Hi guys! Sa mga nagbabasa kamusta kayo? Mag ingat po lahat!
Hindi pa rin maalis sa isipan ni Anjelouv ang naging pag uusap nila ni Clinton. She let him know how much she loved him. She forgave him and let herself fall for him once again. She defies herself and eats all the hate she has for him. Ang pagmamahal ay palaging may kaakibat na pagpapatawad. Kung mahal mo ang isang tao, handa mo silang patawarin kahit gaano pa kasakit ang dinulot nilang sakit sayo. Kung mahal mo ang isang tao, handa mo silang tanggapin ng paulit-ulit ng walang halong pag aalinlangan. Kaya minsan hindi natin masisi ang ibang tao na mas piniling magpakatanga kesa magpatuloy at magmahal ng iba. Love is unpredictable and sometimes unreasonable. It's funny how it changes us and turns us into someone we hated before. We are now inside Clinton’s room. He is hugging me tightly habang ang ulo ay nasa aking balikat. I am sitting on his lap while watching the beautiful scenery in front of us. Parang wala lang nagyaring matinding sagutan sa aamin kanina. “What are you thinking
Mabilis na tumakbo si Anjelouv palabas ng kusina. Hindi niya maintindihan kung bakit nagkakagulo sa buong kabahayan. Shit! Leaving Clinton is never a good idea. Sana pala ay nagpaalam siya rito upang hindi na ito ma pranning sa kakahanap sa kaniya. Pati tuloy mga walang kamuwang- muwang na tauhan niya ay nadamay. Nahihiya siyang yumuko sa bawat kasambahay na madadaanan niya at may mapag-umanhing ngumiti sa mga ito. Clinton is still reprimanding his men. He massages his nape using his left hand while using his right hand to clench dangerously. He was surrounded by this scary aura that made her stop from coming closer to him. “I told you to secure the perimeter. Natulog lang ako saglit nawala na naman ang girlfriend ko! Fuck, go search for her!” His voice roared through the entire living room. His men were with him in their straight faces. Hindi kakikitaan ng takot habang nakatingin sa kaniya ng diretso. Nang makita nila siya sa likod ni Clinton ay tila nabunutan ang mga ito ng tini
Happiness. We will not receive this kind of feeling if we do not make a decision that will make us happy. Happiness happens when we choose to be happy and move on from the things that cause us pain. People think it is hard to be happy and to achieve the happiness that they have desired for so long, but actually, achieving happiness is like reading a simple manual; you just need to read it carefully and follow it. To achieve happiness, we just need to have a positive outlook on life and must have a strong conviction to be happy no matter how hard the situation is. Sometimes life throws obstacles at us to hinder our happiness, but it is still up to us whether we will continue to fall for these trials or face them bravely and move on in life to achieve the happiness we want to achieve. Anjelouv closes her eyes while looking up at the sky. She wants to talk to her mom and ask for forgiveness because she was not able to help and save her from the hands of those bastards who abused them. S
Why does life seem to be unfair for some? Why are we not content with what we have? Why do we suffer even though we don't deserve it? Most people say that everything happens for a reason, but does it really? Bakit kung minsan parang hindi naman talaga natin deserve and sakit na binabato sa atin ng buhay? Bakit kung minsan sobra-sobrang sakit pa ang natatanggap natin? Kailangan ba talagang masaktan para may matutunan? We are suffering a lot because we only think about how unfair life is, we ask a lot, and we complain a lot. Hindi natin nabibigyan ng halaga kung gaano tayo ka swerte sa mga maliliit na bagay. Ang buhay ay napaka komplikado, akala natin sumasang ayon na sa atin ang pagkakataon ngunit dahil lang sa isang pangyayari biglang mababago na lamang ang lahat. We need to cherish every triumph and happy moment we have with each other. We need to make memories every passing day just to remind ourselves that we are so blessed and grateful. Anjelouv woke up from her deep sleep.
In one swift move, Clinton claimed her lips. She closed her eyes and felt his soft lips against hers. His kisses made her heart beat wildly, and her stomach fluttered. It feels like they are both surrendering their souls to each other. They entrusted one another with their love, and once they nurture it, it will grow and bloom beautifully. “Akin ka lang ha. Ayaw kong sa iba ka..gusto ko sakin ka lang..ako lang..dahil pinapangako kong sayo lang din ako..buong-buo.” Maramdaming sabi niya matapos ang halikan. “Sayo lang ako at akin ka lang..trust me baby, I can trade anything just to have you..just to stay with you and just to build a future with you and our children.” Napapaos na sambit nito. Namumungay ang mga ni Anjelouv na tumango at nagpaubaya. She is sure that Clinton is her home. Clinton is her future, and for Clinton, she will willingly surrender her forever. Hindi na siya maghahangad pa ng iba dahil ngayon kompleto na siya at masaya. Kung isa man itong panaginip ayaw ko na sa
Malalim na ang gabi nang magising si Anjelouv. Wala si Clinton sa kaniyang tabi kaya agad siyang bumangon upang hanapin ito. She checked every corner of their room and when she found out that Clinton was not there, she immediately put on her silky robe and went out of the room. Walang tao ang buong kabahayan at ang ilang ilaw ay nakapatay na. Tahimik ang paligid at ang kaniyang mumunting galaw lamang ang maririnig sa bawat pasilyong madaraanan. She felt thirsty out of a sudden kaya mas pinili na lang niyang bumaba sa kusina at uminom ng malamig na tubig. The lights in the kitchen are also dim. Walang ni isang kasambahay na naroon. Tumingala siya sa orasan na malapit sa kaniyang pwesto at nang makita niyang pasado alas dose na ng gabi ay biglang nagkarambula ang kaniyang tiyan. “Ginutom na naman ako ni Clinton.” nakanguso niyang kinausap ang sarili habang hawak- hawak ang tiyan. She checked every cabinet in the kitchen to search for food. Mayroong cereals at tinapay roon ngunit hind
Natulos si Anjelouv sa kaniyang kinatatayuan matapos marinig ang mga salitang lumabas mismo sa bibig ni Clinton. She never imagined that he could order that kind of act. Hindi niya lubos maisip na kaniya nitong magpapatay ng tao! Nanginig ang kaniyang buong pagkatao at ang katawan ay unti-unting nawawalan ng lakas. Ang mga alaala ng kaniyang kahapon ay unti-unting nagsisibalikan. “You killed your mother, kid! You kill her, for she is a sinner!” a man shouted at her. Paulit- ulit nitong binabalik sa kaniya kung paano niya walang awang pinatay ang kaniyang ina. Nakaupo siya sa isang bangko at pinalilibutan siya ng mga sindikatong tumambang sa kanila at lumapastangan sa kaniyang ina. “You are a killer little munchkin! You kill your mother!” the man continued. “No! I didn’t kill my mother!” Anjelouv shouted in fear. Her face was full of unshed tears, dahil sa walang tigil niyang pag iyak. Matapos niyang barilin ang kaniyang ina ay sapilitan siyang binitbit ng mga kalalakihang ito
Anjelouv’s tears fell miserably. Voices from those nightmares started occupying her ears. Pilit niya mang ikalma ang sarili niya ay hindi niya pa rin magawa. “Killer!” “You killed your own mother!” Paulit-ulit at palakas ng palakas ang mga boses sa kaniyang utak. They are laughing evilly while shouting those words. Mula sa iisa ay dumarami nang dumarami ang mga boses na ‘yon. Ang kadiliman ay nahahalinan ng madugong kaganapan. Ang mga boses ay nagkaroon ng itsura. Ang lugar ay napintahan ng pula. Dumanak sa paligid ang dugo ng mga tauhan nilang nasawi habang siya ay nakaupo lamang habang pinapanuod ang mga itong walang buhay na nakahandusay. Nakapalibot sa kaniya ang mga nakakatakot na kalalakihan. May mga hawak ang mga ito na patalim at baril na napupuno ng karahasan. Ang mukha niya ay hindi nababahidan ng kung ano mang emosyon. Blanko siyang nakatingin sa kaniyang paligid habang ang mga boses ay patuloy pa rin sa pag ugong. Hindi niya magawang ikilos ang kaniyang katawan upang