Share

Chapter 21

Author: Deigratiamimi
last update Last Updated: 2025-05-20 13:00:25
“I said let me go home.”

Nanigas ang boses ko. I wanted to scream, to lash out, to throw anything I could get my hands on. Pero ni isang galaw, hindi ko magawa. My body froze—stuck between rage and heartbreak.

Lucian didn’t move. He just stood there, watching me as if every second of my fury was a language he understood.

“You’re not a prisoner here,” he said, stepping closer. “I brought you here because I knew you’d never allow yourself to rest. To breathe.”

“I don’t need rest,” I snapped. “I need freedom. I need control of my life back, Lucian.”

“You still don’t get it, do you?” His jaw tightened. “You’ve always had control. You’re just too scared to use it.”

“Says the man who flew me to another country without asking!” Napahagulgol ako sa inis. “You don’t get to paint yourself as some savior. You bought me, remember?”

His eyes darkened.

“You think I don’t remember that night?” bulyaw ko. “When I walked into the street shaking, willing to give everything for my brother’s life?
Deigratiamimi

Pa-like, comment, gem vote, at rate ng book. Maraming salamat po. ✨

| 3
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • His Temporary Wife: Falling For My Contract Husband   Chapter 22

    Hindi ko alam kung anong oras na nang magising ako mula sa maikling pagkaka-idlip. Nagsimula na ang gabi. Sa labas ng villa, rinig ang banayad na hampas ng alon sa baybayin. Ang malamig na simoy ng hangin ay pumapasok sa kwarto sa pamamagitan ng bahagyang nakabukas na bintana. But inside, the air felt thick—dense with tension and something far more dangerous: desire.Wala si Lucian sa kama.Tumayo ako, pinulot ang robe na nakasabit sa likod ng upuan at isinuot ito. Tahimik akong lumabas ng kwarto. The lights in the hallway were dim, casting golden shadows along the polished wooden floor. Pagbaba ko, nakita ko siyang nakatayo sa veranda, nakatalikod sa akin, hawak ang isang basong may laman na alak.He looked... lost. And beautiful."Lucian," tawag ko, mahina ngunit malinaw.Lumingon siya. His eyes softened. "You’re awake.""What are you doing out here alone?""I couldn’t sleep."Lumapit ako, piniling huwag muna siyang tingnan sa mata. "Me neither."Binalot kami ng katahimikan. Ilang s

  • His Temporary Wife: Falling For My Contract Husband   Chapter 21

    “I said let me go home.” Nanigas ang boses ko. I wanted to scream, to lash out, to throw anything I could get my hands on. Pero ni isang galaw, hindi ko magawa. My body froze—stuck between rage and heartbreak. Lucian didn’t move. He just stood there, watching me as if every second of my fury was a language he understood. “You’re not a prisoner here,” he said, stepping closer. “I brought you here because I knew you’d never allow yourself to rest. To breathe.” “I don’t need rest,” I snapped. “I need freedom. I need control of my life back, Lucian.” “You still don’t get it, do you?” His jaw tightened. “You’ve always had control. You’re just too scared to use it.” “Says the man who flew me to another country without asking!” Napahagulgol ako sa inis. “You don’t get to paint yourself as some savior. You bought me, remember?” His eyes darkened. “You think I don’t remember that night?” bulyaw ko. “When I walked into the street shaking, willing to give everything for my brother’s life?

  • His Temporary Wife: Falling For My Contract Husband   Chapter 20

    Mabigat pa rin ang dibdib ko habang palabas ako ng ospital. Nanginginig ang kamay ko, at ramdam ko pa rin ang lagkit ng mga luha sa pisngi ko. Pakiramdam ko, dinurog ako sa harap ng pamilyang pilit kong binuhay gamit ang pagkapako ng sarili kong kalayaan. Wala akong direksyon. Basta lakad lang ako nang lakad. Para akong multong gumagala sa pagitan ng mga puting pader ng ospital. Hanggang sa marinig ko ang isang boses na tumawag sa akin. "Ysabelle?" Napalingon ako. There he was—Wade Montiero. Nakatayo siya sa harap ko, nakasuot pa rin ng coat na parang galing lang sa isang business meeting. Ang magulo niyang buhok at ang seryosong ekspresyon sa mukha niya ay nagsisigaw ng concern. Kaibigan siya ni Lucian. Pero unlike Lucian, Wade actually knows how to treat people like they’re human. “Are you okay?” tanong niya, dahan-dahan ang lakad palapit sa akin. “You look... lost.” “I am,” mahina kong sagot, hindi makatingin ng diretso. “Very lost.” Hindi ko alam kung anong nakita niya sa m

  • His Temporary Wife: Falling For My Contract Husband   Chapter 19

    Pagkababa ko pa lang ng kotse, parang napuno agad ng kakaibang tensyon ang dibdib ko. Hindi ko alam kung excitement ba o kaba ang nangingibabaw—basta ang alam ko lang, ilang buwan ko nang inaasam ang araw na 'to. Finally, makikita ko na si Adrian. After everything I’ve done, after all the sacrifices... I’ll finally get to hold my little brother again. Sunod-sunod ang tibok ng puso ko habang mabilis kong tinahak ang hallway ng ospital. Hindi ko man lang inintay si Lucian. He was walking behind me with his usual calmness, like he owned the whole damn place. Well, he kinda does. He owns everything, including me. Pagbukas ng pinto ng private room ni Adrian, halos manghina ang tuhod ko. "Ysabelle..." Mahinang tawag ni Mama. May luha agad sa mga mata niya habang papalapit siya para yakapin ako. God, I missed her. I missed home. Ni hindi ko napigilan ang luha ko habang yakap-yakap siya. Parang bumalik lahat sa akin—lahat ng sakit, lahat ng pangungulila. Pero higit sa lahat, ang takot na

  • His Temporary Wife: Falling For My Contract Husband   Chapter 18

    Hindi ako makatulog buong gabi. Habang nakaunan ako sa malamig na kutson, iniisip ko lang kung tama bang manatili pa ako rito. Pero kahit anong pilit kong kumbinsihin ang sarili ko na tiisin ang lahat para kay Adrian, hindi ko na kaya. Sobrang bigat na. Gusto ko nang makaalis. Dahan-dahan akong tumayo at binuksan ang ilaw ng lampshade. Nilabas ko ang maliit na maleta sa ilalim ng kama at isa-isang niligpit ang mga gamit ko—ilang pirasong damit, mga personal na gamit, pati ang framed picture namin nina Mama at Adrian na palihim kong itinago sa drawer. Habang pinipisil ko ang larawan, tila pumipiglas na ang puso ko sa matinding pananabik. Gusto ko nang makita sila. Gusto kong mayakap si Mama, marinig ang boses ni Adrian. At higit sa lahat, gusto kong makalayo sa lalaking paulit-ulit akong sinasaktan—pisikal man o emosyonal. Pagtungtong ng alas tres ng madaling-araw, naramdaman kong tahimik na ang buong bahay. Wala na ang mga yabag ng mga kasambahay. Pati ang katahimikan ng gabi ay p

  • His Temporary Wife: Falling For My Contract Husband   Chapter 17

    Buong araw akong nagkulong sa silid. Sinadya kong iwasan si Lucian. Maaga pa lang ay pinakiusapan ko na ang kasambahay na kung may utos man siya, idaan na lang muna sa mensahe o kaya ay sa kanila iparating. Hindi ko kayang makaharap siya—not after what happened last night… and especially not after what he whispered to me this morning. “Pagmamay-ari kita.” Hanggang ngayon ay hindi pa rin maalis sa balat ko ang init ng kaniyang haplos, ang pananalita niyang tila ba siya ang may karapatang humubog ng kapalaran ko. Kahit ayaw ko, kahit pilit kong nilalabanan, may isang bahagi sa akin na natatakot… at isa pang bahagi na naguguluhan. Hapunan na nang kumatok si Aling Delia sa pinto. “Ma’am Ysabelle, ayaw raw pong kumain ni Sir Lucian hangga’t hindi kayo sumasabay. Nasa dining na po siya, naghihintay.” Napakagat-labi ako. Gusto kong tumanggi, pero alam kong wala akong sapat na lakas ng loob para hamunin si Lucian ng harapan. Pagkababa ko, sadyang maingat ang bawat hakbang ko. Gabi na,

  • His Temporary Wife: Falling For My Contract Husband   Chapter 16

    Kinabukasan, may kung anong bigat sa dibdib ko ang gumising sa akin. Hindi ko alam kung dahil ba sa kaba, sa pagod, o sa nalalabing takot mula sa nangyari kagabi. Hindi ko na maalala kung paano ako nakatulog. Basta ang naaalala ko lang ay ang malamig na boses ni Lucian at ang pangungusap niyang paulit-ulit na umaalingawngaw sa isip ko—“Name your price.” Napabalikwas ako ng bangon nang may kumatok sa pinto. “Ma’am Ysabelle?” mahinang tawag ng isa sa mga kasambahay. “Pasensiya na po, pero may bisita po si Sir Lucian sa baba… ayaw po naming istorbohin si Sir sa kwarto niya, baka po kayo na lang ang pwedeng bumaba.” Napakunot ang noo ko. “Bisita? Ngayong umaga?” tanong ko habang bumangon at kinapa ang robe sa gilid ng kama. “Opo, Ma’am. Kaibigan daw po ni Sir… si Sir Wade.” Wade. Agad akong kinabahan. Napatingin ako sa sarili ko sa salamin—naka-oversized T-shirt lang ako at manipis na pajama. Nakalugay pa ang buhok ko, at wala akong kahit anong makeup. Sa ayos kong ‘to, para akong bat

  • His Temporary Wife: Falling For My Contract Husband   Chapter 15

    Madaling araw na nang makauwi kami ni Lucian sa bahay niya—o mas tamang sabihing sa bahay na pansamantala kong tinitirhan bilang kanyang asawa. Hindi na kami nanatili sa bahay ng mga Villafuerte matapos ang engrandeng party. Siguro alam niyang hindi ko kakayanin ang presensya ng pamilya niya lalo na ang mapanirang dila ni Lucia at ang malamig na pagtingin sa akin nina Margarita at Dominic Villafuerte.Pagkapasok sa bahay ay dumiretso na ako sa aking silid. Tahimik ang buong paligid. Tanging yabag ng hakbang ko sa marmol na sahig at mahinang ugong ng air conditioner ang naririnig. Pagpasok ko sa loob, agad kong hinubad ang suot kong mamahaling evening dress—isang brand na ni hindi ko man lang pinangarap suotin dati dahil alam kong hindi ito abot ng kakayahan ko. Isa lang itong paalala ng mundong pilit kong ginagalawan ngayon.Naupo ako sa gilid ng kama, ang mga daliri ko ay mahigpit na nakabalot sa tela ng kumot. Tiningnan ko ang sarili ko sa salamin. Maganda ako—iyon ang sinasabi ng m

  • His Temporary Wife: Falling For My Contract Husband   Chapter 14

    Bigla akong kinabahan nang makita ko si Lucian na dahan-dahang naglalakad papalapit sa table kung saan ako nakaupo kasama si Wade. Sa bawat hakbang niya, ramdam ko ang unti-unting pagbigat ng hangin sa paligid. Para bang may paparating na bagyong hindi mo maiiwasan—hindi mo alam kung masisira ka, o madadala lang ng hangin palayo. Tahimik akong napalunok. I tried to maintain a calm expression, pero hindi ko maitago ang kaba sa bawat pintig ng puso ko. I felt Wade glance at me, probably sensing the sudden tension. Lucian stopped right next to us. His towering presence and commanding aura made everyone around pause—even the air seemed to still. “Pwede ko ba munang hiramin ang asawa ko?” tanong niya, malamig ang boses at hindi man lang inaalis ang matalim niyang titig sa akin. “Sure, Lucian,” sagot ni Wade, may ngiting pilit sa labi, pero may bahid ng pagka-ilang sa tono niya. “It was such a nice meeting, your wife.” Hindi ako nakakibo. Hinawakan ako ni Lucian sa kamay, at dahan-

Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status