CHAPTER 15

Sana ang buhay ay palagi na lang masaya, yung walang lungkot at pait. Puro saya lang, pero kahit anong gawin ko alam ko hindi pwede ang gusto ko.

Kasama ang lungkot, sakit at hinagpis sa buhay, hindi pwede puro saya lang. Dahil paano mo mararamdam buhay ka kung iisang emotion lang ang nararamdaman mo? Paano ka matutoo kung hindi mo mararanasan masaktan?

Pero paano ako makaka-survive kung ang puso ko napaka hina pag dating sa bagay na to? Sa sakit at paghihirap na dulot ng taong akala ko, proprotekta sakin.

Masayahin pero matapang at walang inuurungan babae ako noon, heto yung mga panahon totoong masaya pa ako, totoong naging masaya ako.

Madalas ako laman ng pambubully noon pero kahit kaya ko naman sila labanan, palaging andyan si Kevin para ipagtanggol ako.

He was my knight in shining armor.

Wala ako pake sa paligid ko, at feeling ko sa tuwing ipinagtatangol ako ni Kevin sa mga nangbubully sakin, para akong lumulutang, ang saya saya ng puso ko kahit pa puro pasa ang buong katawan ko