Chapter 3

KABANATA 3

••••••

"Ouen" seryosong banggit ni Ryan sa pangalan ko habang nakatingin sa labas. 

"Hmm? Seryoso mo naman ata" tanong ko sa kaniya at biglang napangiwi ng makitang ang seryosong mukha niya ay napalitan ng natatawang mukha.

"Wala, nga pala HAHAHA" 

"Oh, bakit?"

"Ano 'yong nilalagay mo sa dibdib mo?" tanong niya, nanlaki ang mata ko nang hawakan niya ang dibdib ko gamit ang dalawa niyang kamay.

"Ano ba 'yang paghawak mo! Parang may kasamang kalandian. Naalala mo 'yong natusok ako ng bakal? Hindi pa magaling"

"Ahh, tanga ka kasi" aba't papansin talaga 'tong hampas tiles.

"Tekaaaaaa, 'wag mo sabihing sinisilip mo ko? Ikaw ah, dapat sinabi mo nalang para sabay tayong naligo yieeee HAHAHA"

"Kadiri ka" 

"Tara, gala tayo!" Aya ko sa kanya at hinila. Tinignan namin ang mga nag eexam sa kabilang room, ang iba sa kanila ay napapatingin sa amin kaya kumaway ako at nginitian sila ng malaki.

"Hoy, Ouen!" Sigaw ni Ryan sa tainga ko.

"Ano ba?!" 

"Pumunta na kaya muna tayo sa kwarto natin, inaantok pa ako" halata nga sa kanya ang pagka antok, kinuha ko sa bulsa ng pantalon ang susi. Eh? Kinapa ko ulit ang bulsa ko pero wala akong nakapa na kahit ano. 

"Na kay Marshall pala 'yung susi. Binigay ko sa kanya 'yun kanina e'. Tara puntahan natin sa room baka tapos na rin siya" naglakad na kami papunta sa room namin ng makita ang mga bago kong kaklase na nakangaga, ang iba naman ay kinakagat ang ballpen at 'yung iba naman nakatulog na.

"Oh, Ouen and Ryan. Are you waiting for me?" nakangiting tanong sa amin ni Marshall.

"Hindi, yung susi sana kukunin namin" iritang sagot ni Ryan. Ba't kaya iritang irita 'to.

(-,-) <- mukha niya, diba mukha talaga s'yang bibeng naglilihi.

"Wait" sabi niya at may hinugot sa bulsa n'ya na tatlong susi.

"Teka, ba't tatlong susi 'yan?" 

"Hindi ko pa pala nasabi sa inyo, new student rin ako. Room mate niyo ako at tag iisa tayo ng susi" paliwanag n'ya sa amin habang nakatingin lang kay Ryan. Ano kayang mayroon sa kanila, I smell something isda.

"Gano'n ba? Sige tara na, naaantok na kasi si Ryan" 

"Sige" nauna nang maglakad si Marshall kaya naman sinundan na namin sya. Hindi ko na nagawang ilibot ang paningin ko at diniretso nalang ang tingin ko sa daan dahil ngayon ko lang naramdaman ang pagod.

"Hoy, Ouen"

"O-oh? Bakit?" Tanong ko kay Ryan na kanina pa nakabusangot.

"Mas antok ka pa ata kaysa sa akin eh, pumasok na tayo sa loob" taas talaga ng dugo nito sa akin e'.

"Huwag kang masyadong highblood kaya ampanget mo e' " pag asar ko sa kanya at tumawa ng malakas para mas maasar sya.

"Dalian mo na nga, andami pang sinasabi!" Sigaw niya sakin at tinulak ako papasok sa silid namin.

"Ano ba, teka lang kase!" Pagkapasok ko sa loob ay hinanap ko na agad kung nasaan si Marshall, teka asan na ba yun? 

Biglang kumalabog ng malakas ang pinto at bumukas, kitang kita ko si Marshall na kumikinang. Ayaw ko mang aminin pero aamin na ako, gwapo rin sya. Matangkad, maputi, matangos ang ilong, pinkish na labi at kulay hazel ang mata at bumagay rin sa kanya ang haircut niya na nakaside, pero mas gwapo pa rin ako. Tinitigan ko ng mabuti ang mukha niya at nagtaka ako nang magbilang sya.

"1"

"2"

"3"

"Gora na dis! Baklang Marshall is out!" Nakangiting sigaw ni Marshall kaya agad nanlaki ang mata ko nang pakendeng siyang lumapit sa akin habang nag lilipbite b-bakla!? 

"T-teka, b-baka pwede pang pag-usapan 'to" takot na takot na pakiusap ko sa kanya. Ngunit hindi niya pinansin ang pakiusap ko at nilapit niya ang labi niya sa leeg ko at sigurado akong hahalikan nya ako, AHHHHH TULONGGG!!!

"You're not my type, I prefer that fafable" bulong niya sa akin, napalunok nalang ako ng matindi at nag isip. Tinignan ko si Ryan na nanlalaki na rin ang mata dahil sa narinig n'ya.

Aha! What a great idea I have!

Tumakbo ako nang mabilis at lumapit kay Ryan. Nakita kong medyo nawala ang kaba sa itsura ni Ryan kaya naman napangisi ako. Pagkalapit ko sa kan'iya ay agad ko s'yang tinulak para mapalapit kay Marshall.

"AHHHH!!! PUNYAWA KA OUEN, LAGOT KA SAKEN MAMAYA!!! TULONGGG!!! YAMETEE!! AHHH" pumasok nalang ako sa kwarto ko at 'di pinansin ang nagagawa nilang ingay sa labas. Parang niyayaya ako ng kama na mahiga sa kanya, napakasarap naman ng nakikita ko. 

"OUEN, TULUNGAN MO KO!!"

May naririnig ba kayo? Ako rin wala e'. Hinubad ko na ang slocks na suot ko at nagdive sa kama, kinuha ko ang kumot na nakatupi at nagtalukbong. Zzzzzzz

_____

Grabe, sobrang sarap ng tulog ko. Nakakatawa yung panaginip ko, bakla raw si Marshall HAHAHA. Naghanap ako ng masusuot sa cabinet dito at may nakita akong kulay pink na damit at short. Agad ko itong kinuha at pumunta sa cr para maligo.

Pagkatapos kong maligo ay lumabas na ako sa kwarto at nakita ko si Ryan na nakahiga sa sahig at gutay gutay ang school uniform, Hala ka, anong nangyari dito. 

"Ryan! Hoy!" Inuyog uyog ko ang balikat niya pero hindi pa rin nagising. Kumuha ako ng kaldero at pinatunog malapit sa tainga niya pero hindi pa rin siya nagigising. 

"Patay na ata 'to" may binulong ako sa kaniya at nagulat ako ng bigla itong bumangon. 

"Papatayin mo ba ako?!" sigaw ko sa kaniya habang ang kamay ko ay nakalagay sa dibdib ko. Sinamaan niya lang ako nang tingin at sumagot.

"Kung pwede lang" sabi niya at tumayo na papunta sa kwarto niya. Problema non? Nagalit ata kasi hindi ko tinulungan kanina.

Maganda naman dito sa Leiven. Kaso puro lalaki ang estudyante pero okay na rin kaysa naman hindi ko maranasan ang ganito. Kaya laking pasasalamat ko talaga dahil nakapasok na ako sa loob ng paaralan. Simula bata ay sa bahay lang ako nag aaral. Naiinggit ako sa mga batang may suot suot na uniporme at nagtatawanan sa labas. 

Alam kong ayaw ni lolo ang pag aralin ako sa loob ng paaralan, pero bakit napapayag siya agad hmm..

"Hoy, tutunganga ka nalang ba dyan?" 

"Ay, panty mo nahulog!"

"Ha ha ha"

"Oo, tutunganga nalang ako dito, ta's titignan ko ang napaka gwapo mong mukha" ngisi ko sa kanya at tinaas baba ang dalawang kilay. Kailangan kong bumawi mukhang nabadtrip 'to kanina sakin. Hays, alam kong masama magsinungaling pero kailangan natin siyang sabihang gwapo.

Pagkatapos kong magsinungaling, hindi manlang niya ako pinansin at tumalikod lang. Problema nito? Lumapit ako sa kan'ya para silipin ang mukha niya at nakita ko siyang nakangiti, kaya naman napangiti na rin ako.

"Feel na feel mo naman? Minsan sinungaling ako HAHAHA" sigaw ko sa tainga n'ya sabay takbo palabas ng room.

"Ouen! Nakakailan ka na! Mapapatay na talaga kita kapag nahuli kita!" sigaw niya at hinabol ako, may napapatingin sa amin pero 'di nalang namin sila pinansin at pinagpatuloy ang pagtakbo. Lumingon ako kay Ryan na pagod na pagod na pagharap ko ay hindi ko napansing may tao na sa harap ko.

"Asa ka namang mahuh---aray" napaupo ako sa lakas ng impact nang pagkabangga ko sa kaniya, potek ang tigas naman ata ng katawan ng nakabungguan ko. Inis kong tinignan ang nakabungguan ko at nakita si Koshiro na namumula na sa galit.

"What the? Are you blind? Para kayong bata! Alis!" wao, pwede manapak?

"Edi ikaw umalis, nyenye" pag make face ko sa kanya at tumayo. Ngumisi ako at tinignan si Ryan hinawakan ko ang kamay n'ya at lumingon ulit kay Koshiro.

"Iyak ka muna, blehh HAHAHA" pag asar ko sa kanya at tumakbo kasama si Ryan. Sa kakamadali ko ay natisod ulit ako. 

'Pesteng bato 'to, ba't nagkaroon ng bato dito'

"Oh, tanga" 

"May sinasabi ka ba, Ryan?" Tanong ko sa kaniya at tumayo, grabeng kamalasan 'to mukha ko lagi pinupuntirya.

"Ako? Wala ah" sabi niya at winasiwas pa ang kamay na para talagang nagsasabi ng totoo, parang may sinabi talaga 'to eh, nevermind.

"Uso kase magtutuli minsan, tara na nagugutom na ako" napasama nalang ang tingin ko sa kaniya dahil sa sinabi nya.

Maglalakad na sana siya papuntang canteen nang mapansin niyang nakatayo lang ako at walang balak na umalis. Sinamaan niya lang ako ng tingin at tinulak ako papunta sa cafeteria. Pagpasok namin sa cafeteria ay pumunta agad kami sa ale na nagbibigay ng pagkain.

"Salamat po" pagpapasalamat namin ni Ryan ng mabigyan na kami ng pagkain. Naghanap ako ng upuan at may nakitang upuan malapit sa entrance ng canteen.

Nawalan ako ng ganang kumain dahil sa mga narinig ko.

"Sila 'yung transferee diba?"

"Oo ata"

"Lakas ng appeal nila"

"Baka lakas ng apog"

"Ogag, 'yan 'yung sumayaw sa room"

"Oo nga no', HAHAHA"

"Hindi siguro tinuruan ng maayos ng magulang nila, HAHAHAHA"

"Mga ignorante ampots"

Alam kong masyado akong ignorante. Naignorante ako e' first time ko lang kasi makapasok sa loob ng paaralan.

Pabagsak kong binaba ang kutsara ko at nilagay ang paa sa taas ng lamesa.

"Tapos na ba kayo?"

"Ouen, huwag ka muna manghamon ng away. Bago palang tayo dito"

"Ha? Sige sige" umupo na ako ng maayos. Tinignan ko ang mukha ni Ryan na parang nabawasan ang alalahanin sa mundo.

"Jk lang pala!" sigaw ko at binato ng nadampot kong chicken ang nagsalita tungkol sa magulang namin.

"Patay"

"Oh, shet"

"Alam mo ba kung gaano na ako nabibwisit sa'yo ngayong araw?" mahinahon ngunit may diin sa pagkakasabi ni Koshiro habang sinusubukang pakalmahin ang sarili niya. 

"B-bat kasi paharang-harang diyan? O.ro.ka.de o.ro.ka" pag insulto ko sa kanya para mas lalo s'yang inisin.

"Ano raw sabi niya?"

"Otokare? Hanuraw?"

"Bobo at tanga raw si Koshiro"

"Hoy Quen, feeling ko kailangan na nating umalis" bulong sa akin ni Ryan habang hinihila-hila ako.

"Nagsisimula palang tayo, Ryan. Huwag mo naman sirain ang napakagandang mood natin" bulong ko rin sa kan'ya at lumingon kay Koshiro, tila nagslowmo ang lahat ng sumigaw s'ya sa akin at may ibabato.

"Anata wa kon'ya shinu tsumorida, rokudenashi!" sigaw n'ya at binato ako ng noodles sa mukha. Nakita ko naman s'yang tumawa nang nakita n'yang sumapol sa mukha ko ang binato nya. Mas lalo akong nainis nang narinig kong tumawa ng malakas si Ryan habang nakaturo sa mukha ko.

'Kanino ba talaga 'to kakampi' napahawak ako sa mukha kong hinagisan n'ya.

'Sa lahat ng ibabato n'ya bakit noodles pa'

"Ima kara chikara o nuku! kage bun-shin tekunikku!" gagawin ko na sana ang ginagawa ni Naruto ng bigla akong batukan ni Ryan.

"Tanga, ano ka nasa Naruto"

'Aray naman'

"Ano ba 'yan mga alien"

"I don't understand their language either"

"Unsay ilang giingon?"

"Phwk k̄heā kảlạng phūd xarị?"

"Tāmen zài shuō shénme"

"Panira ka talaga kahit kailan, tara na nga napahiya na ako dito" irita kong tinignan si Koshiro at umalis.

"Ang astig, iba't ibang lengguwahe ang sinabi nila diba?" Namamanghang pagkakasabi n'ya at pumalakpak pa at sumunod sa akin. Palabas na sana kami ng may nakita akong bagay na agad nagpakinang sa napakagwapo kong mata.

__________

"Hindi ko inaasahan na mangyayari 'to at ang malala pa kasali ang mga transferee at pasimuno pa?! Shinjirarenai!" galit na galit na sigaw sa amin ni Ms. Principal. Itong matandang hukluban na 'to kaya ang pangit e'. Dada nang dada.

[Shinjirarenai!- Unbelievable!]

"P-pero" itutuloy ko sana ang sasabihin ko ng samaan ako ng tingin ni Koshiro.

"May sinasabi ka ba, Mr. Callanta?" Tanong sa akin ni Ms. Principal at naglakad papalapit sa akin. Nakakatakot s'ya, tunog palang ng sandals n'ya nakakapanindig balahibo na geez.

"N-nako, HAHAHA" pagsasalita ko at tumawa, nagulat ata sila ng tumawa ako, isip Ouen, isip, isip, lingon, lingon.

"Ahhhhhhhh, ito kasing uod na alaga ko gusto akong kausapin, e' kinakausap n'yo po kami ngayon kaya bawal, hehe" nagpekeng ngiti ako at nagkunwaring nagpagpag ng balikat.

"Okay na, Ms. Principal. Pinaalis ko muna s'ya"

"Pfft, ano raw haha---"

"Silence!"

"Ms. Principal, nadamay lang talaga kami sa away ni Koshiro at ng dalawang transferee na 'yan" pagmamakaawa ng lalaking pandak, pumunta sya sa harapan ni Ms. Principal at lumuhod. Agad nanlaki ang mata ko nang makitang sumunod ang iba sa kanya at lumuhod rin.

'Ano 'to, may mga sapak ba mga tao rito?'

"Hindi n'yo ako madadaan sa mga luhod luhod ninyo!" sigaw n'ya sa amin at napahilot nalang sa sintido n'ya. Napayuko nalang ako dahil sa hiyang naramdaman ko.

"That's enough" napaangat nalang ako ng tingin nang magsalita si Koshiro habang nakatingin sa akin at tumingin kay Ms. Principal.