Chapter 3: The Escape

Shayes’ POV

Umupo ako sa madumi at lumang upuan na gawa sa kahoy. May maduming banig at lumang unan din dito pati banyo banyo ngunit bukod do’n  wala nang kahit na anong bagay na na rito.

Inalis ko ang cloak at hinubad ang bota. Sumandal ako sa malamig na semento at nagpakawala ng malalim na buntonghininga.

  “Sana pala hindi na lang ako sumama sa kanila kung alam kong ganito lang din naman ang mangyayari sa akin.”

.........

Ziyu’s POV

Patayo palang ako nang bumukas ang pinto. Agad ko itong nilingon.

Nagulat ako nang makita si Zayra na hanggang tuhod ang suot na puting dress.

“Handa ka na ba?” tanong nito. Tumango lang ako bilang sagot.

“Mauna ka na,” saad ko sa kaniya. 

“Aantayin na kita para sabay na tayong pumunta ng Academy.”

Kahit na kailan talaga napakakulit ni Zayra.

“Sige mag-intay ka nalang sa labas ng kwarto,” saad ko. Tinalikuran ko na siya at pumasok sa loob ng banyo.

Pinihit ko ang gripo at isinahod ang kamay rito. Pagkatapos maghilamos ay hinigit ko ang nakasampay na towel at pinunasan ang basang mukha .

Pinagmasdan ko ang sarili sa salamin. Lumalaki na ang eyebags ko dahil sa sunod-sunod na mga misyong binibigay ng academy. Wala na akong maayos na tulog dahil sa mga ‘yon.

“Ziyu, matagal pa ba yan?” dinig kong sigaw ni Zayra sa labas.

I don’t want to be rude with Zayra because we are friends but these past few days palagi na lang siyang nakadikit sa akin. 

Sinakbit ko ang bag at nagmadaling lumabas. 

Nasa labas naghihintay si Zayra. 

Ini-lock ko ang pinto ng kwarto bago tuluyang lumabas ng bahay.

 .....

Nakaantabay na ang pulang wagon na maghahatid sa amin sa Meua.

Nandoon na at naghihintay ang iba pa.

“Ba’t ang tagal niyong dalawa. Siguro nag-date pa kayo noh?” 

Hindi ko na lang pinansin ang biro ni Hara. Sanay na ako sa mga biro nila sa amin.

“Tara na,” nagmamadaling anyaya ni Seal pagkatapos ay inakbayan ako.

“Ligawan mo na o’. Siya na nga ang lumalapit sayo.” Natawa lang ako sa biro ni Seal. Binatukan ko ang loko-loko at tinugunan lang ako ng tawa.

“Wala akong oras para sa mga bagay na ganyan,” pagtatapos ko sa usapan.

Sumeryoso ang mukha ko nang maalala ko ang sunod na misyon.

Masama ang kutob ko sa lugar na ‘ito. Hindi ko alam kung ano ang naghihintay sa ngunit kung ano man ang mangyayari, may mapala man kami o wala, we have to try no matter what.

 Wala talaga akong tiwala sa babaeng ‘yon. Unang beses niya palang akong kikilan ng perlas ay alam ko na hindi siya mabuting tao.

......

Apat na oras ang biyahe papuntang Meau. Malayo ang lugar na ‘yon mula sa gitnang bayan. 

Bigla tuloy sumagi sa isip ko ang sinabi ng batang babae.

....

“Kuya sandali!” 

Napahinto ako sa paglalakad nang marinig ang boses ng batang babae. 

Nilingon ko ito at binigyan ng nagtatakang tingin. Matapos kong ihatid si Shayes sa Avilla ay dumiretso pa ako dito sa Academy para kausapin si HM tungkol sa misyon.

“Ano ‘yon?” tanong ko sa kaniya. Hindi pa dumadating ang mga taong maghahatid sa kaniya sa institusyon.

“Pakawalan mo si Ate,” nagmamakaawa nitong pakiusap. Tumutulo na ang luha nito sa magkabilang pisngi. 

Hindi ko tuloy alam ang gagawin ko. 

Umupo ako upang makapantay siya. Kailangan kong maipaintindi sa kaniya naito ang mas makabubuti.

“I can't trust her, uderstood?”

I truthfully said. Ayaw kong magsinungaling sa tunay kong dahilan. Matalino siyang bata, maiintindihan niya ‘yon.

Tumingin siya sa akin nang seryoso. 

“She’s saying the truth. Every word from her is true. Trust her kuya. Try to trust her.”

........

Masukal ang gubat na pinagdaanan namin bago namin marating ang dulo ng Enchantre. May mga lumang kubo at sira-sirang mga bahay ang nakatayo.

 I pretended not to see human skeleton scattered in the whole place. It looks like there’s a history of fire here.

“What’s next?” tanong ni Hara.

I paused before answering. The truth is I have have any plan. Ang alam ko lang we have to find the Chantress. Kung kailangang suyurin namin ang buong Enchantre gagawin namin.

Dinukot ko sa bulsa ang sulat na galing kay Shayes.

............

Maaga akong pumunta sa Avilla to check if she get much sleep. May kailangan din akong asikasuhing mga dokumento tungkol sa kaniya.

Matapos kong mapirmahan ang mga dokumento na kailangan para sa judgement ay dumiretso na ako sa kulungan.

This dark place is full of prisoner. Some are monster and some are just convict. 

Sa cell 212 nakakulong si Shayes. 

For the last time gusto ko na siyang paaminin dahil napapagod na ako.

I think she’s lying. I think wala kaming mapapala rito and I’m sure about it.

Inaamin kong ako ang nagdala sa kaniya rito but I felt the urge to trust her. Isang pagkakamali ang pagdala ko sa kaniya rito. Sa sobrang pagkadesperado kong mahanap ang ikaapat na tagapagmana ay nagawa ko ang bagay na ‘to nang hindi pinag-iisipan. Isa pa naaawa ako sa kalagayan nila that time. That made me anxious to help them.

Nadatnan ko siyang nakasandal sa pader. Nakapikit ang mga mata niya at mukhang himbing na himbing sa pagtulog. 

I sighed. Ang akala ko pa naman gising na siya. Hindi naman tamang gisingin pa siya.

Tumalikod na ako at akmang aalis.

“Wait lang.” Napahinto ako nang marinig siyang magsalita.

Akala ko ba’y tulog pa siya?

Dahan-dahan akong naglakad pabalik. Nakapikit pa rin siya but I know now that she’s already awake. 

“Nasa may paanan mo ang sulat. That’s the exact location of Yuka. Goodluck nalang sa paglalakbay.”

Tumingin ako sa may bandang paanan at nakita ang sulat na sinasabi niya.

“Nakahiram ako ng panulat sa g’wardiya. Ang sabi niya kasi sa akin maaring bumalik ka kaya naisipan kong gumawa ng mapa para hindi kayo maligaw.”

..........

She illustrate the map of Enchantre. Naka-ekis ang Meua doon.

May kweba at falls na naka-drawing at doon niya ginuhit ang simbolong tsek. 

Siguro nandoon ang lokasyon ng chantress.

 Hindi ko alam pero feeling ko unti-unting na akong naniniwala sa kaniya. Hindi ko alam kung sincere lang ba talaga siyang tulungan kami o dahil sa sinabi ng bata. May be because of the little girl. Isa kasi siyang Aroya. Magaling siya sa hypnotism at madali kang makukumbinsi ng mga Aroya sa mga sinasabi nila. Makikita mo agad ‘yon sa mga mata nila. 

Basta kailangan lang namin maging ma-ingat. ‘Yon lang.

I divided the groups in to three, para mas mabilis naming mahanap ang kinaroroonan ng chantress.

Magubat at masukal ang lugar. The silence filled the whole forest.

I can’t see any other creature except wild animals. Tila ba walang tao sa lugar na ‘to. 

I stand as the leader of the group that’s why I’m leading the way.

Being the most strongest among other chosen, I should be aware of the nature of the quest we are facing.

I’m no longer the strongest among them, kung mahahanap namin ang chantress. I’m fine with it as long as we can survive the war through her help.

Ilang oras pa kaming naglakbay sa tila walang katapusang gubat na ‘to nang biglang tumunog ang dashwatch na suot-suot ko. Kami ni Zayra at Art ang magkakagrupo. The others will call us through this device about the progress of their search.

Pinindot ko ang tool key ng dashwatch at agad na nag-appear ang hologram monitor sa ibabaw ng relo.

Nag-appear mula rito ang imahe ni Mae. Sila Kyre at Hara ang igrinupo po ko sa kaniya. Ipinakita niya mula roon ang nakalumpasay niyang mga kasama.

Agad akong kinabahan sa nakikita. 

Nakikita ko mula sa medyo malayong bahagi ang isang kulay pulang dragon na nagbubuga ng apoy.

“We need help here guys,” natatarantang saad ni Mae.

Naglabo ang vision sa dash board at unti-unting bumalik ito sa screen ng dashwatch. Bigla na lang naputol ang linya kaya nagkatinginan kaming tatlo.

Naloko na.

I immediately opened the locator sa dashwatch. Medyo malapit lang sila rito.

“Tara na!”

Inutusan ko si Zayra na i-check ang iba pang grupo at papuntahin na sila sa roon.

Mabilis kaming tumakbo patungo sa kinaroroonan nila. After 15 minutes, nakarating na rin kami.

Agad akong napahinto noong makita ko ang cave at falls na halos kalapit lang ng lugar kung saan nakikipaglaban sina Kyre at Mae.

This is the exact place on the map. Hindi ako maaaring magkamali. 

Nakita kong tumatakbo si Mae papunta sa amin.

May tama ang kanyang braso at sobrang dumi ng kaniyang kasuotan.

Si Kyre ang lumalaban sa dambuhalang halimaw samantalang si Hara ay nakasandal na sa kalapit na puno dahil sa tinamong mga sugat sa paso. 

Pinagmasdan ko ang malaking dragon. I was stunned to see its shining red skin. Its wings was huge and its claws were sharp and large.

Napabalik ako sa wisyo noong makita ko itong patungo na sa direksyon namin.

Agad itong pinigilan ni Kyre ngunit hindi ‘yon sapat. 

“Tumakbo na kayo,” sigaw ko sa kanila. “Art tulungan mo si Mae at Hara,” utos ko kay Art. Tumango ito sa akin at agad nang nilapitan sina Mae at Hara. 

Hinarap ko ang halimaw na halos ilang pulgada na lang ang layo sa akin. I casted the parting ritual ang kaso masiyado itong malaki at malakas. Nawasak agad ang nagawa kong dark circle.

Mabilisan itong lumipad patungo sa akin. 

Umatras ako at tumalon sa kalapit na puno. Kailangan kong pagplanuhan nang mabuti ang sunod kong atake.

Kyre attacked the dragon from behind kaya saglit na nawala ang atensyon nito sa akin.

Tumalon ako sa ibabaw ng ulo nito dahilan para umungol ito nang sobra. Itinapat ko ang palad sa ulo nito at pinagbaga ang buo nitong katawan. Instead na masaktan ang halimaw ay hinigop nito ang apoy at ibinuga kay kyre na ngayon ay nasa harapan na ng halimaw.

 I gritted my teeth because of frustration. Nagulat ako nang bumangga ang likod ng halimaw sa isang malaking puno. Nawalan ako ng balanse dahil sa nangyari kaya’t nahulog ako mula sa ulo nito. Bumagsak ang katawan ko sa lupa.

Nakahinga ako nang maluwag noong makitang nakumpleto na kami. Dumating na sina Drey, finally.

Kasulukuyang lumalaban si Seal at Drey. Pinapagaling naman ni Hara ang kaniyang sarili as well as the others 

Nakaback-up si Art at Zayra sa kanilang dalawa.

Nasa tabihan si Kyre halatang iniinda rin ang sakit ng mga sugat.

I ignored the pain and tried to stand up.

I summon multiple spirit na makatutulong sa mga kasama ko. 50 na dark spirit ang lumitaw at kumalaban sa halimaw. 

I started the ritual again. Kung mananatili siya sa kaniyang p’westo mas madali siyang mapaparalisa.

I open a large dark circle sa ilalim ng halimaw. Mas lumaki ang lawak ng dark circle at nagawa kong maparalisa ang katawan ng halimaw. Nagsilayuan ang iba nang magtagumpay ang magic circle ko.

 This is another process of soul eating but parting ritual could only destroy the soul. Hindi kagayang soul eating na nakukuha ko ang kanilang mga kaluluwa.

Daglian ko nang winasak ang soul nito pagkatapos kong magtagumpay sa parting. 

Tumumba ang halimaw causing a sudden ground shake. 

Hingal na hingal akong napaupo sa lupa. 

Napagod ako sa engkwentrong ‘yon.

Nabaling ang atensiyon ko sa dashwatch na ngayon ay umiilaw ng pula. That is an emergency alarm.

Pinindot ko ang key at hinintay ang lalabas na imahe sa monitor. 

It was the headmistress image.

“The prisoner escaped. I think this is her plan from the very beggining. I am sorry to upset you guys but there’s nothing in that place but a disaster. Bumalik na kayo rito at hanapin niyo ang manlolokong babaeng ‘yon.”

Natigilan ako sa narinig. Did she just say that the girl escaped?

Nakatakas ang sinungaling na babaeng ‘yon at talagang niloko niya pa kami. Muntik na kaming mamatay sa lugar na ‘to.

..............

Pagkabalik namin ay agad kong pinuntahan si Janelle. Alam kong may alam siya sa kalokohang ginawa ng Ate niya.

Agad kong binuksan ang pinto ng kwarto niya dahilan para magulat ang nagbabantay sa kaniya.

“Iwan mo muna kami,” kalmado kong utos sa nagbabantay. Tumango ito at agad na nilisan ang kwarto.

 

“Alam mo bang tumakas ang ate mo?” saad ko sa kaniya.

 Inosente lang ako nitong tiningnan.

Pinagkatiwalaan ko siya dahil sa sinabi ng batang ‘to.

“Escaped?” pag-uulit nito. Hindi man lang siya nagulat sa sinabi ko. Tila inaasahan nito ang pagtakas ng Ate niya.

“H‘wag kayong mag-alala babalik din naman siya,” kalmado nitong saad.

 Kinuha niya ang manika at muling naglaro. 

Hindi ko talaga maintindihan ang plano nilang dalawa.

“Plano niya ba talaga ‘to?” tanong ko rito.

“Hindi kuya,” tanging saad niya. “Babalik din siya. H’wag niyo na siyang hanapin. Haharapin niya ang kasalanan niya. Kilala ko si Ate alam kong tatakas siya at alam ko rin na babalik siya.”

Mas lalo lang akong naguluhan sa sinabi niya. 

Napailing na lang ako at tinalikuran siya. 

Nag-assign ako ng 5 grupo ng kawal na maghahanap sa kaniya.

We need to find her. Pagbabayaran niya ang ginawa niya.

.............