Chapter 43

LIYANNA’S POV

“I love you too, Carlos.” Sagot ko sa kanya.

Napapreno siya bigla, alam ko na nagulat siya sa sinabi ko. At tumingin siya ng diretso sa mga mata ko. Nakita ko ang pagpatak ng luha niya sa mga mata niya. Hindi ko alam kung totoo ba ang nakikita ko. Pero pilit kung kinukumbinse ang sarili ko na hindi dapat paniwalaan ang nakikita ko sa mga mata niya.

Alam ko sa sarili ko na wala na siyang lugar pa sa puso ko. Itinaas ko ang kamay ko at pinunasan ko ang mga luha niya.

“Bakit ka ba umiiyak? Ayaw mo ba sa i love you ko? Pwede ko naman bawiin kung gusto mo.” Kunwari na tanong ko sa kanya.

“I’m just happy, matagal ko ng gustong marinig ulit mula sa ‘yo ang salita na ‘yan. Gago ako dahil hindi ko binigyan ng halaga ang feelings mo noon. Liya, maniwala ka man o hindi. Mahal na mahal kita simula pa noon, mahal kita bilang bestfriend at pangarap ko na maging akin ka. Naging bobo ako at tanga. Hindi ko namalayan na nasasaktan kita at nakakagawa ako sa ‘yo ng masama.” Umiiyak na sabi