CALLIE IVIANNA
"Allow me to tell you the truth that I have been hiding for the past few months," nakangiting sambit ni Jameson habang ang mga luha sa kanyang mga mata ay patuloy pa rin sa pagpatak. Hanggang ngayon ay hindi pa rin ako makapaniwala sa aking nakikita at naririnig. He finally wanted to tell the whole world about us. Akala ko ay habang buhay na akong magtatago at makukulong sa pagtatakip niya sa kanyang sarili. Akala ko ay hindi na namin mararanasan ni Zoe na maipagmalaki sa harap ng maraming tao. I am so proud of him, I really do. "I already have a girlfriend, and we... have a cute little girl that we really love the most."
Crowds made noises. Some gasped because of shock, some were whispering. Ang iba naman ay mukhang nanghuhusga na agad ang mga tingin nila kay Jameson na hanggang ngayon ay nasa harapan pa rin nila, nakan
Thank you for supporting my first ever story here in GoodNovel. Thank you for loving Jameson and Cal. See you on my next one! <3
CALLIE IVIANNAFinally! Graduate na ako! I am already done with all the hardships na kinaharap ko sa kolehiyo. Worth it lahat ng pagpupuyat ko sa simula pa lang, ang pagsusunog ko ng kilay, lahat. And now, I can say na deserve ko ang sumaya at magpakasaya. Deserve ko ang party na ito na inorganisa ng dalawa kong matalik na kaibigan na sina Kyra at Lauren para sa aming tatlo. The three of us graduated with a bachelor's degree in Management.We were at Skye W Highstreet dito sa BGC. This is not just an ordinary bar na makikita mo dito sa lugar na ito. This place transforms into a party club sa tuwing sumasapit na ang gabi. Weekend ngayon kaya marami-rami rin ang taong nandito ngayon. There's also a DJ who plays music na talaga namang mapapaindak na rin. Kyra and Lauren paid for everything. Deserve ko daw ng isang magarang celebration because I graduated as Cum Laude in our batch.&nbs
CALLIE IVIANNA"Are you listening, Cal?" I fell asleep in front of my parent while eating dinner. Agad akong napaayos ng upo at pinilit kong imulat ang mga mata ko nang tinawag ako ni Mommy. "Are you sleeping? Seriously? In front of your food?"Hindi ko naman namalayang nakatulog ako habang tinititigan ang pagkaing nasa harap ko. I felt sleepy kahit na kakagising ko pa lang naman, and I don't feel like eating. Hindi ko gusto ang nakahaing pagkain dito sa mesa, pero hindi ko lang masabi kina Mommy because she will get mad at me. Siya pa naman ang nagluto nito lahat."S-Sorry, Mom. Dad," I uttered. "What are you talking about again?" Nagtanong ulit ako dahil alam kong importante ata ang pinag-uusapan nila ngayon.Dad heaved out a sigh at napailing na lang bago pa siya muling kumain. Nahiya naman ako bigla. He looked so disappointed. First time ito. I really don't know wha
CALLIE IVIANNAI went back to our table after I puked inside the rest room. Ibang iba talaga ang nararamdaman ko ngayong gabi. I felt nauseous again. Kaninang umaga ay ganito rin ang naramdaman ko. I really don't know what's happening to me but I pretended that I am fine in front of my friends."I thought hindi ka na naman babalik, eh," Lauren said while a smirk, but it faded when she saw me being pale and unwell. "Hey, Cal. Are you okay lang ba?"Napalingon naman si Kyra sa gawi namin. She excused herself sa kausap niyang lalaki na nakaupo sa tabi niya. "Girls, what's the matter here?" She asked. "Cal? Oh my god! Why do you look so pale?"I furrowed my eyes and continued to act like I am really just fine kahit na hindi naman talaga. "What do you mean? How do you know na I'm pale, eh ang dilim naman dito. You can't clearly see my face!"
CALLIE IVIANNAIt's Sunday today, and my family was so excited to attend the family dinner with the Alcantaras, Caelan's family. Ako naman ay wala sa mood na umalis, pero nakabihis na ako. I just wore a simple above the knee black velvet dress and a black stilettos heels. Inilugay ko lang din ang aking buhok. Bago ko pa man lagyan ng mga kolorete ang mukha ko kanina ay napatakbo muna ako sa banyo dahil naduduwal na naman ako. I smelled something awful awhile ago, iyon ang naging dahilan ng pagduwal ko.Handa na rin sila Mommy and Daddy sa pag-alis. Mom gave me a smile and kissed my cheek nang makababa ako sa hagdan. "Oh my god, you are so beautif
CALLIE IVIANNA"Cal?" a familiar voice called me. Dahan-dahan kong iminulat ang aking mga mata. My vision was still blurry that's why I kept on blinking hanggang sa maging klaro na ulit ang paningin ko. "Thank goodness, you're awake now," he said as he slowly flashed his smile.Inilibot ko ang aking paningin sa bawat sulok ng kwarto. I am in the hospital. Hindi ko alam kung paano ako napunta rito. Nagtataka ako kung bakit si Caelan lamang ang kasama ko rito ngayon but then a sudden realization hit me.I started to cry again nang
CALLIE IVIANNANai-discharged na rin ako sa hospital. Ngayon naman ay pauwi na ako ng mansion kasama si Caelan. Nagpresenta siyang ihatid ako pauwi dahil ayaw niya raw akong hayaang mag-isa. Hinayaan ko na lang din siya dahil masyado siyang nagpupumilit.Wala akong imik sa buong biyahe. Kung minsan ay tinatanong ako ni Caelan kung ayos lang ako, at isang tipid na tango lamang ang binibigay kong sagot. Alam kong nakakasama sa kalagayan ko at sa batang nasa sinapupunan ko ang sobrang pag-iyak ngunit hindi ko ito mapigilan. May parte sa akin na pinagsisisihan ko ang nangyari, may parte rin sa akin na masaya ako dahil hindi ko lubos akalain na magigi
CALLIE IVIANNAI went straight to the restroom as soon as I woke up. Morning sickness. Ganito pala kahirap ang pinagdadaanan ng mga ina sa unang trimester ng pagbubuntis. You'll wake up vomiting and feeling nauseous even though you haven't even started your day. Naiiyak na naman ako dahil panay pa rin ang aking duwal kahit na wala nang lumalabas sa bibig ko.I heard the door creak and Kyra came in a rush. She was patting my back as I was continuously puking. "Cal..." sambit nito habang natataranta, hindi alam ang gagawin. "Oh god, wait. I'll get you a glass of water, okay?"
CALLIE IVIANNA"Cal, are you really sure about this?" Kabadong tanong sa akin ni Lauren while I was fixing my hair in front of the mirror.I heaved out a sigh and nodded at her. "I am, Lauren," sagot ko habang tinitignan ang aking repleksyon sa harap ng isang malaking salamin. Kaya ko nga ba? Handa nga ba akong harapin si Jameson Kye Velasco? Hindi. Pero kailangan ko siyang makausap. Kailangan niya itong malaman. Kinakabahan ako pero pilit kong itinatago iyon sa harap ng mga kaibigan ko.Lumapit naman si Kyra sa akin at binigyan ako ng isang yakap. "Kasama mo naman ako. Kasama mo rin si Caelan kaya wala kang dapat ikabahala sa pagkikita niyong dalawa ni Jameson, Cal.""S-sigurado ka ba talaga dito?" muling tanong ni Lauren while anxiously biting her nails. "I-I mean, Jameson is an actor and has a lot of fans! Oh my god! Kapag malaman nila ito, panigur