid." He said while steping forward. 

I keep on steping back.

"Maeca, I'm sorry." 

I was shocked when he sucked my neck while hugging me. Hindi na ako nakapalag sa bilis nang pangyayari.

"Ah! Tama na masakit," sigaw ko subalit parang wala siyang naririnig kaya napakalmot ako sa kaniyang likod. 

I was confused when I feel there's something inside me crying for blood. I want to bite him. I want his blood too. Hindi ko na namalayang kagat ko na din ang kaniyang leeg. I can taste his blood, it's sweet. We're exchanging of blood. I can't stop.

"Kasalanan niyo 'to hinayaan ninyong makatakas si Troy!"

Narinig ko ang pagbukas pinto ng vondo ni Troy.

"Troy!" 

"What the f*ck," 

I heard them cursed, but we don't care what we look right now. We continue the exchanging of blood. 

"The f*ck let's go," 

"Spg tang*na,"

Narinig kong reklamo nila. 

I'm sorry but we're busy can't talk to you right now. I feel Troy thightened his hug with me.

Troy I just wish that you love me.

Related chapters

Latest chapter

DMCA.com Protection Status