Chapter 1

"A-Alex! F-Faster! Ohhh!"

Bastard! What's happening in this world?

Nothing can hear but the crazy moans wracking all over the place.

Currently I'm reaching the penthouse. I slowly walk closer towards the door.

I can't help but wrap my world in curiosity. My heart beats thuds faster and faster.

"Ohhh! Y-You're so huge! H-Harder, please!" A woman moaned again lustfully.

Tila sabik na sabik itong salubungin ang pag-ulos ng lalaking katalik niya.

I desperately hold the doorknob just to open the penthouse. My hands trembled down with fear.

"Fuck! Ohhh! A-Alex! More!"

Suddenly I pushed the door in. My eyes widened in shock.

"No!" I shook my head.

"J-Juliana?" gulantang na tanong ni Alex nang mapalingon sa direction ko.

His eyes widened in shock. Para siyang nakakitang multo.

Alex hurriedly wear his underwear. Then the woman pulled the blanket to scoop her body.

"You fucking bitch!" I yelled so devastated.

Hindi ako makapaniwala. May babae dito si Alex sa kaniyang penthouse.

"Why Alex?"

Pumatak na lamang ang mga luha ko. Ang sakit! Ang sakit-sakit! Nagawa niya akong lokohin! Papaano niya ito nagawa sa akin?

"J-Juliana! L-Let me explain! Hayaan mo muna akong magpaliwanag, please!" nanlalaki ang kaniyang mga mata.

I eyes into Alex's face. I slowly shook my head. Pumapatak lamang ang mga luha ko.

Wala na siyang dapat ipaliwanag pa. Kitang-kita ng mga mata ko na nagtatalik sila.

"J-Juliana! I'm sorry!"

"Fuck! Sinungaling!"

I slapped him with all my might. I gritted my teeth with so much anger.

"You deserved more than that Alex!" pagpapamukha ko sa kaniya.

Nanlaki ang mga mata ni Alex at napahawak ito sa pisngi niya. Para siyang sinampal ng reyalidad.

Hindi siya makapaniwalang nasampal ko siya sa kauna-unahang pagkakataon.

"Siya ba? Siya ba Alex?" pumapatak lamang ang mga luha ko sa galit.

"Hindi ba kayo natatakot sa ginagawa niyo? Buhay pa kayo sinusunog na sa impyerno ang mga kaluluwa niyo!"

Nanlalaki lamang ang mga mata ni Alex sa katotohanan. Napailing siya na may bahid na pagsisisi.

"Dahil sa ginawa mo! You ruined our marriage. You betrayed me Alex!" nangingilid lamang ang mga luha ko.

"No!" he whispered, shaking his head.

"J-Juliana! Wait!" pagsusumamo niya.

Nanginginig napaatras ang mga paa ko nang sugurin ako ni Alex. Pumapatak lamang ang mga luha ko.

"No! You betrayed me!"

Pinagsisisihan ko kung ano ang nakita ko. Hindi ko matanggap. Parang sinaksak ang puso ko.

I shook my head. Nanginginig na kumilos ang mga paa ko palabas ng penthouse.

Hindi ko kayang matiis na makitang may babae si Alex. Niloko niya ako. Ang sakit!

Narinig kong tinawag pa ni Alex ang pangalan ko pero hindi ko na siya nilingon. Nasasaktan ako!

Pumapatak lamang ang mga luha ko habang tumatakbo papalayo. Napahagulhol na lamang ako sa pag-iyak.

Bakit ako nagawang lokohin ng taong pinakamamahan ko? Bakit nagawa niya iyon sa akin? Nagtatanong lamang ako sa sarili ko.

Nang makauwi ako ng white mansion. Agad akong nagbalot ng mga gamit ko.

I'm sorry Alex! I want to leave you! Wala ng dahilan para manatili pa ako sayo!

Humahagulhol lamang ako sa pag-iyak. Para akong baliw habang kumikilos.

Nasagi ko ang wedding portrait namin Alex sa ibabaw ng table niya.

Nalaglag ito sa sahig at nagkabasag-basag ang salamin.

"No!"

Nanlaki na lamang ang mga mata ko sa gulat.

Nilapitan ko ito at dinampot. I shook my head. Nanunubig lamang ang mga mata ko.

Nabasag ang napakahalagang larawan namin ni Alex. This portrait is our souvenir from our wedding day.

Napaupo ako sa gilid ng kama at napakusot sa aking mga mata.

Pumapatak lamang ang mga luha ko. Napahaplos ako sa larawan namin ni Alex.

Ang sakit! Hindi ko matanggap! Parang pinipiga ang puso ko! Saan ako nagkamali? Saan ako nagkulang?

Bumabalik tuloy sa isipan ko ang mga sandaling ikinakasal kami ni Alex. Mga sandaling nangangako kami sa bawat isa.

Napahagulhol na lamang ako sa pag-iyak. Niyakap ko na lamang ang wedding portrait namin ni Alex sa dibdib ko.

Ang lungkot! Parang winawasak ang dibdib ko sa sakit! Para akong mabaliw sa kakaisip!

Napatayo ako sa biglaang pagdating ni Alex. Nabitawan ko ang hawak kong larawan.

"No!" I shook my head.

Agad kong hinila ang maleta ko para umalis. Nanginginig lamang ang mga paa ko.

"You don't have to do this with me Juliana! Hindi ka aalis!"

Agad na hinila ni Alex ang hawak kong maleta. Ihinagis niya ito sa isang tabi.

"How could you Alex? Pagkatapos mo akong lokohin pipigilan mo ako? You are not my husband anymore!"

Hindi ko alam kung saan ako humugot ng lakas para sigawan siya. Gusto kong isampal sa kaniya ang mga salitang iyon para magising siya sa katotohanan.

"Remember Juliana! You are married with me! Whatever you want ako pa rin ang masusunod! Hindi ka aalis!"

"Fuck! How dear you?"

Buong lakas ko siyang sinampal. Pumapatak lamang ang mga luha ko sa pagkamuhi.

Hindi ko makontrol ang sarili ko. Galit ang nararamdaman ng puso ko sa kaniya. Ginawa niya akong tau-tauhan bilang asawa.

"Magsama kayo ng babae mo! Aalis ako sa ayaw at gusto mo! Hindi mo ako mapipigilan Alex!"

Tatakbo na sana ako ngunit agad akong pinigilan ni Alex. Hinawakan niya ako sa baywang at isinaboy sa kama.

"Ahhh!" napadaing ako.

Agad niyang ni-locked ang pinto at pagkatapos napalingon siya sa akin. Nanlilisik lamang ang kaniyang mga mata.

"No!" napaatras ako habang nakaupo. Nanginginig lamang ang mga paa ko.

I know Alex want to suffer me at all entire of my life. He will do everything he wants from me.

I saw Alex take off his belt. He is watching in my direction seriously.

Agad siyang gumapang sa kama para sugurin ako. Pumapatak lamang ang mga luha ko.

"H-Hawag Alex! Parang-awa mo na!"

Agad niya akong hinalikan sa leeg. Nandidiri lamang ako sa kaniya.

Naramdaman ko ang paggapang ng kaniyang mga labi pataas ng panga ko.

"Ahhh!"

Agad kong sinipa ang pagkalalaki niya. Namilipit na lamang siya sa sobrang sakit. Hindi siya makahinga.

Nanlaki ang mga mata ko sa takot. Malakas lamang ang pagpintig ng puso ko.

Napatakbo ako mula sa kama. Agad kong pinuksan ang pintuan para tumakas.

Inalog-alog ko ito pero hindi ko ito mabuksan. Naka-locked ang pinto.

Napaharap ako kay Alex. Nanlalaki lamang ang mga mata ko sa gulat.

"No!"