PRECIOUS AMBER RODRIGUEZ POV
''STAY!" malakas at maawtoridad ang boses na wika niya sa akin! Pigil ko tuloy ang sarili ko na maiyak dahil sa matinding takot. Alam kong ito na ang katapusan ko! Ang lalaking ito ang nakabiili sa akin ngayung gabi at wala akong choice kundi sundin nag nais niya "What is your name?" tanong niya sa akin gamit ang baritono niyang boses. Mula sa malamlam na liwanag ng lampshade, naaninag ko na ng kaunti ang kanyang mukha at hindi ko mapigilan ang mapakunot noo nang marealized ko na para bang familiar sa akin ang mukha niya. "Amber! Precious Amber!' mahinang sagot ko at pagkatapos noon, parang gusto kong kutusan ang sarili ko dahil sinabi ko sa kanya ang pangalan ko. Pwede namang alyas lang lalo na at isang gabi lang naman ang serbisyo ko sa kanya. "Precious! So, ikaw pala iyung babae kanina." narinig kong wika niya.Wala sa sariling mabilis akong napabangon ng kama para mas lalo kong matitigan ang mukha niya. God, siya nga! Siya iyung lalaking muntik nang nakabangga sa akin kanina. "Small world Precious! Sino ang nag-aakalang ikaw pala ang makakasama ko ngayung gabi! At least hindi na ako gumastos ng malaking pera para hanapin ka!" mahinang bigkas niya kasabay ng pagdampi ng palad niya sa may hita ko! Bigla naman akong nakaramdam ng panlalamig sa buo kong katawan sa ginawa niyang iyun! Oo, may kasintahan ako at hindi pa kami dumating sa ganitong punto na hawakan ako sa may hita ko. Hndi ko tuloy alam kong ano ang irereact ko ngayun. Tsaka, ano ang sabi niya? Gusto niya akong ipahanap? Bakit, wala naman akong atraso sa kanya ah? Muntik niya lang akong nabundol pero wala naman akong ginawang masama para huntingin niya. Hayyy, lalabas ako dito sa kwarto na hindi na virgin at kailangan kong tangapin iyun. Sana lang talaga kayanin ko ang sakit dahil dinig ko, masakit daw kapag first time. "Akin ka ngayung gabi and I hope na mag-eenjoy ako sa iyo!" muli niyang bigkas! Umakyat ang palad niya pataas sa aking hita hangang sa makarating iyun sa may garter ng aking panty at hinawakan niya iyun at dahan-dahan na hinila pababa. Hindi ko naman malaman kung ano ang gagawin ko! Parang gusto nang kumawala ang puso ko dahil sa lakas ng kabog noon! Parang gusto ko nang umiyak at pigil ko ang sarili ko na na bigla na lang bumangon ng kama para lisanin ang silid na ito! Parang hindi ko kasi talaga kaya eh! "Hey, relax! Sigurista akong tao at gusto ko munang icheck kung talagang birhen ka pa!" garalgal niyang bigkas kasabay ng paghagod ng daliri niya sa hiwa ko! Hindi ko na tuloy mapigilan ang pagpatak ng luha mula sa aking mga mata! Medyo masakit kasi eh and at the same time, sobrang nahihiya ako sa sarili ko! Hindi ako ito eh! Hindi ako maruming babae para maranasan ko ang ganitong bagay mula sa mga kamay niya. Kung may choice lang sana ako, hindi ko talaga ito gagawin. Masyado akong nababastusan sa ginagawa niya sa akin ngayun! Imagine, gusto niya daw icheck kung virgin pa ba ako? Paano? Nasagot lamang ang tanong kong iyun nang maramdaman ko ang dahan-dahan na pagpasok ng daliri niya sa may butas ko. Hindi ko pa nga mapigilan ang mapadaing nang makaramdam ako ng sakit! Umusog pa nga ako paatras para iwasan ang daliri niya dahil masakit nga talaga. "Confirm, virgin ka pa nga! Good!:" nakangisi niyang bigkas at laking pasalamat ko dahil sa wakas, tinangal niya na ang isang daliri niya sa butas ko. Gosh, baka kasi kapag tinuloy-tuloy niya pa iyun baka mapaiyak na ako sa sakit. Gayunpaman, hindi ko maiwasan na makaramdam ng self pity! Feeling ko kasi ng mga sandaling ito, napakababa ko na! Kagaya na ako sa ibang mga babae diyan na handang gawin ang lahat para lang sa pera. Pagkatapos niyang i-check kung virgin pa ba ako, napansin kong muli siyang tumayo mula sa pagkakaupo sa kama. Naglakad siya patungo sa may maliit na lamesa at hindi ko mapigilan ang makaramdam ng matinding pagkaalarma nang mapansin ko na naglagay siya ng alak sa dalawang kopita na nandon. Pareho niyang binitbit ang kopita at muling naglakad pabalik sa akin at iniabot ang isang kopita na may lamang alak sa akin. Gusto ko sanang tangihan kaya lang noong napansin ko ang matiim niyang pagtitig sa akin wala na akong choice pa kundi ang tangapin iyun at dahan-dahan na inilapit sa aking bibig. "Drink it! Bottoms up!" pautos niyang sambit na kaagad ko namang sinunod! Bayad niya ang gabi ko kaya kailangan kong maging masunurin! Mapait na maanghang ang lasa na alak pero kailangan kong ubusin iyun sa isang lagukan lang! Pagkatapos kong maubos, hindi na nakapalag pa nang bigla na lang siyang tumabi sa akin sa ibabw ng kama habang matiim na nakatitig sa aking mukha. "Ready?" nakangisi niyang sagot sa akin sabay dampi ng labi niya sa balikat ko. Kakaibang kilbot ang nararamdaman ng puso ko nang gawin niya iyun kasabay ng muling pagpatak ng luha mula sa aking mga mata.LUCIAN FERRERO POV Hawak kamay kaming dalawa ni Precious Amber na naglalakad papasok ng bahay. Kakarating lang namin galing sa pagbisita sa puntod ng mga magulang nito at ramdam ko sa kilos nito ang sigla. Masaya ako na nakikita ko sa mga mata nito na kontento na ito sa pagsasama namin. Sabagay, wala din naman akong ibang hangad kundi ang maging masaya siya sa piling ko. Si Precious ang lahat sa akin at kahit na walang kasiguraduhan kung mabubuntis ba ito, wala akong pakialam. Kasalanan ko din naman kung bakit hirap siyang mabuntis ngayun. Dahil iyun sa pagiging pdalos-dalos ko sa nakaraan namin. Minsan ko nang nabuntis si Preciuos nang hindi ko alam. Iyun iyung pagkakataon na pinapahirapan ko siya. Nakunan siya at iyun ang dahilan kung bakit tinapat na ako ng doctor na baka hindi na daw mabubuntis ang asawa ko at kung mabuntis man ito, maliit na tsansa lang. Well, hindi na ako umaasa pa. Wala namang mas mahalaga sa akin kundi siya lang. Isa pa, wala din akong karapatan na
PRECIOUS AMBER RODRIGUEZ POV "MOM, kumusta na po kayo? Sorry po kung ngayun na lang ulit ako nakadalaw sa inyo." mahina kong usal pagkatapos kong ipatong ang dala kong isang bugkos ng bulakalak sa puntod nito. Samantalang si Lucian naman ay kusa na din itong nagsindi ng kandila. Pagkatapos noon, tahimik itong tumayo tabi ko habang hindi ko inaalis ang pagkakatitig sa puntod ni Mommy. Parang kailan lang. Kay bilis ng panahon. Halos anim na taon ko na siyang hindi kasama pero sariwa pa rin sa alaala ko noong magkasama kaming nilalabanan ang hirap ng buhay. "Mom, nakita niyo po ba? Ikinasal na po ako. Ikinasal na po ako sa lalaking hindi ko akalain na kaya din pala akong mahalin. I am so happy, Mom! At least, hindi ko man kayo nakakasama na, alam kong may isang tao na handa akong alagaan kailanman!" muli kong sambit. HIndi ko na napigilan pa ang pagpatak ng luha sa aking mga mata. Sobrang namimiss ko na siya pero alam ko na kung nasaan man siya ngayun, alam kong tahimik na din si
"Salamat po----" hindi naman natuloy ni Aurora ang sasabihin niya dahil sa pag-angat ng kanyang tingin, sumalubong sa paningin niya ang gwapong mukha ni David. Pagkagulat ang kaagad rumihistro sa mga mata nito "David?" mahina nitong sambit "Ano ang nangyari sa iyo? Paano ka humantong sa ganitong bagay?" seryosong tanong naman ni David dito. Naluha naman si Aurora. "Patawad! Patawad, David!" umiiyak nitong sambit "Aurora, hindi ka sa akin nagkasala para humingin ka ng tawad. Life is so hard at sana natuto ka na din ng lesson kagaya ko. Ayusin mo ang buhay mo dahil hindi pa huli ang lahat.'' seryosong sagot naman ni David sa dalaga. "Paano? Paano ko aayusin ang isang bagay na sira na, David? Kinarma ako sa mga kasalanan na nagawa ko noon. HIndi ko na alam kung paano mag-uumpisa." umiiyak nitong sambit "Kaya mo iyan! Matapang ka diba? Kayang kaya mo iyan Aurora at walang ibang makakatulong sa iyo kundi sarili mo lang!" seryosong sagot naman ni David sa dalaga."Itago mo na ang
"Ano ang ginagawa mo dito?" seryosong tanong ni Lucian sa pamangkin niyang si David. Nandito na siya ngayun sa simbahan at hinihintay na lang ang pagdating ng bride para maumpisahan na ang seremonya ng kasal. "Uncle, binabati kita!" sagot naman kaagad ni David sa tiyuhin iya. Halata sa mga mata niya ang lungkot habang sinasabi ang katagang iyun Palagi niyang naiisip na siguro kung hindi siya nagluko noon, baka silang dalawa ni Precious ang ikakasal ngayun eh. Nag-umpisa ang lahat sa panluluko niya kaya naiwan siyang luhaan ngayun. "You know what...I know that you love her very much! Pero mahal ko din siya at ako ang pinili niya. David, kahit na ano ang mangyari, magkadugo pa rin tayo. Alam kong nasasaktan ka sa mga nakikita mo ngayun pero sana...tangapin mo na ang katotohanan na hindi kayo para sa isa't -isa." seryosong sagot ni Lucian sa pamangkin niya. "I know, Uncle at tangap ko na ang lahat-lahat! Paalis na din ako. Lalayo na muna ako dahil gusto kong makalimot. Pero bag
PRECIOUS AMBER RODRIGUEZ POV "IKAKASAL KA NA PALA SA KANYA!" wika ni David sa akin habang ramdam ko sa boses nito ang pait. '"David, mahal ko siya. Nagmamahalan kaming dalawa ni Lucian at kung ano man ang meron tayo noon, ibaon mo na sa limot. Marami pang mga babae diyan na mas deserved mong mahalin." seryosong sagot ko din naman sa kanya. Hindi naman ito nakaimik "Ibaon mo na sa limot ang lahat-lahat. Siguro, hindi talaga tayo para sa isa't -isa kaya nangyayari ito. I am sorry, David." muli kong bigkas. "I know..I know! Nasa mga kamay na kita noon pero pinakawalan pa kita. Kung saan naman na-realized ko kung gaano kita kamahal, tsaka naman nagkaroon ng conflict ang lahat-lahat. Alam mo Amber, gusto ko pa sanang ipaglaban ka sa kanya eh. Kaya lang, noong nakita ko na masaya ka na sa kanya, tumigil na ako. Kahit na masakit, kailangan kong tumigil at ipaubaya ka sa kanya." maluha-luha nitong sagot sa akin. Hindi ko naman mapigilan ang makaramdam ng awa para dito "Ang laki ng m
PRECIOUS AMBER RODRIGUEZ POV"HELLO, Miss Amber." nakangiting bati sa akin ng halos lahat pagkalabas ko ng opisina ni Lucian. Himala, ang bait na yata nila ngayun. Ang mga dating tsismosa ay mga nakangiti na ngayun."Hi! Kumusta kayo?" sagot ko din naman kaagad. Wala naman akong nakapa kahit na katiting na sama ng loob sa kabila nang mga nangyari noon. Wala eh...ayos naman na sila at may mga pamilya din silang binubuhay kaya ayaw ko nang palakihin pa ang issue."Kapag need mo ang help namin, huwag kang mag-alinlangan na lumapit ang magtanong sa amin ha? Kami ang bahala." sabat naman ni Mary."Uyy, grabe..sipsip yarn? Dati, hate na hate mo si Ms. Amber tapos ngayun, mukhang nagbago na ang ihip ng hangin ah?" sabat naman ni Anne habang may halong pang-aasar sa boses nito"Ano ka ba Anne, gusto mo ng away or gusto mo ng gulo?" ani Mary. Hindi ko naman mapigilan ang matawa.'Balik na tayo sa trabaho guys! Hindi na kailangan pang ungkatin ang mga nangyari noon dahil wala na sa akin iyun.