Halos matuyo ang mga mata ko dahil sa labis na pagbubos ng aking mga luha. Walang katapusan at walang pigil ang pagbagsak nito na parang ulan.Ang sakit sa dibdib na nararamdaman ko ay nagbibigay ito sa akin ng pagkadismaya.Hindi ko maiwasan mapaiyak araw araw. Eight months na ang nakalipas pero kapag naalala ko ang ngiti ni Lenlyn. Kusang bumubuhos ang luha ko na wala sa oras.Palagi na lang akong umiiyak nang mawala siya. Para akong mabaliw dahil sa hinahanap ko siya.Palagi ko siyang napapanaginipan. Ang iniwan niyang mga alaala ay siyang gumugulo sa aking diwa.Ang pinakamamahal kong anak ay hindi ko na mahahawakan. Hindi ko na masisilayan ang kaniyang mga ngiti sa kaniyang pagsalubong sa akin. Hindi ko na mahahaplos ang kaniyang buhok.Wala na akong tatawagin na Lenlyn. Wala nang mangungulit sa akin na pasalubong ko Nay. Wala nang maglalambing sa akin.Naalala ko ang mga sandaling ipinanganak ko siya. Sobrang saya ko ng mga sandaling iyon. Mga sandaling puno ng saya ang aking mga
"A-Alex! F-Faster! Ohhh!" Bastard! What's happening in this world? Nothing can hear but the crazy moans wracking all over the place.Currently I'm reaching the penthouse. I slowly walk closer towards the door.I can't help but wrap my world in curiosity. My heart beats thuds faster and faster."Ohhh! Y-You're so huge! H-Harder, please!" A woman moaned again lustfully. Tila sabik na sabik itong salubungin ang pag-ulos ng lalaking katalik niya.I desperately hold the doorknob just to open the penthouse. My hands trembled down with fear."Fuck! Ohhh! A-Alex! More!"Suddenly I pushed the door in. My eyes widened in shock."No!" I shook my head."J-Juliana?" gulantang na tanong ni Alex nang mapalingon sa direction ko.His eyes widened in shock. Para siyang nakakitang multo.Alex hurriedly wear his underwear. Then the woman pulled the blanket to scoop her body."You fucking bitch!" I yelled so devastated.Hindi ako makapaniwala. May babae dito si Alex sa kaniyang penthouse."Why Alex?"Pu
"No!"My heart thuds painfully in my chest as my tears fall endlessly.I shook my head terribly. Suddenly widened my eyes. My fears crawled on my throat."H-Huwag Alex!" As I glowled in frightened.As Alex ever did. He's a heartless husband. Wala siyang pinapatawad kapag nagagalit. I know he wants to suffer me at all."No!" It will be worsen. It's fucking hell. Palagi na lang ganoon ang ginagawa niya sa akin. Ayaw ko na! Hindi ko na kayang magtiis sa pananakit niya."Alam mo kung bakit ako nagloko Juliana? Because you never give me a child who will honor my legacy." Nanlalamig lamang ang mga luha ko. Kailangan ba talaga niyang ipamukha sa akin ang mga salitang iyon? Paulit-ulit na lang! "Oo, hindi kita mabigyan ng anak Alex. Pero hindi iyon sapat na dahilan para lokohin mo ako!" Nagsusumamo at sumisigaw ang damdamin ko. Hindi ko mapigilan ang pag-iyak ko. Sobra akong nasasaktan."Niloko kita kasi may pagkukulang ka! Hinanap ko ang pagkukulang na iyon sa iba Juliana!""Fuck! How cou
"Just tell me who's the bastard trying to kill you? Don't be afraid! I just want help you right away!" Yakap-yakap ko lamang ang sarili ko. I felt my whole system freeze due of so much cold.I snapped glanced with this stranger billionaire. I caught his darken eyes with sexy lips, even his perfect jawline.Ang lamig niya sa paningin ko. Panay lamang ito sa kaniyang pagnananeho.Ngayon ko lang napansin na sport car pala ang kaniyang sasakyan. He is definitely a billionaire. Paano niya nalaman na may taong gustong patayin ako? Ang misteriyoso niya para malaman iyon!Hindi nga siya simpling tao sa mundo. Marunong din siya magbasa ng galaw at isip ng tao."Hmm!" I'm hesitating. I want to tell out everything but.... Bigla na lamang akong nanlamig. I kept my words with my heart.Hindi ko siya kilala para ikuwento ko ang lahat sa kaniya. Kailangan kong maging maingat sa mga sasabihin ko."Hmm. Ibaba mo na lang ako rito! S-Salamat!" nahihiyang tugon ko at napayuko. Nananatiling yakap ko an
"What the hell? I have a night with this billionaire?"My eyes widened in shock. Damn! This mafia lying beside me.Dahil sa takot at kaba. Mabilis kong inalis ang kamay kong nakalapat sa dibdib niya.I felt so embarrassed! What the hell I'm doing? I never know him even!Suddenly mesmerized what happened last night. We have already sex? Oh no! This is wrong! I promised that I never betray my husband Alex but... Lord forgive me!Napaupo ako and I pulled the blanket to scoop myself. Banayad ang pagkalito sa mga mata ko.Ano ang ginagawa ko dito sa loob ng kwarto niya? Hindi ko siya kilala para maibigay ko sa kaniya ang sarili ko!I began to sob with a piece of tear. Nagsisisi ako! Napakalaking kasalanan ang nagawa ko!Sa kalagitnaan ng aking paghikbi. Naramdaman kong bumangon siya sa may gawi ko.Napahagod ako sa aking munting mga mata. Gusto kong magpanggap na hindi ako umiiyak. Hindi ako apektado sa nangyari kagabi.Alam kong pinagmamasdan niya ako ngayon. Hindi ko magawang lumingon sa
"Thanks God! You're awake!"I caught his face when I woke up, I cringe slightly, wondering where am I? Malamig ang mga titig ng lalaki sa akin. May kasama itong pag-aalala sa kalagayan ko.Shit! Pamatay titig kung makatingin siya. Hindi rin niya pinalampas titigan ang mga labi ko.Napaiwas na lamang ako ng tingin mula sa kaniyang mga labi. He staring at me in a very cold way.Bahagya akong napaupo mula sa aking pagkakahiga. Inalalayan niya pa ako para mapaayos ang aking lagay. Asan ako? Is this hospital? Oh no! Sino ang nagdala dito sa akin? Paano ako nakarating dito? Hindi ko maalala!Bigla na lamang sumabog ang mga nangyari kahapon sa isipan ko. Nawalan ako ng malay? Iyon ang huling natandaan ko!"Ahhh! S-Shit!" As I muttered in pain.Medyo masakit ang ulo ko. Matamlay rin ang pakiramdam ko. Hindi ko mawari kung ano ang nararamdaman ko sa ngayon. Para akong lutang sa airy."Are you Okay? Bigla ka na lang nahimatay! Ano bang nangyari?" his angelic voice was so cool into my ears.I
It's been five months ago.My tears fall easily as I found myself crying again.Pangungulila ang nararamdaman ng puso ko. I felt hopeless and nobody cares. Nandito ako ngayon sa south Center Hospital. Nagpa-ultrasound ako kay baby at nagpa-DNA-test na rin.Ilang buwan na lang lalabas na si baby sa sinapupunan ko. Makikita ko na siya at mahahaplos.Hindi ko alam! Naguguluhan ako sa sitwasyon ko. Hawak ko ngayon ang ultrasound at DNA-test ng anak ko.Ginawa ko ito para maging malinaw ang lahat. Para malaman ko ang katotohanan.Pero bigla na lamang akong ginulantang ng resulta. Hindi si Edward ang ama ng bata. Is this true? No!Hindi ko alam kung paano ko ito sasabihin kay Edward? Kung paano ko ito ipapaliwanag sa kaniya! Hindi ako makapaniwala sa nabasa ko. Nanlalaki lamang ang mga mata ko sa katotohanan.Siya ang tumatayong ama ng bata. Alam niya na siya ang ama nito. I know how glad he is as a father of my child.Kumilos na lamang ang mga paa ko para puntahan si Edward. Pinunas ko a
"Ahhh! Ahhh! Shit!"Napayapos ang isa kong kamay sa gilid ng bedsheet. Matindi ang sakit na nararamdaman ko.Hindi ko alam! Parang manganganak na yata ako. Sobrang sakit ng tiyan ko."Ahhh! E-Edward!"Napatayo ako sa gilid ng kama. Napahaplos ako sa aking tiyan.Gusto kong pigilan ang sakit na nararamdaman ko. Pero sahalip na mabawasan ito ay maslalo pa itong sumakit. Uli akong napaupo sa gilid ng kama. Pakiramdam ko nang hina ang mga tuhod ko."Edward! Ahhh!"Napaiyak na lamang ako sa aking kinauupuan. Hindi ko alam kung ano ang gagawin ko. Sobrang sakit sa pakiramdam. "A-Alyana?"Nanlalaki ang mga mata ni Edward nang pumasok ng kwarto. Nabitawan niya ang kasalukuyang inaayos na necktie."Edward... Edward manganganak na yata ako? Ang sakit ng tiyan ko! Ahhh!""W-What?" gusot ang mga kilay ni Edward sa pagkabalisa. Natataranta siya. Hindi niya alam kung ano ang gagawin sa akin."Dadalhin kita sa hospital ngayon na!" Agad niya akong binuhat sa aking kinauupuan. Napahawak ako sa batok