Chapter 14

LIYANNA’S POV

“Good morning mommy,” nagising ako sa halik ng anak ko. Hindi ko naman mapigilan ang sarili ko na ngumiti. She's such a sweet baby. Palagi siyang ganito tuwing ginigising niya ako.

“Good morning my Mireya,” nakangiti akong nakatingin sa kanya. I hugged her so tight na para bang ayaw ko siyang pakawalan.

“Mommy, it’s sunday po. Diba palagi tayong pumupunta sa church?”

Nanlaki ang mata ko dahil tama ang anak ko. Simula noong ipanganak ko si Mireya ay ginawa ko ng panata ang magsimba every sunday. Pasasalamat ko dahil lumaking malusog si Mireya. Masigla akong bumangon, gusto ko na makita ni Mireya na palagi akong excited na pagsamba. Gusto ko siyang lumaki na maging mabuting tao.

Sakto lang ang pagdating namin dahil kakasimula pa lang ng misa. Tahimik lang akong nakikinig habang hawak ang kamay ng anak ko. Nagtext rin sa akin si Charles na pupunta siya sa bahay. Kaya maaga rin kaming umuwi ni Mireya may balak pa sana kaming mamasyal kaya lang naisip ko na hindi ko pala siya