All Chapters of Hacienda De Mario Series I. Dangerous Love[FILIPINO]: Chapter 1 - Chapter 10

“SHOULDN’T WE bring her to the hospital?” tanong ni Rio habang nasa harap ng hapagkainan. Kasalukuyan silang nag-aalmusal kasama ang lima niyang barakong anak at ang esposo na si Rocco. Ang tinutukoy niya ay ang babaeng dinala ng panganay niyang si Raikko na kasalukuyang ginagamot ng family doctor sa isa sa guestroom nila sa ancestral house.“I don’t think that’s a good idea, Mom, given her bad shape. Mukhang biktima siya ng kidnapping. Ang mas maganda ay dalhin siya sa mga pulis para malaman kung may naghahanap sa kanya,” katuwiran naman ni Ricole o Ric kung tawagin nila. Ito ang bunsong anak niya.“Hintayin muna natin siyang maka-recover bago tayo gumawa ng anumang hakbang. Mas maganda kung tatanungin muna natin siya kung anong nangyari sa kanya bago tayo gumawa ng kung anumang hakbang o aksyon,” wika naman ni Raikko na sa pagkain nakatuon ang tingin. Pero sigurado siyang malayo ang tinatakbo ng isip nito.“Mukhang hindi siya taga-rito. Ngayon ko lang nakita ang mukha niya. Mukha ri

HUMAHANGOS na lumapit si Raikko sa komosyon ng mga tauhan sa kulungan ng mga hayop. Wala siyang ideya kung ano ang nangyayari dahill kararating lang niya roon. Isa-isang tumabi ang mga tao para magbigay daan sa kanya at doon na tumambad ang tauhan niyang si Kiko na tila lumong-lumo.“Anong nangyari dito, Kiko?” tanong niya na nakakunot ang noo.Nagtaas ito ng tingin at kita niya ang naluluha nitong mata. “N-ninakawan po tayo, Sir Raikko. Hindi namin alam kung sino pero mukhang marami sila dahil hindi lang baboy ang nawala. At may iniwan sila…” Matapos ‘yon ay tumabi ito sa gilid at tumambad sa kanya ang alagang baboy na wasak ang tiyan at nakalabas ang mga laman-loob.Napakuyom ang kamao niya. Ito ang unang beses na may nangyaring ganoon sa kanila. Ang magnanakaw ay hindi na bago pero ang ganoong karumal-dumal na gawain ay bago sa kanila.Kinambatan niya si Kiko na sumunod sa kanya at naglakad na siya palayo roon. “Ano pa ang mga nawala?” tanong niya.“Parang pinagplanuhan ang ginawan

NAGTATAKANG tiningnan ni Rio ang mga anak na sabay-sabay humikab ng maupo sa harap ng hapag-kainan ng umagang ‘yon. Tila ba puyat na puyat ang mga ito. “What did you all do last night? Gumimik ba kayo?” tanong niya nang ilapag ang nilutong sinangag sa mesa. Naupo siya sa tabi ng esposo at hindi nakaligtas sa paningin niya ang pagpapalitan ng tingin ng mga ito. “Si Radney lang ang gumimik,” tipid na tugon ni Razel sa pagitan ng paghigop ng kape. “Kung gano’n ay ano ang ginawa niyo? Bakit puyat kayong apat? Mabuti na lang at wala si Ric dahil siguradong isasama niyo na naman ang kapatid niyo kahit ayaw,” pakli niya. “Sigurado akong hindi sila gumimik, mom, dahil mukha silang wasted hindi gaya ko galing sa parais—” natahimik si Radney nang tamaan ito ng piraso ng tinapay galing kay Noc. “Watch your words may dalaga tayong kasama rito,” Noc said while shaking his head.

"NASAAN NA ang baril?" tanong ni Razel kinagabihan habang naglalakad sila patungo sa kulungan ng mga alagang hayop.Magkakasama na silang magkakapatid maliban lang kay Ric na sa dorm naglalagi kapag may pasok sa unibersidad.Marahang umiling si Raikko. "Hindi pumayag si Ninong Rom na bigyan tayo ng armas. He said it's dangerous—""What? Ibig mong sabihin slingshot lang ang hahawakan ko ngayong gabi?" nakasimangot na bulalas ni Radney.Agad namang tinakpan ni Noc ang bibig ng nakatatandang kapatid para patahimikin ito."Pwede ba hinaan mo lang ang boses mo, Rad? Daig mo pa ang megaphone sa ingay mo," palatak pa nito.“Tantado ka, Kuya mo ‘ko… Bakit Rad lang ang tawag mo sa ‘kin?” binatukan nito ang kapatid habang si Razel ay napapailing na lang na bumaling kay Raikko."Pagtiiisan na muna natin 'to. Sa tingin ko naman ay hindi agad sila babalik dahil pangalawang gabi palang natin na nagbabantay," tugon ng una.“May sinabi sa ‘kin si Ninong Rom nang makausap ko siya kanina,” wika ni Raik

PABABA ng hagdan si Rocco nang matanawan niya ang asawa na nasa Veranda. Nakatalikod ito at waring inaasikaso na naman ang mga orkidyas nito. Inayos niya ang sinturon na suot at huminga ng malalim. Sa tagal ng panahon ay muli siyang magsisinugaling sa esposa.Sa likuran ay nakasunod ang tatlong barakong anak tila sinusundan ang bawat hakbang niya.“Mauna na kayong umalis. Susunod na lang ako,” wika ko sa kanila.“H-Hindi pwede dad, kailangan naming magpaalam kay mom,” ani Razel.“Hay, sige, sige, mauna na kayong magpaalam…” iwinasiwas niya ang palad para paunahin na ang mga ito.“Bakit dad? Kinakabahan ka ‘no?” nakakalokong tanong ni Radney.Sinamaan niya ito ng tingin at tila nasindak naman ito. “S-Sabi ko nga, dad uuna na kami,” alanganin itong ngumiti at tumakbo na pababa.Tumigil siya sa dulo ng hagdan at pinanood ang mga anak na nagpaalam sa ina. Isa-isa itong humalik sa pisngi nito at pagkaraan ay nag-alisan na. Humugot ng malalim na hininga si Rocco pagkatapos ay nag-unat ng ka