Hiding The Billionaire's Child

"A-Alex! F-Faster! Ohhh!"

My hands trembled in fear when my feet steps closer to the door. No! I swallowed hard. This in my husband penthouse.

"Ahhh! Hmm! Ohhh! Shit!"

What the hell is happening in this unit? I slowly bit my lips. Moans inside the room made me curious.

"Ohhh! You... You're so huge! H-Harder, please!" A woman moans again lustfully.

Tila sabik na sabik ang babaeng salubungin ang pag-ulos ng lalaki. Parang inaangkin ang lahat-lahat mula sa kaniya.

I desperately hold the door. My hands trembled down with fear.

"Fuck! Ohhh! A-Alex! I want more..."

Suddenly I pushed the door in. My eyes widened in shock. I can't imagine.

"No!" I whispered, shaking my head.

"J-Juliana?" Alex asked in frightened as he turned his eyes in my direction.

His eyes widened terribly. It seemed he saw a monster in his sight.

He hurriedly wears his underwear, then the woman pulled the blanket to scoop her naked body.

"You... You fucking womanizer Alex!" I barked at him with so much anger, my tears drops in every second.

I felt my chest suddenly stabbed of sword, suffering from pain. I can't breath.

I can't imagine that my husband has a woman here in his penthouse.

"No!"

Without knowing my tears starts to fall on cheeks. Ang sakit! Nagawa niya akong lokohin! Papaano niya ito nagawa sa akin?

"J-Juliana! L-Let me explain! Hayaan mo muna akong magpaliwanag, please!" nanlalaki ang kaniyang mga mata sa pagkagulat at napalunok.

I eyes into Alex's face with all my might. I slowly shook my head with regrets. Pumapatak ang mga luha ko sa galit.

Wala na siyang dapat ipaliwanag pa. Kitang-kita ng mga mata ko na nagtatalik sila.

"J-Juliana! I'm sorry!"

"Fuck! Sinungaling!"

I slapped him with all my might. I gritted my teeth with so much anger.

Nanlaki ang kaniyang mga mata at napahawak sa kaniyang pisngi. Natulala siya sa kawalan dahil sa lakas ng pagsampal ko.

"You deserved more than that Alex!" pagpapamukha ko sa kaniya.

Nanlalaki lamang ang mga mata ni Alex sa katotohanan. Para siyang sinampal ng reyalidad.

Hindi siya makapaniwalang nasampal ko siya sa kauna-unahang pagkakataon.

"Siya ba? Siya ba Alex?" pumapatak lamang ang mga luha ko sa sobrang pagkamuhi.

"Hindi ba kayo natatakot sa ginagawa niyo? Buhay pa kayo sinusunog na sa impyerno ang mga kaluluwa niyo!"

Tuluyang nanlaki ang mga mata ni Alex. He shook his head with regrets.

"Dahil sa ginawa mo! You ruined our marriage. You betrayed me Alex!" nangingilid lamang ang mga luha ko.

"No!" he whispered, shaking his head regretfully.

"J-Juliana! Wait!" pagsusumamo niya.

Nanginginig napaatras ang mga paa ko nang sugurin ako ni Alex. Ramdam ko ang pagpatak ng mga luha ko.

"You betrayed me Alex!"

Pinagsisisihan ko kung ano ang nakita ko. Hindi ko matanggap sa sarili ko. Parang sinaksak ang puso ko at nagdurugo ito.

I shook my head. Nanginginig na kumilos ang mga paa ko palabas ng penthouse.

Hindi ko kayang tiisin ang makitang may babae si Alex. Niloko niya ako bilang asawa siya.

Narinig kong tinawag pa ni Alex ang pangalan ko pero hindi ko na siya nilingon. Nasasaktan ako!

Pumapatak lamang ang mga luha ko habang tumatakbo papalayo. Napahagulhol na lamang ako sa pag-iyak.

Bakit ako nagawang lokohin ng taong pinakamamahan ko? Bakit nagawa niya iyon sa akin? Nagtatanong lamang ako sa sarili ko.

Nang makauwi ako ng white mansion. Agad akong nagbalot ng mga gamit ko.

I'm sorry Alex! I want to leave you! Wala ng dahilan para manatili pa ako sayo!

Humahagulhol lamang ako sa pag-iyak. Para akong mabaliw habang kumikilos.

Nasagi ko ang wedding portrait namin Alex sa ibabaw ng desk niya.

Nalaglag ito sa sahig at nagkabasag-basag ang salamin.

"No!"

Nanlaki na lamang ang mga mata ko sa gulat.

Nilapitan ko ito at dinampot. I shook my head. Nanunubig lamang ang mga mata ko.

Nabasag ang napakahalagang larawan namin ni Alex. This portrait is our memory from our wedding day and I have been kept this for so long.

Napaupo ako sa gilid ng kama. Nang hihina lamang ang mga paa ko. Napakusot sa aking mga mata.

Pumapatak lamang ang mga luha ko sa kawalan. Napahaplos ako sa larawan namin ni Alex.

Ang sakit! Hindi ko matanggap! Parang pinipiga ang puso ko! Saan ako nagkamali? Saan ako nagkulang?

Bumabalik tuloy sa isipan ko ang mga sandaling ikinakasal kami ni Alex. Mga sandaling nangangako kami sa bawat isa.

Napahagulhol na lamang ako sa pag-iyak. Niyakap ko na lamang ang wedding portrait namin ni Alex sa dibdib ko.

Ang lungkot! Parang winawasak ang dibdib ko sa sobrang sakit! Para akong mabaliw.

Napatayo ako sa biglaang pagdating ni Alex. Nabitawan ko ang hawak kong larawan.

"No!" I shook my head.

Agad kong hinila ang maleta ko para umalis. Nanginginig lamang ang mga paa ko.

"You don't have to do this with me Juliana! Hindi ka aalis!"

He grabbed my luggage and he threw it at the corner. Nagulat na lamang ako sa inakto niya.

"How could you Alex? Pagkatapos mo akong lokohin pipigilan mo ako? You are not my husband anymore!"

Hindi ko alam kung saan ako humugot ng lakas para sigawan siya. Gusto kong isampal sa kaniya ang mga salitang iyon para magising siya sa katotohanan.

"Remember Juliana! You are married with me! Whatever you want ako pa rin ang masusunod! Hindi ka aalis!"

"Fuck! How could you Alex?"

I slapped him with all my might. Pumapatak lamang ang mga luha ko sa pagkamuhi sa kaniya.

Hindi ko makontrol ang sarili ko. Galit ang nararamdaman ng puso ko sa kaniya. Ginawa niya akong tau-tauhan bilang asawa.

"Magsama kayo ng babae mo! I will leave whether like it or not! Hindi mo ako mapipigilan Alex!"

Tatakbo na sana ako ngunit agad niya akong niyapos. Hinawakan niya ako sa baywang at isinaboy sa kama.

"Ahhh!" napadaing ako sakit.

Agad niyang ni-locked ang pinto at pagkatapos napalingon siya sa akin. Nanlilisik lamang ang kaniyang mga mata.

"No!" napaatras ako habang nakaupo. Nanginginig lamang ang mga paa ko.

I know Alex wants to suffer me at all entire of my life. He will do everything he wants from me.

I saw Alex take off his belt. He is watching in my direction seriously.

Agad siyang gumapang sa kama para sugurin ako. Pumapatak lamang ang mga luha ko.

"H-Hawag Alex! P-Parang-awa mo na!"

Agad niya akong hinalikan sa leeg. Nandidiri lamang ako sa kaniya.

Naramdaman ko ang paggapang ng kaniyang mga labi pataas ng panga ko.

"Ahhh!"

Agad kong sinipa ang pagkalalaki niya. Agad siyang namilipit sa sobrang sakit. Hindi siya makahinga.

Nanlaki ang mga mata ko sa takot. Malakas lamang ang pagpintig ng puso ko. Mapapatay ko siya.

Napatakbo ako mula sa kama. Agad kong pinuksan ang pintuan para tumakas.

Inalog-alog ko ito pero hindi ko ito mabuksan. Naka-locked ang pinto.

Napaharap ako kay Alex. Nanlalaki lamang ang mga mata ko sa gulat.

"No!"