(Erena’s POV)
Pagkapasok ko sa sarili kong suite, I kicked off my heels, threw my bag on the couch, and face-planted into the bed feeling tired from all that happens. What. The. Hell. Was. That. Sobrang daming nangyare kagabi at ngayong umaga. Sinubakan kong isipin ang mga nangyare. Nasukahan ko ang isang lalaki. Mali ako ng room na napasukan. Worst part. Nagising akong hubad. At hindi pa ako nakaramdam ng hiya, pumayag akong magbreakfast kasama siya. Lumabas ako ng suite niya na parang hindi magulo ang mga nangyare sakin simula pa kagabi. Kahit tinatamaan na talaga ako ng hiya kanina, hindi ko pinahalata na naghuhurimentado na ang kaloob looban ko kanina. Diniin ko ang ulo ko sa unan at sumigaw. After a while, narinig ko na tumunog ang cellphone ko. Iniangat ko ang ulo para tingnan kung sino ang tumatawag. Cam. Oh god. Nag-alangan akong sagutin ang tawag. Pilit kong pinapakalma ang sarili at hinihiling na hindi niya mahalata na marami akong ganap kagabi. “What?” “Hoy!” Cam practically yelled. “Kamusta naman ang pakiramdam ng munting princess?” “I was very much alive,” I muttered. “Just… mildly intoxicated.” “Mildly? Girl, you were drinking like there's no tomorrow last night. Ihahatid pa dapat kita sa suite mo kaya lang I really have to go back. I'm just checking if you get into your room with no problem." Susunod sunod na salita ni Cam. I hesitated. “Speaking of.. room. There's quite some mess happened last night.” She went quiet. “No.. WAY... Tell me it's not what I'm thinking Erena” “Uhmm.. it's not like that. I'll explain to you all later. I have to get ready to go to the office” “I feel like I can no longer wait to hear the story. I have to see you Erena.” Tahimik akong nagiisip. "I'll see you after work—” "No! No! Pupuntahan kita sa office. Kelangan ko marinig ang kwento mo." "Mag aayos na ako. I'll bring snacks too. Hihihi." Excited na usal ni Cam. Akala mo magpupunta ng girl's night out. Natawa ako sa isiping iyon. Pero biglang bumalik sa isip ko ang mga pinagagawa ko. Kailangan ko talagang makausap din si Cam. Tumayo na ako sa higaan kahit nakakaramdam pa din ako ng hilo. Hindi ako pwedeng lumiban sa opisina ngayon lalo at naka monitor ang ama sa kilos ko sa opisina ngayon. Mabilisan akong naligo at nagbihis. By 9:52 a.m., Nasa opisina na ako at nakaupo. Ayos na ayos ang buhok at wearing my favorite red lipstick. I'm wearing a black suit and white pants. I need to show them that I had my life together. Fake it until you destroy everyone in the boardroom. Pero habang binabasa ang mga dokumento sa lamesa sumagi na naman sa isip ko ang mga nangyare kaninang umaga. Pilit ko din inaalala mga nangyare kagabi bago nangyare ang lahat ng nangyare. Hindi ko rin mapigilang isipin ang mukha niya. That stupid smirk. Ang kalmadong boses niya. At ang tawa niya na nakakapagkalma ng kaloob looban ko. Hindi. Hindi to pwede! Nababaliw na ba ako? At ang damn pancake niya. Pakiramdam ko ang tagal na namin magkakilala sa sobrang komportable ko. What was that feeling? I wasn’t the type to let my guard down. Especially not with strangers. And yet… Nagbreakfast ako na para bang normal namin yung ginagawa. Na parang belong ako sa lugar na yun. “No. Nope. Hindi. Ayoko.” I leaned forward, elbows on my desk, then grabbed my head with both hands and let out a strangled, whispered scream. “What is wrong with me?” I hissed, stomping my heel on the marble floor in frustration. Once. Twice. Thrice. The sound echoed in the room. My head dropped down onto the desk, hair falling like a curtain around my face. Then—knock knock. I froze. Great. Witnesses. Bumukas ang pinto at pumasok si Marsha, ang sobrang loyal ko na sekretarya na may bitbit na mga dokumento. “Ma’am,” ani niya, na hindi nakikitaan ng katiting na reaksiyon sa naabutan niyang itsura ko ngayon.“Documents for signature.” Unti unti kong inangat ang ulo ko. "Ms. Cameron, your friend, is also waiting outside the lobby, papasukin ko na po ba?" Bigla akong nabuhayan ng loob ng marinig ang pangalan ni Cam. "Yeah, let her in" usal ko pagkatapos ko pirmahan ang mga dokumento. Maya maya pumasok ulit si Marsha kasama si Cam. "Let's begin." Excited na saad ni Cam. Na kulang na lang sumigaw. "I'll you know Marsh if we need anything. Thank you." Sabi ko sa aking sekretarya. Pagkatapos maisara ni Marsha ang pinto, nilabas ni Cam ang mga bitbit niyang pagkain at inumin. "Magpipicnic ka ba? Ang dami mo namang bitbit." usal ko sa kanya. "Mukhang mahaba haba ang paguusapan natin. Hihihi" Hindi pa rin nawawala ang excitement sa kanya. Naupo siya at nagsimula na siyang pakwentuhin ako.Pagbalik ni Erena sa opisina, dala-dala niya ang bigat ng pakiramdam pagkagaling niya sa opisina ng kanyang ama. Ano na naman kayang naisip ng pinsan niya na yun at kailangang bumalik pa siya dito sa Pinas. Last time na nasa US siya parang wala naman itong plano na umuwe. Alam kong magiging mahirap ang pagtatrabaho ko para sa project na pinaghirapan ko kung andito si Mikaela. For sure madami kaming bagay na hindi pagkakasunduan. And knowing dad.. hays.Umupo siya sa swivel chair at napa-exhale nang malalim. Inikot niya ang upuan paharap sa bintana, tinititigan ang view ng city habang nilalabanan ang paglalambot ng loob niya.Bukod sa laging nasa spotlight ang pinsan ko na yun. Grabe din ang pagprotekta ng ama dito. Tinuturing niya itong anak at gusto niya din na magturingan na kaming magkapatid. Napairap siya. Noong bata pa kami lagi itong nakabuntot sa kanya. Siguro dahil only child din ito at wala na ang mga magulang nito sa edad na walong taon. Naalala niya ang sinabi ng kanyang
Napapangiti si Erena habang papasok sa kanyang opisina. Kahit kita niya ang pagtataka sa mga taong nakakasalubong niya mula sa baba hanggang pagakyat niya sa floor kung nasaan ang opisina niya, tuloy tuloy lang siya at walang pakialam sa paligid.Kahit ang sekretarya niya ay gulat na gulat na parang nakakita ng multo. Pero lahat yun ay iwinaksi niya at patuloy lang siya sa paglalakad. Para na siya nababaliw dahil nakangiti siya sa buong paglalakad. Hindi niya maintindihan bakit ngiting ngiti siya. Well, masaya naman talagang sa wakas ay she got the deal with the Kingson group. Pero bukod dun ang sarap ng almusal niya kanina. Para siyang nasa alapaap. Bigla siyang napahinto ng maisip kung in love na ba siya sa lalaki. Halos gusto niya ng batukan ang sarili dahil ilang araw pa lang sila nagkatagpo in love agad?Ganun na ba ako karupok? Makakita lang ng gwapo, in love na? Hindi nga naging maganda ang tagpo nila. Inihilig niya ang ulo sa sandalan ng kanyang upuan. Sino ba namang mag-aak
Napadilat si Erena.Dahan dahang nag angat ng tingin at saglit na tumitig sa kisame. Sinilip ang oras sa maliit at bilog na alarm clock sa bedside table. Maaga pa, pero gising na ako. Naunahan ko pa ang alarm clock ko. Of course. Sino ba naman ang makakatulog nang mahimbing pagkatapos ng nangyare kagabi?Putangina. Hindi pa rin ako makapaniwala. Isipin pa lang na makikita ko na naman siya ngayong araw, nagwawala na ang dibdib ko sa kaba at hiya. Nakatitig pa din ako sa kisame habang pilit nilalabanan ang mga flashbacks na nagsisiksikan sa isip. ‘Yung ngisi nung Aki na yun. Yung boses niya. At higit sa lahat, ‘yung moment na tinawanan siya ni Cam habang nanginginig na siya sa hiya.She groaned and pulled the blanket over her head. “Ahhhhhh! Ayoko na. Ayoko na. Ayoko na.”Pero kahit magtago pa ako sa ilalim ng kumot, hindi ako makakatakas sa lalaki dahil contract signing today. At he confirmed last night that I'll see him there today, sa Kingson Group HQ. Siya na sinukahan ko. At inaad
(Erena's POV)Nakalabas na siya ng Kingson Group building, ramdam pa din niya ang kaba at gulat sa nangyare. Habang naglalakad nararamdaman niyang nanghihina ang tuhod niya. Parang anytime bibigay ito. Parang naiwan ang kaluluwa niya sa conference room kung saan siya nag-present kanina. Hindi siya makapaniwalang... siya ‘yon. Si Aki.“That freakin' guy,” bulong niya habang naglalakad sa sidewalk, bitbit ang tablet at folder. Inaantay niya ang kanyang assistant na dala ang sasakyan para sunduin siya sa labas ng building. Makalipas ang ilang minuto at nakasakay na sila sa kotse pabalik sa opisina. Tahimik si Erena habang nakatingin sa labas ng bintana. Sa utak niya, parang may mini fire drill. *What the hell just happened?*“Ma’am, tumawag po sila kanina. They accepted our proposal and they want to do the contract signing tomorrow sa office nila. They are preparing the terms and contract today.” ulat ng isa sa mga staff na kasama niya na nagmamaneho.Napatingin siya sa harap ng sasaky
(Joaquin's POV)Nakaupo ako sa opisina habang inaantay ang oras ng presentation ng isang project ng Empressa Group sa kanilang kompanya.Habang nakaupo at nagiisip, kumatok ng marahan ang sekretarya ko. "Sir, nasa boardroom na po sila." Dali dali akong tumayo na parang may emergency akong gagawin. "Masyado ba akong obvious na excited akong makita siya?" Wika ko sa aking sarili.Kalmahan ko lang para hindi niya isipin na inaabangan ko siya.Pero hindi ko maintindihan ang nararamdaman ko. Alam kong siya ang magpepresenta ngayong araw. Erena Lopez. Ang babaeng nanggulo at sumuka sa kwarto ko noong nakaraang araw.Napangiti ako. "Ano kaya magiging reaksyon niya pag nakita ako?"Pagbukas ng pinto ng boardroom sumensya agad ako sa mga tao na huwag na mag-abalang tumayo. Nakita ko siyang nakatayo sa harap ng projector—mataas ang noo, kampante, confident na confident—halos mapahinto ako sa lakad.Erena.The drunk girl. The hurricane in heels.At ngayon, ang babae nagpi-pitch ng project gal
Paguwe ko galing opisina, umuwe ako diretso na sa aking bahay. Pero kahit nakauwe na, plano ko pa ring ituloy ang trabaho.Makalipas lamang ng isang oras ay dumating si Cam para manggulo. Narinig ko ang mga hakbang niya sa hagdan papunta sa opisina ko dito sa bahay."Nakabalik na pala galing bakasyon si ate Tessa? Saad ni Cam habang palinga linga na parang naghahanap ng pagkakaabalahan. "Yeah. At alam mo namang I rely on her a lot sa gawaing bahay. I probably still be staying sa hotel na yun kung hanggang ngayon nasa bakasyon pa siya" sagot ko habang abala sa pagcheck ng mga dokumento."Ayaw mo bang magdagdag ng kasama dito sa bahay mo para may kapalitan si ate Tessa?" Na tila wala sa sariling sabi ni Cam dahil abala na ito sa nakitang paglalaruan sa opisina ko. "Iniiwasan ko na baka spy ni Dad ang mahire ko. Alam mo namang lahat na lang gusto niyang pakiaalaman sa buhay ko. Tiwala na ako kay ate Tessa ilang taon na din kaming magkasama. Alam ko kung saan ang loyalty niya." Sagot ko