Chapter 5

"Ate, take care of yourself." paalala ni Rashid habang papalabas ako ng sasakyan.

"I know." sagot ko at kinuha ang bag sa backseat.

"You're pregnant, Ate. You should be more extra careful." dagdag pa nito.

"Oo na nga, e. Aalagaan ko sarili ko. Sige na, larga na. Baka mahuli ka pa sa klase mo." taboy ko sa kanya.

Hindi nakinig ang kapatid ko at lumabas pa ng sasakyan. I sighed and shook my head. Pareho lang sila ni Mama. Paranoid.

Lumapit siya akin at tinignan ang laman ng bag ko kung nandoon ba ang baon ko at ang vitamins. Sinuri rin niya ito kung mabigat ba o hindi. Ang OA!

"Huwag kang mairita, Ate kung bakit kami ganito ni Mama. Baka nakakalimutan mo at clumsy ka masyado." he said.

Napasinghap ako at sinamaan ng tingin si Rashid. "Excuse me? Hindi kaya! Hindi masyado!" tutol ko.

Rashid just shook his head. He looked at me wearily na parang pagod na siyang pagsabihan ako sa lahat-lahat.

"Ate, don't be stubborn. And yes, you're pretty clumsy. Alam ng lahat iyon."

Inirapan ko na lang siya at inagaw sa kamay niya ang bag ko. "Sige na nga. Oo na. Clumsy na kung clumsy. Aalagan ko na sarili ko. Oo na. Kaya umalis ka na at baka ma-late ka pa."

"Okay. The vitamins, Ate. Bye." aniya at hinalikan ako sa noo bago sumakay sa kotse at umalis.

"Ang gwapo talaga ng kapatid mo." may biglang nagsalita sa aking likuran.

Nilingon ko ito at nakita ko si Kriza. Ngumuso ako at umiling sa kanya. Kahit kailan talaga itong si Kriza, e. Kapag gwapo, bet na bet. Walang pakialam kahit kriminal. Lahat papatulan.

"Huwag ang kapatid ko, babae." saad ko at naglakad na papasok sa lobby.

"Hala! Sinabi ko lang naman na gwapo, a! Judger ka talaga, Aya." ungot niya sa 'kin.

"Huwag ako ang lokohin mo, Kriza. Alam ko likaw ng bituka mo pagdating sa mga lalaking may hitsura. Tumigil  ka." inirapan ko siya at isang malaking tawa lang ang naisagot niya.

Sabay kaming pumasok ng elevator at may nakasabay kaming iilang empleyado. Nasa may bandang likuran kami ni Kriza at ang floor namin ay nasa 15th floor.

"Ano nga pala iyong sasabihin mo sa amin ni Jela?" Kriza suddenly asked.

I looked at her and smiled. "Mamaya sa taas. Dapat sabay niyong malalaman."

Kumunot ang noo ng kaibigan ko. "Bakit ang saya-saya mo naman ata sa balitang iyan?" lumapit siya sa akin at ilang dangkal na lamang ang natitira sa pagitan ng mga mukha namin.

"E, kasi—"

"May sugar daddy ka na? May tutustos na ng pangangailangan mo?" bulong niya sa akin na parang ayaw niyang may makarinig na iba.

Pero wala pa rin iyong silbi dahil kitang-kita ko kung paano lumingon ang lahat ng nasa lift sa aming dalawa ni Kriza. Rinig na rinig kasi sa buong elevator iyong sinabi niya.

Pahamak talaga 'tong babaeng 'to at ang bibig niya.

I glared at her and she showed a piece sign sa lahat ng nasa paligid namin.

"Ay, sorry. Huwag niyo na lang pansinin iyong sinabi ko. Hindi naman iyon totoo. Hindi ba, Ravaia?" sabay lingon niya sa akin.

Inirapan ko siya at pinandilatan ng mga mata. "Tumigil ka na nga."

"H-Hindi totoo kaya huwag niyo na lang i-remember, ha? Wala naman talagang sugar—"

Hinila ko na si Kriza palabas ng elevator nang tumigil ito sa floor namin. Huminto kami sa gilid ng hallway at tinampal ko ang braso niya.

"Aray, ha!" reklamo niya.

"Ang daldal mo! Pag ako na-chismis sa ibang department dahil sa sinabi mo, gagawin kitang inihaw." dinuro ko siya.

Ngumuso siya sa akin at nag-peace sign. Umiling na lamang ako at tinalikuran siya.

"Hoy, Aya! Iyong sasabihin mo, ha! Ready na ang mahiwagang ears ko sa maganda mong balita!"

Nakita ko kung paano lumingon ang lahat ng mga nasa cubicle sa babaeng sigaw nang sigaw sa likuran ko.

"Nakakahiya talaga..." sambit ko at pumasok sa little office ko sa may dulo ng hallway. Nilapag ko ang mga gamit ko sa aking lamesa at kaagad akong umupo sa sofa na nasa harapan nito.

Hinawakan ko ang aking tiyan at hinimas ito. Yumuko ako at ngumiti.

"Hello, baby. Today, we're going to do loads of work. Kaya kapit lang." kausap ko sa anak ko.

Patuloy kong hinimas-himas ang tiyan ko. The baby bump isn't obvious pa kasi ilang weeks pa lang akong buntis. I'm actually excited for it. It's one of the proofs that I am pregnant.

Hanggang ngayon ay hindi pa rin ako makapaniwala na nangyayari ang lahat ng 'to. Parang kailan lang ay gusto ko 'tong mangyari tapos ngayon nangyayari na.

A sudden sound surprised me. Nilingon ko ang intercom at hudyat iyon na kailangan ko ng pumunta sa oposina ni Mr. Palma.

*****

"Good morning, Sir." I greeted him.

"Tell me the schedules." he motioned his hand at me.

Nang pumasok kami sa kanyang opisina ay sinabi ko lahat ng mga kailangan gawin niya at i-meet sa araw na ito. I stopped in front of his huge table after telling him all of it.

Mr. Palma swiftly sat on his swivel chair and opened his laptop. Nag-angat siya ng tingin sa akin at tinaasan ako ng kilay.

"Natapos mo ba ang pinapagawa ko sa'yo kahapon?" his cold voice boomed all over the place.

I nodded. "Yes, Sir. I'm also done informing Mrs. Trios for the meeting tomorrow as what you've requested."

"Okay. You may leave."

Nanatili ako sa aking pwesto. Napansin iyon ni Mr. Palma kaya nag-angat ulit siya ng tingin. His eyes were coldly looking at me. Ganito talaga siya makatingin.

"I said, you may leave, Ms. Mariano."

Pinaglaruan ko ang aking mga daliri bago ngumiti. "Uh, may sasabihin sana ako, Mr. Palma."

Nanatiling itong nakatingin sa akin. His brows furrowed. "What is it?"

I bit my lower lip and giggled

"I'm pregnant." saad ko.

"You're what?" he suddenly stand up from his seat and looked at me shockingly.

"Buntis ako, Tres." pag-uulit ko sa sinabi ko.

Yes, he's my boss. But at the same time he's my friend. Sa ilang taon kong pagtratrabaho sa kanya, nagkaroon din kami ng magandang samahan.

We're professionals when we're at work but kapag hindi naman, we treat each others as friends.

"Ravaia, you're kidding." he hissed as he walked towards me.

My smile grew wider and I shook my head. Hinawakan ko ang aking tiyan at hinimas ito. He looked at it with wide eyes.

"I'm not, Tres. Buntis nga ako ."

"But, how? I thought hindi ka mabubuntis?" tanong niya at nag-angat ng tingin sa akin.

I explained to him everything and I must say, he was shook. Like, literally. Napaupo pa nga siya sa sofa, naghina masyado.

I laughed so hard while sitting beside him. Tres is a emotionless man but today, he is showing different emotions. Quite funny.

He glanced at me and shook his head again. He sighed and closed his eyes tightly. Mukhang na-stressed siya sa sinabi ko.

"You're making me crazy, Ravaia." bulong niya na mas ikinatawa ko.

"Magiging tito ka na." giit ko na mas ikinailing niya.

"Shut up." he said and I laughed harder.

*****

"Buntis ako." sabi ko sa kanila.

Nanatili silang nakatingin sa akin. Mukhang prinoproseso pa nila iyong sinabi ko. Mukha silang tangang dalawa.

"H-Ha?" lutang na tanong ni Jela.

Tumawa ako. "Sabi ko... Buntis ako."

Napakurap-kurap ang dalawa. Hindi pa rin maproseso ng mga utak nila ang sinabi ko. Ang slow talaga ng dalawang 'to kahit kailan.

"Uli... Ulitin mo nga, Aya. Ano kamo?!" gulat na gulat si Kriza.

"Sabi ngang... BUNTIS AKO!" sumigaw ako para rinig na rinig nila. Okay naman sumigaw, nasa loob kami ng opisina ko.

"A-Akala ko ba imposible kang mabuntis?" si Jela.

Ngumiti ako sa kanila. "Iyon din ang akala ko."

"Ginagago mo ba kami, Ravaia Jade?" sinamaan ako ng tingin ni Kriza.

Tinaasan ko siya ng isang kilay. Kakaiba rin ang babaeng 'to. Mukhang hindi masaya sa narinig na balita.

"Wow, ha! Sabi ngang buntis ako! Ito, proof!" binigay ko sa kanila ang ultrasound ko noong nakaraang araw.

Gulat na gulat sila habang sinusuri iyong papel. Mukha talaga silang tanga. Well, tanga naman talaga sila.

Ay, pasmado.

"H-How? Paano ka nabuntis? Wala ka namang jowa, Aya. Kaya... Paano?" naguguluhang tumingin sa akin si Kriza.

I told them everything. From the very start until the end. Hindi sila makapaniwala sa sinabi ko. Sinabihan pa akong ilusyunada. The audicity!

"Gaga ka!" hinampas ako ni Jela sa braso. "Stavross Agravante?! Anong himala 'to?!"

Kanina pa siya sigaw ng sigaw. Actually, pareho silang dalawa. Parang mga timang, kanina pa sigaw nang sigaw dito. Dahil lang sa sinabi ko.

"Ewan ko rin. Baka dahil ang ganda ko kaya—"

"Tumahimik ka, Aya! Alam kong buntis ka pero baka mabigwasan kita kung hindi ka tumigil diyan!" natawa ako nang sobra nang dinuro ako ni Kriza.

"Masakit, Kriza? Crush na crush mo pa naman si Stavross tapos malalaman mo na nabuntis niya pala si Aya." ani Jela at tumawa ng malakas.

Kriza glared to the both of us. "Huwag niyo 'kong kausapin. Broken hearted ako ngayon."

"Broken hearted? Buang! Kaartehan mo!" sinabunutan siya ni Jela.

"Aray, ha!" reklamo ni Kriza sabay tingin sa akin. "Matanong ko. May balak ka bang sabihin sa lalaking iyon na buntis ka?"

"Oo nga, Aya. Sasabihin mo ba?" dagdag ni Jela.

Tumango ako. "Oo, sasabihin ko."

"Kailan mo balak?"

"This Friday." sagot ko.

*****

"Are you sure about this?" nilingon ako ni Kriza.

Dumungaw ako sa bintana at kitang-kita ang matayog na building ng isang kilalang kompanya. Ang kompanya na pagmamay-ari niya.

"Kinakabahan ako." sabi ko.

Hinawakan ni Jela ang aking kamay at ngumiti sa akin. "Kaya mo 'to. Para sa baby."

"Para sa baby."

Dahan-dahan akong lumabas ng kotse bago tiningala ang malaking logo ng kompanya sa harapan ng building.

"Agravante Group Of Companies..." basa ko.

This is it, Aya. Kaya mo 'to.