Chapter 34 Coldest

Ang pagkawala ni Jared ay nagsilbi itong malagim na bangungot sa akin. The coldest memories I had ever with him.

Hindi ako makapaniwala na biglang naglaho ang matatamis na sandali. Isang iglap lamang pala iyon.

Masakit tanggapin pero iyon ang totoo. Wala na ang taong inakala kong sasamahan ako hanggang dulo.

"Jullian! Uuwi muna ako sa bahay saglit ha!" paalam ni Tita Joy, malungkot lamang ang kaniyang boses.

Alam kong nalulungkot siya dahil sa kalagayan ni Lenlyn. Alam kong hindi rin si Tita Joy mapalagay.

Ang totoo niyan nandito kami sa hospital dahil naconfined dito si Lenlyn. Hindi ko akalain na madadala namin dito si Lenlyn.

Inatake na naman kasi siya ng hika. Hindi ko alam kung bakit palagi na lang itong nangyayari sa kaniya?

"Sige po Tita Joy! Bumalik lang po kayo kaagad ha!" pakiusap ko sa kaniya.

"Oo naman. Titingnan ko lang sa bahay at magbibihis lang ako."

"Sige po!" at lumabas na si tita Joy ng hospital.

Nagpapasalamat ako sa kaniya dahil sinamahan niya ako rito sa hospita