Share
Chapter 9
KUNG PUMUNTA nga siya ro'n, malamang nakita niya ang pagtataksil ko noong gabing 'yon. Bigla akong nakonsensya. Napayuko ako at walang mukhang maihaharap sa kanya.
"I'm sorry, Kach..." sambit ko.
"About what?"
"N-nothing..."
Inilayo ko ang aking paningin at pinaglaruan ulit ang daliri ko. Baka nga hindi niya nakita ang nangyari sa amin ni Neko dahil kung nasaksihan niya nga ay hindi niya ako sisiputin dito. Hindi niya ako bibigyan ng pag-asa para i-eksplika ang sarili.
Related chapters
Her Life He Wrote Chapter 10
Kachina's POV NANGHIHINANG ISINARA ko ang tala-arawan ni Kagan. As if I had run a mile when I'm just sitting. Sweat moisted my back yet I had set the airconditioner very low earlier. Matapos kong mabasa ang huling pangungusap na isinulat niya eleven years ago, I've exhausted myself. No words can describe how furious, irritated, and pained I am. Hindi ko man lang makurap ang talukap ng mata ko sa pagkabigla. I got this golden book from Benida, but never have I known this is a long story. Hindi ko inaasahan na isang nobela na pala ang hinanakit niya para sa akin. For freaking eleven years, he kept it from me! Kung hindi ko pa binasa ito, mamamatay akong walang alam. If I hadn't come back, he'd slip off my arms
Her Life He Wrote Chapter 11
W-WHAT? " Maging siya ay hindi makapaniwala sa narinig at nagsimula nang humagulgol. Tumayo ako at nilapitan siya para pagaanin ang loob ngunit wala itong saysay. We're both suffering. How can two persons who are emotionally tired comfort each other? We're like batteries with one bar. How can one recharge the other without emptying herself? "W-what can we do to ease his pain? I don't know what to do anymore..." Nagsusumamo ang boses ni Tita. Ramdam ko ang hinanakit niya. Seems like light has left her and dimmed her world. "I didn't expect na hahantong siya sa ganitong situwasyon. Akala ko... it would only take days for him to recover. But it's different
Her Life He Wrote Chapter 12
Kagan's POVMULI siyang sumulpot sa pinakamadilim na kabanata ng buhay ko.Parang nakikipagkarera ako sa bawat sasakyang nadaraanan ko. Halos umusok ang gulong ng kotse sa bilis ng pagmamaneho ko. Gigil kong inapakan ang pedal at hindi ko aakalain na parang karwuheng patungo sa kabilang buhay ang sinasakyan ko!Namamawis ang palad ko dahil sa pag-ikot ng manibela. At bagaman nakaupo lang ay tila tumatakbo ako. Kabayo yata ako. Ramdam ko ang maliit na butil ng pawis na kumakawala mula sa leeg ko. At nagtataasan ang mga balahibo ko!&nbs
Her Life He Wrote Chapter 13
ANG SABI ko'y halikan mo ako." Hindi ko siya maintindihan! Nababaliw na ba siya?! Hindi pa ba sapat ang halik namin mula sa isla at gusto pang umisa? Wow. "Halikan mo ako't husayan mo sa paggalaw ng 'yong dila..." aniya at pinakatitigan ako. "Siguruhin mong wala kang mararamdamang saya mula sa pagtugon ko... dahil makamandag ako at baka mawala ka sa katinuan. Malilito ka nang tuluyan. Mapagbabaligtaran mo ang tama sa mali..." Hindi na talaga ako makakilos at makapag-isip nang tama. Winawasak niya ang katinuan ko!
Her Life He Wrote Chapter 14
MARAMING nangyari sa araw na ito at sa huli, napadpad ako sa isang kulungan. What the heck am I doing with my life?Yakap-yakap ang tuhod ko, isiniksik ko ang sarili ko malapit sa bakal. Nakasandal ang aking likod sa pader. And now, I regret brooding over my feelings! Hindi na natutuwa ang mga paru-paru sa tiyan ko dahil unti-unti silang nilalamon ng takot.Is this some sort of staring contest? I can't stand competing eyes with these people in the cell. They have this hulk-like bodies at puno pa ng tattoo ang kanilang katawan. May payatot na nagmamasahe sa isang balbas-saradong lalaki at pakiramdam ko'y pinag-uusapan nila ako. Or I'm just too narcissistic to think of it that way? Right! I am.
Her Life He Wrote Chapter 15
KINAGABIHAN ay nanatili kami sa bahay nila Euart dahil may ganap na pool party. Kung pwede lang, ilunod ko na siya dahil sa pagbuking niya sa akin sa mga kaibigan ko. Sinabi ko ngang hindi ako 'yon, pinipilit pa rin nila. Okay, ako nga 'yon. Pero kahit na! Dapat hindi ako nagtiwala sa manlolokong 'yon."Are you sure na dito tayo magwawalwal?" tanong ko nang makaupo sa sun lounger. Pero gabi na kaya night lounger. Joke. "I said, walang babae. Right?"Bukod sa liwanag ng buwan, may pa-ilaw din sa pool at bar counter. Sakto 'yon para makita ang mga pangit nilang mukha."Magiimbita ba ako kung hindi? Magpapapa
Her Life He Wrote Chapter 16
AKING SULATAN, Sa pangatlong pagkakataon, nagkita muli kami ng babaeng hindi ko inaasahang mas malayo pa sa nakilala ko sa isla... kakaiba ang pagkakapintura sa kanya ng mga tao sa paligid niya, madilim ang paglalarawan at hindi kaaya-aya. Bumukas ang matayog na tarangkahan ng Sande University. Anim na magarang kotse ang naglilinyahang dumadaan sa driveway. Dumating kami nang may tig-isang kotse. Pulos itim ngunit iba-iba ang tatak. Ang dalawa ay kabayo at ang apat ay gintong toro. This is not just a gift from our parents, but we spent our twelfth grade productively. Let's say we got our sports cars from working hard. Pinindot ko ang preno saka isa-isang tumigil ang mga kotseng nakasunod sa akin. Pumar
Her Life He Wrote Chapter 17
NALULUNGKOT ang mga paru-paru! Parang may nagtutulak sa aking pumunta roon at hilain siya palayo sa malupit na teacher. Ibang usapin naman yata ang pananakit sa estudyante! Anong klaseng paaralan ang pinasok ko? Isang fraternity school yata ang nalipatan ko! Baka sa susunod, ako na ang hampasin ng paddle! "Bakit nila hinahayaan na saktan ng isang teacher ang isang student?" I asked. Kinalabit ko si Clavis na patulog na sa armchair. Alam ko naman na may punishment si Dalshanta mula sa Dean. Puwede namang tanggapin na lang ng teacher ang slip. O puwede ring maglinis na lang siya ng banyo. Community service, ganoon. Bakit hampas pa? Brutalan naman dito! Hindi pa ako handang mabugbog!
Latest chapter
