1355

Napailing si Anna, halatang kinakabahan, at nagsabi kay Alberto, "Ayos lang ako, Papa. Bakit ka nandito?"

Matalim na tumingin si Alberto kay Esteban at sinabing, "Bata, huwag mong guluhin ang anak ko, kung hindi, hindi kita palalampasin."

Ngumiti lang si Esteban at umiling. "Alberto, magkaibigan lang kami ni Anna. Wala akong ginagawang masama sa kanya."

Kumunot ang noo ni Alberto. Nakakailang ang marinig na tinawag siya sa pangalan ng isang bata. Pero mas lalo siyang nagtataka dahil tila kilala siya nito.

Ang pamilya Lazaro ay hindi naman kilala sa Laguna, hindi pa nga maituturing na third-rate na pamilya sa mundo ng negosyo. Maliban na lang sa ilang kasosyo, wala namang espesyal sa kanila para mapansin ng iba.

"Kilala mo ba ako?" tanong ni Alberto, naguguluhan.

"Narinig ko lang. Ang negosyo ninyo sa materyales sa Laguna ay hindi ganoon kalaki, pero medyo kilala na rin." sagot ni Esteban.

Napangiti nang bahagya si Alberto. Ang salitang kilala ay isang papuri na bihirang marinig ng pam