CALLIE IVIANNA
"Are you listening, Cal?" I fell asleep in front of my parent while eating dinner. Agad akong napaayos ng upo at pinilit kong imulat ang mga mata ko nang tinawag ako ni Mommy. "Are you sleeping? Seriously? In front of your food?"
Hindi ko naman namalayang nakatulog ako habang tinititigan ang pagkaing nasa harap ko. I felt sleepy kahit na kakagising ko pa lang naman, and I don't feel like eating. Hindi ko gusto ang nakahaing pagkain dito sa mesa, pero hindi ko lang masabi kina Mommy because she will get mad at me. Siya pa naman ang nagluto nito lahat.
"S-Sorry, Mom. Dad," I uttered. "What are you talking about again?" Nagtanong ulit ako dahil alam kong importante ata ang pinag-uusapan nila ngayon.
Dad heaved out a sigh at napailing na lang bago pa siya muling kumain. Nahiya naman ako bigla. He looked so disappointed. First time ito. I really don't know what's wrong with me but these past few days ay lagi akong inaantok and I am too lazy to move a muscle. Mas gusto ko lang ang humilata sa kama ko. I always feel nauseous too every time I wake up in the morning. Minsan ay sumasakit ang puson ko kaya akala ko'y dinatnan na ako but no. There was no sign.
"We were talking about our business," Mom replied. "And also, we are going to attend Mrs. Alcantara's birthday celebration that will be on Sunday. I hope you're free sa araw na iyan, hija."
I nodded. "I don't have any plans naman po on Sunday so, makakasama po ako."
"Ipapasundo ka na lang namin kay Caelan sa araw na iyan," sambit naman ni Daddy sa akin as he chugged his water. "Mauuna kami ng Mommy mo dahil may iba pa kaming pag-uusapan and it is very important lalo na't involve ang business natin."
Tumango-tango uli ako. "Okay po, Dad."
Caelan and I weren't close pero minsan ay kinakausap niya ako lalo na kapag hindi ko kasama sina Lauren at Kyra. I know what my parents are up to sa pamilya ni Caelan pero hindi ko nalang sila pinapangunahan. I'm just waiting for them to tell me everything. Pero kahit na sabihin pa nila ay hindi rin naman ako papayag. I hate that. I don't want them to decide kung sino ang dapat kong mahalin, at ang dapat kong pakasalan.
Natapos na lang kumain sila Mommy at hindi ko pa rin ginalaw ang pagkaing nakahanda sa plato ko. Mom raised her eyebrow when I excused myself to go to my room.
"You didn't even finish your food, Cal," Seryosong sambit ni Mommy. "Hindi ka ba nagugutom? You don't like it? Tell me."
I sighed and bit my lower lip. "I-I'm... I'm still full, Mom," I lied. Ayokong ma-upset siya sa akin kapag sinabi ko ang totoo. "I just came here para po k-kumpleto pa rin po tayo sa hapag-kainan."
"Are you sure?" Dad asked and I nodded in reply. "Just call Nanay Lucy later kapag nagugutom ka na, para madalhan ka ng food sa room mo mamaya."
Tumango uli ako't tumuloy na sa pag-akyat papunta sa kwarto ko. Pabagsak akong humiga sa kama ko and I sighed. Maya-maya pa'y bigla na naman akong dinalaw ng antok. Papikit na sana ang mga mata ko nang biglang nag-ring ang phone ko.
I immediately picked up the phone at sinagot ang tawag galing kay Kyra. "What now?"
"Let's go sa BGC, girl!" masayang sambit niya. "Skye W ulit. Carps na?"
I groaned and rolled in my bed. "Tinatamad ako, Ky," sagot ko sa kanya. "And I'm sleepy. Mas gusto ko lang matulog. Ayoko umalis."
I winced when Kyra exclaimed. Nailayo ko rin ng bahagya ang phone sa tenga ko. "Bitch, hello!? Ikaw ba talaga yan!? As far as I remember, hindi tumatanggi sa walwalan ang isang Callie Ivianna!"
"But I just want to sleep nga, eh," I said. "Next time nalang siguro, Ky. Kayo nalang muna ni Lauren."
"You can't say no, Cal. Andito na kami sa labas ng bahay niyo!" natatawang sambit niya kaya naman agad akong napabalikwas sa hinihigaan ko.
I looked at my window and my eyes widened. Andito na nga sila! They were waving their hands as soon as they saw me. I rolled my eyes at muli na namang napabuntong-hininga. I called Kyra again and told her to wait.
I had no choice. Nagpalit na ako ng damit ko at inayos ko na rin ang aking buhok. I put on a light make up on my face. I chose to wear my black Adidas jogger pants and a black bralette. Pinatungan ko ito ng isang denim jacket and I put on my black Adidas slides. Ganito ako katamad mag-effort ngayon.
I was about to go out of my room nang biglang bumungad sa akin si Nanay Lucy na may dalang isang tray. Nakalagay roon ang mga pagkaing hinanda kanina sa dinner.
"Kain ka na, hija," nakangiting sambit niya sa akin. "Sabi ng Daddy mo ay huwag ka raw masyadong magpalipas ng gutom kaya heto."
I shook my head and I held her hand. "Nay, I'm sorry po pero hindi ko po iyan makakain. Pasabi nalang din po kina Mom and Dad na aalis po ako. My friends are waiting for me outside."
"Ah ganon ba? Oh sige, itatabi ko nalang ito para makain mo mamaya pagbalik mo," aniya saka niya ako nginitian. "Mag-iingat kayo. Huwag masyadong magpalipas ng gabi sa labas, delikado."
I chuckled. Ganito siya palagi kapag aalis ako. Nanay Lucy is so sweet. Kasama na namin siya simula noong bata pa lang ako. "Nanay, don't worry po. Buo pa rin po akong makakauwi rito mamaya."
Pagkatapos ng pag-uusap namin ni Nanay Lucy ay nagmadali na akong lumabas ng bahay namin. Itetext ko nalang din sila Mommy na umalis ako. Agad akong pinagbuksan ng sasakyan ni Lauren.
"What's with that outit, huh?" Kyra asked me while raising her eyebrow. Siya ang nagda-drive ng sasakyan na ito. Kami naman ni Lauren ay nakasakay sa backseat. Bigla naman akong humikab kaya hindi agad ako nakasagot sa tanong ni Kyra. "Antok na antok yan?"
I rubbed my eyes and pouted my lips. "Kanina pa ako inaantok, duh!" I replied. "Ang kulit niyo kasi. I told you ayoko muna mag-party tonight."
"It's not so you. Really," ani Lauren na agad naman akong inismiran. "I heard Jameson is there with his friends!"
Kyra hissed. "Malamang! That bar is owned by one of Jameson's friends! Si Hendrix!"
Jameson. Agad naman akong nakaramdam ng kaba when I heard his name. What happened between us last week, siguro naman nakalimutan niya na iyon? Right. Madaling makalimot ang mga lalaki when it comes to that kind of thing, one night stand. MOMOL. And I don't know kung bakit isa ako sa nagpabiktima sa ganyan. Ang tanga lang.
"Baka mamaya mawala ka na naman ng matagal sa table natin, ah," sambit ni Kyra nang makarating kami sa Skye W Highstreet. "Hinayupak ka, ni hindi ka nagpaalam na umuwi na rin pala noong gabing iyon. Iniwan mo kami."
Hindi na ako sumagot pa dahil tamad akong makipabangayan ngayon sa kanya. I almost got tripped pa dahil hindi ko namalayang may isang step pa pala ng hagdan. Medyo madilim kasi dito. Nagulat naman ako dahil hindi ang mga kaibigan ko ang sumalo sa akin kundi si---
"You okay?" Jameson. My heart beats so fast. His aura tonight is different from his aura noong nag--- nagkasalubong kami. He helped me stood up and he asked again if I was okay.
I nodded and gulped. "Y-Yes, thank you."
Tinanguan naman niya ako saka nilampasan. Agad siyang lumapit sa mga kaibigan niya while my friends came to me and asked kung ano ang nangyari. Hindi ko na sila sinagot dahil bigla akong nainis sa kanilang dalawa. Masyado kasi silang nagmamadali sa pagpasok sa bar na ito, kaya naiwan ako sa likuran nila.
Hindi mawala ang tingin ko kay Jameson. He seemed so happy while talking to his friends. May lumapit pang isang babae sa kanila at agad itong tumabi sa kanya. Bago pa man ako umiwas ng tingin ay muling nagtama ang mga tingin naming dalawa.
Siniko ako bigla ni Kyra kaya naputol ang pagtitig ko kay Jameson. She handed me a glass of Bacardi at agad ko iyong ininom, pero bigla naman akong nakaramdam ng kakaiba sa sikmura ko kaya agad akong kumaripas ng takbo papunta sa rest room and I puked. Hindi pa man ako nalalasing. Wala pa akong naiinom pero agad na akong nasuka. What the hell is happening to me?
CALLIE IVIANNAI went back to our table after I puked inside the rest room. Ibang iba talaga ang nararamdaman ko ngayong gabi. I felt nauseous again. Kaninang umaga ay ganito rin ang naramdaman ko. I really don't know what's happening to me but I pretended that I am fine in front of my friends."I thought hindi ka na naman babalik, eh," Lauren said while a smirk, but it faded when she saw me being pale and unwell. "Hey, Cal. Are you okay lang ba?"Napalingon naman si Kyra sa gawi namin. She excused herself sa kausap niyang lalaki na nakaupo sa tabi niya. "Girls, what's the matter here?" She asked. "Cal? Oh my god! Why do you look so pale?"I furrowed my eyes and continued to act like I am really just fine kahit na hindi naman talaga. "What do you mean? How do you know na I'm pale, eh ang dilim naman dito. You can't clearly see my face!"
CALLIE IVIANNAIt's Sunday today, and my family was so excited to attend the family dinner with the Alcantaras, Caelan's family. Ako naman ay wala sa mood na umalis, pero nakabihis na ako. I just wore a simple above the knee black velvet dress and a black stilettos heels. Inilugay ko lang din ang aking buhok. Bago ko pa man lagyan ng mga kolorete ang mukha ko kanina ay napatakbo muna ako sa banyo dahil naduduwal na naman ako. I smelled something awful awhile ago, iyon ang naging dahilan ng pagduwal ko.Handa na rin sila Mommy and Daddy sa pag-alis. Mom gave me a smile and kissed my cheek nang makababa ako sa hagdan. "Oh my god, you are so beautif
CALLIE IVIANNA"Cal?" a familiar voice called me. Dahan-dahan kong iminulat ang aking mga mata. My vision was still blurry that's why I kept on blinking hanggang sa maging klaro na ulit ang paningin ko. "Thank goodness, you're awake now," he said as he slowly flashed his smile.Inilibot ko ang aking paningin sa bawat sulok ng kwarto. I am in the hospital. Hindi ko alam kung paano ako napunta rito. Nagtataka ako kung bakit si Caelan lamang ang kasama ko rito ngayon but then a sudden realization hit me.I started to cry again nang
CALLIE IVIANNANai-discharged na rin ako sa hospital. Ngayon naman ay pauwi na ako ng mansion kasama si Caelan. Nagpresenta siyang ihatid ako pauwi dahil ayaw niya raw akong hayaang mag-isa. Hinayaan ko na lang din siya dahil masyado siyang nagpupumilit.Wala akong imik sa buong biyahe. Kung minsan ay tinatanong ako ni Caelan kung ayos lang ako, at isang tipid na tango lamang ang binibigay kong sagot. Alam kong nakakasama sa kalagayan ko at sa batang nasa sinapupunan ko ang sobrang pag-iyak ngunit hindi ko ito mapigilan. May parte sa akin na pinagsisisihan ko ang nangyari, may parte rin sa akin na masaya ako dahil hindi ko lubos akalain na magigi
CALLIE IVIANNAI went straight to the restroom as soon as I woke up. Morning sickness. Ganito pala kahirap ang pinagdadaanan ng mga ina sa unang trimester ng pagbubuntis. You'll wake up vomiting and feeling nauseous even though you haven't even started your day. Naiiyak na naman ako dahil panay pa rin ang aking duwal kahit na wala nang lumalabas sa bibig ko.I heard the door creak and Kyra came in a rush. She was patting my back as I was continuously puking. "Cal..." sambit nito habang natataranta, hindi alam ang gagawin. "Oh god, wait. I'll get you a glass of water, okay?"
CALLIE IVIANNA"Cal, are you really sure about this?" Kabadong tanong sa akin ni Lauren while I was fixing my hair in front of the mirror.I heaved out a sigh and nodded at her. "I am, Lauren," sagot ko habang tinitignan ang aking repleksyon sa harap ng isang malaking salamin. Kaya ko nga ba? Handa nga ba akong harapin si Jameson Kye Velasco? Hindi. Pero kailangan ko siyang makausap. Kailangan niya itong malaman. Kinakabahan ako pero pilit kong itinatago iyon sa harap ng mga kaibigan ko.Lumapit naman si Kyra sa akin at binigyan ako ng isang yakap. "Kasama mo naman ako. Kasama mo rin si Caelan kaya wala kang dapat ikabahala sa pagkikita niyong dalawa ni Jameson, Cal.""S-sigurado ka ba talaga dito?" muling tanong ni Lauren while anxiously biting her nails. "I-I mean, Jameson is an actor and has a lot of fans! Oh my god! Kapag malaman nila ito, panigur
JAMESON KYE"And... cut!" Sigaw ng aming direktor pagkatapos makuhanan ng maayos ang scene na ginawa namin ng kapareha ko sa isang bagong teleserye. "Missy, are you okay? The scene is so good but you kinda look pale on screen."Napatingin ako kay Missy na nakahawak sa kanyang ulo. "I think she's not okay, Direk," sambit ko saka tinapik ang balikat ni Missy. "Why don't you take a rest na muna? Let's resume the taping when you feel better."She slightly nodded her head. "T-thanks, J," nauutal niyang sagot saka lumapit sa aming direktor para makapagpaalam. "D-direk, may I? Kanina pa po kasi masakit ang ulo ko."Napabuntong hininga naman ang aming direktor at bahagya itong tumango bilang tugon niya sa sinabi ni Missy. "Ano ba kasi ang pinaggagawa mo kahapon at nagkaganyan ka? Tsk! Hala, sige. Balik taping tayo mamayang gabi. Magpahinga ka na muna."I we
CALLIE IVIANNA"That is not mine!" sambit niya habang tinuturo ako. Puno ng galit ang ekspresyon sa kanyang mukha, habang ako'y patuloy pa rin sa pag-iyak. "Wala akong pananagutan, kaya itigil mo iyang pag-iilusyon mo!""Hindi ako nag-iilusyon dito!" I exclaimed. Halos maubusan na ako ng hininga dahil sa aking paghagulgol. "I-I am telling you the whole truth! We bumped into each other at the Skye W! We went inside of the restroom because your friends were looking for you! Y-you dragged me there!"Napahilamos siya ng kanyang mukha. Panay rin ang lingon niya sa kanyang likuran, marahil ay ayaw niyang may ibang makakita sa gulong nangyayari ngayon. Maharil ay natatakot siya na malaman ng kanyang manager ang kanyang sikreto. His little secret. His deep little secret. Pagtingin niya sa akin ay muli na naman niya akong dinuro-duro. "Stop! Just... stop making a scene here! Get your shit t