Bibliothek
Suchen
Startseite / Romance / His Runaway Obssesion / CHAPTER 42

Teilen

CHAPTER 42

Inkymagination
last update Zuletzt aktualisiert: 06.09.2025 00:58:07

Tahimik ang buong bahay. Ang mga ilaw ay nakadim, at tanging malambot na ilaw mula sa lampshade ang nagbibigay ng init sa malamig na gabi. Nasa sala pa rin silang tatlo, tila ayaw pang bumitaw sa kasamang iyon. Ngunit sa puntong ito, nagbago na ang kanilang ayos.

Si Xavier ay nakaupo sa sofa, nakasandal, ang mga bisig ay nakapulupot kay Aurelia na nakaupo sa kanyang kandungan. Nakasandal naman si Aurelia sa dibdib niya, ramdam ang bawat tibok ng puso nito na parang paulit-ulit na sinasabi, Narito ako. Hindi kita bibitawan. Sa ibabaw ng kanyang hita, nakahimlay si Anchali, mahimbing na natutulog, ang maliit na dibdib ay mahinahong umaangat at bumababa. Ang mga kamay ng bata ay bahagyang nakayakap sa bewang ni Aurelia, para bang kahit sa pagtulog, ayaw nitong lumayo sa kanya.

Hinagod ni Xavier ang buhok ni Aurelia gamit ang kanyang palad, banayad, marahan, na para bang pinapakalma ang isang pusong matagal nang pagod.

“You’re warm tonight,” bulong niya, mababa at halos dumadampi ang hini
Lies dieses Buch weiterhin kostenlos
Code scannen, um die App herunterzuladen
Gesperrtes Kapitel
Vorheriges Kapitel Nächstes Kapitel

Aktuellstes Kapitel

  • His Runaway Obssesion   CHAPTER 67

    Makalipas ang gabing kumain sila sa labas, unti-unti nang bumalik ang katahimikan sa tinutuluyang apartment nina Aurelia, Jill, at Anchali. Ngunit para kay Aurelia, ang katahimikan ay hindi nangangahulugang kapayapaan.Kinabukasan, maagang nagising si Aurelia dahil sa tila pag-ikot ng kanyang paningin. Habang nakaupo sa gilid ng kama, pinisil niya ang sentido, pinipilit ayusin ang kanyang paghinga.“Mama…” tawag ni Anchali mula sa kabilang silid, hawak pa ang maliit nitong stuffed toy. “Let’s eat breakfast, I’m hungry.”Pinilit ngumiti ni Aurelia at tumayo, bagaman mabigat ang kanyang ulo. Habang naglalakad patungong kusina, napansin ni Jill ang maputlang mukha nito.“Rels, are you okay?” agad na tanong ni Jill habang nagbubukas ng refrigerator. “You look pale.”“I’m fine,” sagot ni Aurelia, kahit halatang pinipilit ang sarili. “Maybe I just didn’t sleep well.”Ngunit alam niyang hindi iyon totoo. Dahil sa likod ng kanyang isip, sariwa pa ang panaginip kagabi—mga labi na dumadampi sa

  • His Runaway Obssesion   CHAPTER 66

    Maaga pa lamang ay abala na si Jill sa pag-aayos ng mga gamit. Sa loob ng malaking sala ng inuupahang apartment, nakalatag ang ilang malalaking bag na puno ng damit, sapatos, at accessories. Habang pinipili niya ang mga isasama para sa araw na iyon, nakatingin lamang si Aurelia mula sa sofa, nakayakap sa unan, at wari’y lumulutang pa rin ang isipan.Napansin ito ni Jill kaya’t ngumiti siya, nilapitan si Aurelia at naupo sa tabi nito. “Hey, I know what you’re thinking. Paranoid ka na naman.”Tumingin si Aurelia, napabuntong-hininga. “Jill… parang kahit anong gawin ko, naroon pa rin siya. His voice, his presence—hindi nawawala. Kahit sabihin kong safe na ako rito, para bang may anino na laging sumusunod.”Hinaplos ni Jill ang kamay ng kaibigan, pinisil iyon nang mahigpit. “Then you need a distraction. You need something na makakabaling sa isip mo. Kaya I’ve decided—you’re coming with me today. Both you and Anchali.”Nanlaki ang mga mata ni Aurelia. “Sa photoshoot mo?”“Yes!” tumango si

  • His Runaway Obssesion   CHAPTER 65

    Maagang nagising si Aurelia kinaumagahan. Tahimik ang buong apartment, at tanging tunog ng maliit na orasan sa dingding ang naririnig niya. Bumangon siya nang dahan-dahan upang hindi magising si Anchali na mahimbing pa ring natutulog sa tabi niya. Sa bawat hakbang niya patungo sa kusina, dala niya ang bigat ng hindi maipaliwanag na kaba sa dibdib.Pagdating sa kusina, dumiretso siya sa kabinet, kinuha ang garapon ng kape, at maingat na nagtimpla. Ang halimuyak ng mainit na kape ay unti-unting nagpakalma sa kanya, ngunit sa likod ng kanyang isipan, paulit-ulit bumabalik ang alaala ng gabing iyon.Muling naaalala ni Aurelia ang nangyari madaling araw. Nagising siya nang hindi niya namamalayan kung bakit, at sa pagdilat ng kanyang mga mata, ramdam niya agad ang init ng isang hininga sa kanyang pisngi. Bago pa siya nakagalaw, parang may labi na dumampi sa kanyang leeg—malambot, mainit, at masyadong totoo para tawaging panaginip lamang.Nanlaki ang kanyang mga mata, nanigas ang buong kataw

  • His Runaway Obssesion   CHAPTER 64

    Maagang natapos ang agahan, ngunit buong umaga ay hindi mapakali si Aurelia. Sa bawat hakbang niya sa loob ng apartment ni Jill, tila may aninong nakadikit sa kanyang likuran—ang alaala ng panaginip. Hindi niya maalis-alis sa isip ang init ng halik na iyon, ang bigat ng kamay ni Xavier na tila nakadantay pa rin sa kanyang pisngi.Naupo siya sa sofa, hawak ang tasa ng pangalawang kape, ngunit halos hindi niya matikman. Nakatingin lang siya sa telebisyon kung saan nanonood si Anchali ng cartoons. Ang bata ay masigla, tumatawa’t sumisigaw, paminsan-minsan ay tatawag sa kanya. “Mommy, look at this funny dog!”Ngumiti siya, pero pilit lamang. Para siyang nasa ibang mundo. Ang bawat tawanan ni Anchali ay parang malayo, nababalot ng ingay ng sariling isipan.Was it really just a dream? Or… could it mean something else?Bawat beses niyang ipipikit ang mga mata, muling bumabalik ang pakiramdam ng labi ni Xavier sa kanya. Hindi ito parang alaala, kundi isang bagay na sariwa, totoo, parang nang

  • His Runaway Obssesion   CHAPTER 63

    Maagang-maaga pa lamang ay gising na si Aurelia. Hindi siya halos nakatulog kagabi sa tindi ng kaba at pananabik. Sa tabi niya, mahimbing na natutulog si Anchali, nakayakap sa paborito nitong stuffed bunny. Sa bawat paghinga ng anak, dama niya ang bigat ng desisyong gagawin nila ngayong araw—ang paglayo, ang pagtakas, ang pagsisimula ng bagong buhay.Tahimik siyang bumangon at naglakad patungong bintana. Nakalilis ang kurtina, at mula roon ay tanaw niya ang mga ilaw ng bayan na unti-unting naglalaho habang sumisikat ang araw. Ito na iyon, bulong niya sa sarili. Wala nang atrasan. Kailangan naming makaalis bago makaramdam si Xavier.Pagkaraan ng ilang minuto, bumaba si Aurelia sa kusina at nadatnan ang ina niyang si Selene na abala sa pagluluto ng almusal. “Anak, maaga kang bumaba. Sigurado ka ba sa gagawin niyo ngayon?” tanong ng ina, habang inihahain ang mainit na tinapay at gatas.Tumango si Aurelia. “Yes, Ma. If we don’t leave now, baka wala na kaming chance. Jill is already waitin

  • His Runaway Obssesion   CHAPTER 62

    Mahigpit ang titigan nina Aurelia at Xavier sa sala—parang dalawang mabangis na hayop na handang magsalpukan. Sa gitna nila, walang kamuwang-muwang na nakaupo si Anchali sa sofa, hawak-hawak pa ng kanyang ama ang maliit nitong kamay. Ang bata ay nakangiti kanina, pero nang maramdaman ang bigat ng hangin at makita ang malamig na ekspresyon ng kanyang ina, dahan-dahan na rin itong natahimik.“Aurelia…” malalim at mariin ang boses ni Xavier, tila ba isang babala. “Huwag kang lalapit.”Ngunit hindi nagpigil si Aurelia. Dahan-dahan siyang umusad, hawak pa rin ang maleta na kanina pa niya pinipigilan na bumagsak. Ang bawat hakbang niya ay sinasabayan ng mabigat na tibok ng kanyang puso. *Kailangan ko siyang makuha… kailangan ko siyang mailabas.*“Anchali, halika sa Mama.” Malumanay ang boses niya, pilit niyang pinapakalma ang anak. “We need to go, sweetheart.”Nag-angat ng tingin ang bata, naguguluhan. “But Daddy’s here…” bulong nito.Humigpit ang hawak ni Xavier sa kamay ng anak, kaya agad

Weitere Kapitel

Das könnte dir auch gefallen

Entdecke und lies gute Romane kostenlos
Kostenloser Zugriff auf zahlreiche Romane in der GoodNovel-App. Lade deine Lieblingsbücher herunter und lies jederzeit und überall.
Bücher in der App kostenlos lesen
CODE SCANNEN, UM IN DER APP ZU LESEN
DMCA.com Protection Status