Library
Search
Home / Romance / His Runaway Obssesion / CHAPTER 19

Share

CHAPTER 19

Author: Inkymagination
last update Last Updated: 2025-08-25 22:53:21

Nanginginig pa rin ang mga kamay ni Aurelia habang nakasiksik siya sa gilid ng kama. Para siyang isinilid sa isang hawlang walang liwanag, tanging mga mata ni Xavier ang nagsisilbing anino na laging nagmamasid. Kahit wala ito sa silid, dama niya ang presensya nito sa bawat paghinga. Para bang ang mga pader ay naging tagapagdala ng pangalan ng lalaki.

Ngunit hindi siya susuko. Hindi siya muling magiging alipin ng isang lalaking ginawang laro ang kanyang puso. Ang luha na ibinuhos niya kanina ay nagiging apoy sa kanyang dibdib ngayon—apoy ng galit, ng paghihiganti, at ng walang kapantay na hangaring makalaya.

“Hindi ako mananatili rito,” bulong niya sa sarili, mahigpit ang pagkakakuyom ng kamao. “Hindi habang ako’y may hininga.”

Kinabukasan, dumating si Xavier dala ang isa na namang tray ng pagkain. Maamo ang ngiti nito, tila walang nangyari kagabi, pero sa ilalim ng ngiting iyon ay nakatago ang ngitngit ng isang lalaking hindi kayang tanggihan.

“Aurelia,” anas nito, lumapit at inilapag
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter
Previous Chapter Next Chapter

Latest chapter

  • His Runaway Obssesion   CHAPTER 30

    Maaliwalas ang umaga sa maliit na bahay na inuupahan nila ni Lita. Ang sinag ng araw ay dumudungaw sa siwang ng kurtina, dumadampi sa mukha ni Aurelia habang pinagmamasdan si Anchali na masayang naglalaro ng mga stuffed toys sa sahig. “Mama, look! She’s flying!” sigaw ng bata habang iwinawasiwas ang maliit na manika na may pakpak. Napangiti si Aurelia. “Ang galing naman ng anak ko. Ang taas ng lipad niya.” Tila isang panandaliang kapayapaan ang bumalot sa kanila. Sa mga nakalipas na linggo, kahit natatakot siya kay Xavier at sa kung anong mangyayari, naging sandalan niya ang musmos na tawa ni Anchali at ang kabutihan ni Lita. Parang muling nakahanap ng pamilya si Aurelia. Ngunit ang katahimikan ay parang bulang madaling mabasag. Biglang tumunog ang cellphone na iniwan ni Lita sa mesa kagabi. Napakunot ng noo si Aurelia—hindi madalas na tumatawag iyon sa number na iyon. Nakalagay sa screen ang isang pangalang hindi niya kilala: Aunt Malee. Dahan-dahan niyang sinagot. “Hello?” Is

  • His Runaway Obssesion   CHAPTER 29

    Si Lita. Tahimik ang umagang iyon sa kanilang inuupahang bahay. Nakaupo si Aurelia sa balkonahe, hawak ang isang tasa ng tsaa habang pinagmamasdan si Anchali na naglalaro ng maliit na manika. Si Lita naman ay nag-aayos ng kanyang bag para sa trabaho. Ngunit sa loob-loob niya, mabigat ang kanyang dibdib.Sa ilalim ng kanyang aparador nakatago ang sobre na natagpuan niya kahapon—ang sulat na nagsasabing hindi kailanman makakatakas si Aurelia. Alam niyang dapat niya itong ipakita kaagad, ngunit natatakot siyang masira ang payapang mundong pilit nilang binubuo. Ayaw niyang makita ang mukha ng kaibigan na muling mababalot ng pangamba.“Lita, are you going now?” tanong ni Anchali habang kumakaway, hawak pa ang manika.“Yes, little one. Be good to Mama while I’m away, okay?” ngumiti siya, sabay kindat.“Don’t worry, Auntie! I will protect Mama,” sagot ng bata sa wikang Ingles, buong tapang, na parang sundalong bata.Napatigil si Lita, at kahit paano ay napangiti. Ngunit habang lumalakad pap

  • His Runaway Obssesion   CHAPTER 28

    Pagbaba ni Aurelia sa paliparan ng Bangkok, dama niya ang init at bigat ng hangin, malayo sa simoy ng Pilipinas ngunit may kakaibang pakiramdam ng kalayaan. Bitbit niya ang maliit na bag, dala ang lahat ng ipon at pag-asa.Sa gitna ng karamihan, may batang babae na nakatayo, hawak ang kartong may sulat na “Mama Aurelia”. Mga limang taong gulang ito, maiksi ang buhok, may makislap na mata, at nakangiting abot-tenga.Natigilan si Aurelia. “Mama Aurelia…?” bulong niya sa sarili.Biglang tumakbo ang bata palapit. “Mama!” sigaw nito, mahigpit siyang niyakap sa beywang.Nawala ang hininga ni Aurelia, hindi makapaniwala. “what are you doing here? Where's your tata Lita?” Tanong nito sa bata. Umangat ang bata, nakangiting inosente. "Over there!” may itinuro ito at di kalayuan ay nakita nya ang pigura ng taong tumulong sa kanya. " I'm here, welcome back Ary!" Masiglang bati nito sa kanya at yumakap, pati si Anchali ay yumakap ng mahigpit. Doon tuluyang bumigay ang puso ni Aurelia. Naluha siy

  • His Runaway Obssesion   CHAPTER 27

    Mabilis ang tibok ng dibdib ni Aurelia habang binabagtas niya ang makipot na daan palabas ng baryo. Sa kanyang maliit na bag ay nakatago ang tiket at perang galing kay Lita—mga bagay na kumakatawan sa kanyang kalayaan. Bawat hakbang ay may kasamang dasal. *Sana, sana makarating ako sa bus terminal nang walang aberya.*Pinilit niyang huwag lumingon. Ngunit sa likod ng kanyang isipan, may malamig na presensyang nakabuntot. Para bang bawat yapak niya ay may kasunod. Para bang bawat ihip ng hangin ay may kasamang bulong ng isang tinig na matagal na niyang gustong iwanan.Si Xavier.Hindi niya nakikita, ngunit dama niya. Ang aninong iyon na matagal nang sumisingit sa bawat pangarap niya, sumisira sa bawat pangako ng kinabukasan.Pagdating niya sa terminal ng jeep na magdadala sa bayan, may ilang pasaherong naghihintay. Tumabi siya sa isang matandang babae na may bitbit na bayong ng prutas. Pinilit niyang ngumiti, para lamang hindi mahalata ang kaba.“Magandang umaga, iha,” bati ng matanda.

  • His Runaway Obssesion   CHAPTER 26

    Dumating ang kinabukasan ay maagang nagising si Aurelia kinabukasan, mas maaga pa kaysa sa karaniwang oras ng pagtitinda nina Mang Ernesto at Aling Rosa. Ang hangin mula sa bukirin ay malamig at nakakapreskong humahaplos sa kanyang pisngi, ngunit hindi iyon ang tunay na dahilan ng biglang pagkabog ng kanyang dibdib.Hawak niya ang kanyang cellphone, at sa screen ay naroon ang mensaheng nagpatibay ng kanyang loob:“Naipadala ko na ang pera. I-claim mo na lang sa pinakamalapit na remittance center. Ingat ka, Aurelia. Malapit ka nang makalaya.” – LitaNapatakip siya ng bibig, halos mapaiyak sa tuwa. Totoo. Hindi na ito panaginip lamang. Ang tiket pabalik ng Thailand ay halos abot-kamay na.Pagbaba niya sa kusina, nadatnan niyang nag-aayos si Liza ng agahan—pritong itlog, tuyo, at kanin. Si Mang Ernesto naman ay nagbubuhat ng mga basket ng gulay palabas.“Ang aga mo, Aurelia,” bati ni Liza. “Parang may magandang balita ka.”Pilit siyang ngumiti. “Siguro nga. Pakiramdam ko… mas magaan ang

  • His Runaway Obssesion   CHAPTER 25

    Natapos ang araw na iyon na puno ng galak sa loob ni Aurelia, pakiramdam nya ay tuluyan na syang laya. Kahit papaano ay naramdaman nyang hindi sya nakakulong sa kahit na anong masalimuot na banta ng sariling asawa. Maagang nagising si Aurelia kinabukasan. Ang malamig na hangin mula sa bintana ng maliit na silid na kanyang tinutulugan ay nagdala ng kakaibang sigla sa kanyang dibdib. Bihira niyang maramdaman ang ganitong kapanatagan, at sa unang pagkakataon matapos ang mahabang panahong puno ng pangamba, muling nagising ang pag-asa.Sa ibaba, narinig niya ang kaluskos ng paghahanda ni Aling Rosa at Liza. Humahalo sa amoy ng bagong gising na lupa ang singaw ng mainit na kape at pritong itlog. Bumaba siya, at gaya ng inaasahan, nakangiti ang mag-ina.“Gising ka na pala, Aurelia,” bati ni Liza. “Handa ka na ba? Ngayon, sasama ka na sa amin sa palengke.”Ngumiti si Aurelia, medyo kinakabahan ngunit buo ang loob. “Oo, gusto ko pong makatulong.”Pagsapit ng alas-sais ng umaga, inihanda na n

More Chapters

You may also like

Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status