Hello po, thank you po sa inyong lahat. God bless po ❤️❤️❤️
LIYANNA’S POVGalit na nilisan ko ang garden. Naiinis ako dahil pinapagalitan niya ang bata na wala namang kasalanan sa kanya. Nang dahil lang sa nakipag-usap sa ‘kin. Napaka-immature niya.Nakita kong nakaupo si Cathy sa couch kaya mabilis akong lumapit sa kanya. I cleared my throat bago ko siya kinausap. “Ahmm, Ate Cathy, puwede ba kitang makausap?” Tanong ko sa kanya.“Tungkol saan Liya?” Medyo masungit na tanong niya sa akin.“Gusto ko sanang humingi ng sorry sa nangyari kahapon,” sabi ko sa kanya.“Okay, nagulat lang rin ako sa ‘yo. You really changed Liya at hindi lang ako sanay. Ikaw ba ang nagpadala sa akin ng mga flowers?” Tanong niya sa akin.“Peace offering ko po ate,” sagot ko sa kanya.“Alam ko naman na sa ‘yo galing. Ikaw pa rin talaga ang lil’ sister ko. Namiss kita ng sobra Liya,” nakangiting sabi niya at niyakap niya ako.Niyakap ko rin siya, hindi ako puwedeng mag padalos-dalos. Kailangan kong kunin ang loob niya. I need to make plans bago ako pumasok sa giyera. Kah
LIYANNA’S POVNandito kami ngayon sa police station. Tahimik lang ako habang si Pia ay nagkukuda. Gustong-gusto niyang kunin ang simpatya ng lahat ng tao na nandito. And I let her, para lalo siyang magmukhang katawa-tawa at kawawa. Wala akong makapang pagsisisi sa pagsampal ko sa kanya. Pulang-pula rin ang magkabilang pisngi niya.Wala akong inaasahan na pupunta sa akin dito. Hindi ko nga alam kung bakit kailangan pa namin pumunta dito. Siguro dahil gusto lang niya akong magka-record kaya ginagawa niya ito. I called my secretary para i-settled ang damage sa restaurant. Kahit wala naman kaming nasira ay gusto ko pa rin maging maayos ang lahat.“Carlos,” umiiyak na salubong ni Pia sa lalaki. Hindi ko naman tinapunan ng tingin ang ex-husband ko. Hinayaan ko lang si Pia habang nagsusumbong kay Carlos. Siya lang ang tanging nagsasalita dito ngayon. Sa totoo lang ay naririndi na ako sa bunganga niya. Umalis na ang mga dati naming kaklase, kaya kami na lang ang nandito kasama ang mga pulis.“
LIYANNA’S POV “Carlos,” sambit ko sa pangalan niya. Hindi ako makapaniwala na siya ang kasama at nandito ako sa place niya. Sh*t Liya! Siya kaya ang kahalikan ko kagabi? Bigla akong nainis sa sarili ko. Hindi ko matanggap, kasalanan talaga ng espiritu ng alak ang lahat.Ngayon ko lang rin naalala ang mga ginawa ko kagabi. Sh*t talaga! Nagpanggap pa rin ako na parang wala lang. “Good morning Liya, kumusta ang pakiramdam mo?” Nakangiting tanong niya sa akin. “Uuwi na ako,” walang emosyon na sabi ko sa kanya at naglakad papunta sa pintuan niya. “Kumain ka muna bago umalis.” pigil niya sa akin. “Hindi na may pasok pa ako sa opisina.” Sagot ko sa kanya. “Kahit kaunti lang,” malumanay na sabi niya sa akin. “Ano bang dapat kong sabihin para lubayan mo na ako? Ginagawa mo ba 'to para kunin ulit ang loob ko? O baka naguilty ka lang dahil sa ginawa mo sa akin noon?” Sunod-sunod na tanong ko sa kanya. “Liya, gusto ko lang naman malaman ang lahat. Alam ko na nasaktan kita. I'm sorry kung h
LIYANNA’S POV “Wow! Thank you po mommy.” Masayang sabi ng anak ko. Sobrang natuwa ito sa mga gamit niya sa school. Pagkarating kasi namin ay kaagad niya itong binuksan. Ngayon ko naisip, ganito rin kaya ako noong bata pa ako. Napangiti na lang ako dahil halatang excited na pumasok ang anak ko sa paaralan. Napapangiti na lang ako dahil ngayon ko lang siya nakitang na masaya. “She look so happy,” turan ni Charles sa tabi ko. “Yeah, ngayon ko lang siya nakita na ganyan kasaya.” Sagot ko naman sa kanya. “Wala ka bang balak na ipakilala siya kay Carlos?” Bigla niyang tanong sa akin. “Charles, mas okay na hindi niya ito makilala pa. Masasaktan lang ang anak ko,” malungkot na sagot ko sa kanya. “But he–” “Please Charles, ‘wag na natin siyang pag-usapan.” Putol ko sa anumang sasabihin niya. Sa tingin ko ay hindi dapat namin ito pinag-uusapan. Ayaw ko na baka marinig siya ni Mireya. Very observant ang anak ko na kahit akala mo hindi niya alam pero ang totoo nasa isipan na niya
LIYANNA’S POV Hindi ako makapaniwala na nandito siya. Ang ganda pa ng ngiti ng babaero. Binati niya ang kasamahan namin. Halatang kilala niya ang mga ito. Siguro nga dahil sikat siya sa lahat ng bagay pati na sa pagiging babaero niya. Hindi ko siya tinapunan ng tingin. Masisira lang ang mood ko kapag nakikita ko siya. “Good afternoon, Miss Torres.” Nakangiting bati niya sa akin. Gusto ko siyang irapan pero pinigilan ko ang sarili. Pinilit ko ang sarili ko na bigyan siya ng isang pilit na ngiti. “Good afternoon, Mr. Ballarta.” Bati ko sa kanya pabalik kaya ang lawak ng ngiti niya ngayon. Akala niya yata ay gusto ko siyang batiin. Napilitan lang talaga ako, professional ako kaya kailangan kong isantabi ang galit ko sa kanya. Bagay sa kanya ang suot niya. Infairness gwapo siya ngayon. Tumigil ka Liya, bakit mo ba siya pinupuri? Sabihin na natin na gwapo siya pero ubod naman siya ng pagkababaero. Kaya ka nga nasaktan dati dahil sa pagiging gahaman niya sa babae. Kaya kailangan mo ng
LIYANNA’S POVNanlaki ang mga mata ko sa ginawa niya. Pilit ko siyang tinutulak pero malakas siya at mas lalo lang niyang dinidiin ang sarili niya sa akin. Hindi naman ako tumigil sa pag-pumiglas hanggang sa binitawan niya ako.Pak!Pak!Pak!Sunod-sunod ang sampal na binigay ko sa kanya. Binalaan ko na siya pero ginawa niya pa rin. Napahawak ito sa pisngi niya pero nakangiti pa rin sa akin. Nagulat na lang ako dahil hinapit niya ulit ang baywang ko.“A–Anong ginagawa mo?!” Pasigaw na tanong ko sa kanya.“Gaganti lang ako babe, isang sampal mo pa at hindi lang halik ang gagawin ko sa ‘yo.” Nakangisi na bulalas niya sa akin. Ang lakas talaga ng loob niyang pagbantaan ako.“You’re crazy!” Galit na anas ko sa kanya.“Yeah, baliw na nga ako. Kasi binaliw mo ako simula noong iniwan mo ako. At hindi na ako papayag na iwan mo pa ako ulit. Akin ka lang Liya, akin lang. ” Sabi niya sa akin bago lumabas sa elevator.Napakuyom ako ng kamao ko sa inis. Gusto niya yata na makipaglaro sa akin. Okay
LIYANNA’S POV Nagising ako dahil may nag-doorbell. Ayoko sanang pansinin pero paulit-ulit na kaya kahit na nakapikit pa ang mga mata ko ay naglakad ako papunta sa pintuan. Wala sa sariling binuksan ko ang pintuan. “Good morning babe.” Kaagad naman akong napadilat nang marinig ko ang boses ni Carlos. Kaagad ko rin tinakpan ng kamay ko ang buo kong mukha. Dahil sa ginawa ko ay pumasok na lang siya bigla sa loob ng room ko. Nahihiya kasi ako dahil sabog pa ang buhok ko at wala pang hilamos. “Bakit ka pumasok? Pinapasok ba kita?” mataray na tanong ko sa kanya. “Ang taray mo naman babe, tulo laway ka pa nga eh.” Nakangising sabi niya sa akin. “Anong sabi mo–” Pasimple kong kinapa ang gilid ng labi ko. Narinig ko naman na tumawa siya kaya sinamaan ko siya ng tingin. Bwisit siya ang aga niyang nambulabog sa akin. Tapos ngayon naman ay inaasar niya ako. Puyat ako at gusto ko pa matulog. “Lumayas ka nga dito! Inaantok pa ako, gusto ko pang matulog pero isturbo ka.” Pagtataboy ko sa
LIYANNA’S POV“Alam mo sabihin mo na ang gusto mo sabihin!” Naiinis na sabi ko sa kanya, nakita ko namang parang kinakabahan ito.“We're still friends right?” Patanong na sagot niya sa akin na ikinakunot ng noo ko. May kakaiba sa kanya na alam kung hindi totoo ang sinabi niya. “Ako ba pinagloloko mo? Alam mo sa sarili mo na kailan man hindi tayo magiging magkaibigan.” ” Naiinis na saad ko sa kanya. Alam ko na iba ang ibig niyang sabihin sa akin. “Kasi Liya…. We're still…” Hindi niya matuloy-tuloy ang dapat niyang sabihin sa akin. Ramdam ko na kabado talaga siya. Kahit ako nakakaramdam na rin ng kaba sa totoo lang.“Still what?” Galit na tanong ko sa kanya. Nauubos ang pasensya ko sa kanya.“Still married.” Sagot niya sa akin.“Still married.”“Still married.”“Still married.”Paulit-ulit na nagpiplay sa utak ko ang sinabi niya. Hindi ko alam kung tama ba ang narinig ko pero…"A—Anong sinabi mo? Kasal? Kasal pa tayo?!” Hindi makapaniwala na tanong ko sa kanya.“I didn't file the annul