“Kyaah!” Masayang tili ni Daniel ng habulin siya ni Darius habang lumalangoy, hindi kasi siya makaalis sa pwesto dahil hindi pa naman siya gano’n kagaling lumangoy at nakasalbabida siya.“Ito na ako, I’m the shark and I will eat you.” Muling pananakot ni Darius sa kaniya, mas lalo naman itong nataranta at nagkakawag sa tubig.“Mommy, help me! Kyaah, Mister shark will eat me!” Sigaw niya habang kumakaway sa akin.Hindi ko alam kung takot nga ba siya o nagkukunwari lang, may malawak kasing ngiti na nakapaskil sa labi niya. So cute!Patuloy lang sila sa paglalaro habang ako ay nakaupo lang sa gilid ng swimming pool, tanging pagkaway lang rin ang kaya kong gawin kay Daniel dahil masakit pa rin ang katawan ko. Aminado naman akong naiingit ako sa kanila, pero tiis muna.Sino ba naman ang hindi sasakit ang katawan sa maliit na espasyo kung saan namin ginawa iyon, muling nag init ang aking pisngi dahil sa naisip ko. Ang aga ay iyon na naman agad ang pumapasok sa isip ko, jusko!“Mommy!” Pagod
“e-Excuse me, can you make an announcement? Nawawala po kasi yung anak ko baka may nakakita, or can I look the CCTV camera?” Natataranta ko na sabi.“Sure, ma’am but can I ask kung ilang minuto ng nawawala ang anak nyo, sinubukan nyo na ba tignan ang paligid?” Tanong ng staff.“Yes, I already did, pero wala siya e. Isa pa, kauuwi lang naming dito hindi familiar ang anak ko sa lugar. Hindi ko na po alam ang gagawin ko, he’s just four years old.” Naiiyak ako habang nagpapaliwanag, mas lalong nagiging malinaw sa akin kung gaano ako ka-iresponsableng ina.“Okay then, please sit down first ma’am. Pwede po ba makahingi ng details about him, pakisulat nalang po dito.” Binigay niya sa akin ang isang black na ball pen at maliit na notebook.Sinulat ko ang lahat ng pwedeng maka-describe sa kaniya, sana lang ay may nakakita sa kaniya.“Paging, child lost…” Nagsimula na silang mag announce pero hindi pa rin ako mapakali sa inuupuan ko, paano kung nakalabas na siya sa building. “kung sino ang maka
CRAIG’S POV“Don’t run, Daniel!” Sigaw ko habang hinahabol ko siya, “hah! Please, Daniel malulukot ang damit ko.” Nagmamakaawa na tawag ko sa kaniya pero wala lang sa kaniya. Napahawak nalang ako sa aking balakang, anong oras na ako natapos kagabi sa mga document na inasikaso ko.Kung alam ko lang na mag baby sit lang ako ay nagpa-late na sana ako, tumingin ako sa paligid abala ang lahat. Napangiti nalang ako, Darius really have it.Malaim akong bumuntong hininga at nag-unat ng katawan, “ayaw ko talaga tumigil ka, okay hahabulin na talaga kita ng totoo!” birong sigaw ko, tumili naman ng tawa si Daniel at muling tumakbo.Tulad niya ay tumakbo rin ako ng mabilis ng biglang may babaeng sumulpot sa harapan ko, damn it! “Excuse!” Sigaw ko, pareho naman kaming nakahinto agad pero kulang ang distansya namin sa isa’t-isa para makatayo ng maayos.Agad kong hinablot ang bewang niya at niyakap, mabuti nalang at nage- exercise ako at nakapag balance ako para hindi kami matumba na dalawa. “A-Are y
DARIUS’S POVMahigpit kong niyakap ang bewang niya at hinalikan siya ng mapusok, “s-sandali lang, Darius.” Sabi niya habang tinutulak ako palayo.“Kanina pa ako nagtitiis na hindi ka yakapin at halikan, Lia. Mababaliw na ako kung pati ngayon ay paghihintayin mo pa ulit ako.” Desperado kong sabi habang malalalim ang hinga, ramdam na ramdam ko na ang katigasan sa loob ng aking underwear.“P-pero amoy pawis ako, mag shower muna ako.” Sabi nya pero umiling ako at muli siyang niyakap, hinalikan ko ang kaniyang leeg.“I like your natural smell, Lia. It’s sweet.” Dinilaan ko iyon at sinipsip, I did it to marked her. She’s mine, officially. Not only for us but also on paper and in the eyes of others.“Aah! Darius!” Ungol niya ng haplusin ko ang kaniyang hita pataas sa kaniyang pagkababae, tanging underwear lang ang suot niya sa baba. Damn, it’s made me more excited!Binuhat ko siya at hinalikan ulit, maingat ko siyang sinandal sa pader habang patuloy lang kami sa paghahalikan. Unti-unti ko na
Hello! MARAMING SALAMAT sa supporta na binigay nyo sa kwento nila Lia at Darius, hindi ko inaakala na ganito ang magiging pagtanggap nyo sa story ng dalawa. Sa ngayon ay tapos na ang kwento at magpapaalam na silang dalawa. Mahal namin kayo! Maraming salamat sa reviews, sa gems, coins, watching ads at pagsubaybay kahit minsan wala akong update, thank you for staying with me and to their journey!Support nyo rin po ang story ko na CEO's regret; wants to take her back! (Mababasa n'yo po si Raziel dito) SLMT! Umaasa ako na sana sa mga susunod ko na kwento ay kasama ko pa rin kayo, sana huwag nyo akong iwan dahil kayo ang dahilan bakit patuloy ako na nagsusulat kahit minsan mahirap. Thank you, hindi ako magsasawa na sabihin iyon ng paulit-ulit. -Hua
Sabi nila, pag naka-graduate ka hindi mo na kailangan maghanap ng lalaki dahil sila mismo ang lalapit sayo. Pero lahat ng iyon ay para lang sa mga babae na magaganda, it’s been eight years since I graduated in college and have three different works yet I’m still NBSB!Hindi ko mapigilan na mapaiyak, valentine’s day ngayon at twenty-eight birthday ko pero halos lahat ng nasa paligid ko ay nakatanggap ng bulaklak at regalo bukod sa akin. Napadukdok nalang ako sa aking lamesa at tinignan ang mga gamit ko na nasa kahon, ito ang huling araw ko sa trabaho pero kahit isa ay wala man lang nag-abala para magpaalam.Well, sino nga ba ako?Ako lang naman si Lia, ang outcast simula elementary hanggang sa magkatrabaho. Hindi sa ginusto ko na hindi ako kagandahan at hindi ako sociable na tao, masaya na rin ako sa ganito. Hindi ko kailangan na magdalawang isip na iwan ang trabaho ko.Sa totoo lang ay hindi na nga ako makapaghintay na pumasok sa bago ko na trabaho, ang kompanya na inaasam-asam ko sim
“N-night bar? Anong ibig sabihin nito, Sara?!” Hindi ko mapigilan na mapahiyaw sa gulat, agad naman niyang natapakan ang preno sa gulat.“Bakit ka humihiyaw, gusto mo ba tayong mamatay?!” Tumingin sakin si Sara galit ang matalim niyang mga mata, “anong nakakagulat sa isang night bar? Twenty-eight kana so isn’t its right para maranasan mo rin iyon?”Napatigil ako sa aking narinig, “a-ano ang dapat ko na maranasan?” Nagtataka ko na tanong sa kaniya, “kung night bar lang naman ay ayaw ko iyon maranasan.”“Pfft! Ano ba, Lia, hindi ito about the night bar. Gusto ko na mamulat ka na mas marami pa ang babaeng walang asawa sa edad na ito at hindi lang tayo, pero hindi iyon problema sa kaniya. So, don’t worry, I will make you feel good tonight.” Kumindat siya sa akin at pinagpatuloy ang pagmamaneho.Sa totoo lang ay wala akong naiintindihan sa sinabi ni Sara, all I did know ay pupunta kami sa bar. Nanlalamig ang kamay ko habang binabagkas namin ang daan papunta sa bar na tinutukoy niya, ano na
Nanlalamig ang mga kamay ko habang nakasunod ako sa kanya, hindi ko alam kung sa kaba ba ito o dahil sa alak na nainom ko. Kung alam ko lang na hindi iyon juice ay hindi ko sana iyon ininom, ngayon ay hindi ko alam paano ako aalis sa pinasok kong sitwasyon.“Excuse me, hindi ko alam kung saan tayo pupunta pero ano… k-kalimutan mo na ang thirty thousand na binayad ko, uuwi nalang ako.” Pinilit ko na tumawa sa gitna ng sobrang kaba na nararamdaman ko, naghintay ako ng sagot ngunit patuloy lang siyang naglakad hanggang makarating kami sa harapan ng isang kwarto.“Come inside,” halos mapalundag ako sa kinatatayuan ko ng bigla siyang nagsalita, hindi tulad ng lalaking nakuha ni Sara, ang lalaking kasama ko ngayon ay may malamig na boses.“O-okay,” hindi ko rin alam kung bakit, pero hindi ko na nagawa pa na magreklamo. Hindi rin naman niya ako pakikinggan kahit paulit-ulit ko na sabihin na uuwi nalang ako… Jusko, bakit ba kasi ako nagpadala sa emosyon ko kanina?Tumingin ito sa akin at nags