Chapter 8

Mabuti nalang at mukhang nakisama sa akin ang panahon. Hindi na siya naging maarter sa pagbili ng mga gamit na nasa mahaba niyang listahan hinayaan niya ako na ako na ang bahala sa bibilhin niya pero syempre may pangako akong binitawan.

“Kung may mali man sa item na maibigay ko i charge niyo na lang sa akin kapag bumalik ka rito,” bititawan kong salita sa kanya upang mapadali ang trabaho ko dahil ang sama ng pakiramdam ko.

Mukhang nagmamadali rin siya. Hindi kasi siya umiimik at panay tingin sa kanyang cellphone mukhang may hinihintay na importanteng mensahe doon at ipinagpasalamat ko iyon dahil less inis ako pero parang nalulungkot ako... parang hindi ako sanay na hindi ko marinig ang pang-aasar niya. Weird.

“Nasa delivery truck na ang lahat ng binili mo. Pina double check ko na rin sa cheaker para walang aberya sa mga items,” saad ko dito. Doon niya lang ako hinarap at isinilid ang kanyang cellphone sa bulsa ng pants niya.” Ito ang resibo,” dagdag ko at inabot iyon sa kanya.

“Than