Chapter 35
“Hi! I’m Annika Bolivia.”Pinakatitigan ko ang kamay nitong nakalahad sa akin. Nagdadalawang isip kung tatanggapin ko ba ito o tatabigin. Hindi ako makapaniwalang siya ang makikita kong magiging isa sa mga babae ni Rivaill.“It was so nice to see you, Linarie Ariscalde,” seryoso kong pagpapakilala sa sarili.Sandali kaming napatulala sa isa’t isa, at hindi kalaunan ay sabay na humagalpak ng tawa.Hinawakan ko ang magkabilang pisngi niya at saka iyon idiniin dahilan para ngumuso siya. “Ano? Na-miss mo ba ’ko? Ha, baby ko?” panunukso ko sa kaniya habang ikiniling kiling pa ang ulo niya.Sinakop nang dalawang kamay niya ang magkabila kong palapulsuhan at saka isinandal ang ulo sa mga kamay kong nakakapit sa ulo niya.“Paano naman kita ma-mi-miss e’, ginugutom mo ako,” pagbibiro niya habang inginunguso iyong mahabang lamesa na puno ng iba’t ibang putahe. “Hainan mo ’ko, please?” nagpapaawa niyang saad, akalaChapter 36 As expected, walang kahit na anong naging balita o kahit issue manlang na lumaganap patungkol sa babaeng dinala ni Rivaill sa party ni Jesusa. It was as if he blocked it. Ganito rin iyong mga nangyayari sa mga nakaraang dinala niya noon. Walang sino man ang nakakaalam o mas magandang sabihin na pinapatahimik niya ang lahat ng nakakaalam. Isa lamang iyan sa kayang gawin ni Rivaill.“Hija, nandito na tayo.” Napalingon ako kay Mang Kanor. Kanina pa pala nakahinto ang sasakyan at hindi ko man lamang napansin. “Salamat po, Mang Kanor,” saad ko bago bumaba ng sasakyan. Tinahak ko ang daan papasok sa school ni Aki. Napasampal ako sa sarili ng maalalang hindi pa pala kami nagkakaayos ng batang iyon. Nang makalagpas sa hardin ay isang malawak na covered court. Nakita ko roon ang naglalakad na si Aki. Kaagad nanlaki ang mga mata ko nang sa kamay niya ay may kapit na isa pang kamay. Pilit niya itong hinihila, habang si Vondelle naman
Chapter 37 Kung babanggain man ako ngayon ng isang truck ay satingin ko hindi na ako iilag. Sa mga oras na ito ay gusto ko ng mag-rest in peace. “Ano, wala kang balak na umuwi?” tanong ni Jesusa bago inilapag ang isang cake sa maliit na lamesa. Dadampot na sana ako ng tinidor nang tapikin niya ang kamay ko. “Akala ko ba akin ’to?” pagmamaktol ko sa kaniya, pero inirapan niya lang ako. Sinenyasan niya akong itikom ang bibig ko na kaagad ko namang sinunod. “Anong problema?” I mouthed.Inilagay niya ang hintuturo sa labi at saka ako pinatahimik. Inusod niya ang upuan, tumayo, at saka naglakad palapit sa pinto. “You’re here!” ani Jesusa.Pilit kong sinisilip kung sino iyong kausap niya pero sinasadya niya iyong takpan kaya naman hindi ko makita. Maingat niya muling isinarado ang pinto at ibinaling ang atensyon sa akin. “Sino ’yon?” takang tanong ko. Imbis na sagutin ay ipinagtulakan niya ako sa kusin
Chapter 38Nakita ko ang papalapit na postura ni Rivaill. Hindi na ako nagsayang pa ng oras at isinubo lahat ng natitira sa plato sa bibig ko. Ilang mabibilis na nguya, nilagok ko ang isang baso ng juice at saka nagmamadaling lumihis ng daan palabas ng dining room. Mariin akong napapikit nang sadyain niyang dumaan sa harapan ko. I was about to get passed to him but he hold my arm making me stopped. Tiningala ko siya at binigyan ng nagtatanong na tingin. For the first time I saw how hesitant and uneasy he was, pero hindi roon na-focus ang atensyon kung hindi sa kamay niyang unti unting sumisikip ang pagkakahawak sa braso ko. “Let’s talk,” aniya sa mababang tono. Hinila ko ang braso mula sa pagkakahawak niya. I even saw it turn red. “I’m sorry Mr. Fontero, mahuhuli na kasi ako sa trabaho,” I reasoned out. Hindi ko na hinintay pa ang magiging sagot niya at malalaki ang mga hakbang na umalis. Nadaanan ko pa ang nanahimik na si Lyka at Kimmy
Chapter 39Nanatiling nakatulala ang mga mata ko sa salaming ibinigay sa akin ni Lyka. Kitang kita mula roon ang namumugto kong mga mata at namumulang ilong. My cheeks was even puffier than before, dahil sa ilang beses kong pagsampal sa sarili. Mariin kong kinagat ang pang-ibabang labi. Anxiety started to struck my being, kung saan saan na rin umabot ang pag-o-over think ko. Paano ko ito ipaliliwanag kay Tita Pat? Paniguradong hindi ako noon papansinin ng ilang buwan sa oras na gumising siya. Isa pa, we're seperating soon, isang taon na lamang at mapapawalang bisa na ang kontrata. “Stop biting your lips, it might hurt my child.” Naguumusok ang ilong na hinarap ko si Rivaill. Sinamaan ko siya ng tingin, pero parang balewala lamang iyon sa kaniya dahil nakatuon ang buong atensyon niya sa labing kong pinanggigilan ko kanina. Mahina niya pang pinisil iyon ng muli kong kagatin. “One more bite and I will kiss those lips,” pagbabanta niya. Kik
Chapter 40 Nagsalubong ang dalawang noo ko nang marinig ko ang malakas na sigawan sa loob ng guest room. Kinagat ko ang pang-ibabang labi nang mapagtantong hindi naman sigawan ang nangyayari roon. Inayos ko na lamang ang pagkakabuhat sa mga damit na hawak ko at mabilis na dumiretso sa maid’s quarters. “Oh, Lin? Anong ginagawa mo ritong bata ka?” Nagising ang diwa ko nang magsalita si Manang Teresita. Mabilis ako nitong dinulugan at kinuha ang mga damit sa kamay ko. Ngunit hindi roon natuon ang atensyon ko, nagtaka ako ng makitang dalawa na lamang ang kama roon at nawawala ang sa akin.“Hala, nasa’n ’yong kama ko?” tanong ko sa kanila, kasi kahapon lang ay nakita ko pa ‘yon rito sa loob, maging ang mga gamit kong naiwan ay wala na rin. “I threw it away.” Napalingon ako sa pinto, roon ay nakasandal si Rivaill. Kaagad naginit ang ulo ko. Ang bilis niyo naman yatang matapos? Gusto ko sanang itanong pero nanatiling tikom ang bibig ko.Hinila ko siya palabas ng maid's quarters, sinili
Chapter 41Pinanood kong si Mama Elle na ang magligpit ng mga gamit ko. Ni hindi niya nga ako pinatulong sa pagaayos kanina, at sa totoo lang ay nagiinit na pwet ko sa upuan. This is my last day in here, huling shoot na rin naman kaya hindi ako mahihirapang umalis. Kahit pa ayaw ko pang umalis ay wala naman akong magagawa. Still, I was thankful because I helped Stella in some ways. “Tara na anak?” pagaaya sa akin ni Mama Elle. Akmang kukuhanin ko pa ang isang bag sa kaniya nang tapikin niya ang kamay ko. “Hindi ka p’wedeng mapagod, baka mapano si baby,” aniya dahilan ng pagngiti ko. Hindi umabot sa mata at pagod ang ngiting iyon kaya naman kaagad lumamlam ang mga mata niya. “Salamat, Ma,”“Sabihin mo lang anak, itatakas kita roon kung gusto mo,” saad niya determinadong maitatakas niya ako mula kay RivaillKumawala ang isang tawa sa bibig ko. Para namang magagawa niya ‘yon. Siguro bago pa man ako makalabas ng gate ay may humarang na sa akin. “Lin!” Sabay na naagaw ang atensyon nam
Chapter 42 Sinuot ko ang jacket at saka kinaskas ang dalawang kamay sa magkabilang braso. It’s September now, ramdam na rin ang lamig ng pagpasok ng ‘ber’ months ngayon. “Isang buwan na lang. . .” bulong ko sa sarili bago napagpasiyahang pumasok na sa loob ng mansiyon. Nakita ko pa si Aki na natutulog sa sofa habang yakap yakap ang isang unan. Hindi ko na siya binuhat pa at tumabi na lamang. May kalakihan na ang tiyan ko at medyo halata na rin kahit pa magsuot ako ng malalaking damit. “Aki,” pagtawag ko sa pangalan niya. Walang pang isang minuto ay bumangon siya pero yumakap lang sa akin at natulog muli. “H’wag ka na rito matulog akyat na tayo sa taas," pagaaya ko pero tila wala siya naririnig dahil mas isiniksik lamang niya ang mukha sa dibdib ko. Matapos bumuntong hininga ay hindi na ako nagsalita pa. Hinayaan ko na lang siya tutal ay hindi naman niya naiipit iyong tiyan ko. Ginulo ko ang buhok at mahinang napatawa, kapag umalis ako ay paniguradong hindi ko na siya makikita pa
Chapter 43 Well, he’s never mine to begin with.Ilang oras akong naghintay pero hindi na siya bumalik, hanggang sa magising ako at makita na lamang siyang pumapasok sa loob ng kwarto niya. Huminto siya at tumingin sa akin. Gamit ang pagod niyang mga mata ay nginitian niya ako. Doon ko lang din napansin ang sugat sa labi niya maging ang noo ulo niya na may tumutulo pang dugo. Nanlaki ang mga mata ko at natatarantang lumapit sa kaniya. “Anong nangyari sa ’yo? Bakit hindi ka pa dumiretso sa ospital?” hiyaw ko bago siya itinulak papasok ng kwarto at paupuin sa kama.Hindi siya nagsalita kaya naman tumakbo na ako palabas para humingi kay Manang Teresita ng first aid kit. Nang makabalik sa kwarto niya ay naabutan ko siyang nakahiga sa kama habang nakapatong ang isang braso sa mukha at tinatakpan ang mga mata niya. Naupo ako sa gilid ng kama bago ipinatong din doon ang first aid kit. Tinapik tapik ko siya. “Bumangon ka muna riyan, kailangan malinisan yang sugat sa ulo mo pagkatapos pumun