Maingat kong inaayos ang damit ni Lenlyn. Uuwi kasi kami sa amin. Kay Tita Joy. Matapos kong ayusin ang damit ni Lenlyn ay tumayo na ako."Ang ganda talaga ng prinsesa ko.""Matagal na po nay. Mana po kasi sa inyo." birong sagot ni Lenlyn sa akin. Nilingon naman ni Lenlyn ang kaniyang daddy David. Nakatayo lamang si David sa harap namin.Bahagya naman umupo si David sa harapan ni Lenlyn. Para magpantay ang kanilang mga mata."Ihahatid ko na kayo ng mommy mo anak bago ako pumunta ng kompanya." pinisil naman ni David ang malambot na pisngi ni Lenlyn.Nakangiti lamamg si David habang nakatingin sa mga mata ni Lenlyn."Salamat po daddy!" malambing na tugon ni Lenlyn sa kaniyang ama.Hinalikan naman ni David si Lenlyn sa kaniyang noo. Pagkatapos ay niyakap niya ito.Matapos silang magyakap. Tumayo na si David at hinarap ako."Tayo na hon. Baka kasi ma-late pa ako sa kompanya mamaya." sabi sa akin ni David sabay halik sa pinsgi ko.Sa paglipas ng mga oras. Ang David na nakilala ko noon ay
"Kris." sambit ni David."Bitawan mo ang baril mo kung ayaw mong patayin ko ang mag-ina mo David." singhal ni Kris kay David.Nanginginig lamang ang mga tuhod ko sa takot. Hawak niya ang baril habang nakatutok sa ulo ko. Gusto niya itong pakawalan para patayin ako.Umiiyak lamang si Lenlyn. Tinatawag niya ang pangalan ko. Ang pangalan ni David.Dahil sa takot ni David ay nagawa niyang ibaba ang kaniyang hawak na baril sa sahig. Itinaas niya ang dalawang kamay niya."Kris. Tumigil ka. Ibaba mo ang baril mo. Please! Nakikiusap ako."Kita ko ang pagmamakaawa ni David kay Kris sa kaniyang mga mata. Alam kong takot siyang barilin ako ni Kris kaya ibinaba niya ang hawak niyang baril.Mabuti nang sundin siya ang utos ni Kris kaysa tuluyan akong barilin ni Kris.Ramdam ko ang kalabog ng aking dibdib dahil sa takot. Alam kong hindi nagbibiro si Kris. Alam kong matapang siya. Hindi siya magdadalawang isip na pakawalan ang hawak niyang baril."Hindi ako baliw David para sundin kita. Hindi ako is
Halos matuyo ang mga mata ko dahil sa labis na pagbubos ng aking mga luha. Walang katapusan at walang pigil ang pagbagsak nito na parang ulan.Ang sakit sa dibdib na nararamdaman ko ay nagbibigay ito sa akin ng pagkadismaya.Hindi ko maiwasan mapaiyak araw araw. Eight months na ang nakalipas pero kapag naalala ko ang ngiti ni Lenlyn. Kusang bumubuhos ang luha ko na wala sa oras.Palagi na lang akong umiiyak nang mawala siya. Para akong mabaliw dahil sa hinahanap ko siya.Palagi ko siyang napapanaginipan. Ang iniwan niyang mga alaala ay siyang gumugulo sa aking diwa.Ang pinakamamahal kong anak ay hindi ko na mahahawakan. Hindi ko na masisilayan ang kaniyang mga ngiti sa kaniyang pagsalubong sa akin. Hindi ko na mahahaplos ang kaniyang buhok.Wala na akong tatawagin na Lenlyn. Wala nang mangungulit sa akin na pasalubong ko Nay. Wala nang maglalambing sa akin.Naalala ko ang mga sandaling ipinanganak ko siya. Sobrang saya ko ng mga sandaling iyon. Mga sandaling puno ng saya ang aking mga
"A-Alex! F-Faster! Ohhh!" Bastard! What's happening in this world? Nothing can hear but the crazy moans wracking all over the place.Currently I'm reaching the penthouse. I slowly walk closer towards the door.I can't help but wrap my world in curiosity. My heart beats thuds faster and faster."Ohhh! Y-You're so huge! H-Harder, please!" A woman moaned again lustfully. Tila sabik na sabik itong salubungin ang pag-ulos ng lalaking katalik niya.I desperately hold the doorknob just to open the penthouse. My hands trembled down with fear."Fuck! Ohhh! A-Alex! More!"Suddenly I pushed the door in. My eyes widened in shock."No!" I shook my head."J-Juliana?" gulantang na tanong ni Alex nang mapalingon sa direction ko.His eyes widened in shock. Para siyang nakakitang multo.Alex hurriedly wear his underwear. Then the woman pulled the blanket to scoop her body."You fucking bitch!" I yelled so devastated.Hindi ako makapaniwala. May babae dito si Alex sa kaniyang penthouse."Why Alex?"Pu
"No!"My heart thuds painfully in my chest as my tears fall endlessly.I shook my head terribly. Suddenly widened my eyes. My fears crawled on my throat."H-Huwag Alex!" As I glowled in frightened.As Alex ever did. He's a heartless husband. Wala siyang pinapatawad kapag nagagalit. I know he wants to suffer me at all."No!" It will be worsen. It's fucking hell. Palagi na lang ganoon ang ginagawa niya sa akin. Ayaw ko na! Hindi ko na kayang magtiis sa pananakit niya."Alam mo kung bakit ako nagloko Juliana? Because you never give me a child who will honor my legacy." Nanlalamig lamang ang mga luha ko. Kailangan ba talaga niyang ipamukha sa akin ang mga salitang iyon? Paulit-ulit na lang! "Oo, hindi kita mabigyan ng anak Alex. Pero hindi iyon sapat na dahilan para lokohin mo ako!" Nagsusumamo at sumisigaw ang damdamin ko. Hindi ko mapigilan ang pag-iyak ko. Sobra akong nasasaktan."Niloko kita kasi may pagkukulang ka! Hinanap ko ang pagkukulang na iyon sa iba Juliana!""Fuck! How cou
"Just tell me who's the bastard trying to kill you? Don't be afraid! I just want help you right away!" Yakap-yakap ko lamang ang sarili ko. I felt my whole system freeze due of so much cold.I snapped glanced with this stranger billionaire. I caught his darken eyes with sexy lips, even his perfect jawline.Ang lamig niya sa paningin ko. Panay lamang ito sa kaniyang pagnananeho.Ngayon ko lang napansin na sport car pala ang kaniyang sasakyan. He is definitely a billionaire. Paano niya nalaman na may taong gustong patayin ako? Ang misteriyoso niya para malaman iyon!Hindi nga siya simpling tao sa mundo. Marunong din siya magbasa ng galaw at isip ng tao."Hmm!" I'm hesitating. I want to tell out everything but.... Bigla na lamang akong nanlamig. I kept my words with my heart.Hindi ko siya kilala para ikuwento ko ang lahat sa kaniya. Kailangan kong maging maingat sa mga sasabihin ko."Hmm. Ibaba mo na lang ako rito! S-Salamat!" nahihiyang tugon ko at napayuko. Nananatiling yakap ko an
"What the hell? I have a night with this billionaire?"My eyes widened in shock. Damn! This mafia lying beside me.Dahil sa takot at kaba. Mabilis kong inalis ang kamay kong nakalapat sa dibdib niya.I felt so embarrassed! What the hell I'm doing? I never know him even!Suddenly mesmerized what happened last night. We have already sex? Oh no! This is wrong! I promised that I never betray my husband Alex but... Lord forgive me!Napaupo ako and I pulled the blanket to scoop myself. Banayad ang pagkalito sa mga mata ko.Ano ang ginagawa ko dito sa loob ng kwarto niya? Hindi ko siya kilala para maibigay ko sa kaniya ang sarili ko!I began to sob with a piece of tear. Nagsisisi ako! Napakalaking kasalanan ang nagawa ko!Sa kalagitnaan ng aking paghikbi. Naramdaman kong bumangon siya sa may gawi ko.Napahagod ako sa aking munting mga mata. Gusto kong magpanggap na hindi ako umiiyak. Hindi ako apektado sa nangyari kagabi.Alam kong pinagmamasdan niya ako ngayon. Hindi ko magawang lumingon sa
"Thanks God! You're awake!"I caught his face when I woke up, I cringe slightly, wondering where am I? Malamig ang mga titig ng lalaki sa akin. May kasama itong pag-aalala sa kalagayan ko.Shit! Pamatay titig kung makatingin siya. Hindi rin niya pinalampas titigan ang mga labi ko.Napaiwas na lamang ako ng tingin mula sa kaniyang mga labi. He staring at me in a very cold way.Bahagya akong napaupo mula sa aking pagkakahiga. Inalalayan niya pa ako para mapaayos ang aking lagay. Asan ako? Is this hospital? Oh no! Sino ang nagdala dito sa akin? Paano ako nakarating dito? Hindi ko maalala!Bigla na lamang sumabog ang mga nangyari kahapon sa isipan ko. Nawalan ako ng malay? Iyon ang huling natandaan ko!"Ahhh! S-Shit!" As I muttered in pain.Medyo masakit ang ulo ko. Matamlay rin ang pakiramdam ko. Hindi ko mawari kung ano ang nararamdaman ko sa ngayon. Para akong lutang sa airy."Are you Okay? Bigla ka na lang nahimatay! Ano bang nangyari?" his angelic voice was so cool into my ears.I