Elizabeth's Point of View Tinalikuran ko siyang muli para kumuha ng instant coffee galing sa pantry. I don't want to tire myself preparing the coffee maker machine for him. Kaya ang instant coffee na lamang ang maiaalok ko sa kaniya. I grabbed a new mug from the shelf. Pagkatapos na maglagay ng kape ay binuhusan ko iyon ng mainit na tubig bago bumalik sa kaniya. Dahan-dahan kong inilapag sa kaniyang harap ang dala kong kape. Nang mag-angat ako ng tingin ay saka ko lang napagtanto na nakatitig na pala siya sa akin.Kumunot ang noo ko. Nang makaayos ng tayo sa kaniyang harap ay pinagtaasan ko siya ng kilay."Why are you looking at me like that?" Galit kong tanong sa kaniya.Hindi ko gusto ang tingin niya. Ayaw kong titig na titig siya sa akin na tila kinakabisa ang bawat kilos ko.Kumurap siya at wala sa sariling ngumiti. His white teeth were displayed to my sight. Nalukot naman ang mukha ko dahil sa pagngiti niya."Why are you smiling like a creep, Gazalin?" Napipikon na talaga ako
Elizabeth's Point of View I glared at him when he didn't even move. Ngayon, paano siya babalik sa bistro? "Where are the maids?"Naalala kong may pumunta nga palang mga katulong dito sa villa pero hindi nakapasok dahil updated na ang system. Kumunot ang kaniyang noo sa tanong ko kaya naisip ko agad na wala siyang nakitang tao sa labas. Mukhang umuwi na lang ang mga katulong at hindi na naghintay.I fished out my phone from my purse to ask Kuya Nexon about the maids. Sakto naman na bumungad ang numero at pangalan ni Kuya Nexon sa screen. "Kuya." I answered him coldly. "Are you home?" May pag-aalala sa tono ng boses niya kaya ang malamig na pagtrato na dapat ko sanang ipataw sa kaniya dahil sa ginawa niya ay nawala na sa isip ko. "Yes," sagot ko. "Where's Primo?"Sumulyap ako ng tingin kay Primo. Nakatingin naman siya sa akin, seryoso ang ekspresyon ng mukha.Paano ngayon babalik sa bistro ang isang ‘to?"Let him stay for awhile. Uuwi ako ngayong gabi kaya pinauwi ko na
Elizabeth's Point of View Nakakahiya. Iyon palagi ang naiisip ko sa tuwing nahuhuli ako ni Nicolas na nakatingin kay Primo. Hindi ko rin alam na palagi na palang binabantayan ni Nicolas ang mga ginagawa ko, kaya madalas niya tuloy na makitang sumusulyap ako ng tingin kay Primo kapag nariyan siya. Simula nang gabing iyon, nagsuspitya na siya na may gusto ako kay Primo kaya siguro hindi na siya tumigil sa pagbabantay sa mga kilos ko. At kahit na itanggi ko pa na wala akong nararamdaman para sa kaniyang pinsan, alam ko na hindi siya maniniwala. To be honest, I really don't know how I feel for Primo. I don't understand why I have to steal glances everytime he's near. He's cute, yes. But I don't have a crush on him! Or... maybe... just a little? "Totoo, Liza?" Dahil magkakambal si Nicolas at si Nicole, walang bagay na maitatago ang isa sa isa. Kaya ang pagsususpitya ni Nicolas tungkol sa nararamdaman ko kay Primo ay nakaabot sa pandinig ni Nicole. At kung makulit si Nico
Elizabeth's Point of ViewI honestly felt defeated. Alam ko na magmamatigas siya at ipipilit niya kung ano ang gusto niya, lalo pa't tinawagan siya ni Kuya Nexon! Iyon ang nagpapalakas sa kaniyang loob.With all my might, I pushed him away. Pinukol ko siya ng masamang tingin nang makalayo na siya ng ilang sintemetro."I hate you." Mariin kong saad.Tinalikuran ko siya at tumuloy na sa backseat para makalayo sa kaniya nang tuluyan.Fine, I will let him drive! Para lang matahimik ang kaluluwa niya. Pero hinding-hindi ako tatabi sa kaniya.I slid in to the backseat and fastened my seatbelt. Lukot na lukot ang mukha ko dahil sa matinding pagkayamot sa kaniya.Sumunod naman siya nang makaupo na ako, naupo siya sa driver's seat at sumulyap pa talaga sa rearview mirror para lang mas maasar ako lalo sa pagmumukha niya!"Where's the key?"I gritted my teeth. D*mn it! Kung pwede lang talagang sipain siya palabas ng sasakyan ay gagawin ko para lang hindi ko na marinig ang boses niya at hindi ko
Elizabeth's Point of View He said it so casually that it shocked everyone. Tila natahimik ang buong bistro pagkatapos ng ilang pagsinghap galing sa ibang costumer. Maging si Juliet ay hindi nakapagsalita lalo pa't tumigil sa harap namin si Primo. Nagtagis naman ang bagang ko dahil sa biglaang pagkairita sa ginawa niya. Kaysa na sagutin siya, muli akong humarap kay Juliet para pormal na magpaalam. "Thank you for inviting me tonight. Happy birthday." I greeted her again. "Mauna na ako." Hindi ko na hinintay na may sabihin pa siya sa akin. Tumalikod na ako at malalaki ang hakbang na naglakad paalis ng bistro. Now, I felt humiliated. Parang tumatagos sa buto ko ang kahihiyan dahil sa ginawa ni Primo! I didn't like it when people saw us together. Mahirap na para sa akin na magkasama kami sa iisang lugar kahit na hindi kami nagkakausap o naglalapit, kaya paano pa kapag lumapit na siya at kaswal na makipag-usap? Mabilis ang hakbang ko pababa sa hagdan ng bistro. Mas lalong nag-
Elizabeth's Point of View Pagkatapos na kumain ng mga dinala kong kakanin at dessert ay nagpaalam ulit ako sa kanila na pupunta muna ako ng powder room. Rakki was already drunk that he teased me as I walked passed them. "Hoy! ‘Tong babaeng ‘to. Uminom ka naman. Hindi ka pa umiinom, oh?" "Huwag niyo na painumin si Liza. Magda-drive pa ‘yan." Sabat ni Christine. "SUS! E kahit naman malasing ‘yan may maghahatid pa rin diyan. Ito si Cyrus, volunteer. O kaya si Gerald. Si Fredo! O ito na lang kaya si Fedil?" "I will drink later, Rakki. Maghuhugas lang ako ng kamay." Medyo natatawa kong sabi sa kaniya dahil nakabusangot na ang mukha niya nang makita niyang naglalakad pa rin ako palayo sa kanila. "Che!" Pinaikot niya ang mga mata niya. Natawa naman ako. Wala naman talaga akong balak na uminom. Tyaka pagbalik ko, baka magpaalam na rin ako kay Juliet na uuwi na ako dahil gabi na masyado. I went straight to the powder room. Nang matapat sa sink ay agad kong binuksan ang grip