CHAPTER 5: NASAAN SI STORM

Habang kumakain pa ang lahat, kapansin-pansin naman ang pagiging sweet ng dalawa. 

"Nakoh! Baka bukas puro pantal na tayo," sambit ni Jem na parang kinikiliti.

"Ha? Bakit may allergy ka ba sa mga pagkain?" Takang tanong ni Weng sakanya.

"Wala nman.."

"Ehh bakit nga? Wala din namang alak, so anong ina-arte mo diyan?"

"Pano naman kasi paniguradong lalanggamin tayo ngaung gabi dahil sa dalawang 'to," sabay turo kina Ashy at Storm, nangingiti na lang din sila sa sinabi nito.

Tawanan ang lahat dahil sa sinabi nito.

Sa kainan hindi nawawala ang daldalaln, kaya naman ginabi na silang natapos na magligpit ng mga kinainan nila. Naglakad-lakad muna ang iba samantalang sina Storm at Ashy ay naiwan na sa bording dahil medyo sumama na rin ang pakiradam ni Ashy kaya sinamahan nalang siya ni Storm...

Nagku-kwentuhan naman ang dalawa, habang nakahiga. Kung ano-ano lang ang napag-uusapan nila. Hinawakan ni Storm ang kamay ni Ashy..

Bumangon ito upang umupo nang sa ganun ay maharap niya ito ng maayos.

"Alam kong kumplikado ang magiging sitwasyon natin, pero sana 'wag kang manghina. Sana kumapit ka kahit gaano man kahirap ang mga darating sa atin," ito ang nasabi ni Storm habang hawak-hawak ang dalawang kamay ni Ashy.

"Pangako! Magiging matibay ako,"sagot naman ni Ashy sabay taas sa kanang kamay niya na tanda ng panunumpa niya.

Ang mga sumunod na nangyari ay hindi nila inasahan. Dahil sa pagmamahal nila sa isa't-isa unti-unting naglapat ang kanilang mga labi. Hanggang sa papusok na ng papusok ang halik nila sa isa't-isa.

"Storm..." ito lang ang salitang lumalabas sa bibig ni Ashy ng mga oras na iyon.

"Mahal na mahal kita Ash, "sambit nito, kasabay ng mga halik na nagliliyab na parang sabik na sabik sila sa isa't-isa. Naglakbay din ang mga kamay ni Storm, mula sa mukha ni Ashy hanggang sa marating nito ang dalawang naglulusugang dibdib ni Ashy na siyang dahilan upang mapasinghap ito.

"Storm.." sambit ni Ashy habang nakapikit ito at tila sinasabing  'wag itong tumigil sa ginagawa niya.

"Paninindigan ko lahat ng ito," bulong  naman ni Storm sa kanya na halos hinahabol na niya ang pag-hinga nito. Patuloy na nga itong nilakbay ang katawan ni Ashy na halos mabaliw na ito sa kakaibang nararamdaman niya dahil sa ginagawa ni Storm sa kanya. Hinalikan ang buong katawan niya, mula labi hanggang sa dibdib niya, habang ang isang kamay nito ay naglalakbay sa buong katawan niya, at nang marating na ni Storm ang pagkababae niya napaliyad nalang ito dahil sa ginagawa nito. Umakyat ulit ito upang maging pantay sila sa isa't-isa.

"Ashy...wag kang mag-alala, I'll be gentle.  I love you." sambit nito sabay halik sakanya..

May kung anong matigas na bagay na naramdmaan ni Ashy na nakatapat sa pagkababae niya. Hanggang sa unti-unti na itong ipasok ni Storm, sobrang sakit, sakit na may halong pagmamahal at pag-ibig upang hindi siya masaktan. Hanggang sa bumaon na ito ng tuluyan. Mapapasigaw na sana siya sa ginagawa nitong pagpasok sa pagkababae niya pero pinigil niya ito s pamamagitan ng halik, hanggang s marating nila pareho ang langit. Kinailangan nilang umayos sa mga sarili nila bago pa dumating ang mga kasama nila, nang makita ni Storm ang blood stain sa bedsheet. Minadali naman itong palitan ni Ashy.

Dun nalaman ni Storm na siya talaga ang nauna kay Ashy.

"Mahal na mahal kita Ash. Iingatan ko to." sabay halik sa noo nito tanda ng respeto niya sakanya.

Dumaan pa ang mga araw at buwan mula ng may mangyari sa kanila. Mas minahal at pinahalagahan pa nila ang isat isa. Ipinakita ni Storm sa kanya kung gaano niya bibigyang halaga ang lahat ng nangyari sa kanila ganundin naman si Ashy.

Isang araw bago matapos ang semester at bago magbakasyon ang lahat niyaya ni Storm si Ashy na ipapakilala niya ito sa parents niya.

"Ash...punta sila Mama ngaun dito. Sama ka para maipakilala kita sakanila. Gusto ko kasi makilala nila ang future manugang nila, " pag-aya nito sa kanya, dahil yun naman talaga ang gusto niyang gawin.

"Storm," hinawakan nito ang kamay niya."Alam mo gustong-gusto ko din silang makilala, pero diba nga alam nila na may girlfriend kana? Parang ang pangit naman kung ipapakilala mo ako sakanila." Sagot nito kahit ang totoo kinilig siya sa kagustuhan ng boyfriend na ipakilala siya sa mga magulang niya.

"Sige ayusin ko na muna lahat, pero pag okay na promise ipapakilala na kita sa kanila," paninigurado nito..

Tumango na lamang siya bilang sagot dito.

Bago pa umuwi si Storm hinatid na muna niya si Ashy sa sakayan, isang linggo din bago sila magkita ulit. Tawag nalang muna sila pwedeng magkausap. Ok lang naman sa knila yun dahil ganun naman din sila tuwing weekend. Aminado sila na mamimiss nila ang isa't-isa, araw-araw silang nagkakamustahan sa cellphone. Kahit may ginagawa sila hindi nila nakakalimutang i-update ang isa't-isa. Dumaan ang apat na araw na ganun lagi ang set-up nila. Friday nagising si Ashy na wala kahit isang message galing kay Storm samantalang pag nagigising siya may morning message na agad ito sa kanya. Pero ng araw na iyon ayy wala, pero naisip niya baka busy lang ito o kaya baka lobat o nataon na walang load. Kaya siya na ang unang nag-message dito. Isa, dalawa, tatlo, apat, limang oras na, wala paring message na galing kay Storm. Sinubukan niya din itong tawagan, ring lang naman ito ng ring pero walang sumasagot. Nagsimula na siyang magtaka pero inignore parin niya kasi baka may importante lang na pinuntahan o kaya ay ginagawa..

Lumipas ang isang araw na wala itong natanggap mula kay Storm kahit isang message man lang. Dito nagtataka na talaga siya. Nagsimula na siyang magtanong sa kaibigan nitong si Mark, pero hindi pa daw nagpaparamdam sa knya ito mula pa kahapon. Nakaramdam na siya ng pag-aalala. Wla naman siyang ibang mapagtanungan na malapit sa kanya para atleast man lang sana ay malaman niya. Naisip pa niya baka nawala ang cellphone niya, pero kung nawala yun bakit nag-riring pa yung number niya., kung ninakaw man bakit dipa pinapalitan yung number. Lalo nang lumala ang pagtataka niya kung ano ba talga ang nangyari dito. Hindi siya makatulog hindi siya mapalagay. Hindi naman niya ito puwedeng puntahan  ni hindi nga niya alam bahay nila, at hindi din siya basta pwedeng umalis sa bahay nila..

Hanggang sa matapos ang bakasyon na hindi ito nagparamdam sakanya. Lunes dapat nasa bording na ang lahat. Lahat nga andun na. Maliban na lang kay Storm. Nag-aalala siya ng sobra. Hanggang sa isang araw...