CHAPTER 16: SORRY

Recap

"They were vampires," saad ni Luna habang nakatitig sa dalawa. 

Nagulat ako ng makita ko ang pagpatak ng luha sa kaniyang mga mata habang nakatitig siya sa dalawa kaya napatingin uli ako sa mga ito. 

—iknowl—

Papasok na dapat ang dalawa sa loob nang tumigil ang babae at nagpalinga-linga ito, tila ba may hinahanap. 

"May problema ba, Ayesha?" tanong ng lalaking kasama nito.

"May ibang tao na ang nakapunta dito. I can still smell their feint scent here." Narinig kong saad ng babae. Muli niyang inilibot ang kaniyang mga mata sa paligid.

"..or maybe, hindi pa sila nakaka-alis," Napahawak ako kay Luna nang biglang tumingin sa direksyon namin ang babae. Parehas kaming napalunok ng sarili naming laway nang unti-unti itong lumalapit sa amin.

Akma na akong tatakbo pero pinigilan ako ni Luna, "stay still." Pigil niya sa akin.

Tulad ng sinabi niya hindi ako umalis at nanatiling tahimik. Nang walang mahanap ang babae ay tumalikod ito papunta sa kasama nito— Nasaan na ang lalaki nitong kasama kanina?

"You're right, Ayesha. May iba nga dito maliban sa atin." 

Nanigas ako nang marinig ang boses na nanggagaling sa may likuran namin ni Luna. Napakapit ako ng mahigpit kay Luna, pati siya ay nanigas sa kaniyang pinagkakatayuan. Tinignan ko siya, hindi ko matukoy kung ano ang gustong iparating ng kaniyang mukha; kaba, takot, at pangungulila iyon ang nakikita kong ekspresyon sa mukha niya.

"Humarap kayo," utos sa amin ng babae nang makarating na siya sa pwesto namin. 

Haharap na sana ako subalit pinigilan ako ni Luna. Nakagat ko ng malalim ang aking pang-ibabang labi.

"We need to scape. Hindi nila tayo pwedeng makita." Narinig ko ang panginginig sa mahinang boses ni Luna. Halata ang pagkatakot niya sa mga ito.

"Paano?" Pabulong kong tanong sa kaniya pero napakagat lamang siya sa kaniyang labi. Hindi din niya alam kung paano ang gagawin upang hindi nila kami makita. 

Napapikit na lamang ako at pinilit kongmag-isip ng pwedeng solusyon. Subalit walang pumapasok na kahit na anong ideya sa utak ko. 

Napamulat ako nang may marinig akong alulong ng asong lobo. 

Nakita ng dalawang mata ko ang isang  silver wolf na tumatakbo papunta sa direksyon namin. Makikita mo ang galit sa mukha nito. Akala ko'y aatakehin kami nito subalit ang inatake lamang nito ay ang dalawang nasa likod namin. 

Narinig ko ang pag-angil ng asong lobo ng nakikipaglaban na ito sa dalawa. 

"Ayesha, Ilag!" Narinig kong sigaw ng lalaki. 

Muli ko na namang narinig ang pag-angil ng lobo. 

"This wolf is troublesome," Inis na bigkas ng babae. 

"Maeca, tumakas na kayo susubukan ko silang pigilan." Narinig ko sa isip ko ang boses ni Davi.

Nanlaki ang mata ko at napatingin sa naglalaban na bampira at lobo. Pinigtutulungan siya ng dalawang bampira. May bahid na rin ng dugo ang kaniyang mga balahibo. Labas ang mga pangil nito at kita ang pangangalit nito sa dalawang bampira.

That silver wolf is Davina!

"Umalis na kayo," nanghihinang utos sa amin ni Davi.

Tumingin ako sa kaniya ng may pagdadalawang-isip at pag-aalala, "This sacrifice will be wasted kapag hindi kayo umalis." kinausap na naman niya ako gamit ang kaniyang isipan.

Napapikit na lamang ako bago ko hinala si Luna paalis sa lugar na iyon. Kagat labi akong tumakbo nang marinig ko ang pag-ungol ng asong lobong anyo ni Davi. 

I'm sorry, Davi. Please be safe.

Pinilit kong huwag pansinin ang pag-ungol ng anyong lobo ni Davi. Tumakbo ako nang mabilis kasama si Luna. 

Please someone help her.

That's right!

May ideya na pumasok sa isip ko. What if humingi ako ng tulong kay Troy? Hindi naman masama na humingi ako ng tulong sa kaniya. Napailing ako nang maalala ko na ayaw nga pala niya kay Davi. 

Napatingin ako bigla sa gilid ko nang maramdaman ang parang paglampas sa akin ng isang tao. Mabilis din itong tumakbo, halos hindi ko na ito makita sa bilis. 

Patuloy kami sa pagtakbo ni Luna sa gitna ng mga matatayog na puno. Subalit natigil kami sa pagtakbo nang makasalubong namin ang isang grupo, pati ang mga ito'y nagtigil din sa kanilang pagtakbo. May gulat pa sa kanilang mga mata nang makita kaming dalawa ni Luna, nagpalit-palit pa ang mga tingin nila sa aming dalawa. Nasa isa lamang atensyon ko subalit nakatitig ito kay Luna kaya napabaling din ako sa kakambal ko. Nang bumaling uli ako sa kaniya ay nakatingin na sa akin ang malamig nitong mga mata. Nakipaglaban ako sa pakikipagtitigan sa kaniya subalit sa huli ay ako din ang unang sumuko. Ibinaling ko ang tingin sa mga kaibigan nila pero nawawala ang isa, wala doon si Ephraem tanging si Darwin at James lamang ang kasama niya.

"Anong ginagawa ninyo dito?" Tanong ko sa kanila at muling bumaling uli ang tingin ko kay Troy na nakatingin na naman kay Luna.

"Pre, naduling na yata ako sa suntok ni Troy, dalawang Maeca na nakikita ko," biglang bigkas ni Darwin at kinusot pa ang kaniyang mga mata. 

"Tanga, dalawa talaga nasa harapan mo." Sagot naman ni James na ngayon ay nakatitig sa amin.

"Ayada," nagulat ako ng bigkasin iyon ni Troy subalit hindi siya sa akin nakatingin kundi kay Luna.

Iyon ang tawag sa akin ni Luna pero bakit sa kanya ito nakatingin? Hindi ba't ako si Ayada?

Mabilis ang paglapit ni Troy kay Luna. Inagaw nito ang pagkakagawak ko kay Luna at mabilis itong niyakap. "You said you're name is Ayada, right? I've been looking for you for a long time." Sabi nito habang nakayakap kay Luna.

Marahan itong humiwalay sa pagkakayakap nila. Subalit hindi ko inakala ang ang kasunod na nangyari. He kiss her infront of me. Nakatingin lamang ako sa kanila pinagmasdan ang gulat na mukha ni Luna at ang malamlam na mata ni Troy. Naramdaman ko ang pag-init ng mata ko pagbabadya nang mga luhang gustong kumawala sa mata ko. I am Ayada.

Gusto kong tumakbo.

Alam kong may galit sa akin si Luna pero hindi ko akalain na magagawa niyang magpanggap sa ilalim ng pangalan ko.

"L-Luna, You're Ayada?" Pinilit kong bigkasin ang katanungang iyon kahit na masakit at kahit alam ko naman ang sagot.

Ramdam ko na din ang pangingilid ng mga luha sa mata ko. Saglit siyang napatungo at napakagat sa labi niya. Nag-angat siya ng tingin sa akin, "I am."

Napangiti ako sa kaniya, hindi ko namalayan ang malakas na paglapat ng palad ko sa pisngi niya na ikinagulat niya. Agad din namang hinawakan ni Troy ang kamay ko.

"What are you doing?" Bumagtas sa pisngi ko ang mga luhang kanina ko pa pinipigilan. Sinakal niya ako kaya napahawak ako sa kamay niyang nakahawak sa leeg ko. 

"Tama na!" Sigaw ni Luna kaya napabitaw sa pagkakasakal sa akin si Troy. 

"Troy, I am—," 

'Ayada, Don't reveal yourself. Hindi siya si Troy na kilala mo. That fucking bastard, his imitating Troy. Kilala na ako ni Troy bilang Luna kaya malabong hindi niya alam na ako si Luna. Isa pa, hindi niya kilala si Ayada.' napatigil ako nang marinig ko ang boses ni Luna sa isip ko.

Agad naman akong napatingin kay Troy. Iba ang kinikilos nito kaysa sa kilala kong Troy. Kinalma ko ang sarili at tumingin sa mga kaibigan ni Troy, pati ang kaibigan niyang si James ay iba sa ugali na kilala ko.

Napatiim ang bagang ko. Muntik na akong bumagsak sa patibong nila. 

"Sinaktan ka niya, Ayada. I must punish her" Sabi naman niya kay Luna. 

"She's my sister. Sino 'man ang gumalaw sa kanya..," sinipa niya ang impostor ni Troy sa pagitan ng hita nito. "..ay makakatikim ng himagsik ni Luna." sabi nito at nagmamadaling hinawakan ang kamay ko upang tumakbo.

Namimilipit sa sakit ang impostor ni Troy samantalang ang dalawa naman nitong kasama ay hinarang kami kaya umiba kami ng direksyon ng takbo, subalit hinabol naman kami ng mga ito. 

Tumakbo ako nang mabilis sa abot ng aking makakaya. 

"They've been active since that portal opened." Bigkas ni Luna habang tumatakbo kami. Seryoso ang kaniyang mukha na nakatingin sa daan. Ang kaniyang mga buhok ay nililipad ng hangin dahil sa bilis ng takbo namin. 

Nakarating kami sa isang hindi pamilyar na gusali.

"Good Afternoon, Ma'am." Binati kami ng lalaking staff ng building na iyon. 

"Nandiyan pa ba sila?" tanong ni Luna sa staff. 

"Opo, Ma'am. Kalahating oras pa lamang po simula ng dumating sila." sagot naman ng staff.

Walang paalam na lumakad si Luna papunta sa harap ng elevator at pinindot ang button. 

"Sinong tinutukoy mo na nandito?" Tanong ko sa kaniya. Hindi naman ako informed na may iba naman pala siyang kakatagpuin. 

Sumunod ako sa kaniya nang lumabas na siya nang elevator at nagtungo sa harap ng Room 597 at agad na binuksan niya iyon. Pagpasok pa lamang ay makikita mo na agad ang lawak ng kwartong iyon. Inilibot ko ang paningin ko sa loob ng kwarto subalit napako ang tingin ko sa lalaking nakatingin sa akin. 

His here pati ang mga kaibigan niya subalit nawawala pa rin si Ephraem.

Anong ginagawa nila dito?

Tumingin ako kay Luna na na-upo sa upuan na katapat ng mahabang upuan na inu-upuan nila Troy. Nakita ko ang paglipat ng tingin ni Troy kay Luna. 

He frowned, madilim niyang tignignan si Luna. "What are you doing? Why did you bring her here?" the tone of his voice is snarling.

"We must include her in the group," kalmadong sagot ni Luna. Nagawa pa nitong pagcross-in ang kaniyang bente at kamay. Habang si Troy naman ay nagtiim ang bagang at masama ang tingin sa kaniya. 

What are they talking about? 

Panay ang paglipat ng tingin ko sa kanilang dalawa. 

"She will only be a hindrance to us. Hindi natin kailangan n pasanin sa grupo. She'll just stay in my condo." Matiim nitong sabi. 

Napakuyom ang aking mga kamao sa sinabi niya. That's it? Sagabal lang pala ang tingin niya sa akin? 

"You're being unreasonable, Troy. She's maybe weak now but we can train her to become stronger. She just can't stay on your condo," Saad naman ni Luna na ngayon ay nagsasalin ng dugo sa kaniyang wine glass.

Saglit na bumaling sa akin. 

"To that kind of fraile body? We will just waste our time, Luna. She'll just stay in my condo," He licked his lower lip na parang naiinis.

Subalit hindi naman nagpatalo si Luna, "Why not? My sister is not a waste of time. Anong gusto mo ikulong lang siya sa condo mo? Para ano?" Hindi naman naka-imik si Troy sa sinabi ng kapatid ko. "She'll move in my house after this. I can protect her." Nagulat ako pati na rin si Luna at ang mga kaibigan ni Troy sa biglang pagkabasag ng glass table.

"Chill pare," awat naman ni James kay Troy habang si Darwin naman ay nakahawak sa brasok ni Troy na parang pinipigilan. 

Napakisapkisap ng mata si Luna saka bahagyang tumawa. "Did you see that sister? Nakakatkot siya diba? kaya lilipat ka na sa bahay ko." She teased him.

"We have a contract, Luna." Lumabas na ang kaniyang mga pangil at para bang handa na makipag-digmaan.

Ngumiti siya, "then I'll just terminate that contract and pay you." 

"Luna, tama na baka hindi na namin 'to mapigilan mamaya," reklamo naman ni Darwin. 

"Then let her in the group or else kukunin ko siya sayo," pagbabanta niya kay Troy. Bahagya naman itong kumalma subalit halata pa din ang pangangalit sa mukha niya.

Troy tsked, "Fine."

Tumingin sila lahat sa akin kaya napangiti ako ng pilit at napa peace sign. 

"Come here," napatingin ako kina Luna at Troy na sabay nagsalita. Tumingin naman si Troy kay Luna ng masama. 

Mas pinili kong pumunta sa tabi ni Luna. Subalit mali yata ang naging desisyon ko dahil kanina pa masama ang tingin nito kay Luna simula nang dito ako tumabi samantalang kalma lamang si Luna.

"Tagal naman ni Ephraem," reklamo ni Darwin. 

"Dapat sinamahan mo na kanina para napadali," komento naman ni James kay Darwin. 

Tanging ang ingay lamang dalawa ang naririnig sa loob ng kwarto na iyon. Samantang si Troy ay nagkakalikot ng kaniyang selpon habang si Luna naman ay nagbabasa ng Libro at ako naman ay naka-upo lang, pinapanood ko lang sila. 

"Uuwi ka ba mamaya—?" Mabilis akong napatakib sa bibig ko. Nakagat ko ang labi ko, pahamak talaga. 

Nag-angat siya ng tingin sa akin, "Huh?" Napatawa ako ng pilit upang hindi ipahalata ang kaba. 

"W-wala, erhm" Parang nanuyot ang lalamunan ko ng sabihin ko iyon kaya bahagya akong napatikhin.

"Umuwi ka na kasi lods, may naghihintay naman pala sayo," birong sabi ni Darwin sa kaibigan niya at hinampas pa ang likod nito subalit natigil ito ng tignan siya ng masama ni Troy. "Chill," napataas pa ang kamay ni Darwin. "Kung ayaw mo umuwi sa condo mo, ako na lang." 

"Do you have a death wish?" sahalip na matakot si Darwin ay tinawanan lamang niya ang kaibigan. "Sige ganyanan pala? 'di ka na welcome sa condo ko." Pabirong saad ni Darwin pero nag 'tsked' lamang naman si Troy at tinuon sa akin ang atensyon niya. 

"Sabay na tayong umuwi mamaya," saad niya. 

"Yown, tanga kasi ni Ephraem pasuggest suggest pa." Saad ni Darwin subalit hindi ko naman iyon naintindihan. 

"Shut up, Darwin." sinamaan naman siya ni Troy ng tingin. 

Umakto naman ito na parang iziniper ang kaniyang bibig. 

Natuon ang atensyon naming lahat ng bumukas ang pinto ng kwarto na ito. Bumungad sa amin ang galusang si Ephraem buhat buhat ang isang babae—Si Davi. Agad naman akong napalapit sa kanila upang tulungan si Ephraem pero na-una nang tumulong sila Troy. 

"They're strong, mabuti na lang nakatakas kami. Tangina pre, akala ko mamatay na ako."  Umakto pa si Ephraem na parang naiiyak. 

Napatingin ako sa damit nitong sira sira na kaunti na lamang ay labas na ang kaniyang makisig na katawan. 

"Suotin mo yan," napatingin ako kay Troy nang bigla nitong batuhin ng T-shirt si Ephraem. Napatingin din naman ito sa akin at pinanlakhan ako ng singkit niyang mga mata. Naguluhan naman ako sa ginawa niya. 

Inihiga nila si Davi sa malaking kama upang doon tignan ang kalagayan nito.

"Masama ang lagay niya. Kailangan nating magamot agad siya. " Saad ni James habang ineeksamin si Davi. 

"Dahil natin siya sa Ospital," suhesyon ko. 

"Hindi natin siya pwede dalahin sa Ospital, They don't have the ability to heal her." saad naman ni Troy. 

"I think I can heal her. I'm not sure kasi inaaral ko pa lang ito." saad naman ni Luna. 

Lumapit siya kay Davi atsaka may kung anong salita siyang binigkas. Namangha ako ng makitang ang mga sugat ni Davi ay unti-unti ng nawawala. 

Muntik na matumba si Luna ng matapos na siya sa kaniyang casting subalit hind pa rin nagigising si Davi. 

"Hindi pa sapat ang kakayahan ko para gamutin siya ng buo, hintayin na lamang natin siyang magising." nanghihinang saad ni Luna. "I'm sorry Ephraem, I can't heal you," dugtong pa ni Luna.

"It's all right, ayos pa naman ako," sabi nito at saka ipinakita ang kaniyang biceps. Binato naman siya ni Darwin. Natawa na lang ako sa kakulitan ng dalawa para silang bata. 

Napabaling ang tingin ko sa walang malay na si Davi. I'm sorry, Davi. I promise to protect you pero wala man lang ako nagawa.