Share
Chapter 25
"Harris kinakabahan ako," mahinang sabi ko habang hawak-hawak ko ang kamay ni Harris.
Ito na ang araw na ipapakilala ako ni Harris sa pamilya niya. Halos lumabas na ang puso ko sa aking dibdib dahil sa sobrang lakas ng kabog nito at halos manginig naman ang mga kamay ko, nilalamig din ako.
"Huwag kang kabahan, I'm with you and I will make you feel safe. Let's go?" saad ni Harris at inaya na niya akong lumabas ng sasakyan.
Pagkalabas ko naman ng sasakyan ay agad na namilog ang mga mata ko dahil sa ganda at laki ng bahay nila Harris. Para itong palasyo dahil sa sobrang laki at ganda nito. Makikita rin ang iba't ibang sasakyan na nakaparada na sa unang tingin palang ay halatang mamahalin na iyon. Tanaw ko din ang napakalaking hardin na punong puno ng mga magagandang bulaklak. Kahit na nasa labas pa lang kami ay kamangha-manghang na ang bahay nila Harris at sobrang laki na nito para sa akin, paano pa kaya k
Related chapters
Happier (Tagalog) Chapter 26
Nakarating na kami dito sa resort ng uncle ni harris. Napaka ganda ng lugar at talagang nakaka-relax dito kaya nabawi agad ang lakas ko kahit na tatlong oras kami ni Harris sa byahe. Hindi masyadong marami ang mga tao, siguro ay private ito. Mukhang mamahalin ang lugar at pati narin ang mga gamit. Mukhang mayaman din ang mga tao rito kaya nakakahiya.Naglalakad na kami ngayon habang sinusundan namin ang babaeng magdadala sa aming nakatakdang kwarto. Ayaw ko sanang magkasama kami ni Harris sa iisang kwarto ngunit ang sabi ng isang babae kanina ay lahat daw ng kwarto dito ay pang dalawang tao at may dalawang kama naman daw kaya pumayag na rin ako.Sino ba naman kasi ang hindi matatakot kung kasama mo itong si Harris sa iisang kwarto, baka mamaya virgin akong pumasok at na devirginized na ako paglabas.Napailing na lang ako dahil alam ko namang may respeto at nirerespeto ako ni Harris. Minsan lang talaga a
Happier (Tagalog) Chapter 27
Nagising na lang ako na mag isa at wala sa tabi ko si Harris. Tumayo agad ako ng kama at nag ayos ng sarili. Naalala ko rin na kailangan ko na pala umuwi dahil hindi ko pa nakakausap ang nanay ko, baka isipin niya ay nagtanan na kami ni Harris.Isa pa sa dahilan kung bakit kailangan ko ng umuwi ay may pasok na kami ni Harris. May natitirang dalawang linggo pa kami upang pumasok dahil patapos na ang school year.Dumiretso ako sa banyo at naligo, pagkatapos no'n ay sinuot ko na ang mga damit na binigay sa akin ni Harris. Pansin ko rin na sobrang ganda ng mga damit na binili ni Harris para sa akin, bagay na bagay at sakto lang sa katawan ko. Mukhang mamahalin din dahil sa ganda ng design at ng tela na ginamit para magawa ang damit na to.Saktong pagkatapos kong mag ayos ng buhok ay may kumatok sa pintuan kaya agad ko iyong binuksan. Bumungad sa akin ang isang babae na empleyado sa resort na ito na nakangit
Happier (Tagalog) Chapter 28
"Dahan-dahan lang Hera, isipin mong may bata d'yan sa sinapupunan mo," nag-aalalang paalala ng uncle ni Harris na sa pagkakasabi niya sa akin ay Atlas ang pangalan."Tumahimik ka," tipid at masungit na balik lang ng nobya niya na ang pangalan ay Hemera.Napatawa naman kami ng mahina ni Harris. Halos kanina pa kami dito tawa ng tawa dahil sa dalawang ito. Sobrang nakakatuwa sila. Para silang aso at pusa kung mag away. At ang mas nakakatuwa pa ay ang uncle ni Harris ang laging talo at ang nobya niya ang laging nasusunod sa huli.Pumunta sila sa lamesa namin dahil mas gusto raw ng babae dito pumwesto."Ano nga ulit pangalan mo?" kung kanina ay masungit ang tono ni ate Hemera kay uncle Atlas, ngayon naman ay sobrang lambot at hinhin ng boses nito ng tinanong ako."Ava po," sagot ko naman habang nakangiti rin.Lumipat sila dito sa lamesa namin dahil na
Happier (Tagalog) Chapter 29
"Mag-iingat kayo Ava," paalam sa amin ni ate Hemera at si uncle Atlas naman ay tumango lang at kumaway sa amin nila Harris.Nabaling ang tingin ko kay Harris nang hawakan niya ang kamay ko at pagkatapos noon ay nagsimula na kaming maglakad papunta sa kotse.Binuksan niya ang pintuan ng sasakyan at pumasok naman ako doon, tumabi siya sa akin na ikinataka ko."Hmm. Hindi ba ikaw ang magmamaneho?" tanong ko sa kanya. Agad namang nag-iba ang timpla ng mukha niya."Uncle Atlas said we should get a driver. Baka raw sa ibang lugar kita dalhin," naasar na sagot niya sa akin. Natawa naman ako."What's funny? Nakaka-asar nga, hindi kita makakasama mag-isa," sabi niya pa."Huwag ka na mainis. Mabuti nga iyon dahil totoong driver at bihasa ang magmamaneho para sa sa atin," agad naman siyang nagsalita."I'm go
Happier (Tagalog) Chapter 30
Gumising akong katabi si Harris. Dahan-dahan akong tumayo at napatingin sa bintana, lumabas na ang haring araw. Nabaling naman ang tingin ko kay Harris na hanggang ngayon ay mahimbing pa rin ang tulog.Umalis na ako sa higaan at dumiretso ako sa malaking bintana na gawa sa salamin at makikita mo ang napakagandang view mula dito sa kwarto namin. Nasa hotel kasi kami ngayon at ang kinuhang kwarto ni Harris ay iyong nasa mataas na bahagi ng building at dahil doon ay napakagandang tanawin ang bumungad sa amin ngayong umaga.Natigil ang pagtingin ko sa napakagandang tanawin nang maramdaman ko na may yumakap sa akin. Lumingon ako at nakita kong si Harris ito, nagising na pala siya.Nanatili lang akong nakaharap sa bintana at nakatingin pa rin sa labas, habang si Harris naman ay mahigpit na nakayakap sa akin at nakalagay ang baba niya sa balikat ko."How's your sleep baby?" bulong sa akin ni Har
Happier (Tagalog) Chapter 31
"Ava..." tawag sa akin ng mom ni Harris na dahilan para mapansin ko na nakatulala pala ako. Kanina pa habang naglalakad kami sa hallway ng ospital ay malalim na ang iniisip ko. Dahil iyon sa sinabi ni mama oras na makalabas kami ng kwarto ni Harris, pakiramdam ko ay importante iyon kaya ganun na lamang ang tono ng pananalita ni mama. Tumingin lang ako sa kanilang dalawa na nakatapat sa akin. Kami lang tatlo dito sa kwarto ko dahil ang kapatid ni Harris ang naiwan para magbantay sa kanya. "Anak... Napag-usapan na kasi namin ng nanay ni Harris ang tungkol sa scholarship mo sa abroad," mahinang sabi ni mama sa akin. Habang nagsasalita rin siya ay tumitingin din siya sa mom ni Harris na para bang nag-aalangan sila. Nagtaka naman ako dahil parang biglaan at bakit iyong tungkol pa talaga sa scholarship namin ang napag-usapan nila. "A-ano pong tungkol s
Happier (Tagalog) Chapter 32
Tahimik at payapa rito sa loob ng kwarto pero hindi ako matatahimik at lalong hinding-hindi ako magiging payapa lalo na't kailangan ko nang umalis.Oo, napagdesisyunan kong ituloy ang pag-aaral ko abroad. Hindi ko pinili ang pag-aaral ko sa ibang bansa dahil iyon ang gusto nila mama at ng mom ni Harris, pero dahil iyon na talaga ang pinili ko una pa lang. Bago pa man kami maaksidente ni Harris.Mahirap sa akin ang iwan si Harris lalo na't hindi pa siya gumagaling mula sa aksidenteng nangyari, pero sa tingin ko ay ito ang pinakamagandang pagkakataon para umalis. Hindi na ako magpapakita sa kanya dahil baka pigilan niya lang ako, at hindi matuloy ang plano ko.Inayos ko muna ang sarili ko. Tumingin ako sa salamin at pinunasan agad ang mga luha sa pisngi ko na kanina pa tumutulo. Kailangan kong ipakita sa kanila na matatag ako.Lumabas na ako ng kwarto at bumama sa living room namin ku
Happier (Tagalog) Chapter 33
HARRISMy head was still painful when I woke up. Lumingon ako sa paligid pero walang ibang tao. Hinahanap ko si Ava pero hindi ko siya makita.The door opened and my mom entered the room. I fixed my seat and looked at her, inilagay niya ang paper bag sa sofa at naupo.I looked into my mom's face and noticed that she couldn't look into my eyes.I feel like she's hiding something from me.Umiling ako dahil siguro ay nag-aalala lang ang mom ko para sa akin.Eversince when I entered Silvius Señior High School and ever since met Ava, I became a good student. Naging mabuting anak din ako dahil sa babaeng nakilala ko sa eskwelahan na iyon. Dahil sa mataas na marka ko ay natuwa sa akin ang nanay ko. And when I introduced Ava to my family I had a wonderful relationship with my mother. We no longer fight.Tuwang-tuwa ang nanay ko kay Ava.
Latest chapter
