Elizabeth's Point of ViewNakahanap ng doktor si Kuya. Isa sa mga kaibigan niya ang nagrekomenda na si Dra. Valencia ang kunin naming doktor dahil mabait at magaling sa pag-aalaga ng mga buntis.At first, I was honestly hesitant. Kinakabahan ako at hindi mapakali, lalo pa't alam ko na medyo bata pa ang doktor at kilala rin ng lahat sa San Gabriel.Paano kung kilala ko?Huwebes ng umaga, scheduled din iyon ng prenatal check up sa pampublikong ospital. Bago ang private clinic ni Dra. Valencia ay madadaanan namin ang pampublikong ospital. Nakabukod ang tila maliit na clinic para sa mga buntis, kaya habang nakasakay sa SUV ay natatanaw kong mahaba ang pila ng mga buntis sa labas ng clinic na iyon.Abala sila sa pagpila para lang matingnan ang kalusugan nila at nang dinadala nila. At sa kabila ng ingay, mahabang pila, at medyo maalinsangang panahon ay matyaga pa rin silang naghihintay.Samantalang ako...Nagbaba ako ng tingin sa tiyan at huminga ng malalim bago iyon haplusin."Are you alri
Elizabeth's Point of View"Nag-aalala ako sa'yo at sa apo ko." Ibinaba ni Mama ang hawak na kubyertos para ibigay sa akin ang buong atensyon.I shifted on my seat. Mas lalo tuloy akong hindi mapalagay."Nagkausap na kami ng Papa mo. He's worried about you too. At dahil sa sinabi ng doktor, hindi kami mapanatag sa pagdadalang-tao mo. I know you're strong and you're trying to be independent. Pero sa sitwasyon mo ngayon, hindi ka na lang namin pwedeng hayaan."Huminga ng malalim si Kuya Nexon. Nakita kong natigilan din siya sa pagkain."Kaya kailangan mo rin maisip na tumanggap ng tulong, Liza... galing sa iba.""Ma, sensitibo ang pagbubuntis ni Liza, pero hindi niyo kailangan na pilitin siyang kumuha ng nurse na magbabantay sa kaniya palagi. Let her decide for that. This conversation will cause pressure to her, hindi rin iyon maganda sa kalusugan niya."I bit my lower lip. Parang sinipa ang puso ko nang marinig na sa kabila ng pagiging malamig ni Kuya Nexon sa akin ay hindi niya pa rin
Elizabeth's Point of ViewMataas na ang araw nang bumaba ako para samahan si Mama at Kuya Nexon na mag-almusal. This morning was different from the previous ones. Hindi gaanong masakit ang ulo ko at hindi rin gaanong masama ang pakiramdam ko kaya nang kumatok ang katulong sa kuwarto ko at nagtanong kung dadalhin lang ba sa kuwarto ang almusal ko o sasabay ako kayna Mama sa baba, ay mas pinili ko ang panghuli.Siguro ang konsensya ko rin ang nag-udyok sa akin na naharapin kahit paano ang pamilya ko, kahit na ang totoo ay kabadong-kabado ako.I've been avoiding them my whole life. Hindi na ako sanay na sabay-sabay kami sa hapag. Lalo pa ngayon sa sitwasyon ko.Pagkarating ko sa dining area ay agad na nanuot sa ilong ko ang amoy ng kanin na may bawang at pritong itlog at bacon.Siguro ay masyado lamang sensitibo ang pang-amoy ko kaya nahulaan ko agad kung anong nakahanda sa hapag."Halika, hija. Maupo ka." Tawag ni Mama.Si Kuya Nexon at si Mama ay kapwa nakaupo na sa kani-kanilang mga s
Primitivo's Point of View"I need to talk to her, Nicole." I said slowly.Naririnig ko ang mga boses sa kabilang linya at ang ugong ng mga sasakyan. Abala ang lugar kung nasaan siya. Hindi siya sumagot, hindi ko alam kung naririnig niya ba ako o gusto niya lamang na pahirapan ako."Nicole." I called her again.Ten seconds passed before she heave a sigh. Sa lalim ng pagbuntong-hininga niya ay ramdam kong hindi niya gusto ang gusto kong mangyari."I'm in Paris right now, Primo. Kalalapag ko pa lang kahapon. May jet lag pa ako! May kikitain pa ako mamayang gabi. Tapos gusto mong umuwi na ako agad ngayon?!" I gritted my teeth. D*mn it! Hindi ko alam kung ayaw lang ba nila akong tulungan o ayaw lang nilang seryusuhin ang sitwasyon ko.I'm having a hard time now! Kung hindi ko makakausap si Liza ngayong Linggong ito ay sapilitan ko nang papasukin ang bahay nila para lang makausap siya.I'm done waiting! Sa ilang araw na hindi ko siya nakikita at nakakausap ay nababaliw na ako kakaisip kung
Elizabeth's Point of ViewParang sinaksak ang puso ko. Nakalimutan kong huminga, napatulala na lamang ako kay Kuya Nexon.He was right when he said that no one can force me to do anything that I don't want to do. Alam niya kung gaano katigas ang ulo ko kaya hangga't hindi ko gustong gawin ang isang bagay, malabong may makapilit sa akin na gawin iyon.But he was wrong when he assumed that I... I want to get pregnant.I didn't want it. I... I didn't expect that I'll get pregnant. Isang beses lang may nangyari sa amin! At sinabi rin ng doktor na imposibleng mabuntis ako ng ganoon lang dahil sa problema sa matris ko!A one night stand is not enough to produce something like this!I was guilty and I felt ashamed, so I tried to look away. Agad na nanubig ang mga mata ko dahil hindi ko kayang ipagtanggol ang sarili ko sa kaniya kahit na may mali naman siya. Because I couldn't correct him neither with his wrong assumption.Ano'ng sasabihin ko? Na ginusto ko ang nangyari pero hindi ko ginusto
Elizabeth's Point of View Madame Sole didn't mention anything to Mama. Mukhang hindi nila napag-usapan ang tungkol sa pagbubuntis ko. Maliban sa usapan nila tungkol sa charity auction, sponsors at ilan pang pagbibigay tulong ay wala nang silang pinag-usapan pang iba. Sinadya kong bagalan ang pagkain ng prutas para makasigurado na walang mababanggit si Madame Sole kay Mama. Pero habang tumatagal ako roon ay mas lalo lamang akong hindi napapakali. Madalas ang pagsulyap at pagngiti sa akin ni Madame Sole na hindi ko naman magawang suklian. Kaya tumayo na ako at nagpaalam na aakyat na sa kuwarto pagkatapos na mapagtanto na hindi naman ako ang paksa nila. Ngumiti sa akin si Madame Sole at tumango, samantalang tinawag ni Mama ang kasambahay para samahan akong umakyat at para na rin ligpitin ang pagkaing hindi nagalaw sa kuwarto. Tahimik akong umalis, pero napapalingon pa rin sa kanila. Nakasunod sila ng tingin sa akin, lalo na si Madame Sole. I sighed when I went inside my room. A