Kabanata 17: The Unexpected Person

NAPANGIWI AKO nang imulat ko ang mga mata ko dahil sa kirot na nagmula sa ulo ko. Pakiramdam ko rin, nanunuyo ang lalamun ko at bahagyang masakit iyon. Dahan-dahan akong gumalaw at muling napapikit ng masilaw ako ng sikat ng araw na tumagos sa bintana ng silid ko.

Napasandal ako sa headboard at nasapo ang ulo ko. Nanghihina ang katawan ko at walang ganang gumalaw. "Ano bang nangyari?" nagtataka kong tanong. Inalala ko ang mga kaganapan sa nagdaang gabi pero napakunot ang noo ko dahil sa hindi ko maalala ang lahat. Ni hindi ko na natandaan kung paano nakauwi. Mabilis kong tiningnan ang suot ko na may kaba dahil baka kung ano'ng nangyari sa akin. Nang makita kong iyon pa rin ang suot ko, nakahinga ako ng maluwag. "Paano ako nakauwi?" tanong ko pa sa sarili ko.

Ang huling naalala ko, lumabas kami ng Resto na iyon kasama sila ate Shai, pero umalis din sila at kami ang natira ni Zandy. Hanggang doon na lang at wala na akong ibang maalala. Napangi