Chapter 5.

NAGTATAKANG tiningnan ni Rio ang mga anak na sabay-sabay humikab ng maupo sa harap ng hapag-kainan ng umagang ‘yon. Tila ba puyat na puyat ang mga ito.

“What did you all do last night? Gumimik ba kayo?” tanong niya nang ilapag ang nilutong sinangag sa mesa. Naupo siya sa tabi ng esposo at hindi nakaligtas sa paningin niya ang pagpapalitan ng tingin ng mga ito.

“Si Radney lang ang gumimik,” tipid na tugon ni Razel sa pagitan ng paghigop ng kape.

“Kung gano’n ay ano ang ginawa niyo? Bakit puyat kayong apat? Mabuti na lang at wala si Ric dahil siguradong isasama niyo na naman ang kapatid niyo kahit ayaw,” pakli niya.

“Sigurado akong hindi sila gumimik, mom, dahil mukha silang wasted hindi gaya ko galing sa parais—” natahimik si Radney nang tamaan ito ng piraso ng tinapay galing kay Noc.

“Watch your words may dalaga tayong kasama rito,” Noc said while shaking his head.

Lahat naman sila ay napatingin kay Rose na tahimik na kumakain. Iyon ang unang beses na sumabay ito sa kanila sa hapag. Napatingin ito sa kanila at tipid na ngumiti.

“Sorry, Rosy,” turan ni Radney.

“Nasaan ang Kuya niyo?” tukoy niya sa panganay na anak.

“Nagbabantay—I mean nasa farm na siya, mom,” ani Noc.

Makahulugan ang naging palitan ng tingin ng mga anak niya at alam niya kapag may itinatago ang mga ito.

“Are you hiding something from me?” tanong niya at isa-isa itong tiningnan. Maging ang esposo ay napatingin na rin sa mga anak.

“What do you mean, My?” kunot ang noong tanong ni Rad. Hindi makatingin ng diretso ang dalawang anak sa kanya kaya nakumpirma niya ang hinala.

“Tell me what is it, Razel, Renoche?” turan niya.

“It’s nothing, mom,” ani Razel.

“I don’t think it’s nothing. You all look like a zombie,” palatak niya.

“Basta ako mukha man akong zombie pero nag-enjoy ako,” taas pa ang dalawang kamay na sabi ni Rad.

“Shut up, Radney, I’m talking to your two brothers,” aniya.

“Nakipag-inuman kami sa mga tauhan sa farm kaya kami napuyat, mom,” sabi ng kadarating lang na si Raikko. Humalik ito sa pisngi niya at nagmano sa ama nito saka ito naupo sa tabi ni Rose at nagsimulang kumain. Saka lang siya nakahinga ng maluwag. Akala niya ay kung ano na naman ang ginawa ng mga anak.

“Kung iinom pala kayo sana sumama na lang kayo sa ‘kin para naman nakapag-good time kayo,” pakli ni Rad.

“We had a good time last night, Rad. Why don’t you join us tonight?” ani Raikko.

“Woah, sige ba! Tutal marami rin naman magagandang dalaga dito sa ‘tin,” tila sabik na tugon nito.

Nakita niya ang ginawang pagngisi ni Noc at Razel. Pero hindi na niya ‘yon pinagtuunan pa ng pansin.

“WHAT’S our next plan? Mukhang hindi na babalik ang mga magnanakaw na ‘yon?” tanong ni Razel nang magkita-kita silang magkakapatid sa likod-bahay pagkatapos ng almusal.

“Magnanakaw? Anong magnanakaw?” kunot ang noong tanong ni Radney.

Napailing na lang sila. Hindi nga pala nito alam ang totoong ginawa nito kagabi. Ang buong akala nito ay nakipag-inuman sila gayong ang totoo ay magdamag silang nagbantay sa farm sa pagbabakasakaling bumalik roon ang mga kawatan.

Sinabi ni Renoche ang tunay nilang ginawa at napanganga ang kapatid nila. “Hindi ba dapat nating ipaalam ito kay daddy?” ani Rad.

“Hindi pwede,” agap ni Raikko. “Dad has a heart condition at hindi natin alam kung paano niya iha-handle ang problema kapag nalaman niya. We should handle this on our own,” dagdag niya.

“So, don’t leave tonight. Tutulungan mo kaming mag-patrolya sa buong hacienda,” ani Razel.

“Oh, men! May pinangakuan pa naman akong babe kagabi na magkikita kami ulit,” anito.

“I already told Ninong Rom, about our problem. I will alert him if ever the thieves came back,” aniya.

“Iyon naman pala e. Bakit kailangan pa nating magbantay? Hayaan na natin si Tito Rom na mag-asikaso no’n,” si Radney.

“Hindi sila mga simpleng magnanakaw lang Rad. Nag-iiwan sila ng patay na hayop na para bang nananakot pa sila,” paliwanag niya at inihilamos ang mga palad sa mukha.

“That’s why we need guns, Kuya Rai. We can’t fight for ourselves with only a slingshot in our hands,” wika ni Noc habang nakapamulsa ang dalawang kamay sa magkabilang bulsa ng pants nito.

“Let’s ask Tito Rom, I’m sure he’ll agree with us,” segunda naman ni Razel.

“Alright, pupuntahan ko siya mamaya,” tugon niya at humugot ng malalim na hininga.

"Sasama kami sa 'yo," ani Noc.

"No, dito na lang kayo. Baka makahalata na naman si mom. Kami na lang ni Razel ang pupunta," aniya.